Vim - Szybki przewodnik

Edytor Vim jest jednym z najpopularniejszych edytorów tekstu, których używamy obecnie. Jest to klon edytora Vi, którego autorem jest Bram Moolenaar. Jest to wieloplatformowy edytor dostępny na najpopularniejszych platformach, takich jak Windows, Linux, Mac i inne warianty UNIX. W tym rozdziale omówimy następujące elementy -

  • Introduction
  • Funkcje Vima
  • Dlaczego Vim został stworzony?

Wprowadzenie

Vim to akronim od Vi IMudowodnione. Jest to darmowy i otwarty edytor tekstu napisany przez Brama Moolenaara. Został wydany po raz pierwszy w 1991 roku dla wariantów systemu UNIX, a jego głównym celem było ulepszenie edytora Vi, który został wydany w 1976 roku.

Vim jest uważany za edytor Clone Vi. Podobnie jak Vi, jest to również edytor poleceń. Jedną z zalet nauki Vima jest to, że jest on dostępny wszędzie. Weź dowolny wariant UNIX, taki jak Linux, Mac, HP-UX, AIX i wiele innych, Vim jest dostępny domyślnie. Vim tradycyjnie nie ma GUI, ale teraz jest oddzielny instalator o nazwie gVim, który zapewnia GUI.

Funkcje Vima

Ta sekcja omawia niektóre z ważnych funkcji Vima -

  • Zajmuje bardzo mało pamięci

  • Jest skoncentrowany na dowodzeniu. Za pomocą kilku poleceń można wykonywać złożone zadania związane z tekstem

  • Jest wysoce konfigurowalny i używa prostego pliku tekstowego do przechowywania swojej konfiguracji

  • Dostępnych jest wiele wtyczek dla Vima. Jego funkcjonalność można w świetny sposób rozszerzyć za pomocą tych wtyczek

  • Obsługuje wiele okien. Korzystając z tej funkcji, ekran można podzielić na wiele okien

  • Podobnie jak wiele okien, obsługuje również wiele buforów

  • Obsługuje wiele zakładek, co pozwala na pracę na wielu plikach

  • Obsługuje funkcje nagrywania, które pozwalają na nagrywanie i odtwarzanie poleceń Vima w powtarzalny sposób

Dlaczego Vim został stworzony

Vim jest oparty na oryginalnym edytorze Vi, który został stworzony przez Billa Joy'a w 1976 roku. W latach 90-tych Vi brakowało w tak zwanej wojnie edytorskiej między edytorami Vi i Emacs. Więc Bram zaimplementował wiele brakujących funkcji, które społeczność Emacsa wykorzystała jako argument, dlaczego Emacs był lepszy niż Vi / Vim.

Vim to lekki pakiet, a jego instalacja jest naprawdę prosta. W tym rozdziale omówimy następujące elementy -

  • Instalacja na platformie Windows
  • Instalacja w systemie Linux opartym na Debianie
  • Instalacja w systemie Linux opartym na RPM

Instalacja na platformie Windows

Vim nie ma żadnych specjalnych wymagań. Jest to prosty pakiet oprogramowania, który zapewnia wszystkie zależności.

Instalacja

  • Aby pobrać Vima, odwiedź vim.org

  • Kliknij opcję Pobierz w lewym okienku

  • Kliknij opcję PC - MS-DOS i MS-Windows

  • Pobierz instalator .exe z tej strony. W chwili pisania tego samouczka nazwa instalatora to gvim80.exe

  • Kliknij dwukrotnie instalator i postępuj zgodnie z instrukcjami wyświetlanymi na ekranie, aby zakończyć instalację

Konfiguracja

Vim przechowuje swoją konfigurację w prostym pliku tekstowym _vimrc i znajduje się w katalogu domowym użytkownika.

  • Aby znaleźć katalog domowy bieżącego użytkownika, wykonaj poniższe polecenie w terminalu -

$ echo %userprofile%
  • Przejdź do katalogu domowego i utwórz nowy plik _vimrc. Upewnij się, że ten plik nie ma żadnego rozszerzenia.

  • Otwórz ten plik w edytorze tekstu, wprowadź następujący tekst i zapisz go -

set nu
  • Teraz Vim pokaże numery linii po otwarciu pliku. W późniejszym okresie dodamy więcej opcji do tego pliku.

Instalacja w systemie Linux opartym na Debianie

Instalacja na platformie Linux jest dość prosta w porównaniu do systemu Windows. Ta sekcja opisuje instalację i konfigurację w systemie Linux opartym na Debianie.

Instalacja

  • Wykonaj poniższe polecenie w terminalu -

$ sudo apt-get update 
$ sudo apt-get install vim
  • Aby upewnić się, że Vim jest poprawnie zainstalowany, wykonaj poniższe polecenie -

$ which vim
  • Powinien wypisać lokalizację pliku binarnego Vima. W moim przypadku było to -

/usr/bin/vim

Konfiguracja

Vim przechowuje swoją konfigurację w prostym pliku tekstowym a mianowicie .vimrc i znajduje się w katalogu domowym użytkownika.

  • Aby znaleźć katalog domowy bieżącego użytkownika, wykonaj poniższe polecenie w terminalu -

$ echo $HOME
  • Przejdź do katalogu domowego i utwórz nowy plik, mianowicie .vimrc. Upewnij się, że ten plik nie ma żadnego rozszerzenia.

  • Otwórz ten plik w edytorze tekstu, wprowadź następujący tekst i zapisz go -

set nu
  • Teraz Vim pokaże numery linii po otwarciu pliku. W późniejszym okresie dodamy więcej opcji do tego pliku.

Instalacja w systemie Linux opartym na RPM

W tej sekcji opisano instalację i konfigurację w systemie Linux opartym na RPM.

Instalacja

  • Wykonaj poniższe polecenie w terminalu -

$ su - $ yum install vim
  • Aby upewnić się, że Vim jest poprawnie zainstalowany, wykonaj poniższe polecenie -

$ which vim
  • Powinien wypisać lokalizację pliku binarnego Vima. W moim przypadku było to -

/usr/bin/vim

Konfiguracja

Vim przechowuje swoją konfigurację w prostym pliku tekstowym a mianowicie .vimrc i znajduje się w katalogu domowym użytkownika.

  • Aby znaleźć katalog domowy bieżącego użytkownika, wykonaj poniższe polecenie w terminalu -

$ echo $HOME
  • Przejdź do katalogu domowego i utwórz nowy plik, mianowicie .vimrc. Upewnij się, że ten plik nie ma żadnego rozszerzenia.

  • Otwórz ten plik w edytorze tekstu, wprowadź następujący tekst i zapisz go -

set nu
  • Teraz Vim pokaże numery linii po otwarciu pliku. W późniejszym okresie dodamy więcej opcji do tego pliku.

Vim jest klonem oryginalnego edytora Vi. W tym rozdziale omówimy inne klony Vi. Głównym celem tego rozdziału jest poznanie innych klonów i ich kompatybilności z oryginalnym edytorem Vi.

W tym rozdziale omówimy następujące elementy -

  • Vi
  • Stevie
  • Elvis
  • nvi
  • vile
  • Kompatybilność z oryginalnym Vi

Vi

Vi to skrót od Visual. Jest to ekranowy edytor tekstu, pierwotnie stworzony dla systemu UNIX. Oryginalny kod Vi został napisany przez Billa Joy'a w 1976 roku i po raz pierwszy wydany na platformie BSD. Vi było najbardziej rozpowszechnionym wówczas rozszerzeniem edytora ed.

