GPRS - szybki przewodnik

General Packet Radio System jest również znany jako GPRSjest krokiem trzeciej generacji w kierunku dostępu do internetu. GPRS jest również znany jako GSM-IP, który jest protokołem internetowym globalnej komunikacji mobilnej, ponieważ utrzymuje użytkowników tego systemu w trybie online, umożliwia wykonywanie połączeń głosowych i dostęp do Internetu w ruchu. Nawet użytkownicy wielodostępu z podziałem czasu (TDMA) korzystają z tego systemu, ponieważ zapewnia on pakietowy dostęp radiowy.

GPRS pozwala także operatorom sieci na realizację podstawowej architektury opartej na protokole internetowym (IP) dla zintegrowanych aplikacji głosowych i danych, które będą nadal wykorzystywane i rozszerzane dla usług 3G.

GPRS zastępuje połączenia przewodowe, ponieważ ten system uprościł dostęp do sieci danych pakietowych, takich jak Internet. Zasada radia pakietowego jest wykorzystywana przez GPRS do transportowania pakietów danych użytkownika w sposób strukturalny między stacjami ruchomymi GSM a zewnętrznymi sieciami danych pakietowych. Pakiety te mogą być kierowane bezpośrednio do sieci z komutacją pakietów ze stacji ruchomych GPRS.

W aktualnych wersjach GPRS obsługiwane są sieci oparte na protokole internetowym (IP), takie jak globalny internet lub prywatne / korporacyjne intranety i sieci X.25.

Kto jest właścicielem GPRS?

Specyfikacje GPRS zostały opracowane przez Europejski Instytut Norm Telekomunikacyjnych (ETSI), europejski odpowiednik American National Standard Institute (ANSI).

Kluczowe cechy

Następujące trzy kluczowe cechy opisują przesyłanie pakietowe w sieci bezprzewodowej

The always online feature - Usuwa proces wybierania numeru, dzięki czemu aplikacje są oddalone o jedno kliknięcie.
An upgrade to existing systems -Operatorzy nie muszą wymieniać swojego sprzętu; zamiast istniejącej infrastruktury dodawany jest GPRS.
An integral part of future 3G systems - GPRS to rdzeniowa sieć danych pakietowych dla systemów 3G EDGE i WCDMA.

Cele GPRS

GPRS to pierwszy krok w kierunku kompleksowej infrastruktury bezprzewodowej i ma następujące cele:

Otwarta architektura
Spójne usługi IP
Ta sama infrastruktura dla różnych interfejsów lotniczych
Zintegrowana infrastruktura telefoniczna i internetowa
Wykorzystaj inwestycje przemysłu w IP
Innowacja usługowa niezależna od infrastruktury

Korzyści z GPRS

Wyższa szybkość transmisji danych

GPRS przynosi użytkownikom wiele korzyści, a jednym z nich jest wyższa prędkość transmisji danych z kolei krótszy czas dostępu. W typowym telefonie komórkowym GSM sama konfiguracja jest procesem długotrwałym, a stawki za zezwolenie na dane są ograniczone do 9,6 kbit / s. Oferowany czas nawiązania sesji, gdy GPRS jest w praktyce, jest krótszy niż jedna sekunda, a szybkości transmisji danych w linii ISDN sięgają nawet wielu 10 kbit / s.

Łatwe rozliczenia

Transmisja pakietowa GPRS zapewnia bardziej przyjazne dla użytkownika rozliczenia niż te oferowane przez usługi komutacji łączy. W usługach z komutacją łączy naliczanie opłat jest naliczane na podstawie czasu trwania połączenia. Jest to nieodpowiednie dla aplikacji o dużym natężeniu ruchu. Użytkownik musi zapłacić za cały czas antenowy, nawet za okresy bezczynności, w których nie są wysyłane żadne pakiety (np. Gdy użytkownik czyta stronę internetową).

W przeciwieństwie do tego, w przypadku usług z komutacją pakietów, rozliczenie może być oparte na ilości przesyłanych danych. Zaletą dla użytkownika jest to, że może on być „online” przez długi czas, ale opłata zostanie naliczona na podstawie ilości przesyłanych danych.

