Framework testowania espresso - intencje

Android Intent służy do otwierania nowej aktywności, wewnętrznej (otwarcie ekranu szczegółów produktu z ekranu listy produktów) lub zewnętrznej (jak otwarcie dialera w celu wykonania połączenia). Wewnętrzna aktywność intencyjna jest obsługiwana w sposób przejrzysty przez framework testowy espresso i nie wymaga żadnej konkretnej pracy ze strony użytkownika. Jednak wywołanie aktywności zewnętrznej jest naprawdę wyzwaniem, ponieważ wykracza poza nasz zakres, testowaną aplikację. Gdy użytkownik wywoła zewnętrzną aplikację i wyjdzie z testowanej aplikacji, szanse na powrót użytkownika do aplikacji z predefiniowaną sekwencją działań są raczej mniejsze. Dlatego przed przetestowaniem aplikacji musimy przyjąć działanie użytkownika. Espresso daje dwie możliwości rozwiązania tej sytuacji. Są one następujące:

zamierzony

Pozwala to użytkownikowi upewnić się, że z testowanej aplikacji zostanie otwarta właściwa intencja.

zamierzający

Pozwala to użytkownikowi na wyśmiewanie zewnętrznej czynności, takiej jak zrobienie zdjęcia z aparatu, wybranie numeru z listy kontaktów itp., I powrót do aplikacji z predefiniowanym zestawem wartości (jak predefiniowany obraz z aparatu zamiast rzeczywistego obrazu) .

Ustawiać

Espresso obsługuje opcję zamiaru poprzez bibliotekę wtyczek, a bibliotekę należy skonfigurować w pliku gradle aplikacji. Opcje konfiguracji są następujące:

dependencies {
   // ...
   androidTestImplementation 'androidx.test.espresso:espresso-intents:3.1.1'
}

zamierzony()

Wtyczka zamiaru Espresso zapewnia specjalne dopasowania, które sprawdzają, czy wywołana intencja jest oczekiwaną intencją. Dostarczone dopasowania i cel dopasowania są następujące:

hasAction

To akceptuje akcję zamiaru i zwraca dopasowanie, które pasuje do określonej intencji.

hasData

Spowoduje to zaakceptowanie danych i zwrócenie dopasowania, które dopasowuje dane dostarczone do intencji podczas jej wywoływania.

zapakować

To akceptuje nazwę pakietu intencji i zwraca element dopasowujący, który pasuje do nazwy pakietu przywołanej intencji.

Teraz stwórzmy nową aplikację i przetestujmy ją pod kątem aktywności zewnętrznej przy użyciu zamierzonego (), aby zrozumieć koncepcję.

Uruchom studio Android.
Utwórz nowy projekt, jak omówiono wcześniej, i nadaj mu nazwę IntentSampleApp.
Przenieś aplikację do frameworka AndroidX za pomocą menu opcji Refactor → Migrate to AndroidX .
Utwórz pole tekstowe, przycisk do otwierania listy kontaktów i inny do wybierania połączenia, zmieniając plik activity_main.xml, jak pokazano poniżej,

<?xml version = "1.0" encoding = "utf-8"?>
<RelativeLayout xmlns:android = "http://schemas.android.com/apk/res/android"
   xmlns:app = "http://schemas.android.com/apk/res-auto"
   xmlns:tools = "http://schemas.android.com/tools"
   android:layout_width = "match_parent"
   android:layout_height = "match_parent"
   tools:context = ".MainActivity">
   <EditText
      android:id = "@+id/edit_text_phone_number"
      android:layout_width = "wrap_content"
      android:layout_height = "wrap_content"
      android:layout_centerHorizontal = "true"
      android:text = ""
      android:autofillHints = "@string/phone_number"/>
   <Button
      android:id = "@+id/call_contact_button"
      android:layout_width = "wrap_content"
      android:layout_height = "wrap_content"
      android:layout_centerHorizontal = "true"
      android:layout_below = "@id/edit_text_phone_number"
      android:text = "@string/call_contact"/>
   <Button
      android:id = "@+id/button"
      android:layout_width = "wrap_content"
      android:layout_height = "wrap_content"
      android:layout_centerHorizontal = "true"
      android:layout_below = "@id/call_contact_button"
      android:text = "@string/call"/>
</RelativeLayout>