Vim był pierwszym edytorem, który wprowadził wiele trybów. Istnieje oddzielny tryb edycji tekstu, zaznaczania tekstu i wykonywania poleceń. Edytor Vim obsługuje wszystkie te tryby. W dalszej części tego samouczka opisano te tryby.

Stevie

Edytor Stevie został stworzony na platformę Atari ST. Został wydany w 1987 roku i jest skrótem od ST Editor dla entuzjastów VI.

Był bardzo prosty i zawierał tylko bardzo mały podzbiór oryginalnego edytora Vi. Zapewniało jednak znajome środowisko dla użytkownika poruszającego się na platformie Atari ST.

Elvis

Głównym zamiarem Elvisa było usunięcie ograniczenia edytora Stevie. Stevie ładował cały plik do pamięci RAM, Elvis usunął to ograniczenie, wprowadzając bufory. Dodał także pewne funkcje, takie jak podświetlanie składni, obsługa wielu okien, obsługa sieci i prosty GUI.

nvi

nvi oznacza nowe Vi. Było to wynikiem sporu licencyjnego pomiędzy laboratorium AT&T a Computer Science Research Group (CSRC) na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley. Vi była oparta na redaktorze ed i była objęta licencją AT&T, która ograniczyła ich do dystrybucji Vi z BDS. Dlatego przepisali Vi i wydali go na licencji BSD.

Krzepkość

Vim jest ulepszoną wersją Vi i dodał wiele funkcji, w których Vi pozostawał w tyle. Dodał wiele przydatnych funkcji, takich jak -

  • Wiele okien / kart / buforów
  • Wprowadzenie do języka skryptowego Vim
  • Podświetlanie składni dla ponad 200 języków
  • Integracja z kompilatorami, interpreterami i debuggerami

Podły

Vile to skrót od Vi jak Emacs i była to próba przeniesienia popularnych funkcji obu edytorów i połączenia ich w jeden. Niewiele popularnych cech Vile to -

  • Jeden tryb edycji dla każdego typu pliku
  • Wprowadzenie wulgarnego języka proceduralnego
  • Nazwane funkcje przypisywane klawiszom zgodnie z wyborem użytkownika

Zgodność z Vioriginal Vi

Chociaż wyżej omówione edytory są uważane za klony Vi, nie są one w 100% zgodne z oryginalnym Vi. Poniższa tabela pokazuje więcej szczegółów na temat ich kompatybilności -

Klonuj Zgodność z Vi Uwagi
STEVIE 10% Ograniczone funkcje były powszechne
Podły 10% Ograniczone funkcje i tryby Vi były powszechne
Elvis 80% Większe cechy były powszechne
nvi 95% Większe cechy były powszechne
Krzepkość 99% Prawie identyczny z Vi z kilkoma dodatkowymi funkcjami

Zaczynając od tej sekcji brudzimy sobie ręce Vimem. W tym rozdziale omówimy następujące elementy -

  • Uruchom Vima

  • Tryby Vima

  • Utwórz nowy plik

  • Wyświetl plik w trybie tylko do odczytu

  • Edytuj istniejący plik

Uruchom Vima

Vim różni się nieco od dzisiejszego edytora opartego na GUI. Może być uruchamiany i używany z GUI oraz terminala.

Użyj graficznego programu uruchamiającego

  • Aby uruchomić Vima z graficznego programu uruchamiającego, kliknij dwukrotnie ikonę gVim. Otworzy się okno edytora w następujący sposób -

Użyj terminala

Używanie Vima z terminala będzie identyczne na platformie Windows i Linux. Wykonaj następujące kroki, aby uruchomić i zamknąć Vima z terminala -

  • Otwórz terminal i wprowadź polecenie vim w następujący sposób -

$ vim
  • Otworzy Vima w terminalu w następujący sposób -

  • Aby to zamknąć, naciśnij klawisz Esc, a następnie dwukropek (:) i q. W Vimie polecenie q oznacza wyjście. To polecenie zostanie wyświetlone w lewym dolnym rogu samego edytora -

Tryby Vima

Vim obsługuje wiele trybów. W tej sekcji omówiono niektóre z ważnych trybów, które będą używane na co dzień.

Tryb poleceń

To jest domyślny tryb, w którym Vim się uruchamia. W tym trybie możemy wprowadzić polecenia edytora. W tym trybie możemy używać różnych poleceń, takich jak kopiowanie, wklejanie, usuwanie, zastępowanie i wiele innych. Omówimy te polecenia w dalszych sekcjach.

NOTE − Here onwards, any Vim command without colon indicates that we are executing that command in command mode.

Tryb wstawiania

Możesz użyć tego trybu do wprowadzania / edycji tekstu. Aby przełączyć się z polecenia domyślnego do trybu wstawiania, naciśnij klawisz i. Pokaże aktualny tryb w lewym dolnym rogu edytora.

Gdy jesteśmy w trybie wstawiania, możemy wprowadzić dowolny tekst. Poniższy obraz pokazuje to -

Użyj klawisza Escape, aby powrócić do trybu poleceń z tego trybu.

Tryb linii poleceń

Ten tryb jest również używany do wprowadzania poleceń. Polecenia w tym trybie zaczynają się od dwukropka (:). Na przykład w poprzedniej sekcji komenda quit została wprowadzona w tym trybie. Możemy przejść do tego trybu z trybu poleceń lub trybu wstawiania.

  • Aby przełączyć się z trybu poleceń do tego trybu, wystarczy wpisać dwukropek

  • Aby przełączyć się z trybu wstawiania do tego trybu, naciśnij klawisz Escape i wpisz dwukropek

Na poniższym obrazku dwukropek w lewym dolnym rogu oznacza tryb liniowy.

NOTE − Here onwards, any Vim command starting with colon indicates that we are executing that command in command line mode.

Tryb wizualny

W tym trybie możemy wizualnie zaznaczać tekst i uruchamiać polecenia na wybranych sekcjach.

  • Aby przełączyć się z trybu poleceń do trybu wizualnego, wpisz v

  • Aby przełączyć się z dowolnego innego trybu do trybu wizualnego, najpierw przełącz się z powrotem do trybu poleceń, naciskając klawisz Escape, a następnie naciśnij klawisz v, aby przejść do trybu wizualnego

Na poniższym obrazku lewy dolny róg przedstawia tryb wizualny.

Utwórz nowy plik

Wykonaj poniższe czynności, aby utworzyć i zapisać nowy plik -

  • Wykonaj następujące polecenie, aby otworzyć Vima

$ vim
  • Wpisz następujące polecenie w Vimie

:edit message.txt

    Przeładuje plik, jeśli już istnieje

  • Przełącz do trybu wstawiania

i
  • Wpisz tekst

  • Wróć do trybu poleceń

Esc
  • Zapisz zmiany w pliku

:w

Teraz zostanie utworzony plik message.txt.

  • Zamknij Vima

:q

Otwórz plik w trybie tylko do odczytu

Użyj opcji –R, aby otworzyć plik w trybie tylko do odczytu

$ vim -R message.txt

Na poniższym obrazku lewy dolny róg pokazuje tryb tylko do odczytu -

Alternatywnie możesz użyć polecenia widoku, aby osiągnąć ten sam wynik.