GPRS otworzył szeroką gamę unikalnych usług dla abonentów telefonii komórkowej. Niektóre z cech, które otworzyły rynek pełen usług o podwyższonej wartości dla użytkowników. Poniżej przedstawiono niektóre cechy:

Mobility - Możliwość utrzymywania ciągłej komunikacji głosowej i transmisji danych w ruchu.
Immediacy - Umożliwia subskrybentom uzyskanie łączności w razie potrzeby, niezależnie od lokalizacji i bez długich sesji logowania.
Localization - Umożliwia abonentom uzyskanie informacji istotnych dla ich aktualnej lokalizacji.

Korzystając z powyższych trzech cech, opracowywane są różne możliwe aplikacje, które mają być oferowane abonentom telefonii komórkowej. Aplikacje te można ogólnie podzielić na dwie kategorie wysokiego poziomu:

Corporation
Consumer

Te dwa poziomy obejmują ponadto:

Communications - E-mail, faks, ujednolicona komunikacja i dostęp do intranetu / internetu itp.
Value-added services - Usługi informacyjne i gry itp.
E-commerce - Handel detaliczny, zakup biletów, handel bankowy i finansowy itp.
Location-based applications - Nawigacja, warunki drogowe, rozkłady linii lotniczych / kolejowych i wyszukiwarka lokalizacji itp.
Vertical applications - Dostawa ładunków, zarządzanie flotą i automatyzacja działu sprzedaży.
Advertising -Reklamy mogą uwzględniać lokalizację. Na przykład użytkownik wchodzący do centrum handlowego może otrzymać reklamy specyficzne dla sklepów w tym centrum handlowym.

Oprócz powyższych aplikacji usługi inne niż głosowe, takie jak SMS, MMS i połączenia głosowe, są również możliwe dzięki GPRS. Closed User Group (CUG) to termin powszechnie używany po pojawieniu się GPRS na rynku, ponadto planowane jest wdrożenie usług uzupełniających, takich jak bezwarunkowe przekazywanie połączeń (CFU) i przekazywanie połączeń na abonenta mobilnego nieosiągalnego (CFNRc), i zamknięta grupa użytkowników (CUG).

Architektura GPRS działa na tej samej procedurze co sieć GSM, ale ma dodatkowe jednostki, które pozwalają na pakietową transmisję danych. Ta sieć danych pokrywa się z siecią GSM drugiej generacji, zapewniając przesyłanie danych pakietowych z szybkościami od 9,6 do 171 kb / s. Wraz z transportem danych pakietowych, sieć GSM umożliwia wielu użytkownikom współdzielenie tych samych zasobów interfejsu radiowego jednocześnie.

Poniżej przedstawiono schemat architektury GPRS:

GPRS stara się w jak największym stopniu wykorzystać istniejące elementy sieci GSM, ale aby efektywnie zbudować mobilną sieć komórkową opartą na pakietach, potrzebne są pewne nowe elementy sieci, interfejsy i protokoły do obsługi ruchu pakietowego.

Dlatego GPRS wymaga modyfikacji wielu elementów sieci GSM, co podsumowano poniżej:

Element sieci GSM	Wymagana modyfikacja lub aktualizacja dla GPRS.
Stacja mobilna (MS)	Aby uzyskać dostęp do usług GPRS, wymagana jest nowa stacja mobilna. Te nowe terminale będą wstecznie kompatybilne z GSM dla połączeń głosowych.
BTS	W istniejącej Bazowej stacji nadawczo-odbiorczej (BTS) wymagana jest aktualizacja oprogramowania.
BSC	Kontroler stacji bazowej (BSC) wymaga aktualizacji oprogramowania i instalacji nowego sprzętu zwanego jednostką kontroli pakietów (PCU). Jednostka PCU kieruje ruch danych do sieci GPRS i może być oddzielnym elementem sprzętowym związanym z BSC.
Węzły obsługujące GPRS (GSN)	Wdrożenie GPRS wymaga zainstalowania nowych elementów sieci szkieletowej zwanych obsługującym węzłem obsługi GPRS (SGSN) oraz węzłem obsługi bramy GPRS (GGSN).
Bazy danych (HLR, VLR itp.)	Wszystkie bazy danych w sieci będą wymagały aktualizacji oprogramowania do obsługi nowych modeli połączeń i funkcji wprowadzonych przez GPRS.

