Lekkoatletyka - Szybki przewodnik

Lekkoatletyka to zbiór sportów, które obejmują zawody, takie jak bieganie, rzucanie, skakanie i chodzenie. Najczęstsze typy zawodów lekkoatletycznych to lekkoatletyka, biegi uliczne, biegi przełajowe i chodzenie po wyścigach.

Cel zależy od tego, czym dokładnie jest sport. W wyścigach celem jest biec od punktu wyjścia do celu, zanim zrobią to przeciwnicy. O celach szczegółowo dowiemy się w dalszej części tego samouczka.

Historia lekkoatletyki

W ^XVII wieku odbył się festiwal sportowy zwanyCotswold Olympic Games pojawił się w Anglii, który przedstawiał lekkoatletykę w postaci sledgehammer zawody w rzucaniu.

Podobne konkursy, takie jak L’Olympiade de la Republiqueodbyły się w rewolucyjnej Francji. Jest to wczesny wariant współczesnych letnich igrzysk olimpijskich. Głównym wydarzeniem tych zawodów była impreza biegowa z udziałem różnych starożytnych greckich dyscyplin.

W 1880 roku w Anglii powstał Amatorski Związek Lekkiej Atletyki, czyli AAA, jako pierwsza krajowa organizacja lekkoatletyczna, która co roku zaczęła organizować własne zawody lekkoatletyczne zwane Mistrzostwami AAA.

New York Athletic Club of the United States również zaczął organizować krajowe zawody zwane Mistrzostwami USA na świeżym powietrzu lekkoatletycznymi w 1876 roku. Sporty te zostały skodyfikowane i ujednolicone przez angielskie AAA i niektóre inne ogólne organizacje sportowe pod koniec ^XIX wieku, takie jak Amateur Athletic Union.

Na igrzyskach olimpijskich w 1896 roku zawody lekkoatletyczne zostały włączone jako jeden z zawodów odbywających się co cztery lata wielosportowej imprezy. Początkowo był zorganizowany tylko dla mężczyzn. Na igrzyskach olimpijskich w 1928 roku do programu lekkoatletycznego wprowadzono zawody kobiet.

Międzynarodowa Federacja Amatorskiej Lekkiej Atletyki (IAAF) jest międzynarodową organizacją zarządzającą założoną w 1912 roku, która w 2001 roku zmieniła nazwę na Międzynarodowe Stowarzyszenie Federacji Lekkoatletycznych. IAAF ustanowiła oddzielne mistrzostwa świata w terenie w 1983 roku.

Pierwsze międzynarodowe zawody dla sportowców niepełnosprawnych ruchowo (z wyjątkiem głuchoniemych) rozpoczęły się w 1952 roku, kiedy to zorganizowano pierwsze międzynarodowe zawody Stoke Mandeville dla weteranów II wojny światowej. Wśród nich byli wyłącznie sportowcy na wózkach inwalidzkich, które wprowadziły pierwsze Igrzyska Paraolimpijskie, które odbyły się w 1960 roku.

Lekkoatletyka - Kategorie

Lekkoatletykę można podzielić na pięć różnych kategorii -

• Masters Athletics
• Senior Lekkoatletyka
• Poniżej 23 lat
• Junior
• Youth

W grupie Masters of Athletics są umieszczane grupy wiekowe obejmujące pięć lat dla sportowców w wieku 35 lat i starszych. W lekkoatletyce seniorów nie ma górnej granicy wieku, ale młodsi ludzie biorący udział w zawodach wytrzymałościowych mają pewne ograniczenia. Poniżej 23 lat, jak sugeruje, umieszcza się sportowców w wieku poniżej 23 lat. Grupy wiekowe do lat 20 są utrzymywane w grupie juniorów, a do 18 lat w grupie młodzieżowej.

