Teoria anteny - dipol pełnofalowy
Jeśli długość dipola, tj. Całego przewodu, jest równa pełnej długości fali λ, to nazywa się jako full wave dipole. Jeśli do transmisji lub odbioru używany jest dipol o pełnej długości fali, zobaczmy, jak będzie wyglądało promieniowanie.
Budowa i działanie dipola pełnofalowego
Tutaj pokazany jest dipol pełnookresowy wraz z rozkładem napięcia i prądu. Zarówno dodatnie, jak i ujemne szczyty fali indukują odpowiednio dodatnie i ujemne napięcia. Ponieważ jednak napięcia indukowane znoszą się wzajemnie, nie ma kwestii promieniowania.
Powyższy rysunek przedstawia rozkład napięcia pełnego dipola, którego długość wynosi λ. Widać, że dwa dipole półfalowe są połączone, tworząc dipol pełnofalowy.
Charakterystyka napięcia, gdy jednocześnie indukuje dodatnie i ujemne ładunki, znosi się nawzajem, jak pokazano na rysunku. Wywołane ładunki nie podejmują dalszej próby napromieniowania, ponieważ są anulowane. Promieniowanie wyjściowe będzie wynosić zero dla pełnego dipola transmisji.
Charakterystyka promieniowania
Ponieważ nie ma wzoru promieniowania, kierunkowości ani wzmocnienia, dipol pełnej fali jest rzadko używany jako antena. Co oznacza, że chociaż antena promieniuje, jest to po prostu rozpraszanie ciepła, które jest stratą mocy.
Niedogodności
Poniżej przedstawiono wady pełnookresowej anteny dipolowej.
- Rozpraszanie ciepła
- Marnotrawstwo mocy
- Brak wzoru promieniowania
- Bez kierunkowości i bez zysku
Z powodu tych wad dipol pełnofalowy jest rzadko używany.