Stacje mobilne GPRS

Do korzystania z usług GPRS wymagane są nowe stacje mobilne (MS), ponieważ istniejące telefony GSM nie obsługują rozszerzonego interfejsu radiowego ani danych pakietowych. Może istnieć wiele różnych systemów MS, w tym szybka wersja obecnych telefonów obsługująca szybki dostęp do danych, nowe urządzenie PDA z wbudowanym telefonem GSM i karty PC do laptopów. Te stacje mobilne są wstecznie kompatybilne z wykonywaniem połączeń głosowych przy użyciu GSM.

Podsystem stacji bazowych GPRS

Każdy BSC wymaga instalacji jednej lub więcej jednostek kontroli pakietów (PCU) i aktualizacji oprogramowania. Jednostka PCU zapewnia fizyczny i logiczny interfejs danych do podsystemu stacji bazowej (BSS) dla ruchu pakietowego. BTS może również wymagać aktualizacji oprogramowania, ale zazwyczaj nie wymaga ulepszeń sprzętowych.

Kiedy ruch głosowy lub transmisja danych pochodzi z telefonu komórkowego abonenta, jest on przesyłany przez interfejs radiowy do BTS i z BTS do BSC w taki sam sposób jak standardowe połączenie GSM. Jednak na wyjściu BSC ruch jest oddzielony; głos jest przesyłany do Mobile Switching Center (MSC) za pomocą standardowej sieci GSM, a dane są przesyłane do nowego urządzenia zwanego SGSN za pośrednictwem PCU przez interfejs Frame Relay.

Węzły obsługujące GPRS

Po dodaniu dwóch nowych komponentów, zwanych Węzłami obsługi bramek GPRS (GSN) i Węzłem obsługującym GPRS (SGSN):

Węzeł wsparcia Gateway GPRS (GGSN)

Węzeł Gateway GPRS Support Node działa jako interfejs i router do sieci zewnętrznych. Zawiera informacje o routingu dla telefonów komórkowych GPRS, które są wykorzystywane do tunelowania pakietów przez wewnętrzną sieć szkieletową opartą na IP do właściwego węzła obsługującego obsługujący GPRS. GGSN zbiera również informacje o opłatach związane z korzystaniem z zewnętrznych sieci danych i może działać jako filtr pakietów dla ruchu przychodzącego.

Węzeł obsługujący GPRS (SGSN)

Węzeł obsługujący GPRS jest odpowiedzialny za uwierzytelnianie telefonów komórkowych GPRS, rejestrację telefonów komórkowych w sieci, zarządzanie mobilnością i zbieranie informacji o opłatach za korzystanie z interfejsu radiowego.

Wewnętrzny szkielet

Wewnętrzna sieć szkieletowa to sieć oparta na protokole IP używana do przenoszenia pakietów między różnymi GSN. Tunelowanie jest używane między SGSN i GGSN, więc wewnętrzna sieć szkieletowa nie potrzebuje żadnych informacji o domenach poza siecią GPRS. Sygnalizacja z GSN do MSC, HLR lub EIR odbywa się za pomocą SS7.

Obszar routingu

GPRS wprowadza pojęcie obszaru routingu. Ta koncepcja jest podobna do obszaru lokalizacji w GSM, z tą różnicą, że generalnie zawiera mniej komórek. Ponieważ obszary trasowania są mniejsze niż obszary lokalizacji, podczas nadawania komunikatu przywołania zużywa się mniej zasobów radiowych.

Przepływ stosu protokołów GPRS i wiadomości od końca do końca z MS do GGSN jest przedstawiony na poniższym diagramie. GTP to protokół używany między SGSN i GGSN przy użyciu interfejsu Gn. To jest protokół tunelowania warstwy 3.

Proces zachodzący w aplikacji wygląda jak normalna podsieć IP dla użytkowników zarówno w sieci, jak i poza nią. Istotną rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest to, że aplikacja komunikuje się za pomocą standardowego adresu IP, który jest prowadzony przez sieć GPRS, a na zewnątrz przez bramę GPRS. Pakiety, które są mobilne między GGSN a SGSN, używają protokołu tunelowania GPRS, dzięki czemu adresy IP znajdujące się po zewnętrznej stronie sieci GPRS nie mają do czynienia z wewnętrzną siecią szkieletową. UDP i IP są obsługiwane przez GTP.

