Kombinacja norweska - zasady

Zasady punktacji

W celu ułatwienia systemu punktacji w kombinacjach norweskich i uczynienia go przyjaznym dla kibiców, wprowadzono nową metodę punktacji podczas Sportów Zimowych 1988 rozgrywanych w Calgary. Dzięki temu sport stał się przyjazny dla widzów, ponieważ kibice nie muszą czekać na efekt końcowy.

Gunder Gunderson z Norwegii to skoczek narciarski i biegacz przełajowy, który wymyślił nową formułę. Zgodnie z zasadą zwycięzcą zostaje ten, kto jako pierwszy przekroczył linię mety w biegach narciarskich.

Ale przed biegiem biegowym ogłaszany jest wynik skoków narciarskich. Jest to metoda punktowa, w której każdy sportowiec rozpoczyna jazdę na nartach w regularnych odstępach czasu. Pierwszy gracz to ten, który zdobył maksymalną liczbę punktów w skokach narciarskich. Po ogłoszeniu zwycięzcy lub prowadzenia w skokach narciarskich lub po ogłoszeniu rangi zawodników, każdy gracz przygotowuje się do wyścigu pościgowego.

Zasady wyścigu pościgowego

Bieg pościgowy jest jednym z najważniejszych aspektów kombinacji norweskiej, ponieważ decyduje o znalezieniu zwycięzcy w biegach przełajowych i kombinacjach norweskich. Koncepcja wyścigu pościgowego polega na tym, że zwycięzca skoków narciarskich wykorzysta kilka sekund od swojego następnego zawodnika.

Zwycięzca skoków narciarskich rozpocznie wyścig jako pierwszy do następnego etapu, a zawodnik, który jest obok niego w wyścigu lub jest drugi w wyścigu różnicą określonego czasu, podąży za nim dokładnie w tym czasie.

Załóżmy, że drugi gracz dotrze do linii dwie sekundy po pierwszym graczu. Tak więc w następnym etapie drugi gracz rozpocznie dwie sekundy po pierwszym. Można też powiedzieć, że między pierwszym a drugim graczem występuje dwusekundowe opóźnienie. Ta sama metoda dotyczy wszystkich graczy biorących udział w wyścigu.