Dodaj również poniższy element w pliku zasobów strings.xml ,

<string name = "phone_number">Phone number</string>
<string name = "call">Call</string>
<string name = "call_contact">Select from contact list</string>

Teraz dodaj poniższy kod w głównym działaniu ( MainActivity.java ) w metodzie onCreate .

public class MainActivity extends AppCompatActivity {
   @Override
   protected void onCreate(Bundle savedInstanceState) {
      // ... code
      // Find call from contact button
      Button contactButton = (Button) findViewById(R.id.call_contact_button);
      contactButton.setOnClickListener(new View.OnClickListener() {
         @Override
         public void onClick(View view) {
            // Uri uri = Uri.parse("content://contacts");
            Intent contactIntent = new Intent(Intent.ACTION_PICK,
               ContactsContract.Contacts.CONTENT_URI);
            contactIntent.setType(ContactsContract.CommonDataKinds.Phone.CONTENT_TYPE);
            startActivityForResult(contactIntent, REQUEST_CODE);
         }
      });
      // Find edit view
      final EditText phoneNumberEditView = (EditText)
         findViewById(R.id.edit_text_phone_number);
      // Find call button
      Button button = (Button) findViewById(R.id.button);
      button.setOnClickListener(new View.OnClickListener() {
         @Override
         public void onClick(View view) {
            if(phoneNumberEditView.getText() != null) {
               Uri number = Uri.parse("tel:" + phoneNumberEditView.getText());
               Intent callIntent = new Intent(Intent.ACTION_DIAL, number);
               startActivity(callIntent);
            }
         }
      });
   }
   // ... code
}

Tutaj zaprogramowaliśmy przycisk z id, przycisk call_contact_button do otwierania listy kontaktów i przycisk z id, przycisk do wybierania połączenia.

Dodaj zmienną statyczną REQUEST_CODE w klasie MainActivity, jak pokazano poniżej,

public class MainActivity extends AppCompatActivity {
   // ...
   private static final int REQUEST_CODE = 1;
   // ...
}

Teraz dodać onActivityResult metodę w główną działalność klasie jak poniżej,

public class MainActivity extends AppCompatActivity {
   // ...
   @Override
   protected void onActivityResult(int requestCode, int resultCode, Intent data) {
      if (requestCode == REQUEST_CODE) {
         if (resultCode == RESULT_OK) {
            // Bundle extras = data.getExtras();
            // String phoneNumber = extras.get("data").toString();
            Uri uri = data.getData();
            Log.e("ACT_RES", uri.toString());
            String[] projection = {
               ContactsContract.CommonDataKinds.Phone.NUMBER, 
               ContactsContract.CommonDataKinds.Phone.DISPLAY_NAME };
            Cursor cursor = getContentResolver().query(uri, projection, null, null, null);
            cursor.moveToFirst();
            
            int numberColumnIndex =
               cursor.getColumnIndex(ContactsContract.CommonDataKinds.Phone.NUMBER);
            String number = cursor.getString(numberColumnIndex);
            
            int nameColumnIndex = cursor.getColumnIndex(
               ContactsContract.CommonDataKinds.Phone.DISPLAY_NAME);
            String name = cursor.getString(nameColumnIndex);
            Log.d("MAIN_ACTIVITY", "Selected number : " + number +" , name : "+name);
            
            // Find edit view
            final EditText phoneNumberEditView = (EditText)
               findViewById(R.id.edit_text_phone_number);
            phoneNumberEditView.setText(number);
         }
      }
   };
   // ...
}

W tym przypadku onActivityResult zostanie wywołany, gdy użytkownik powróci do aplikacji po otwarciu listy kontaktów za pomocą przycisku call_contact_button i wybraniu kontaktu. Po wywołaniu metody onActivityResult pobiera ona wybrany kontakt przez użytkownika, znajduje numer kontaktu i umieszcza go w polu tekstowym.