Połączenie protokołu konwergencji zależnej od podsieci (SNDCP) i sterowania łączem logicznym (LLC) używane między SGSN a MS. SNDCP spłaszcza dane, aby zmniejszyć obciążenie kanału radiowego. Bezpieczne łącze logiczne przez szyfrowanie pakietów jest dostarczane przez LLC i to samo łącze LLC jest używane, o ile telefon komórkowy znajduje się pod pojedynczym SGSN.

W przypadku, gdy telefon komórkowy przenosi się do nowego obszaru trasowania, który znajduje się pod innym SGSN; następnie stare łącze LLC jest usuwane i ustanawiane jest nowe łącze z nowym obsługującym GSN X.25. Usługi są świadczone przez uruchomienie X.25 na szczycie TCP / IP w wewnętrznej sieci szkieletowej.

Wymagania dotyczące jakości usług (QoS) konwencjonalnych mobilnych aplikacji danych pakietowych są w różnych formach. QoS jest istotną cechą usług GPRS, ponieważ istnieją różne wymagania dotyczące obsługi QoS dla różnych aplikacji GPRS, takich jak multimedia w czasie rzeczywistym, przeglądanie stron internetowych i przesyłanie poczty e-mail.

GPRS umożliwia definiowanie profili QoS za pomocą następujących parametrów:

Pierwszeństwo usług
Reliability
Opóźnienie i
Throughput

Parametry te opisano poniżej:

Pierwszeństwo usług

Preferencja nadana usłudze w porównaniu z inną usługą jest znana jako Service Precedence. Ten poziom priorytetu jest podzielony na trzy poziomy zwane:

high
normal
low

Kiedy występuje przeciążenie sieci, pakiety o niskim priorytecie są odrzucane w porównaniu z pakietami o wysokim lub normalnym priorytecie.

Niezawodność

Ten parametr określa charakterystykę transmisji wymaganą przez aplikację. Zdefiniowano klasy niezawodności, które gwarantują określone maksymalne wartości prawdopodobieństwa utraty, powielenia, błędnego sekwencjonowania i uszkodzenia pakietów.

Opóźnienie

Opóźnienie jest definiowane jako czas transferu od końca do końca między dwiema komunikującymi się stacjami mobilnymi lub między stacją mobilną a interfejsem GI do zewnętrznej sieci danych pakietowych.

Obejmuje to wszystkie opóźnienia w sieci GPRS, np. Opóźnienie żądania i przydzielenia zasobów radiowych oraz opóźnienie tranzytu w sieci szkieletowej GPRS. Nie są uwzględniane opóźnienia w transferze poza sieć GPRS, np. W zewnętrznych sieciach tranzytowych.

Wydajność

Przepustowość określa maksymalną / szczytową szybkość transmisji i średnią szybkość transmisji.

Korzystając z tych klas QoS, profile QoS mogą być negocjowane między użytkownikiem mobilnym a siecią dla każdej sesji, w zależności od zapotrzebowania na QoS i dostępnych zasobów.

Fakturowanie usługi jest następnie oparte na ilości przesyłanych danych, rodzaju usługi i wybranym profilu QoS.

Klasy stacji mobilnych mówią o znanym na całym świecie zestawie słuchawkowym, który jest również znany jako Mobile Station (MS), i jego trzech różnych klasach. Ten sprzęt, bardziej popularny jako słuchawka, służy do wykonywania połączeń telefonicznych i dostępu do usług transmisji danych. MS składa się z urządzeń końcowych (TE) i terminali mobilnych (MT).

TE to sprzęt, który obsługuje aplikacje i interakcję użytkownika, podczas gdy MT jest częścią, która łączy się z siecią.

W poniższym przykładzie Palm Pilot to TE, a telefon komórkowy to MT.

