LISP - przegląd

John McCarthy wynalazł LISP w 1958 roku, wkrótce po opracowaniu FORTRAN-u. Po raz pierwszy został wdrożony przez Steve'a Russella na komputerze IBM 704.

Szczególnie nadaje się do programów sztucznej inteligencji, ponieważ skutecznie przetwarza symboliczne informacje.

Common Lisp powstał w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX wieku w celu ujednolicenia pracy kilku grup wdrożeniowych, które były następcami Maclisp, takich jak ZetaLisp i NIL (New Implementation of Lisp) itp.

Służy jako wspólny język, który można łatwo rozszerzyć do konkretnej implementacji.

Programy napisane w Common LISP nie zależą od cech specyficznych dla maszyny, takich jak długość słowa itp.

Funkcje Common LISP

• Jest niezależny od maszyny

• Wykorzystuje iteracyjną metodologię projektowania i łatwą rozszerzalność.

• Umożliwia dynamiczną aktualizację programów.

• Zapewnia debugowanie wysokiego poziomu.

• Zapewnia zaawansowane programowanie obiektowe.

• Zapewnia wygodny system makr.

• Zapewnia szeroki zakres typów danych, takich jak obiekty, struktury, listy, wektory, regulowane tablice, tablice skrótów i symbole.

• Opiera się na wyrażeniach.

• Zapewnia zorientowany obiektowo system warunków.

• Zapewnia pełną bibliotekę I / O.

• Zapewnia rozbudowane struktury sterowania.

Aplikacje wbudowane w LISP

Duże udane aplikacje zbudowane w Lisp.

• Emacs

• G2

• AutoCad

• Igor Engraver

• Sklep Yahoo