Według International Association of Athletics Federations lekkoatletyka obejmuje następujące dyscypliny:

• Lekkoatletyka
• Sztafeta
• Wydarzenia terenowe
• Bieganie po drogach
• Chód sportowy
• Biegi przełajowe
• Bieganie w górach

Wszystkie te formy lekkoatletyki są sportami indywidualnymi, z wyjątkiem sztafet, w których zawodnicy uczestniczą w drużynie.

Lekkoatletyka

Zawody lekkoatletyczne pojawiły się pod koniec ^XIX wieku i brali w nich udział typowo sportowcy reprezentujący konkurencyjne szkoły i uczelnie, organizacje wojskowe i kluby sportowe. Sportowcy brali udział w jednej lub kilku imprezach zgodnie z własnym wyborem i ulubionym sportem.

W tych zawodach mężczyźni i kobiety rywalizują oddzielnie. Są one odtwarzane w formatach wewnętrznych i zewnętrznych. Wszystkie zawody halowe odbywają się zimą, a imprezy plenerowe latem. Dlatego nazwa, zawody lekkoatletyczne zostały określone przez miejsce, w którym odbywa się sport.

Na torze odbywają się różne imprezy biegowe, które są podzielone na kategorie według odległości -

• Sprints
• Middle-distance
• Long-distance

Niektóre imprezy łączone, takie jak dziesięcioboju, są organizowane dla mężczyzn i heptatlony dla kobiet, podczas których sportowcy rywalizują w różnych zawodach lekkoatletycznych.

Prestiżowe zawody lekkoatletyczne odbywają się w ramach mistrzostw lekkoatletycznych na imprezach wielosportowych, takich jak Olimpijskie Zawody Lekkoatletyczne i Mistrzostwa Świata. Organizowane są również Paraolimpijskie Zawody Lekkoatletyczne i Mistrzostwa Świata IPC.

Te zawody lekkoatletyczne stały się najbardziej widoczną częścią najważniejszych mistrzostw lekkoatletycznych. Ze świata sportu do tej dyscypliny wywodzi się wielu znanych sportowców.

Sztafeta

W biegach sztafetowych w każdej drużynie bierze udział czterech biegaczy. Kiedy wyścig się zaczyna, biegacz musi biec do swojego kamienia milowego, gdzie musi przekazać pałeczkę swojemu koledze z drużyny, a następnie przekazuje go następnemu koledze z drużyny, aby być pierwszym zespołem, który ukończy.

Zawody biegowe z przeszkodami i przeszkodami to wariacje na temat płaskich tematów biegowych, w których zawodnicy muszą pokonać wszystkie przeszkody na torze podczas wyścigu.

Wydarzenia terenowe

Zawody terenowe obejmują zawody w skokach i rzucaniu.

Rzuty

W zawodach rzutowych zawodnicy muszą rzucać przyrządami takimi jak oszczep, dyskiem itp., A odległość, na jaką rzucany jest instrument, zostanie zmierzona. Wydarzenia takie jak pchnięcie kulą, rzut dyskiem, rzut oszczepem i rzut młotem są zdarzeniami rzucanymi.

Skoki

Istnieją głównie cztery rodzaje zawodów skokowych -

• Długi skok
• Potrójny skok
• Wysoki skok
• Skok o tyczce

W skokach w dal i skokach potrójnych, skoki mierzone są na podstawie odległości, na którą skoczył zawodnik. W skokach wzwyż i skokach o tyczce pomiar jest dokonywany na podstawie wysokości, do której skoczył sportowiec.

Bieganie po drogach

W zawodach w biegach drogowych zawodnicy muszą pokonywać długie dystanse po drogach, które są prowadzone po drogach asfaltowych lub utwardzonych. Większość z tych wyścigów kończy się na jakimś torze stadionu. Najpopularniejszą formą tego typu imprez są wyścigi maratońskie.

Mogą to być wyścigi na dowolnym dystansie, ale najczęściej dzieli się je na maraton, półmaraton, wyścigi na 10 km i 5 km. Maratony to tylko jedna z tych imprez, które odbywają się na Mistrzostwach Świata IAAF w Lekkoatletyce, a także na Letnich Igrzyskach Olimpijskich.