$ view message.txt

Edytuj istniejący plik

Wykonaj poniższe czynności, aby edytować istniejący plik -

  • Otwórz plik za pomocą Vima

$ vim message.txt
  • Przełącz się do trybu wstawiania i wprowadź tam tekst.

i
  • Zamknij edytor bez zapisywania zmian

:q!

    LUB

  • Zapisz zmiany i wyjdź z edytora za pomocą następującego polecenia -

:wq

Vim jest edytorem bogatym w funkcje, więc zapamiętanie wszystkiego na ten temat będzie trudne. Ale nie ma co się martwić, zawsze możemy poprosić o pomoc. Na szczęście ta pomoc jest dostarczana przez samego Vima.

W tym rozdziale omówimy następujące elementy -

  • Uzyskaj dostęp do podręcznika pomocy
  • Pomoc na określony temat
  • Wyszukaj frazę pomocy w instrukcji
  • Uzyskaj dostęp do pomocy online

Uzyskaj dostęp do podręcznika pomocy

Podręcznik pomocy jest dostarczany z samym edytorem Vim i jest naprawdę obszerny. Aby uzyskać dostęp do pomocy, wykonaj poniższe polecenie -

:help

Pomoc na określony temat

Podręcznik pomocy pokaże całą pomoc dotyczącą Vima. Ale co, jeśli interesuje nas tylko pewien temat. Vim zapewnia również polecenia do tego z następującą składnią

:help <topic-name>

W powyższym poleceniu zamień <topic-name> na temat, który Cię interesuje. Aby uzyskać dostęp do pomocy na temat trybu vim, wykonaj następujące polecenie

:help modes

Wyszukaj frazę pomocy w instrukcji

Możesz przeszukiwać określony temat tylko wtedy, gdy znasz jego nazwę. Ale co, jeśli nie znasz dokładnej nazwy tematu pomocy. W takim przypadku możesz użyć poniższego polecenia -

:helpgrep <phrase>

Na przykład, aby uzyskać pomoc dotyczącą nawigacji w Vimie, wykonaj poniższe polecenie

:helpgrep navigation

Uzyskaj dostęp do pomocy online

Vim zapewnia również pomoc online. Aby uzyskać dostęp do pomocy online -

  • Odwiedź adres URL vim-help

  • Dodatkowo można również odnosić vim-docs dokumentacji

Vim udostępnia wiele poleceń, które sprawiają, że funkcje edycji są naprawdę potężne. W tym rozdziale omówimy następujące elementy -

  • Insert
  • Append
  • Otwórz nową linię
  • Substitute
  • Change
  • Replace
  • Join

Wstaw tekst przed kursorem

Aby wstawić tekst przed kursorem, wykonaj następujące czynności -

  • Aby wstawić tekst przed kursorem, wykonaj następujące kroki
  • Przełącz do trybu wstawiania
i

Wstaw tekst na początku wiersza

Załóżmy, że jesteś w środku wiersza i chcesz wstawić tekst na początku bieżącego wiersza, a następnie wykonaj następujące czynności -

  • Przełącz do trybu poleceń
Esc
  • Aktywuj tryb wstawiania
I

Ta akcja przeniesie kursor na początek bieżącej linii i przełączy Vima w tryb wstawiania

Dołącz tekst za kursorem

Aby dołączyć tekst za kursorem, wykonaj następujące kroki

  • Przełącz do trybu poleceń i przesuń kursor do odpowiedniej pozycji
Esc
  • Przełącz do trybu wstawiania
a

Ta akcja przesunie kursor o jedną pozycję dalej i przełączy Vima w tryb wstawiania.

Dołącz tekst na końcu wiersza

Załóżmy, że jesteś w środku wiersza i chcesz dołączyć tekst na końcu bieżącego wiersza, a następnie wykonaj następujące kroki -

  • Przełącz do trybu poleceń
Esc
  • Przełącz do trybu wstawiania
A

Ta akcja przeniesie kursor na koniec linii i przełączy Vima w tryb wstawiania

Otwórz nową linię pod kursorem

Załóżmy, że jesteś w środku linii i chcesz otworzyć nową linię poniżej bieżącej, a następnie wykonaj następujące kroki -

  • Przełącz do trybu poleceń
Esc
  • Przełącz do trybu wstawiania
o

Ta akcja wstawi pustą linię poniżej bieżącej linii i przełączy Vima w tryb wstawiania

Otwórz nową linię nad kursorem

Załóżmy, że jesteś w środku linii i chcesz otworzyć nową linię powyżej bieżącej, a następnie wykonaj następujące kroki -

  • Przełącz do trybu poleceń
Esc
  • Przełącz do trybu wstawiania
o

Ta akcja wstawi pustą linię powyżej bieżącej linii i przełączy Vima w tryb wstawiania

Tekst zastępczy

Załóżmy, że chcesz zastąpić pojedynczy znak, a następnie wykonaj następujące kroki -

  • Przełącz do trybu poleceń
Esc
  • Przesuń kursor do odpowiedniej pozycji
  • Przełącz do trybu wstawiania
s

Ta akcja usunie znak pod kursorem i przełączy Vima w tryb wstawiania Aby zamienić całą linię użyj -

s

Ta akcja usunie całą linię i przełączy Vima w tryb wstawiania.

Zmień tekst

Załóżmy, że chcesz zmienić tekst w bieżącym wierszu, a następnie wykonaj następujące kroki -

  • Przełącz do trybu poleceń
Esc
  • Wykonaj następujące polecenie -
cc

Jest to podobne do akcji zastępczej przy użyciu S.

Aby zmienić tekst z bieżącej pozycji kursora, wykonaj następujące polecenie

C

Ta akcja usunie tekst po bieżącej pozycji kursora i przełączy Vima w tryb wstawiania.

Zastąp tekst

Aby zamienić pojedynczy znak, wykonaj następujące czynności -

  • Przełącz do trybu poleceń
Esc
  • Przesuń kursor do odpowiedniej pozycji
  • Wykonaj następujące polecenie -
r
  • Wpisz znak do zastąpienia.

Zauważ, że to polecenie nie przełączy Vima w trybie wstawiania

Aby zamienić całą linię, wykonaj -

R

Przełącza Vima w tryb zastępowania, jak pokazano na poniższym obrazku -

Dołącz do tekstu

Aby połączyć dwie linie, wykonaj następujące czynności -

  • Przełącz do trybu poleceń
Esc
  • Przesuń kursor do odpowiedniej linii
  • Wykonaj następujące polecenie -
J

Vim ma świetne wsparcie dla zaawansowanej nawigacji. W tym rozdziale omówimy niektóre popularne techniki nawigacji, które pomagają zwiększyć produktywność.

Podstawowa nawigacja

W podstawowej nawigacji możemy nawigować w lewo, w prawo, w górę iw dół według pozycji. Można do tego użyć poniższych poleceń -

Sr.No Polecenie i opis
1 h

Przesuń kursor w lewo o jedną pozycję

2 l

Przesuń kursor w prawo o jedną pozycję

3 k

Przesuń kursor w górę o jedną linię

4 j

Przesuń kursor w dół o jedną linię

Aby wykonać nawigację wielopozycyjną, użyj liczb z tymi poleceniami. Na przykład, aby przejść kursorem 10 linii poniżej od bieżącej linii, wykonaj następujące polecenie -

10j

Możesz używać liczb również z pozostałymi poleceniami.

Oprócz tego poniższe polecenia wykonują również przydatną nawigację.

