Fizyka - psychofizyka
Wprowadzenie
Psychofizyka jest w zasadzie interdyscyplinarną gałęzią psychologii i fizyki; bada związek między bodźcami fizycznymi a doznaniami oraz wytwarzanymi przez nie percepcjami.
Psychofizycy analizują procesy percepcyjne, badając ich wpływ na zachowanie; ponadto badają również systematycznie zmieniające się właściwości bodźca w jednym lub kilku wymiarach fizycznych.
Pojęcie psychofizyki zostało po raz pierwszy zastosowane w 1860 roku przez Gustava Theodora Fechnera w Lipsku w Niemczech.
Fechner opublikował swoje badania, mianowicie ‘Elemente der Psychophysik’ (tj. Elementy psychofizyki).
Warunki psychofizyki
Poniżej znajdują się powszechnie używane terminy w psychofizyce -
Signal detection theory - Wyjaśnia interakcję zdolności sensorycznych i elementów decyzyjnych w wykrywaniu bodźca.
‘Ideal observer analysis - Jest to technika badania, tj. Sposobu przetwarzania informacji w systemie percepcyjnym.
Difference thresholds- Pomaga rozróżnić dwa bodźce. Ten punkt określa się mianem zauważalnej różnicy.
Absolute threshold - Punkt, w którym osoba po raz pierwszy wykrywa siłę bodźca, tj. Obecność bodźca.
Scaling - Wykorzystuje skale oceny do przydzielania wartości względnych.
Współczesne podejścia psychofizyków
Współcześni psychofizycy badają -
Vision
Hearing
Dotyk (lub wyczucie)
Na tej podstawie psychofizycy mierzą, co decyzja postrzegającego wyodrębnia z bodźca.
Zastosowanie psychofizyków
W dzisiejszym świecie psychofizyka jest powszechnie stosowana w leczeniu wielu problemów psychologicznych.