Półmaratony odbywają się corocznie w ramach Mistrzostw Świata w Półmaratonie IAAF. Bieg maratoński to jedyna impreza biegowa rozgrywana w ramach IPC Lekkoatletycznych Mistrzostw Świata oraz Letnich Igrzysk Paraolimpijskich.

Pięć najbardziej prestiżowych wyścigów maratońskich na poziomie elitarnym odbywa się w ramach serii World Marathon Majors, która obejmuje maratony w Berlinie, Bostonie, Chicago, Londynie i Nowym Jorku.

Ten sport biegowy powstał wśród służących, którzy w ^XVIII wieku biegali obok powozów arystokracji , a także ludzi, którzy na długie dystanse załatwiali swoje panom posyłki.

Pierwszy nowoczesny maraton odbył się na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 1896 r., A wydarzenie to doprowadziło do przekształcenia zawodów w bieganie szosowe w coroczne imprezy, takie jak maraton bostoński, maraton nad jeziorem biwa i maratony w Fukuoce.

Chód sportowy

Jak się wydaje, chodzenie po wyścigach to forma wyczynowego chodzenia, która odbywa się na świeżym powietrzu - zarówno po drogach, jak i na bieżniach. Chód wyścigowy jest jedynym sportem w lekkoatletyce, który ocenia się na podstawie techniki stosowanej przez sportowców.

Zawodnicy muszą stawiać jedną stopę na ziemi, a drugą wyprostowaną nogę wyprostować, aby nie uzyskać przewagi przez niewielki bieg. Jeżeli postępująca noga jest zgięta w kolanie, zawodnik zostaje zdyskwalifikowany z wyścigu.

Zawody w chodzie wyścigowym

Typowe imprezy wyścigowe to 10-kilometrowe, 20-kilometrowe i 50-kilometrowe drogi. Na torach krytych organizowane są 3-kilometrowe wyścigi dla kobiet i 5-kilometrowe dla mężczyzn.

Najwyższy poziom zawodów w chodzie wyścigowym odbywa się na Mistrzostwach Świata IAAF w Lekkoatletyce, a także na Letnich Igrzyskach Olimpijskich. Chód wyścigowy ma również swoje własne główne zawody o nazwie IAAF World Race Walking Cup, które odbywają się od 1961 roku.

W sezonowych zawodach IAAF World Race Walking Challenge sportowcy zdobywają punkty za swoje występy w dziesięciu wybranych zawodach w chodzeniu wyścigowym. Najlepsi strzelcy biorą udział w tegorocznych finałach IAAF Race Walking Challenge.

Biegi przełajowe

To najprostszy i najbardziej naturalistyczny sport w lekkoatletyce. Zawody biegowe odbywają się na otwartych trasach po powierzchniach takich jak trawa, leśne ścieżki i normalna ziemia. Może być rozgrywany indywidualnie lub jako sport zespołowy.

Biegacze są oceniani na podstawie ich indywidualnych wyników, aw przypadku drużyn stosowane są metody punktacji. Wyścigi te rozgrywane są na długich dystansach, od 4 kilometrów lub więcej w sezonie jesienno-zimowym.

Pierwszym odnotowanym przypadkiem zorganizowanych zawodów biegowych był Crick Runw Anglii w 1838 roku. Potem zyskał popularność w szkołach brytyjskich, a następnie w szkołach amerykańskich w ^XIX wieku. Ta popularność doprowadziła do powstania w 1903 roku Międzynarodowych Mistrzostw w Biegach przełajowych.

Wiele zawodów biegowych odbywa się w Azji, Europie, Ameryce Północnej i Ameryce Południowej. Zawody biegowe odbywały się w programie lekkoatletycznym Igrzysk Olimpijskich w latach 1912-1924, ale od tamtej pory nie odbywają się już na igrzyskach olimpijskich. Jednak nadal jest obecny jako jedno z wydarzeń w pięcioboju współczesnym od Letnich Igrzysk Olimpijskich w 1912 roku.

