Java - podstawowe typy danych

Zmienne to nic innego jak zarezerwowane miejsca w pamięci do przechowywania wartości. Oznacza to, że kiedy tworzysz zmienną, rezerwujesz trochę miejsca w pamięci.

Na podstawie typu danych zmiennej system operacyjny przydziela pamięć i decyduje, co może być przechowywane w zarezerwowanej pamięci. Dlatego przypisując różne typy danych do zmiennych, można przechowywać w tych zmiennych liczby całkowite, dziesiętne lub znaki.

W Javie dostępne są dwa typy danych -

Prymitywne typy danych
Typy danych referencyjnych / opisowych

Prymitywne typy danych

Istnieje osiem prymitywnych typów danych obsługiwanych przez Javę. Prymitywne typy danych są predefiniowane przez język i nazywane słowami kluczowymi. Przyjrzyjmy się teraz szczegółowo ośmiu prymitywnym typom danych.

bajt

Typ danych Byte to 8-bitowa liczba całkowita z dopełnieniem do dwóch ze znakiem
Minimalna wartość to -128 (-2 ^ 7)
Maksymalna wartość to 127 (włącznie) (2 ^ 7-1)
Wartość domyślna to 0
Typ danych bajt jest używany do oszczędzania miejsca w dużych tablicach, głównie zamiast liczb całkowitych, ponieważ bajt jest cztery razy mniejszy niż liczba całkowita.
Przykład: bajt a = 100, bajt b = -50

krótki

Krótki typ danych to 16-bitowa liczba całkowita z dopełnieniem do dwóch ze znakiem
Minimalna wartość to -32 768 (-2 ^ 15)
Maksymalna wartość to 32767 (włącznie) (2 ^ 15-1)
Krótki typ danych może również służyć do oszczędzania pamięci jako typ danych bajtowych. Krótki jest 2 razy mniejszy niż liczba całkowita
Wartość domyślna to 0.
Przykład: krótki s = 10000, krótki r = -20000

int

Typ danych Int to 32-bitowa liczba całkowita z dopełnieniem do dwóch ze znakiem.
Minimalna wartość to - 2 147 483 648 (-2 ^ 31)
Wartość maksymalna to 2 147 483 647 (włącznie) (2 ^ 31–1)
Liczba całkowita jest zwykle używana jako domyślny typ danych dla wartości całkowitych, chyba że istnieje obawa o pamięć.
Wartość domyślna to 0
Przykład: int a = 100000, int b = -200000

długo

Długi typ danych to 64-bitowa liczba całkowita uzupełniająca do dwóch ze znakiem
Wartość minimalna to -9 223 372 036 854 775 808 (-2 ^ 63)
Wartość maksymalna to 9 223 372 036 854 775 807 (włącznie) (2 ^ 63-1)
Ten typ jest używany, gdy potrzebny jest szerszy zakres niż int
Wartość domyślna to 0L
Przykład: długi a = 100000L, długi b = -200000L

pływak

Typ danych zmiennoprzecinkowych to 32-bitowy zmiennoprzecinkowy o pojedynczej precyzji IEEE 754
Liczba zmiennoprzecinkowa jest używana głównie do oszczędzania pamięci w dużych tablicach liczb zmiennoprzecinkowych
Wartość domyślna to 0,0f
Typ danych zmiennoprzecinkowych nigdy nie jest używany w przypadku dokładnych wartości, takich jak waluta
Przykład: float f1 = 234,5f

podwójnie

typ danych double to 64-bitowy zmiennoprzecinkowy podwójnej precyzji IEEE 754
Ten typ danych jest zwykle używany jako domyślny typ danych dla wartości dziesiętnych, zazwyczaj jest to wybór domyślny
Podwójny typ danych nigdy nie powinien być używany dla dokładnych wartości, takich jak waluta
Wartość domyślna to 0,0d
Przykład: podwójne d1 = 123,4

boolean

boolowski typ danych reprezentuje jeden bit informacji
Istnieją tylko dwie możliwe wartości: prawda i fałsz
Ten typ danych jest używany dla prostych flag, które śledzą warunki prawda / fałsz
Wartość domyślna to false
Przykład: boolean one = true

zwęglać

typ danych char to pojedynczy 16-bitowy znak Unicode
Minimalna wartość to „\ u0000” (lub 0)
Maksymalna wartość to „\ uffff” (lub 65 535 włącznie)
Typ danych Char jest używany do przechowywania dowolnego znaku
Przykład: litera znaku A = 'A'

Typy danych odniesienia

Zmienne referencyjne są tworzone przy użyciu zdefiniowanych konstruktorów klas. Służą do uzyskiwania dostępu do obiektów. Te zmienne mają określony typ, którego nie można zmienić. Na przykład pracownik, szczeniak itp.
Obiekty klas i różne typy zmiennych tablicowych należą do referencyjnego typu danych.
Wartość domyślna dowolnej zmiennej odniesienia to null.
Zmienna referencyjna może służyć do odwoływania się do dowolnego obiektu zadeklarowanego typu lub dowolnego zgodnego typu.
Przykład: Zwierzę zwierzę = nowe Zwierzę („żyrafa”);

Literały Java

Literał to reprezentacja stałej wartości w kodzie źródłowym. Są reprezentowane bezpośrednio w kodzie, bez żadnych obliczeń.

Literały można przypisać do dowolnej zmiennej typu pierwotnego. Na przykład -

byte a = 68;
char a = 'A';

bajt, int, long i short można również wyrazić w systemie liczb dziesiętnych (podstawa 10), szesnastkowych (podstawa 16) lub ósemkowych (podstawa 8).

Przedrostek 0 jest używany do wskazania liczby ósemkowej, a przedrostek 0x oznacza szesnastkowy, gdy używa się tych systemów liczbowych do literałów. Na przykład -

int decimal = 100;
int octal = 0144;
int hexa =  0x64;

Literały łańcuchowe w Javie są określane tak, jak w większości innych języków, przez umieszczenie sekwencji znaków między podwójnymi cudzysłowami. Przykłady literałów łańcuchowych to -

Przykład

"Hello World"
"two\nlines"
"\"This is in quotes\""

Typy literałów typu string i char mogą zawierać dowolne znaki Unicode. Na przykład -

char a = '\u0001';
String a = "\u0001";

Język Java obsługuje również kilka specjalnych sekwencji ucieczki dla literałów String i char. Oni są -

Notacja	Przedstawiony charakter
\ n	Nowa linia (0x0a)
\ r	Powrót karetki (0x0d)
\fa	Formfeed (0x0c)
\b	Backspace (0x08)
\ s	Spacja (0x20)
\ t	patka
\ "	Cudzysłów
\ '	Pojedynczy cudzysłów
\\	ukośnik wsteczny
\ ddd	Znak ósemkowy (DDD)
\ uxxxx	Znak szesnastkowy UNICODE (xxxx)

Co jest następne?

W tym rozdziale wyjaśniono różne typy danych. Następny temat wyjaśnia różne typy zmiennych i ich zastosowanie. Pozwoli ci to dobrze zrozumieć, jak można ich używać w klasach Java, interfejsach itp.