Sr.No Polecenie i opis
1 0

Przenieś kursor na początek bieżącego wiersza

2 $

Przesuń kursor na koniec bieżącego wiersza

3 Ctrl + f

Przewiń w dół całą stronę

4 Ctrl + b

Przewiń w górę całą stronę

Przejdź do linii

Poniższe polecenie może służyć do nawigacji do określonej linii -

Sr.No Polecenie i opis
1 :n

Przejdź do n-tej linii

2 :0

Przejdź na początek pliku

3 :$

Skocz na koniec pliku

Nawigacja po słowach

Możemy użyć następujących poleceń do nawigacji po słowach -

Sr.No Polecenie i opis
1 w

Przenieś kursor na początek następnego słowa

2 e

Przenieś kursor na koniec bieżącego słowa

3 b

Przenieś kursor na początek poprzedniego słowa

Korzystanie ze skoków

Vim śledzi Twoją nawigację za pomocą listy skoków. Możesz przeglądać tę listę wstecz i do przodu.

Lista skoku śledzi wszystkie odwiedzone miejsca, śledząc nazwę pliku, numer wiersza i numer kolumny.

Aby wyświetlić listę skoków, wykonaj następujące polecenie -

:jumps

Następujące polecenie jest oparte na liście skoku -

Sr.No Polecenie i opis
1 Ctrl + o

Skocz z powrotem do poprzedniej pozycji

2 Ctrl + i

Przejdź do następnej pozycji

Widzieliśmy już wcześniej podstawową edycję. Pozwól nam zrozumieć inne funkcje edycji Vima. W tej sekcji omówimy następujące elementy -

  • Buffer
  • Zamień pliki
  • Wycinanie, kopiowanie, usuwanie, wklejanie czynności
  • Cofnij i ponów działania

Bufor

Bufor to tymczasowa pamięć używana przez Vima. Kiedy otwieramy plik w edytorze, Vim ładuje jego zawartość z dysku. Ta zawartość jest przechowywana w pamięci (RAM) za każdym razem, gdy edytujemy plik, który faktycznie edytujemy plik z bufora. Po zakończeniu edycji i zapisaniu pliku do odpowiedniego pliku przenoszona jest tylko zawartość bufora.

Zamiana

Obszar wymiany to plik utworzony przez Vima do okresowego przechowywania zawartości bufora. Podczas edycji pliku nasze zmiany mogą zostać utracone z jakichkolwiek powodów, a Vim zapewnia pliki wymiany, aby zapewnić odzyskanie danych.

Aby uzyskać aktualną nazwę pliku wymiany, wykonaj następujące polecenie -

:swapname

Na przykład w moim przypadku nazwa była message.txt.swp, jak pokazano na poniższym obrazku -

Wycinanie, kopiowanie i wklejanie akcji

Często wykonujemy operacje wycinania, kopiowania i wklejania na tekście. Vim udostępnia następujące polecenia do wykonania tych czynności (y oznacza yank, a p oznacza akcję wklejania) -

Sr.No Polecenie i opis
1 x

Usuń znak z pozycji kursora

2 X

Usuń poprzedni znak z pozycji kursora

3 y

Skopiuj pojedynczy znak z pozycji kursora

4 p

Wklej znak po pozycji kursora

5 P

Wklej znak przed pozycją kursora

Polecenie wielopozycyjne

Możemy również używać poleceń wycinania, kopiowania i wklejania ze słowami i zdaniami. Poniższa tabela pokazuje to -

Sr.No Polecenie i opis
1 dw

Usuń słowo z pozycji kursora

2 D

Usuń całą linię z pozycji kursora

3 dd

Usuń całą linię

4 Y

Kopiuje całą linię

5 yy

Kopiuje całą linię

Aby wykonać operacje wielowierszowe / wielowyrazowe, po prostu użyj liczb z poleceniem. Możesz użyć tej składni również z innymi poleceniami. Na przykład, aby usunąć 3 słowa, użyj -

3dw

Cofnij

Możemy cofnąć jedną lub wiele akcji. Aby wykonać jednorazową akcję cofnij, wykonaj -

u

Aby wykonać wiele operacji cofania, użyj numeru z tym samym poleceniem. Na przykład poniższe polecenie cofnie ostatnie 3 akcje -

3u

Oprócz tego, aby cofnąć wszystko, wykonaj następujące polecenie -

U

Przerobić

Ponów to właściwa czynność cofnięcia. Wykonaj dowolne polecenie, aby wykonać czynność ponawiania.

Ctrl + r
OR
: red

Wyszukiwanie to bardzo powszechna czynność i jest to jedna z czynności, z których korzystamy najczęściej. W tym rozdziale zobaczymy polecenie, które pozwoli efektywnie wykonywać te czynności.

W tym rozdziale omówimy następujące elementy -

  • Ustawienia wyszukiwania
  • Szukaj w bieżącym pliku
  • Szukaj w wielu plikach
  • Szukaj w plikach pomocy

Wyszukaj powiązane ustawienia

Aby przeprowadzić wyszukiwanie przyrostowe, wykonaj następujące polecenie -

:set incsearch

Aby podświetlić wyszukiwanie, wykonaj następujące polecenie -

:set hlsearch

To polecenie automatycznie podświetli aktualne dopasowania. Na przykład na poniższym obrazku wyróżnione jest słowo lisa -

Aby wyłączyć przyrostowe i podświetlone wyszukiwanie, wykonaj następujące polecenia -

:set noincsearch
:set nohlsearch

Szukaj w bieżącym pliku

Szukaj w kierunku do przodu

Użyj następujących poleceń, aby przeprowadzić wyszukiwanie w kierunku do przodu -

Sr.No Polecenie i opis
1 /<expression>

Wyszukaj wyrażenie w kierunku do przodu

2 n

Znajdź następne wystąpienie. To jest to samo i znajdź następny

3 N

Znajdź poprzednie wystąpienie. To jest to samo, co znajdź poprzedni

4 //

Powtórz poprzednie wyszukiwanie do przodu

Szukaj w kierunku do tyłu

Użyj następujących poleceń, aby przeprowadzić wyszukiwanie w kierunku wstecz

Sr.No Polecenie i opis
1 ?<expression>

Wyszukaj wyrażenie w kierunku do tyłu

2 n

Znajdź poprzednie wystąpienie. To jest to samo i znajdź poprzednie

3 N

Znajdź następne wystąpienie. To jest to samo, co znajdź następny

4 ??

Powtórz poprzednie wyszukiwanie do tyłu

Wyszukaj słowo pod kursorem

Umieść kursor pod dowolnym słowem i wykonaj następujące polecenia, aby wykonać operację wyszukiwania -

Sr.No Polecenie i opis
1 *

Wyszukaj następne wystąpienie bieżącego słowa

2 #

Wyszukaj poprzednie wystąpienie bieżącego słowa

Szukaj w wielu plikach

Za pomocą polecenia vimgrep możemy wyszukiwać <wyrażenie> w wielu plikach. Na przykład poniższe polecenie wyszukuje ciąg -Jarvis we wszystkich plikach tekstowych.