Istnieją różne formy biegów przełajowych, takich jak biegi górskie, biegi górskie i biegi na orientację.

Bieganie w górach

Biegi górskie znane również jako Fell Running i Hill Running, w których zawodnicy ścigają się ze sobą w terenie. Uczestnicy muszą posiadać umiejętności wspinaczki górskiej, aby wziąć udział w tym biegu. Biegi górskie mają pewne cechy wspólne z biegami przełajowymi i biegami na orientację. W porównaniu do biegów przełajowych tory wyścigów górskich są długie i strome. W porównaniu do biegów na orientację trasy są dłuższe, ale stromy mniejszy.

Uczestnicy będą mieli możliwość poruszania się po górach, gdyż wybór trasy i określenie złej pogody może wydłużyć czas dotarcia do celu. W większości wyścigów trasa jest publikowana, a biegacze mogą ją obserwować, co pomaga im ukończyć wyścig w krótszym czasie.Trail racing to rodzaj wyścigów górskich, w których trasa jest łatwa do naśladowania.

Profesjonalne zawody lekkoatletyczne prawie zawsze odbywają się w jednym z tych miejsc -

• Stadiums
• Pola trawiaste
• Woodland
• Kursy drogowe

Te obiekty zapewniają, że wszystkie wydarzenia sportowe odbywają się w sposób ustandaryzowany, poprawiając bezpieczeństwo sportowców i radość dla widzów.

Stadion lekkoatletyczny

Standardowy zewnętrzny tor do wyścigów lekkoatletycznych ma kształt stadionu o długości 400 metrów z co najmniej ośmioma torami. Każdy pas ma około 1,22 metra szerokości. Wcześniej tory były pokryte brudną nawierzchnią. Nowoczesne bieżnie na każdą pogodę pokryte są wodoodporną syntetyczną nawierzchnią.

Wewnętrzne tory są zaprojektowane podobnie do torów zewnętrznych, ale mają one tylko 200 metrów długości i około czterech do ośmiu torów, każdy o szerokości od 0,90 do 1,10 metra. Zakręty tych wewnętrznych torów są pochylone, aby zrekompensować mniejszy promień skrętu.

W Madison Square Garden znajduje się 160-jardowy kryty tor, który jest używany do igrzysk lekkoatletycznych Millrose.

Kursy biegowe

Zawody biegowe odbywają się na obiektach z długimi trasami do biegania. Ponieważ są one wykonywane na wolnym powietrzu i na długich dystansach, są one w dużym stopniu zależne od środowiska i wpływają na nie. Naturalne przeszkody, ciasne zakręty i nieregularna nawierzchnia sprawiają, że jest to wystarczająco trudne.

Na zawodowym i elitarnym poziomie wyścigów przełajowych trasy muszą być zapętlone. Każde okrążenie musi mieć co najmniej 1750 metrów do około 2000 metrów długości. Wszystkie naturalne i / lub stworzone przez człowieka przeszkody, takie jak głębokie rowy, gęste zarośla itp., Muszą być pokonane pieszo przez całą trasę.

Kursy drogowe

Według IAAF wszystkie trasy muszą przebiegać wzdłuż sztucznych dróg, ścieżek rowerowych lub chodników. Podczas zawodów ruch drogowy musi być oddzielony od jezdni. Te wyścigi mogą rozpoczynać się i / lub kończyć na stadionie lekkoatletycznym.

Te wyścigi mogą być zapętlone lub od punktu do punktu, w zależności od obszaru i organizacji. Zawodnicy mają do pokonania dystans od 5 do 10 km. W niektórych miejscach obok lekarzy dbają o zdrowie uczestników biegów długodystansowych.

