Nauka o kosmosie i technologia
W tym rozdziale omówimy, czym jest nauka o kosmosie i jak technologia wpływa na naukę o kosmosie. Skoncentrujemy się bardziej na przestrzeni kosmicznej, przestrzeń kosmiczna obejmuje Ziemię i wszystkie inne planety, gwiazdy, galaktyki itp.
Przestrzeń kosmiczna zawiera również małą gęstość cząstek (głównie plazmy wodoru i helu) oraz promieniowania elektromagnetycznego, neutrin, pyłu, promieni kosmicznych i pól magnetycznych.
W XX wieku ludzie rozpoczęli fizyczną eksplorację kosmosu przy pomocy lotów balonem na dużych wysokościach. Później te loty balonem zostały zastąpione zaawansowaną technologią, tj. Rakietą, promem kosmicznym itp.
W 1961 roku rosyjski naukowiec Jurij Gagarin osiągnął przełomowe osiągnięcie, wysyłając bezzałogowy statek kosmiczny w kosmos.
Co to jest satelita?
Z technicznego punktu widzenia satelita jest zaawansowaną technologią (maszyną) wystrzeloną w przestrzeń kosmiczną w celu obracania się wokół Ziemi i gromadzenia docelowych danych.
Satelita jako taki nie ma określonego kształtu; składa się jednak z dwóch zasadniczych części -
Antenna - Wysyła i odbiera informacje.
Power source - Jest to panel słoneczny lub bateria, która zapewnia podtrzymanie funkcjonalności satelity.
Rodzaje satelitów
W tej sekcji omówimy różne typy satelitów. W zależności od celu satelity można podzielić na następujące kategorie:
Satelita komunikacyjna
Jest przeznaczony głównie do celów komunikacyjnych. Zawiera nadajnik i odpowiadający; instrumenty te pomagają w przekazywaniu danych.
Satelita obserwacji Ziemi
Ten satelita pomaga w znajdowaniu zasobów Ziemi, a także pomaga w zarządzaniu katastrofami itp. Jest to więc w zasadzie satelita teledetekcyjny.
Nawigacja satelitarna
Taki satelita pomaga w nawigacji. Jest to więc w zasadzie satelita globalnego pozycjonowania.
Pogoda satelitarna
Ten satelita jest przeznaczony wyłącznie do prognozowania pogody. Posiada kamerę o wysokiej rozdzielczości, która robi zdjęcie systemu pogodowego i wysyła.
Orbita synchroniczna biegunowo-słoneczna
Orbita biegunowo-synchroniczna, znana również jako orbita heliosynchroniczna, to zbliżona do biegunów orbita wokół Ziemi, na której faktycznie znajduje się satelita.
Zaletą takiego umieszczenia na orbicie jest to, że ma stałe światło słoneczne, które ostatecznie pomaga w obrazowaniu, szpiegowaniu i pogodzie satelity.
Satelita na orbicie synchronicznej ze Słońcem najprawdopodobniej wznosi się przez równik około dwanaście razy dziennie; Dzieje się to za każdym razem około godziny 15:00 czasu lokalnego.
Satelita polarny synchroniczny ze słońcem jest umieszczony na wysokości 600–800 km z okresami w zakresie 96–100 minut. Taki satelita pozostaje nachylony około 98,70. 90 o oznacza orbitę biegunową, a 0 o oznacza orbitę równikową.
Orbity geosynchroniczne
Orbita geosynchroniczna ma okres orbity, który odpowiada szybkości obrotu Ziemi. Jeden dzień gwiazdowy to 23 godziny, 56 minut i 4 sekundy.
Satelity na takiej orbicie są zazwyczaj wystrzeliwane w kierunku wschodnim. Aby obliczyć odległość satelity na orbicie geosynchronicznej, wykorzystuje się trzecie prawo Keplera.
Orbita geostacjonarna
Orbita geostacjonarna to wyspecjalizowany przypadek orbity geosynchronicznej. Jest to kołowa orbita geosynchroniczna, nachylona 0 o do płaszczyzny równikowej Ziemi.
Satelita na orbicie geostacjonarnej zawsze wydaje się stacjonarny, ponieważ pozostaje w tym samym punkcie na niebie i obserwuje powierzchnię.
Astrobiologia
Astrobiologia to dziedzina nauki, która bada pochodzenie, ewolucję i dyfuzję życia we Wszechświecie. Koncepcja ta została po raz pierwszy wyjaśniona przez greckiego filozofa Anaksagorasa w V wieku pne. Później, w XIX wieku, Lord Kelvin naukowo wyjaśnił ten termin.
Wszyscy ci naukowcy próbowali udowodnić, że życie we wszechświecie zaczyna się od drobnoustrojów.
Kriogenika
Kriogenika to dziedzina nauk przyrodniczych, która bada różne zjawiska w bardzo niskich temperaturach. Dosłowne znaczenie kriogeniki to - wytwarzanie mrozu.
Kriogenika okazała się bardzo przydatna w przypadku nadciekłości, która jest bardzo korzystną właściwością cieczy w temperaturze kriogenicznej, ponieważ jest ona sprzeczna z regułami napięcia powierzchniowego i grawitacji.
Bazując na zasadzie kriogeniki, GSLV-D5 został pomyślnie uruchomiony w styczniu 2014 roku. W GSLV-D5 zastosowano silnik kriogeniczny.