:vimgrep Jarvis *.txt

Zauważ, że aby przejść do następnego i poprzedniego wystąpienia, musimy użyć następujących poleceń -

Sr.No Polecenie i opis
1 :cn

Przejdź do następnego wystąpienia wyrażenia

2 :cN

Przejdź do poprzedniego wystąpienia wyrażenia

Vim to bardzo potężny edytor. Obsługuje wiele zaawansowanych funkcji do pracy z wieloma plikami, buforem i oknami. W tej sekcji omówimy następujące elementy -

  • Wiele plików
  • Wiele buforów
  • Wiele kart
  • Wiele okien

Wiele plików

Załóżmy, że edytujesz plik i chcesz otworzyć inny plik w tej samej sesji Vima. W takim przypadku możesz użyć polecenia edycji Vima. Poniższa tabela przedstawia te polecenia

Sr.No Polecenie i opis
1 :e

Załaduj nowy plik do bufora do edycji

2 :edit

Tak samo jak: e

3 :e <tab>

Lista plików do edycji z bieżącego katalogu

4 :edit <tab>

To samo co: e <tab>

Wiele buforów

Widzieliśmy już, czym są bufory Vima. Vim obsługuje wiele buforów. Poniższe polecenia przydadzą się przy pracy z buforami -

Sr.No Polecenie i opis
1 :badd <file>

Dodaj plik do nowego bufora

2 :bN

Przełącz na N-ty bufor. Na przykład aby przełączyć się na trzeci bufor użyj: b3

3 :bnext

Przejdź do następnego bufora na liście buforów

4 :bprevious

Przejdź do poprzedniego bufora na liście buforów

5 :buffers

Wymień wszystkie bufory

6 :bfirst

Przejdź do pierwszego bufora

7 :blast

Przejdź do ostatniego bufora

8 :ball

Załaduj wszystkie bufory

Na przykład poniższe polecenie dodaje nowy plik do bufora -

Teraz w buforze są dwa pliki. Wykonaj poniższe polecenie, aby to pokazać -

:buffers

Pokaże następujące dane wyjściowe -

Wiele kart

Podobnie jak inne edytory, w Vimie możemy również otworzyć wiele zakładek. W poniższej tabeli opisano polecenia związane z zakładkami -

Sr.No Polecenie i opis
1 :tabnew

Otwórz nową kartę

2 :tabnew <file>

Otwórz nowy plik w zakładce

3 :tabclose

Zamknij kartę

4 :tabnext

Przejdź do następnej karty

5 :tabprevious

Przejdź do poprzedniej karty

6 :tabfirst

Przejdź do pierwszej karty

7 :tablast

Przejdź do ostatniej karty

Na przykład poniższe obrazy pokazują wiele zakładek

Wiele okien

W Vimie możemy stworzyć nowe okno za pomocą następujących poleceń -

Sr.No Polecenie i opis
1 :new <file>

Otwórz nowe okno

2 :new <file>

Otwórz plik w nowym oknie

Na poniższym obrazku widzimy, że bieżące okno Vima jest podzielone na 2 części po wykonaniu następujących poleceń -

$vim message.txt
:new

Vim obsługuje funkcję zakładek. Dzięki tej funkcji możemy naprawdę przyspieszyć nawigację w pliku. W tym rozdziale omówimy następujące elementy -

  • Utwórz zakładkę
  • Przejdź do zakładki
  • Wyświetl wszystkie zakładki
  • Usuń zakładki
  • Lokalne zakładki
  • Globalne zakładki

Utwórz zakładkę

Aby utworzyć zakładkę, wykonaj następujące polecenie -

m{bookmark-name}

W powyższym przykładzie nazwa-zakładki to pojedynczy znak alfabetu. Na przykład poniższe polecenie tworzy zakładkę o nazwie a.

ma

Przejdź do zakładki

Po utworzeniu zakładki możemy tam przejść. Następujące polecenie można użyć, aby przejść do zakładki -

Sr.No Polecenie i opis
1 `{bookmark-name}

Przejdź do dokładnej lokalizacji zakładki. Zwróć uwagę, że ten znak jest cytatem wstecznym

2 ‘{bookmark-name}

Przejdź na początek linii zakładek. Zwróć uwagę, że ten znak to pojedynczy cudzysłów

Wyświetl wszystkie zakładki

Aby wyświetlić wszystkie zakładki, wykonaj następujące polecenie -

:marks

Na poniższym obrazku pokazuje listę zakładek dla bieżącego pliku

Usuń zakładkę

Aby usunąć zakładki, wykonaj następujące polecenie -

:delmarks {bookmark-name}

Na przykład, poniższe polecenie usuń zakładkę o nazwie a.

:delmarks a

Zakładki lokalne i zakładki globalne

Jeśli masz otwartych wiele plików i chcesz przejść do określonej pozycji w dowolnym z otwartych plików, możesz użyć funkcji globalnego oznaczania w Vimie.

Jeśli nazwa zakładki składa się z dużej litery, jest to globalna zakładka. Wyżej omówione polecenia mają zastosowanie zarówno do zakładek lokalnych, jak i globalnych.

Makro to funkcja nagrywania i odtwarzania. Kiedy jest to połączone z poleceniami Vima, staje się naprawdę potężną kombinacją. W tej sekcji omówimy następujące elementy -

  • Rozpocznij nagrywanie
  • Wykonuj akcje Vima
  • Zatrzymaj nagrywanie
  • Odtwórz nagranie

Rozpocznij nagrywanie

Aby rozpocząć nagrywanie, naciśnij q, a następnie dowolną małą literę jako nazwę makra. Na przykład w poniższym przykładzie użyłem „a” jako nazwy makra

Wykonuj akcje Vima

Na tym etapie możesz wykonać dowolne akcje Vima, takie jak: wycinanie, kopiowanie, usuwanie, zastępowanie itd. Możesz zobaczyć te akcje, wykonując następujące polecenie -

:registers

Na przykład poniższe polecenie pokazuje, że wykonano akcje szarpania i usuwania -

Zatrzymaj nagrywanie

Po wykonaniu czynności naciśnij ponownie q, aby zatrzymać nagrywanie. Teraz tryb nagrywania zniknie, jak pokazano poniżej -

Grać

Aby odtworzyć, wykonaj poniższe polecenie -

@{macro-name}

Na przykład, aby wykonać makro „a”, wykonaj poniższe polecenie -

@a

Aby wielokrotnie odtwarzać to samo makro, użyj z nim liczb. Na przykład, aby wykonać to samo makro 10 razy, wykonaj następujące polecenie -

10@a

Vim zapewnia wiele rejestrów. Możemy używać tych rejestrów jako wielu schowków. Ta funkcja jest bardzo przydatna podczas pracy z wieloma plikami. W tym rozdziale omówimy następujące elementy -

  • Skopiuj tekst do rejestru
  • Wklej tekst z rejestru
  • Lista dostępnych rejestrów
  • Zarejestruj typy

Skopiuj tekst do rejestru

Do kopiowania możemy użyć zwykłego polecenia yank tj. Yy i aby zapisać go w rejestrze możemy użyć następującej składni -

“<register-name><command>

Na przykład, aby skopiować tekst w rejestrze „a”, użyj następującego polecenia -

“ayy

Wklej tekst z rejestru

Aby wkleić tekst z rejestru użyj -

“<register-name>p

Na przykład poniższe polecenie kopiuje tekst z rejestru „a” -

“ap

Lista dostępnych rejestrów

Aby wyświetlić listę wszystkich dostępnych rejestrów, użyj następującego polecenia

:registers

Zarejestruj typy

Vim obsługuje następujące typy rejestrów -

Nienazwane rejestry

Nienazwany rejestr jest oznaczony „”. Vim przechowuje w tym rejestrze usunięty lub skopiowany tekst

Nazwane rejestry

Możemy użyć 26 nazwanych rejestrów; możemy użyć az lub AZ. Domyślnie vim nie używa tych rejestrów.