Aby móc korzystać z nowych usług GPRS, potrzebujemy nowych telefonów obsługujących GPRS. Istnieją trzy różne klasy urządzeń terminala GPRS:

Klasa A

Terminale klasy A mogą jednocześnie zarządzać zarówno danymi pakietowymi, jak i głosem. Oznacza to, że potrzebne są dwa transceivery, ponieważ słuchawka musi jednocześnie wysyłać lub odbierać dane i głos. Jest to główny powód, dla którego terminale klasy A są drogie w produkcji niż terminale klasy B i C.

Klasa B.

Terminale klasy B nie odgrywają takiej samej roli jak terminale klasy A. Terminale te mogą jednocześnie zarządzać danymi pakietowymi lub głosem. Można użyć jednego nadajnika-odbiornika do obu, co skutkuje niskim kosztem terminali.

For example,Jeśli użytkownik korzysta z sesji GPRS (np. Przeglądanie WAP, przesyłanie plików itp.), Sesja ta jest przerywana, jeśli odbierze połączenie. Ten terminal nie zezwala na aktywowanie obu sesji za jednym razem. Ta zaległość wymaga naprawy, dając użytkownikowi możliwość zarówno odebrania połączenia, jak i utrzymania sesji danych.

Klasa C

Terminale klasy C mogą zarządzać tylko danymi pakietowymi lub tylko głosem. Przykładami terminali klasy C są karty GPRS PCM / CIA, wbudowane moduły w automatach sprzedających i tak dalej.

Ze względu na wysoki koszt telefonów klasy A, większość producentów telefonów ogłosiła, że ich pierwsze telefony będą miały klasę B. Obecnie w 3GPP trwają prace nad standaryzacją lekkiej klasy A, aby umożliwić jednoczesne przesyłanie głosu i danych na rozsądny koszt.

PDP to skrót od Packet Data Protocol. Adresy PDP są adresami warstwy sieciowej (model Open Standards Interconnect [OSI] Warstwa 3). Systemy GPRS obsługują protokoły warstwy sieciowej X.25 i IP. Dlatego adresy PDP mogą być X.25, IP lub oba.

Każdy adres PDP jest zakotwiczony w węźle obsługującym Gateway GPRS (GGSN), jak pokazano na poniższym rysunku. Cały ruch pakietowy wysyłany z publicznej sieci pakietowej dla adresu PDP przechodzi przez bramę (GGSN).

Publiczna sieć danych pakietowych obawia się tylko, że adres należy do określonego GGSN. GGSN ukrywa mobilność stacji przed resztą sieci danych pakietowych i komputerami podłączonymi do publicznej sieci danych pakietowych.

Statycznie przypisane adresy PDP są zwykle zakotwiczone w GGSN w sieci domowej abonenta. I odwrotnie, dynamicznie przypisywane adresy PDP mogą być zakotwiczone albo w sieci domowej abonenta, albo w sieci odwiedzanej przez użytkownika.

Kiedy MS jest już dołączone do SGSN i ma zamiar przesłać dane, musi aktywować adres PDP. Aktywacja adresu PDP ustanawia powiązanie między bieżącym SGSN urządzenia mobilnego a GGSN, który zakotwicza adres PDP.

The record kept by the SGSN and the GGSN regarding this association is called the PDP context.

Ważne jest, aby zrozumieć różnicę między MS przyłączającym się do SGSN a MS aktywującym adres PDP. Pojedynczy MS przyłącza się tylko do jednego SGSN, jednakże może mieć wiele adresów PDP, które są aktywne w tym samym czasie.

Każdy z adresów może być zakotwiczony w innym GGSN. Jeśli pakiety przychodzą z publicznej sieci pakietowej transmisji danych do GGSN dla określonego adresu PDP, a GGSN nie ma aktywnego kontekstu PDP odpowiadającego temu adresowi, może po prostu odrzucić pakiety. Odwrotnie, GGSN może próbować aktywować kontekst PDP z MS, jeśli adres jest statycznie przypisany do określonego urządzenia mobilnego.

Routing danych lub routing pakietów danych od użytkownika mobilnego do i z powrotem jest jednym z podstawowych wymagań w sieci GPRS. Wymóg można podzielić na dwa obszary:

Routing pakietów danych
Zarządzanie mobilnością.

