Fort Chunar - Historia

Fort Chunar jest również znany jako Chandrakanta Chunargarh i Charanadri, który ma długą historię i kilka legend. Fort znajduje się naKaimur Hills. Historia fortu sięga 56 roku pne, kiedy władcą Ujjain był Raja Vikramaditya. Następnie przeszedł pod panowanie Mogołów, Suris, Nawabs z Awadh i ostatecznie w ręce Brytyjczyków.

Fort Chunar pod Mogołami i Surisami

W 1529 r. Wielu żołnierzy Babaru zginęło podczas oblężenia. Sher Shah Suri zdobył fort w 1532 roku, poślubiając wdowę po gubernatorze ChunarTaj Khan Sarang Khani. Tadż Khan był gubernatorem za panowaniaIbrahim Lodi. Sher Shah również otrzymała bogactwo, poślubiając inną wdowę.

Następnie przeniósł swoją stolicę do Rohtas, aby schwytać Bengal. Humayunzaatakował fort i poprosił Sher Shah Suri o opuszczenie Bengalu. Powiedział też, że nie zdobędzie fortu Chunar i Jaunpur. Humayun poprosił również o skarb i zaproponował, by Sher Shah znalazł się pod ochroną Mogołów.

Kiedy Humayun był w drodze do Bengalu, Sher Shah Suri ponownie zdobył fort. Islam Shah, syn Sher Shah Suri, zastąpił go w 1545 roku, a fort był pod nim do 1553 roku. Islam Shah został zastąpiony przez jego synaAdil Shah który zginął w 1557 roku, kiedy król Bengalu zaatakował fort.

Po śmierci Adila Szacha, ostatniego władcy dynastii Suri w 1557 roku, Mogołowie zdobyli fort w 1575 roku za panowania Akbara. Następnie Akbar odbudował fort, który obejmował bramę od zachodu i inne konstrukcje.Iftikhar Khan został wyznaczony jako nazim fortu przez Jahangir Aurungzeb wyznaczony Mirza Bairam Khanjako gubernator. W forcie Bairam Khan zbudował meczet. W 1760 rokuAhmad Shah Durrani zdobyli fort.

Chunar Fort pod Brytyjczykami

Major Munro zaatakował fort i zdobył go w 1768 roku. Brytyjczycy używali fortu do przechowywania artylerii i innej broni. Maharaja Chet Singhnabył fort na jakiś czas, ale ewakuował go w 1781 r. W 1791 r. bataliony europejskie i indyjskie uczyniły fort swoją siedzibą. Od 1815 r. Fort służył jako dom dla więźniów. W 1849 rokuRani Jind Kaur, żona Maharaja Ranjit Singh, została uwięziona, ale uciekła i udała się do Katmandu. Po 1890 r. Fort służył jako więzienie dla więźniów.