Jeśli użyjemy nazwy rejestru małymi literami, zawartość zostanie nadpisana, a jeśli użyjemy nazwy wielkiej litery, zawartość zostanie dodana do tego rejestru.

Rejestry numerowane

Możemy użyć od 0 do 9 nazwanych rejestrów. Vim wypełnia te rejestry tekstem z polecenia yank i delete.

  • Rejestr numerowany 0 zawiera tekst z ostatniego polecenia yank.
  • Rejestr numerowany 1 zawiera tekst usunięty przez ostatnie polecenie usunięcia lub zmiany

Rejestry domyślne

Poniżej znajdują się domyślne rejestry -

Sr.No Rejestr i opis
1 %

Nazwa bieżącego pliku

2 #

Nazwa alternatywnego pliku dla bieżącego okna

3 :

Ostatnio wykonane polecenie

4 .

Zawiera ostatnio wstawiony tekst

5

Ostatnio używany rejestr

Funkcjonalność zwijania przyda się, gdy plik zawiera duży tekst. Korzystając z tej funkcji, możemy wyświetlić tylko wybraną miksturę pliku. Ta funkcja jest szczególnie przydatna podczas pracy z językami programowania. W tym rozdziale omówimy następujące elementy -

  • Włączanie i wyłączanie funkcji składania
  • Różne akcje pasowania

Aktywacja i dezaktywacja fold

Aby aktywować zawinięcie użyj następującego polecenia -

:set foldenable 
:set foldmethod = indent

Aby dezaktywować zawinięcie, użyj następującego polecenia

:set nofoldenable

Działania zwijania

Zamknij krotnie

Aby złożyć kod, przejdź do dowolnej metody i wykonaj następujące polecenie -

zc

Na przykład poniższy obrazek przedstawia wynik tego działania -

Otwórz fałdę

Aby otworzyć fałdkę, użyj następującego polecenia -

zo

Poniższy obrazek przedstawia wynik tego działania -

Zamknij wszystkie fałdy

Aby zamknąć wszystkie fałdy, wykonaj następujące polecenie

zM

Poniższy obrazek przedstawia wynik tej akcji

Rozłóż wszystko

Aby rozłożyć wszystko, wykonaj następujące czynności -

zR

Poniższy obrazek przedstawia wynik tego działania -

Podobnie jak w przypadku polecenia UNIX diff, możemy użyć Vima, aby pokazać różnice w znacznie lepszy sposób. Pokaże różnicę w kolorowy sposób. W tym rozdziale omówimy następujące elementy -

  • Pokaż różnice między plikami
  • Włączanie i wyłączanie trybu porównywania
  • Nawigacja w trybie różnicowym
  • Stosowanie zmian z okna różnic

Pokaż różnicę

Aby pokazać różnice między plikami, wykonaj poniższe polecenie -

$ vimdiff <file> <file> 
OR 
$ vim –d <file> <file>

Na przykład poniższe polecenie pokazuje różnice -

Na powyższym obrazku tekst wyróżniony kolorem magenta jest powszechny. Pozostały tekst jest podświetlony na czerwono, co wskazuje, że istnieją pewne różnice po wspólnym tekście.

Włączanie i wyłączanie trybu porównywania

Jeśli jesteś już w vimie i chcesz wykonać akcję porównywania, użyj jednego z następujących poleceń -

diffsplit

Użyj poniższego polecenia, aby wykonać podział poziomy -

:diffsplit filename

Powyższe obrazy pokazują, że porównujemy dwa pliki, a mianowicie message-1.txt i message-2.txt.

Podział pionowy

Aby wykonać podział pionowy, użyj następującego polecenia -

:vert diffsplit <filename>

Otwiera się następujące okno -

Powyższe obrazy pokazują, że porównujemy dwa pliki, a mianowicie message-1.txt i message-2.txt.

Nawigacja w trybie różnicowym

Nawigacja w trybie różnic jest nieco inna. Na przykład podczas przewijania tekstu z jednego okna przewijany jest również tekst z sąsiedniego okna. Nazywa się to scrollbind. Aby włączyć to użycie -

:set scrollbind

Aby wyłączyć to użycie -

:set noscrollbind

Jeśli edytujesz plik w tym trybie, użyj następującego polecenia, aby zaktualizować diff -

:diffupdate

Przełączanie między oknem porównania

Aby przełączać się między oknami porównawczymi, wykonaj następujące polecenie -

Ctrl + w Ctrl + w

Zwróć uwagę, że musimy nacisnąć Ctrl + w 2 razy.

Przejdź do poprzedniej zmiany

W oknie porównania wykonaj następujące polecenie, aby przejść do poprzedniej zmiany -

[c

Przejdź do następnej zmiany

W oknie porównania wykonaj następujące polecenie, aby przejść do następnej zmiany -

]c

Zastosuj zmiany z okna różnic

Stosowanie zmian w obecnych oknach porównawczych

Aby zastosować zmianę z sąsiedniego okna porównania do bieżącego okna porównania, wykonaj -

:diffget

Na przykład, jeśli jesteś w lewym oknie i chcesz zmienić okno z prawego na bieżące, wykonasz powyższe polecenie.

Zastosuj zmianę z bieżącego okienka do innego

Aby zastosować zmianę z bieżącego okna porównawczego do sąsiedniego okna porównania, wykonaj -

:diffput

Na przykład, jeśli jesteś w lewym oknie i chcesz zastosować zmianę z bieżącego okna do prawego okna, wykonasz powyższe polecenie.

Korzystając z wtyczek, możemy rozszerzyć funkcjonalność Vima. Vim obsługuje wiele wtyczek i większość z nich jest dostępna bezpłatnie. Ten rozdział dotyczy wtyczek Vima i omówimy następujące elementy -

  • Zarządzanie wtyczkami
  • Kilka przydatnych wtyczek

Zarządzanie wtyczkami

W tej sekcji omówiono zarządzanie wtyczkami. Vim zapewnia różne menedżery wtyczek, ale nie będziemy używać żadnego menedżera wtyczek, zamiast tego będziemy wykonywać wszystkie te kroki ręcznie, aby lepiej zrozumieć. Po zrozumieniu tych kroków możesz przejść do menedżera wtyczek.

Zainstaluj wtyczkę

Aby zainstalować dowolną wtyczkę, wykonaj następujące czynności -

  • Utwórz katalog .vim / bundle w katalogu domowym użytkownika
  • Skopiuj wtyczkę do tego katalogu
  • Ustaw runtimepath w vimie

Zainstalujmy wtyczkę badwolf w Vimie. To schemat kolorów dla vima.

$ mkdir -p ~/.vim/bundle 
$ cd ~/.vim/bundle/ $ git clone https://github.com/sjl/badwolf.git 
$ echo "set runtimepath^ = ~/.vim/bundle/badwolf" > ~/.vimrc

Teraz wtyczka jest zainstalowana, więc możemy użyć schematu kolorów badwold w następujący sposób -

:colorscheme badwolf

Aktualizacja wtyczki

Jeśli przyjrzymy się uważnie, wtyczka to po prostu zbiór plików i jeśli chcemy zaktualizować tę wtyczkę, po prostu zaktualizuj odpowiedni katalog wtyczki z ~ / .vim / bundle.