Routing pakietów danych

Do ważnych ról GGSN należy synergia z zewnętrzną siecią danych. GGSN aktualizuje katalog lokalizacji przy użyciu informacji o trasowaniu dostarczonych przez SGSN o lokalizacji MS. Kieruje pakiet protokołów zewnętrznej sieci danych zamknięty w sieci szkieletowej GPRS do SGSN aktualnie obsługującego MS. Ponadto dekapsuluje i przekazuje pakiety zewnętrznej sieci danych do odpowiedniej sieci danych oraz gromadzi dane dotyczące opłat, które są przekazywane do bramki ładowania (CG).

Istnieją trzy ważne schematy routingu:

Mobile-originated message - Ta ścieżka zaczyna się na urządzeniu mobilnym GPRS, a kończy na hoście.
Network-initiated message when the MS is in its home network - Ta ścieżka zaczyna się na hoście i kończy na urządzeniu mobilnym GPRS.
Network-initiated message when the MS roams to another GPRS network - Ta ścieżka zaczyna się na hoście odwiedzanej sieci, a kończy na urządzeniu mobilnym GPRS.

Sieć GPRS zawiera wszystkie protokoły sieci danych we własnym protokole enkapsulacji zwanym protokołem tunelowania GPRS (GTP). GTP zapewnia bezpieczeństwo w sieci szkieletowej i upraszcza mechanizm routingu i dostarczania danych przez sieć GPRS.

Zarządzanie mobilnością

Działanie GPRS jest częściowo niezależne od sieci GSM. Jednak niektóre procedury współdzielą elementy sieci z obecnymi funkcjami GSM w celu zwiększenia wydajności i optymalnego wykorzystania wolnych zasobów GSM (takich jak nieprzydzielone szczeliny czasowe).

MS może znajdować się w dowolnym z trzech poniższych stanów w systemie GPRS. Model trójstanowy jest wyjątkowy dla radia pakietowego. GSM używa modelu dwustanowego w stanie bezczynności lub aktywności.

Stan aktywny

Dane są przesyłane między MS a siecią GPRS tylko wtedy, gdy MS jest w stanie aktywnym. W stanie aktywnym SGSN zna lokalizację komórki MS.

Transmisja pakietów do aktywnego MS jest inicjowana przez stronicowanie pakietów w celu powiadomienia MS o nadchodzącym pakiecie danych. Transmisja danych odbywa się natychmiast po wysłaniu pakietu przez kanał wskazany w komunikacie przywoławczym. Celem komunikatu przywoławczego jest uproszczenie procesu odbierania pakietów. MS nasłuchuje tylko komunikatów przywoławczych zamiast wszystkich pakietów danych w kanałach łącza nadawczego. Zmniejsza to znacznie zużycie baterii.

Gdy MS ma pakiet do przesłania, musi uzyskać dostęp do kanału łącza w górę (tj. Kanału do sieci danych pakietowych, w której znajdują się usługi). Kanał łącza w górę jest współdzielony przez wiele stacji MS, a jego użycie jest przydzielane przez BSS. MS żąda użycia kanału w wiadomości o dostępie swobodnym. BSS przydziela nieużywany kanał do MS i wysyła wiadomość o przyznaniu dostępu w odpowiedzi na wiadomość o dostępie swobodnym.

Stan gotowości

W stanie gotowości znany jest tylko obszar trasowania stacji MS. (Obszar routingu może składać się z jednej lub więcej komórek w obszarze lokalizacji GSM).

Kiedy SGSN wysyła pakiet do MS, które jest w stanie gotowości, MS musi być przywołane. Ponieważ SGSN zna obszar trasowania MS, do obszaru routingu wysyłany jest pakiet stronicowania. Po odebraniu pakietu przywoławczego MS przekazuje lokalizację swojej komórki do SGSN w celu ustalenia stanu aktywnego.

Stan bezczynności

W stanie bezczynności MS nie ma aktywowanego logicznego kontekstu GPRS ani przydzielonych adresów publicznych sieci danych z komutacją pakietów (PSPDN). W tym stanie MS może odbierać tylko te wiadomości multiemisji, które mogą być odebrane przez dowolny MS GPRS. Ponieważ infrastruktura sieci GPRS nie zna lokalizacji MS, nie jest możliwe wysyłanie wiadomości do MS z zewnętrznych sieci danych.