Międzynarodowe Stowarzyszenie Federacji Lekkiej Atletyki

Międzynarodowym organem zarządzającym lekkoatletyką jest Międzynarodowa Federacja Lekkiej Atletyki (IAAF), która została założona w 1912 roku. Organizacja ta była początkowo znana jako Międzynarodowa Federacja Amatorskiej Lekkiej Atletyki, ale zmieniła się pod koniec lat 70. XX wieku, aby usunąć słowo amator z nazwy i przedmiotu na profesjonalizm.

Obecnie IAAF ma 213 krajów członkowskich i terytoriów, które są podzielone na sześć kontynentów - Azję, Afrykę, Europę, Oceanię, Amerykę Północną i Amerykę Południową.

Wszystkie sporty należące do lekkoatletyki nie mają własnych niezależnych organów zarządzających na poziomie międzynarodowym lub kontynentalnym, a raczej wszystkie podlegają władzom lekkoatletycznym -

• AAA - Azjatyckie Stowarzyszenie Lekkiej Atletyki

• CAA - Konfederacja Afrykańskiej Lekkiej Atletyki

• CONSUDATLE - Południowoamerykańska Konfederacja Lekkoatletyczna

• NACACAA - Stowarzyszenie Sportowe Ameryki Północnej, Ameryki Środkowej i Karaibów

• EAA - European Athletics Association

• OAA - Stowarzyszenie Lekkoatletyczne Oceania

Wszystkie te organizacje są odpowiedzialne za regulacje lekkoatletyczne w swoich krajach. Główne konkursy mają formę zezwolenia odpowiedniego organu krajowego.

Zawody

Zawody lekkoatletyczne są podzielone na trzy typy -

• International Championships - W mistrzostwach międzynarodowych sportowcy reprezentujący swój kraj lub region rywalizują ze sobą.

• National Championships - Mistrzostwa krajowe są zatwierdzane przez krajowy organ zarządzający, który wybiera najlepszych sportowców imprez w kraju.

• Annual meetings and races- Roczne jednodniowe spotkania i wyścigi to podstawowy poziom rywalizacji. Często są zapraszane i organizowane przez organizacje sportowe, promotorów sportu i inne instytucje.

Igrzyska Olimpijskie

Pierwsze zawody lekkoatletyczne na arenie światowej odbyły się na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 1896 roku. Cztery główne sporty lekkoatletyczne zostały uwzględnione w programie lekkoatletyki olimpijskiej od samego początku w 1896 roku. Jednak wyścigi cross country zostały wycofane z program.

Zawody olimpijskie są najbardziej prestiżowymi zawodami lekkoatletycznymi, ponieważ są najczęściej oglądanymi wydarzeniami letnich igrzysk olimpijskich. W sumie na igrzyskach olimpijskich odbywa się 47 zawodów lekkoatletycznych, w tym 24 dla mężczyzn i 23 dla kobiet.

Igrzyska Paraolimpijskie

Letnie Igrzyska Paraolimpijskie organizowane są dla sportowców niepełnosprawnych ruchowo. Zawody lekkoatletyczne i zawody drogowe są objęte programem paraolimpijskim od 1960 roku. Zawody te są najbardziej prestiżowymi zawodami lekkoatletycznymi dla osób niepełnosprawnych fizycznie.

Wydarzenia lekkoatletyczne, takie jak wheelchair racingodbywają się, w których sportowcy rywalizują w lekkich fotelach wyścigowych. Zawodnikom niedowidzącym zapewniany jest przewodnik dla osób niewidomych. Na Letnich Igrzyskach Paraolimpijskich w Londynie w 2012 r. Po raz pierwszy wręczono medale przewodnikom za pilotowanie kolarstwa.

Międzynarodowe zawody dla sportowców niepełnosprawnych ruchowo odbywają się od 1952 roku. Międzynarodowy Komitet Paraolimpijski jest odpowiedzialny za zawody w lekkiej atletyce, a od 1960 roku jest gospodarzem Igrzysk Paraolimpijskich dla niepełnosprawnych fizycznie.