Usuń wtyczkę

Usunięcie wtyczki z Vima jest naprawdę proste. Aby usunąć wtyczkę, wykonaj następujące czynności -

  • Usuń katalog wtyczek z ~ / .vim / bundle
  • Odpowiednio zmodyfikuj runtimepath

Kilka przydatnych wtyczek

Poniżej znajduje się lista przydatnych wtyczek Vima

Sr.No Nazwa i opis
1 DumpX

Zdemontuj kod C / C ++

2 awk.vim

Wcięcie dla skryptu AWK

3 Pathogen

Menedżer pakietów Vim

4 git-switcher.vim

Automatycznie zapisuj i ładuj sesję vima w oparciu o przełączanie gałęzi git

5 Pyflakes

Zapewnij linijkę dla plików Pythona

Możemy skonfigurować Vima, aby używał go jako IDE. W tej sekcji omówimy następujące elementy

  • Podświetlanie składni
  • Inteligentne wcięcie
  • Bounce
  • Wykonuj polecenia powłoki
  • Konfiguracja ctags i csope
  • Automatyczne uzupełnianie i automatyczne sugestie

Podświetlanie składni

Podświetlanie składni jest jedną z ważnych funkcji IDE. Aby włączyć podświetlanie składni, użyj -

:syntax on

Na przykład, poniższy obraz pokazuje podświetlanie składni dla kodu C -

Aby wyłączyć podświetlanie składni, użyj -

:syntax off

Gdy podświetlanie składni jest wyłączone, wyświetli się następujący wynik -

Inteligentne wcięcie

Aby wykonać automatyczne i inteligentne wcięcie, użyj następujących poleceń -

: set autoindent 
: set smartindent

Oprócz tego możesz użyć poniższego polecenia do automatycznego wcięcia kodu C -

: set cindent

Odbić się

Jeśli używasz języka programowania, który używa nawiasów klamrowych do łączenia wielu instrukcji,% key będzie twoim przyjacielem. Ten klucz szybko przeskakuje między początkiem i końcem nawiasów klamrowych.

Na przykład jesteś w linii 11 i wykonujesz polecenie%, a następnie przesuniesz kursor do linii 4. Poniższy obrazek pokazuje to -

Wykonuj polecenia powłoki

Aby wykonać pojedyncze polecenie od użytkownika edytora Vim -

:!<command>

Na przykład, aby wykonać polecenie pwd, użyj następującej składni -

:!pwd

Jeśli jednak chcesz wykonać wiele poleceń powłoki, wykonaj następujące polecenie -

:shell

Powyższe polecenie da ci dostęp do terminala, w którym możesz wykonać wiele poleceń. Kiedy skończysz, po prostu wpisz polecenie exit, które wróci do sesji Vima.

Skonfiguruj ctagi i cscope

Połączenie tagów ctags i csope zapewnia wiele przydatnych funkcji, takich jak przejście do definicji funkcji, przejście do deklaracji funkcji, znalezienie wywołań funkcji, wyszukiwanie pliku i wiele innych. Wykonaj poniższe kroki, aby skonfigurować te narzędzie -

  • Wygeneruj tagi za pomocą następującego polecenia -
$ ctags <file>

To polecenie wygeneruje nowy plik, a mianowicie tagi

  • Dostarcz plik znaczników do Vima za pomocą następującego polecenia -
:set tags = tag
  • Teraz przesuń kursor pod nazwę funkcji i naciśnij Ctrl +], aby przejść do definicji funkcji.
  • Posługiwać się Ctrl + t wrócić na poprzednią pozycję.

Aby zainstalować i skonfigurować cscope, wykonaj następujące czynności -

  • Zainstaluj cscope
$ sudo apt-get install cscope
  • Wygeneruj ctagi i uruchom okno główne
$ cscope –R

  • Użytkownik Ctrl + d, aby zamknąć okno cscope

Automatyczne uzupełnianie i automatyczne sugerowanie

Możemy użyć następujących poleceń do automatycznego uzupełniania -

Sr.No Polecenie i opis
1 Ctrl + x Ctrl + N

Uzupełnianie słów

2 Ctrl + x Ctrl + L

Zakończenie linii

3 Ctrl + x Ctrl + F

Uzupełnianie nazwy pliku

Zauważ, że musimy użyć tych poleceń w trybie wstawiania.

Wiele razy musimy pracować ze zdalnymi serwerami. Często edytujemy pliki z tych zdalnych serwerów. Jednym z oczywistych rozwiązań edycji tych plików jest zalogowanie się na zdalnym serwerze i edycja plików. Ale czasami wygodnie jest edytować te pliki z lokalnego komputera, ponieważ mogliśmy zainstalować i skonfigurować różne wtyczki w naszym systemie lokalnym. W tym rozdziale omówimy następujące elementy -

  • Uzyskaj dostęp do plików zdalnych
  • Zrozumieć netread i netwrite
  • Inny obsługiwany protokół

Dostęp do plików zdalnych

Vim obsługuje zdalną edycję plików przy użyciu następującej składni -

$vim scp://[email protected]/filepath

W powyższym przykładzie vim rozpozna, że ​​musi używać protokołu scp i uzyska dostęp do pliku używając tego protokołu. Na przykład -

$ vim scp://[email protected]//tmp/message.txt

Powyższe polecenie otworzy plik /tmp/message.txt ze zdalnego serwera. Do uwierzytelnienia użyje protokołu SCP i danych logowania użytkownika jarvis.

Korzystanie z nread i nwrite

Vim obsługuje funkcje nread i nwrite, które oznaczają odpowiednio odczyt sieci i zapis sieciowy. Poprzednia sekcja pokazuje metodę dostępu do zdalnego pliku podczas uruchamiania Vima. Ale co, jeśli jesteś już w Vimie? Następnie możesz użyć następujących poleceń -

:Nread scp://jarvis@localhost//tmp/message.txt

Oprócz czytania możemy również bezpośrednio modyfikować plik na zdalnym serwerze. W takim przypadku użyj polecenia Nwrite w następujący sposób -

:Nwrite scp://jarvis@localhost//tmp/message.txt

Po otwarciu pliku możesz używać zwykłych poleceń Vima.

Inne obsługiwane protokoły

Oprócz SCP, Vim obsługuje następujące protokoły -

  • FTP
  • SFTP
  • HTTP (tylko do odczytu)
  • rsync

Teraz mamy dobry pomysł na temat Vima. Omówmy kilka wskazówek i sztuczek Vima, aby poprawić produktywność. W tej sekcji omówimy następujące elementy -

  • Konwertuj spacje na tabulatory i odwrotnie
  • Podświetlaj błędnie zapisane słowa
  • Uzupełnianie słów
  • Kopiuj wiersz znak po znaku
  • Kod wcięcia
  • Zmień format pliku

Konwertuj spacje na tabulatory i odwrotnie

Konwertuj tabulatory na spacje

Jeśli edytujesz plik i chcesz przekonwertować wprowadzony znak tabulacji na spacje, wykonaj następujące polecenie -

:set expandtab

Zwróć uwagę, że to polecenie nie zmieni istniejących kart w spacje. Aby to osiągnąć, wykonaj następujące polecenie -

:set tabstop = 4 shiftwidth = 4 expandtab 
:retab

W powyższym poleceniu instruujemy Vima, aby zamienił tabulatory na 4 spacje

Zamień spacje na tabulatory

Aby zamienić spacje na tabulatory, wykonaj poniższe polecenie -

:set noexpandtab :retab!