Aktualizacje tras

Gdy MS, które jest w stanie aktywnym lub gotowości, przemieszcza się z jednego obszaru trasowania do drugiego w obszarze usługowym jednego SGSN, musi wykonać aktualizację trasowania. Informacje o obszarze trasowania w SGSN są aktualizowane, a powodzenie procedury jest wskazywane w komunikacie odpowiedzi.

Procedura aktualizacji routingu oparta na komórkach jest wywoływana, gdy aktywna MS wchodzi do nowej komórki. MS wysyła krótką wiadomość zawierającą tożsamość MS i jego nową lokalizację przez kanały GPRS do jego obecnego SGSN. Ta procedura jest używana tylko wtedy, gdy MS jest w stanie aktywnym.

Aktualizacja routingu między SGSN jest najbardziej skomplikowaną aktualizacją routingu. MS zmienia się z jednego obszaru SGSN na inny i musi ustanowić nowe połączenie z nowym SGSN. Oznacza to utworzenie nowego logicznego kontekstu łącza między MS a nowym SGSN i poinformowanie GGSN o nowej lokalizacji MS.

Tryby dostępu GPRS określają, czy GGSN żąda uwierzytelnienia użytkownika w punkcie dostępu do publicznej sieci danych (PDN). Dostępne opcje to:

Transparent - GGSN nie wymaga żadnej autoryzacji / uwierzytelnienia bezpieczeństwa.
Non-transparent - W takim przypadku GGSN działa jako serwer proxy do uwierzytelniania.

Tryby przezroczyste i nieprzezroczyste GPRS dotyczą tylko PDP typu IPv4.

Tryb transpatentny

Dostęp przezroczysty dotyczy GPRS PLMN, który nie jest zaangażowany w autoryzację dostępu abonenta i uwierzytelnianie. Dostęp do procedur bezpieczeństwa związanych z PDN jest przejrzysty dla GSN.

W trybie przezroczystego dostępu, MS otrzymuje adres należący do operatora lub dowolnej innej przestrzeni adresowej domeny. Adres jest podawany w subskrypcji jako adres statyczny lub podczas aktywacji kontekstu PDP, jako adres dynamiczny. Adres dynamiczny jest przydzielany z serwera DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) w sieci GPRS. Każde uwierzytelnienie użytkownika odbywa się w sieci GPRS. Nie jest wykonywane uwierzytelnianie RADIUS; dokonywane jest tylko uwierzytelnianie na podstawie IMSI (z modułu tożsamości abonenta w słuchawce).

Tryb bez transpatentu

Nieprzejrzysty dostęp do intranetu / ISP oznacza, że PLMN odgrywa rolę w uwierzytelnianiu intranetu / ISP MS. Dostęp nieprzezroczysty wykorzystuje protokół uwierzytelniania hasła (PAP) lub komunikat protokołu uwierzytelniania typu Challenge Handshake (CHAP) wydany przez terminal mobilny i dołączony do komunikatu aktywacji kontekstu GTP PDP. Ta wiadomość służy do tworzenia żądania RADIUS skierowanego do serwera RADIUS skojarzonego z nazwą punktu dostępu (APN).

Nazwa punktu dostępu GPRS

Standardy GPRS definiują tożsamość sieciową zwaną nazwą punktu dostępu (APN). Punkt APN identyfikuje PDN, do którego można uzyskać dostęp z węzła GGSN w sieci GPRS. W GPRS tylko APN jest używany do wyboru sieci docelowej. Aby skonfigurować APN, operator konfiguruje trzy elementy w węźle GSN:

Access point - Definiuje APN i skojarzone z nim charakterystyki dostępu, w tym zabezpieczenia (RADIUS), dynamiczną alokację adresów (DHCP) i usługi DNS.
Access point list - Definiuje interfejs logiczny powiązany z szablonem wirtualnym.
Access group - Określa, czy dostęp jest dozwolony między PDN a MS.