W zawodach na poziomie elitarnym zawodnicy są klasyfikowani ze względu na stopień niepełnosprawności, tak aby zawodnik z podobną niepełnosprawnością mógł zatrzymać się na tej samej imprezie. Na przykład sportowiec z klasyfikacją T12 jest niedowidzący, więc wszyscy niedowidzący uczestnicy zostaną zatrzymani w T12.

Poniżej przedstawiono kolejność klasyfikacji osób niepełnosprawnych fizycznie -

• F - Sportowcy terenowi
• T - sportowcy śledzący
• 11 do 13 - niedowidzący, konkurują z widzącym przewodnikiem
• 20 - niepełnosprawność intelektualna
• 31 do 38 - porażenie mózgowe
• 41 do 46 - Amputacja i sportowcy z karłowatością
• 51 do 58 - Wózek inwalidzki

W wyścigach na wózkach, sportowcy rywalizują na lekkich fotelach wyścigowych. Większość dużych maratonów ma oddzielne dywizje dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich, a elity konsekwentnie pokonują pieszych biegaczy.

Prędkość wózka inwalidzkiego może być przyczyną problemów dla organizatorów wyścigu, ponieważ nie mogą oni odpowiednio rozłożyć czasu startu w porównaniu z biegaczami. Doszło do zderzenia wózków inwalidzkich pomiędzy Joshem Cassidy i Tiki Gelaną podczas maratonu londyńskiego w 2013 roku.

Mistrzostwa Świata

Główne mistrzostwa świata w lekkiej atletyce są organizowane przez IAAF zwane Mistrzostwami Świata IAAF w Lekkoatletyce. Zawiera program imprezy dość identyczny z olimpiadą. Zawody obejmują lekkoatletykę, taką jak biegi uliczne, chód wyścigowy i lekkoatletyka.

Chociaż biegi przełajowe nie są organizowane na Mistrzostwach Świata, mają swoje własne dyskretne mistrzostwa globalne zwane Mistrzostwami Świata IAAF Cross Country. Te mistrzostwa cross country odbywają się corocznie od 1973 roku.

Mistrzostwa IAAF

Wyłącznie dla zawodów lekkoatletycznych, organizowane są przez IAAF mistrzostwa zwane IAAF Halowe Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce. Corocznie organizowane są Mistrzostwa Świata w Półmaratonie IAAF, które są najważniejszą odrębną imprezą w biegach ulicznych.

W chodzeniu wyścigowym nie ma tytułu mistrza świata, ale puchary IAAF World Race Walking Cup wypełniają zadanie w chodzeniu wyścigowym. Lekkoatletyka na świeżym powietrzu jest jedynym sportem, który nie jest rozgrywany na całym świecie jako mistrzostwo, ale ma swój własny gatunek stworzony przez IAAF, zwany Puchar Kontynentalny IAAF.

Puchar Kontynentalny IAAF jest przeznaczony wyłącznie do imprez lekkoatletycznych na świeżym powietrzu. Istnieją inne mistrzostwa świata, takie jak IAAF Mistrzostwa Świata Juniorów i Mistrzostwa Świata Juniorów w Lekkoatletyce, dla sportowców, którzy nie ukończyli odpowiednio 19 i 17 lat.

Igrzyska Wspólnoty Narodów

Na Igrzyskach Wspólnoty Narodów lekkoatletyka jest jednym ze sportów, któremu poświęca się sporo uwagi, podobnie jak inne ważne wydarzenia. Jest obecny na Igrzyskach Wspólnoty Narodów od ich inauguracyjnej edycji, 1930 British Empire Games.

W lekkoatletyce odbywa się wiele wydarzeń, takich jak wyścigi, skoki, rzuty i wiele innych. Niektóre z nich to wyścigi, maraton, skok w dal, skok wzwyż, trójskok, rzut oszczepem, pchnięcie kulą, rzut dyskiem i wiele innych. Niektórzy sportowcy biorą udział tylko w jednej imprezie, a inni w kilku. Oto opis niektórych z nich.