Podświetlaj błędnie zapisane słowa

Możemy poinstruować Vima, aby podświetlał niepoprawne słowa. Aby to zrobić, wykonaj następujące polecenie -

:set spell

Obraz poniżej podkreśla błędnie napisane słowo w Vimie -

Uzupełnianie słów

Vim zapewnia również uzupełnianie słów. W tym celu wykonaj następujące polecenie w trybie wstawiania -

Ctrl + p

Kopiuj znak wiersz po wierszu

Użyj następującego polecenia, aby skopiować i wkleić wiersz znak po znaku -

Sr.No Polecenie i opis
1 Ctrl + y

Skopiuj i wklej tekst znajdujący się nad kursorem

2 Ctrl + e

Skopiuj i wklej tekst znajdujący się pod kursorem

Zwróć uwagę, że musimy używać tych poleceń w trybie wstawiania.

Kod wcięcia

Jeśli masz kod bez wcięć, aby go wciąć, wykonaj następujące polecenie -

=%

Na przykład, jeśli masz taki kod bez wcięć -

Następnie przejdź do linii 4 i wykonaj polecenie =%. Wcina kod w ten sposób -

Zmień format pliku

Aby zmienić format pliku na UNIX, wykonaj następujące polecenie -

:set ff = unix

Aby zmienić format pliku na DOS, wykonaj następujące polecenie -

:set ff = dos

Możemy spersonalizować Vima zgodnie z naszymi wymaganiami. W tej sekcji omówimy następujące elementy -

  • Pliki konfiguracyjne
  • Zmiana czcionek
  • Zmiana schematu kolorów
  • Osobiste podkreślenie
  • Linia statusu

Pliki konfiguracyjne

Dla Vima pliki konfiguracyjne mogą być na poziomie użytkownika lub globalnym. Ustawienia specyficzne dla użytkownika będą przechowywane w plikach na poziomie użytkownika, podczas gdy ustawienia globalne będą przechowywane w plikach poziomu globalnego.

Plik Vimrc

Global vimrc

Aby znaleźć globalny plik vimrc, wykonaj następujące polecenie w edytorze

:echo $VIM

LUB

:echo \%VIM\%

W systemie Linux plik ten będzie znajdować się w katalogu / usr / share / vim, podczas gdy w systemie Windows będzie w folderze C: \ Program Files \ Vim

Local vimrc

Lokalny vimrc zostanie umieszczony w katalogu domowym użytkownika. Na przykład w systemie Linux będzie znajdować się w katalogu / home / <USER>, podczas gdy w systemie Windows będzie w folderze C: \ Documents and Setting \ <USER> /

Zauważ, że w systemie Windows nazwa pliku to _vimrc, podczas gdy w systemie Linux będzie to .vimrc.

Gvimrc

Global gvimrc

W systemie Linux ten plik będzie znajdować się w katalogu / usr / share / gvim, podczas gdy w systemie Windows będzie w folderze C: \ Program Files \ Vim

Local gvimrc

Lokalny plik gvimrc zostanie umieszczony w katalogu domowym użytkownika. Na przykład w systemie Linux będzie znajdować się w katalogu / home / <USER>, podczas gdy w systemie Windows będzie w folderze C: \ Documents and Setting \ <USER> /

Zauważ, że w systemie Windows nazwa pliku to _gvimrc, podczas gdy w Linuksie będzie to 55 .gvimrc.

exrc

Pliki exrc są używane w celu zapewnienia zgodności z poprzednimi wersjami. Pliki te są ignorowane, jeśli obecny jest plik vimrc lub gvimrc.

Global exrc

W systemie Linux plik ten będzie znajdować się w katalogu / usr / share / vim, podczas gdy w systemie Windows będzie w folderze C: \ Program Files \ Vim

Local exrc

Lokalny plik exrc zostanie umieszczony w katalogu domowym użytkownika. Na przykład w systemie Linux będzie znajdować się w katalogu / home / <USER>, podczas gdy w systemie Windows będzie w folderze C: \ Documents and Setting \ <USER> / _exrc

Zmiana czcionek

Aby zmienić czcionkę, wykonaj następujące polecenie w gVim -

:set guifont = courier

Powyższe polecenie zmieni czcionkę na kurierską.

Zmień schemat kolorów

Aby zmienić schemat kolorów, wykonaj następujące polecenie -

:colorscheme <tab>

Kiedy naciśniesz znak tabulatora, pokaże dostępne schematy kolorów dla Vima.

Osobiste podkreślenie

Podświetl znaki po określonych kolumnach

Wykonaj poniższe polecenie, aby podświetlić kolumny większe niż 73 -

:match ErrorMsg /\%>73v.\+/

Poniższy obraz pokazuje to -

Poniżej znajduje się opis tego polecenia -

Sr.No Polecenie i opis
1 \%>

Dopasuj po kolumnie

2 73

To jest numer kolumny

3 V

Powinien działać tylko dla kolumn wirtualnych

4 .\+

Dopasuj co najmniej jeden znak

Dodaj numer linii

Aby dodać numer linii, wykonaj następujące polecenie -

:set number

Aby wyłączyć to, wykonaj następujące polecenie -

:set nonumber

Ustaw szerokość numeru

Aby ustawić szerokość numeru, wykonaj następujące polecenie -

:set numberwidth = <num>

Sprawdzanie pisowni

Aby włączyć sprawdzanie pisowni, wykonaj następujące polecenie -

:set spell

Aby ustawić język pisowni, wykonaj następujące polecenie -

:set spelllang = <language>

Na przykład, aby ustawić niemieckie użycie po komendzie -

:set spelllang = de

Skrót

Używając skrótu, możemy stworzyć skróty dla długiego ciągu. Na przykład poniższe polecenie tworzy skrót, czyli „szybko”.

:abbr quick the quick brown fox

Jeśli wpiszesz „szybki” i naciśniesz tabulator, zostanie on zastąpiony ciągiem „szybki brązowy lis”

Możemy to wykorzystać do poprawienia niektórych literówek. Na przykład poniższe polecenie robi to -

:abr teh the

Linia statusu

Linia statusu jest pokazana na dole edytora. Aby włączyć linię stanu, wykonaj następujące polecenie -

:set laststatus = 2

Aby usunąć to dla bieżącej sesji, wykonaj następujące polecenie -

:set laststatus = 0

Vim jest naprawdę potężnym edytorem i teraz możesz zabrudzić sobie nim ręce. Opanowanie Vima naprawdę poprawi twoją produktywność. Używając Vima możesz rozwiązać wiele złożonych zadań za pomocą kilku poleceń. Możesz zapoznać się z następującą dokumentacją, aby dowiedzieć się więcej o Vimie.

Oficjalna dokumentacja Vima

Możesz uzyskać dostęp do oficjalnej dokumentacji Vima z następującej strony internetowej -

https://www.vim.org/

Przewodnik po skryptach Vima

Możesz jeszcze bardziej ulepszyć vim, pisząc do niego skrypty. Posiada własny język skryptowy. Aby dowiedzieć się więcej na ten temat, odwiedź poniższy link -

https://vim.sourceforge.io/scripts/index.php

Wtyczki Vima

Wtyczki Vima dodatkowo rozszerzają jego funkcjonalność i sprawiają, że jesteś bardziej produktywny. Możesz instalować, konfigurować, a nawet pisać wtyczki dla Vima. Możesz odnieść się do dokumentacji na ten temat z ich oficjalnej strony internetowej.