Ten rozdział zawiera krótki opis podstawowych procesów stosowanych w sieciach GPRS:

Attach process - Proces, za pomocą którego MS łączy się (tj. Łączy) z SGSN w sieci GPRS.
Authentication process - Proces, za pomocą którego SGSN uwierzytelnia abonenta sieci komórkowej.
PDP activation process - Proces ustanawiania sesji użytkownika między MS a siecią docelową.
Detach process - Proces, w którym MS odłącza się (tj. Rozłącza) z SGSN w sieci GPRS.
Network-initiated PDP request for static IP address - Proces, za pomocą którego połączenie z sieci danych pakietowych dociera do MS przy użyciu statycznego adresu IP.
Network-initiated PDP request for dynamic IP address - Proces, za pomocą którego połączenie z sieci danych pakietowych dociera do MS przy użyciu dynamicznego adresu IP.

Gdy dane pakietowe są wprowadzane do systemów mobilnych, pojawia się pytanie, jak rozliczać usługi. Zawsze online i płacenie za minutę nie brzmi zbyt zachęcająco. Tutaj opisujemy możliwości, ale zależy to całkowicie od różnych dostawców usług, w jaki sposób chcą obciążać swoich klientów.

SGSN i GGSN rejestrują wszystkie możliwe aspekty zachowania użytkownika GPRS i odpowiednio generują informacje rozliczeniowe. Informacje te są gromadzone w tak zwanych rekordach danych ładowania (CDR) i są dostarczane do bramki rozliczeniowej.

Opłata za usługę GPRS może być oparta na następujących parametrach:

Volume - Ilość przesłanych bajtów, tj. Pobranych i przesłanych.
Duration - Czas trwania sesji kontekstowej PDP.
Time - Data, godzina i dzień tygodnia (umożliwia obniżenie taryf poza godzinami szczytu).
Final destination - Abonent może zostać obciążony opłatą za dostęp do określonej sieci, na przykład za pośrednictwem serwera proxy.
Location - Bieżąca lokalizacja abonenta.
Quality of Service - Płać więcej za wyższy priorytet sieci.
SMS - SGSN przygotuje określone CDR dla SMS.
Served IMSI/subscriber - Różne klasy abonentów (różne taryfy dla częstych użytkowników, firm lub użytkowników prywatnych).
Reverse charging -Abonent odbierający nie jest obciążany kosztami za odebrane dane; zamiast tego obciążana jest strona wysyłająca.
Free of charge - Podane dane są bezpłatne.
Flat rate - Stała opłata miesięczna.
Bearer service -Opłaty na podstawie różnych usług przenoszenia (dla operatora, który ma kilka sieci, takich jak GSM900 i GSM1800, i który chce promować korzystanie z jednej z nich). A może usługa przenoszenia byłaby dobra w obszarach, w których operatorowi taniej byłoby oferować usługi z bezprzewodowej sieci LAN zamiast z sieci GSM.

GPRS prawie stał się domyślną lub obowiązkową funkcją najnowszych telefonów GSM. Jeśli planujesz zakup telefonu komórkowego obsługującego GPRS, to; Należy zdecydować się na telefon komórkowy GSM niż przejście na technologię CDMA.

GSMArena.com to strona internetowa, która stała się punktem kompleksowej obsługi wszystkich najnowszych telefonów komórkowych GSM. Poniższa strona wyświetla listę najnowszych abonentów telefonów komórkowych GSM dzięki uprzejmości GSM Arena. Jako zagorzały obserwator tej strony radzę przejrzeć wszystkie recenzje zamieszczone na stronie i wybrać najbardziej odpowiedni telefon komórkowy.

Obecnie wielu znanych producentów urządzeń mobilnych dostarcza najnowocześniejsze telefony komórkowe:

Alcatel	Amoi
jabłko	Asus
Benefon	BenQ
BenQ-Siemens	Ptak
Jeżyna	Bosch
Chea	Ericsson
Eten	Fujitsu Siemens
Gigabyte	Haier
HP	HTC
ja-mate	Innostream
Kyocera	LG
Maxon	Mitac
Mitsubishi	Motorola
NEC	Neonode
Nokia	O2
Palma	Panasonic
Pantech	Philips
Qtek	Sagem
Samsung	Sendo
Sewon	Ostry
Siemens	Sony
Sony Ericsson	Powiedz mi.
Telit	Thuraya
Toshiba	Vertu
VK Mobile	WND
XCute