Usain Bolt

Usain Bolt to biegacz z Jamajki, który pobił rekordy w biegach na 100 mi 200 m. Wraz z nimi ustanowił także rekord w biegu sztafetowym 4 × 100 m. Zdobył sześć złotych medali na igrzyskach olimpijskich. Wygrał kolejno wyścigi na 100 i 200 m na igrzyskach olimpijskich w 2008 i 2012 roku.

Ponadto wygrał bieg na 200 m na Mistrzostwach Świata 2013. Bolt rozpoczął karierę w 2004 roku od gier Carifta na poziomie juniorskim. Wcześniej także wygrał wiele wyścigów na poziomie juniorskim.

Dai Greene

Dai Greene to sportowiec, który gra w Walii i Wielkiej Brytanii. Jest specjalistą w biegu na 400 m przez płotki. Na poziomie juniorów zdobył srebrny medal na Mistrzostwach Europy Juniorów w 2005 roku oraz złoty medal na Mistrzostwach Europy 2007 do lat 23 w lekkoatletyce.

Swoją karierę rozpoczął w 2009 roku jako senior, gdzie ustanowił rekord na 400 m w Memoriale Josefa Odložila. W Mistrzostwach Świata 2009 zdobył srebrny medal w biegu na 400 m przez płotki. Zdobył złoty medal w 2010 roku na Mistrzostwach Europy w Lekkiej Atletyce i kolejne złoto w 2011 roku na Mistrzostwach Świata w Lekkiej Atletyce.

Ezekiel Kemboi

Ezekiel Kemboi to sportowiec z Kenii, który jest zwycięzcą biegu na 3000 mz przeszkodami na igrzyskach olimpijskich w 2004 roku. W następnych latach zdobył także wiele mistrzostw.

Karierę rozpoczął jako junior w 2001 roku, gdzie zdobył mistrzostwo Afryki Juniorów, a rok później zajął drugie miejsce w Commonwealth Games. Zdobył srebrny medal w 2005 i 2006 roku w różnych mistrzostwach. Następnie zdobył złoto na Mistrzostwach Świata 2011.

Derek Drouin

Derek Drouin to sportowiec z Kanady, który startuje w skoku wzwyż. Zdobył dwa brązowe medale, jeden na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2012, a drugi na Mistrzostwach Świata w 2013 roku. Obecnie jest mistrzem świata w Igrzyskach Panamerykańskich i Igrzyskach Wspólnoty Narodów.

Swój pierwszy sukces odniósł w 2009 Pan American Junior Championships. Brał udział w Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2012 i zdobył brązowy medal w skoku wzwyż. Następnie ponownie zdobył brązowy medal na Mistrzostwach Świata w 2013 roku. Następnie zdobył złoty medal na Igrzyskach Wspólnoty Narodów 2014.

Greg Rutherford

Greg Rutherford to sportowiec reprezentujący Wielką Brytanię na różnych zawodach. Zdobył złote medale w różnych mistrzostwach, takich jak Igrzyska Olimpijskie 2012, Wspólnota Narodów 2014, Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce i Mistrzostwa Świata w Lekkiej Atletyce 2015. Rutherford rozpoczął karierę w 2005 roku, kiedy został najmłodszym mistrzem w skoku w dal, zdobywając mistrzostwa AAA.

W tym samym roku zdobył również Mistrzostwa Europy Juniorów. Następnie wziął udział w igrzyskach Wspólnoty Narodów 2006, ale nie mógł odnieść sukcesu. W tym samym roku ponownie wygrał AAA i Mistrzostwa Europy. W następnych latach nie mógł zdobyć żadnego medalu z powodu kontuzji, a teraz patrzy na igrzyska olimpijskie 2016.

