Microsoft Azure - buforowanie dysku
W poprzednim rozdziale „Konfiguracja dysku” widzieliśmy, jak musieliśmy wybrać preferencje pamięci podręcznej dla podłączonego dysku. Domyślnie jest to „brak”. Możemy wybrać tylko do odczytu lub odczytu / zapisu zgodnie z naszymi wymaganiami. W tym rozdziale omówimy, jak to ustawienie wpływa na działanie operacji wejścia / wyjścia.
Zwykle ustawienia pamięci podręcznej znacznie się poprawiają, gdy wykonywane są operacje odczytu i zapisu dużej ilości danych. Jeśli jednak wykonywanych jest wiele losowych operacji we / wy, preferowane jest wyłączenie pamięci podręcznej, ponieważ operacje na pamięci podręcznej są naliczane na podstawie liczby transakcji. Losowe operacje nie spowodują znaczącej poprawy wydajności.
Odczyt pamięci podręcznej poprawia wydajność, gdy dane są odczytywane wcześniej, podczas operacji wejścia-wyjścia i przechowywane w pamięci podręcznej. Pamięć podręczna powinna być wystarczająco duża, aby przechowywać wszystkie dane.
W przypadku wszystkich dysków systemu operacyjnego buforowanie w pamięci jest wykonywane domyślnie, chyba że zostanie wyłączone ręcznie przez użytkownika. Jeśli wiele losowych operacji we / wy na plikach jest wykonywanych na dyskach systemu operacyjnego, lepiej jest przenieść je na dysk z danymi, na którym domyślnie pamięć podręczna jest wyłączona. Ustawieniami pamięci podręcznej można manipulować za pomocą polecenia letta programu PowerShell, interfejsów API i portalu zarządzania Azure. Cache możemy ustawić z poziomu portalu zarządzania podczas tworzenia maszyn wirtualnych i dysków z danymi.