Uruchom aplikację i upewnij się, że wszystko jest w porządku. Ostateczny wygląd przykładowej aplikacji Intent jest pokazany poniżej,

Teraz skonfiguruj intencję espresso w pliku gradle aplikacji, jak pokazano poniżej,

dependencies {
   // ...
   androidTestImplementation 'androidx.test.espresso:espresso-intents:3.1.1'
}

Kliknij opcję menu Synchronizuj teraz udostępnioną przez Android Studio. Spowoduje to pobranie biblioteki testów intencji i skonfigurowanie jej poprawnie.
Otwórz plik ExampleInstrumentedTest.java i dodaj IntentsTestRule zamiast normalnie używanej AndroidTestRule . IntentTestRule to specjalna reguła dotycząca testowania intencji.

public class ExampleInstrumentedTest {
   // ... code
   @Rule
   public IntentsTestRule<MainActivity> mActivityRule =
   new IntentsTestRule<>(MainActivity.class);
   // ... code
}

Dodaj dwie zmienne lokalne, aby ustawić testowy numer telefonu i nazwę pakietu dialera, jak poniżej,

public class ExampleInstrumentedTest {
   // ... code
   private static final String PHONE_NUMBER = "1 234-567-890";
   private static final String DIALER_PACKAGE_NAME = "com.google.android.dialer";
   // ... code
}

Napraw problemy z importem za pomocą opcji Alt + Enter udostępnionej przez studio Android lub dołącz poniższe instrukcje importu,

import android.content.Context;
import android.content.Intent;

import androidx.test.InstrumentationRegistry;
import androidx.test.espresso.intent.rule.IntentsTestRule;
import androidx.test.runner.AndroidJUnit4;

import org.junit.Rule;
import org.junit.Test;
import org.junit.runner.RunWith;

import static androidx.test.espresso.Espresso.onView;
import static androidx.test.espresso.action.ViewActions.click;
import static androidx.test.espresso.action.ViewActions.closeSoftKeyboard;
import static androidx.test.espresso.action.ViewActions.typeText;
import static androidx.test.espresso.intent.Intents.intended;
import static androidx.test.espresso.intent.matcher.IntentMatchers.hasAction;
import static androidx.test.espresso.intent.matcher.IntentMatchers.hasData;
import static androidx.test.espresso.intent.matcher.IntentMatchers.toPackage;
import static androidx.test.espresso.matcher.ViewMatchers.withId;
import static org.hamcrest.core.AllOf.allOf;
import static org.junit.Assert.*;

Dodaj poniższy przypadek testowy, aby sprawdzić, czy dialer jest poprawnie wywoływany,

public class ExampleInstrumentedTest {
   // ... code
   @Test
   public void validateIntentTest() {
      onView(withId(R.id.edit_text_phone_number))
         .perform(typeText(PHONE_NUMBER), closeSoftKeyboard());
      onView(withId(R.id.button)) .perform(click());
      intended(allOf(
         hasAction(Intent.ACTION_DIAL),
         hasData("tel:" + PHONE_NUMBER),
         toPackage(DIALER_PACKAGE_NAME)));
   }
   // ... code
}

Tutaj dopasowania hasAction , hasData i toPackage są używane wraz z dopasowaniem allOf, aby odnieść sukces tylko wtedy, gdy wszystkie dopasowania zostaną przekazane.

Teraz uruchom ExampleInstrumentedTest za pomocą menu zawartości w Android Studio.

zamierzający ()

Espresso zapewnia specjalną metodę - zamierzającą () kpić z zewnętrznego działania zamierzonego. intending () akceptuje nazwę pakietu intencji, która ma być wyszydzana, i udostępnia metodę responseWith, aby ustawić sposób odpowiedzi na udaną intencję, jak określono poniżej,

intending(toPackage("com.android.contacts")).respondWith(result);

Tutaj respondWith () akceptuje wynik intencji typu Instrumentation.ActivityResult . Możemy utworzyć nową intencję pośredniczącą i ręcznie ustawić wynik, jak określono poniżej,

// Stub intent
Intent intent = new Intent();
intent.setData(Uri.parse("content://com.android.contacts/data/1"));
Instrumentation.ActivityResult result =
   new Instrumentation.ActivityResult(Activity.RESULT_OK, intent);

Kompletny kod do sprawdzenia, czy aplikacja kontaktowa jest poprawnie otwarta, wygląda następująco:

@Test
public void stubIntentTest() {
   // Stub intent
   Intent intent = new Intent();
   intent.setData(Uri.parse("content://com.android.contacts/data/1"));
   Instrumentation.ActivityResult result =
      new Instrumentation.ActivityResult(Activity.RESULT_OK, intent);
   intending(toPackage("com.android.contacts")).respondWith(result);
   
   // find the button and perform click action
   onView(withId(R.id.call_contact_button)).perform(click());
   
   // get context
   Context targetContext2 = InstrumentationRegistry.getInstrumentation().getTargetContext();
   
   // get phone number
   String[] projection = { ContactsContract.CommonDataKinds.Phone.NUMBER,
      ContactsContract.CommonDataKinds.Phone.DISPLAY_NAME };
   Cursor cursor =
      targetContext2.getContentResolver().query(Uri.parse("content://com.android.cont
      acts/data/1"), projection, null, null, null);
   
   cursor.moveToFirst();
   int numberColumnIndex =
      cursor.getColumnIndex(ContactsContract.CommonDataKinds.Phone.NUMBER);
   String number = cursor.getString(numberColumnIndex);
   
   // now, check the data
   onView(withId(R.id.edit_text_phone_number))
   .check(matches(withText(number)));
}

Tutaj utworzyliśmy nową intencję i ustawiliśmy wartość zwracaną (podczas wywoływania intencji) jako pierwszy wpis na liście kontaktów, content: //com.android.contacts/data/1 . Następnie mamy ustawić zamierzają metodę Mock nowo utworzony intencji zamiast listy kontaktów. Ustawia i wywołuje naszą nowo utworzoną intencję, gdy wywoływany jest pakiet com.android.contacts i zwracany jest domyślny pierwszy wpis z listy. Następnie uruchomiliśmy akcję click (), aby rozpocząć pozorowaną intencję, a na koniec sprawdziliśmy, czy numer telefonu z przywołania fałszywej intencji i numer pierwszego wpisu na liście kontaktów są takie same.

Jeśli występuje brakujący problem z importem, napraw te problemy za pomocą opcji Alt + Enter dostarczonej przez studio Android lub dołącz poniższe instrukcje importu,

import android.app.Activity;
import android.app.Instrumentation;
import android.content.Context;
import android.content.Intent;
import android.database.Cursor;
import android.net.Uri;
import android.provider.ContactsContract;

import androidx.test.InstrumentationRegistry;
import androidx.test.espresso.ViewInteraction;
import androidx.test.espresso.intent.rule.IntentsTestRule;
import androidx.test.runner.AndroidJUnit4;

import org.junit.Rule;
import org.junit.Test;
import org.junit.runner.RunWith;

import static androidx.test.espresso.Espresso.onView;
import static androidx.test.espresso.action.ViewActions.click;
import static androidx.test.espresso.action.ViewActions.closeSoftKeyboard;
import static androidx.test.espresso.action.ViewActions.typeText;
import static androidx.test.espresso.assertion.ViewAssertions.matches;
import static androidx.test.espresso.intent.Intents.intended;
import static androidx.test.espresso.intent.Intents.intending;
import static androidx.test.espresso.intent.matcher.IntentMatchers.hasAction;
import static androidx.test.espresso.intent.matcher.IntentMatchers.hasData;
import static androidx.test.espresso.intent.matcher.IntentMatchers.toPackage;
import static androidx.test.espresso.matcher.ViewMatchers.withId;
import static androidx.test.espresso.matcher.ViewMatchers.withText;
import static org.hamcrest.core.AllOf.allOf;
import static org.junit.Assert.*;

Dodaj poniższą regułę w klasie testowej, aby zapewnić uprawnienia do czytania listy kontaktów -

@Rule
public GrantPermissionRule permissionRule =
GrantPermissionRule.grant(Manifest.permission.READ_CONTACTS);

Dodaj poniższą opcję w pliku manifestu aplikacji, AndroidManifest.xml -

<uses-permission android:name = "android.permission.READ_CONTACTS" />

Teraz upewnij się, że lista kontaktów ma co najmniej jeden wpis, a następnie uruchom test za pomocą menu kontekstowego Android Studio.