Caterine Ibarguen

Caterine Ibarguen jest lekkoatletką z Kolumbii, która bierze udział w trzech konkurencjach lekkoatletycznych: skoku wzwyż, skoku w dal i trójskoku. Zdobyła dwa złote medale na mistrzostwach IAAF i srebrny medal na igrzyskach olimpijskich w 2012 roku.

Oprócz tego brała udział w Igrzyskach Panamerykańskich, które odbyły się w 2011 roku, gdzie zdobyła dwa złote monety. W 2014 roku wygrała Diamentową Ligę, zdobywając złoto w potrójnym skoku. Następnie zdobyła srebrny medal na igrzyskach olimpijskich w 2012 roku i złoto na mistrzostwach IAAF w 2013 roku.

Valerie Adams

Valerie Adams to sportowiec z Nowej Zelandii, który bierze udział w rzucie kulą. Wygrała dwa razy na Igrzyskach Olimpijskich i trzy razy w Igrzyskach Wspólnoty Narodów. Oprócz tego czterokrotnie wygrała mistrzostwa świata i trzykrotne halowe mistrzostwa świata.

Adams rozpoczęła karierę w 2001 roku, kiedy to zdobyła mistrzostwo świata młodzieży. W 2002 roku zdobyła mistrzostwo świata juniorów i srebro w Commonwealth Games. W 2005 roku zdobyła brązowy medal w Światowym Finale Lekkoatletycznym, ale awansowała do złota, ponieważ wyniki Nadziei Ostapczuka zostały unieważnione.

W 2007 roku wygrała Mistrzostwa Świata IAAF, gdzie musi rywalizować z Nadzeyą Ostapchuk. Następnie jej kolejnym osiągnięciem było złoto na igrzyskach olimpijskich w Pekinie.

Denia Caballero

Denia Caballero Ponce to sportowiec z Kuby. Uczestniczy głównie w rzucie dyskiem i ma najlepszy rzut 70,65 metra. W 2011 roku wygrała Igrzyska Panamerykańskie. W początkowej fazie swojej kariery brała udział w rzucie oszczepem i została Młodzieżowym Championem Kuby.

Caballero zdobył brązowy medal w 2010 roku w Barrientos Memorial Championship w rzucie dyskiem. W 2011 roku zdobyła złoty medal w Mistrzostwach Ameryki Środkowej i Karaibów 2011 w lekkiej atletyce. W tym samym roku zdobyła brązowy medal na Igrzyskach Panamerykańskich.

Christina Obergföll

Christina Obergföll jest sportowcem z Niemiec, która dokonała wielu rekordów w rzucie oszczepem. Zdobyła srebrny medal na Mistrzostwach Świata 2005. W 2006 roku zajęła czwarte miejsce w mistrzostwach Europy w lekkiej atletyce, a później wygrała Super Ligę Pucharu Europy w 2007 roku.

Jest także zdobywczynią brązowego medalu na igrzyskach olimpijskich w 2008 roku, podczas gdy na igrzyskach w 2012 roku zdobyła srebrny medal. Na Mistrzostwach Świata 2013 zdobyła złoty medal.

Anita Włodarczyk

Anita Włodarczyk to lekkoatletka z Polski, która bierze udział w zawodach rzutu młotem w lekkoatletyce. Posiada rekord rzutu na 81,08 metra i jest pierwszą zawodniczką, która ustanowiła ten rekord. W 2007 roku zdobyła mistrzostwo Polski do lat 23 iw tym samym roku startowała w mistrzostwach Europy. W 2008 roku zdobyła brązowy medal w Światowym Finale Lekkoatletycznym 2008.

Zdobył swój pierwszy złoty medal na Mistrzostwach Świata 2009. W 2010 roku wygrała Meeting Grand Prix IAAF de Dakar oraz brązowy medal w Mistrzostwach Europy 2010. Na igrzyskach olimpijskich w 2012 roku zdobyła srebrny medal w rzucie młotem.