Wi-Fi - modulacja radiowa

Systemy WiFi wykorzystują dwie podstawowe techniki transmisji radiowej.

• 802.11b (<=11 Mbps) - Łącze radiowe 802.11b wykorzystuje technikę rozproszonego widma bezpośredniej sekwencji o nazwie complementary coded keying(CCK). Strumień bitów jest przetwarzany za pomocą specjalnego kodowania, a następnie modulowany przy użyciu funkcji Quadrature Phase Shift Keying (QPSK).

• 802.11a and g (<=54 Mbps)- Systemy 802.11a ig wykorzystują 64-kanałowe multipleksowanie z ortogonalnym podziałem częstotliwości (OFDM). W systemie modulacji OFDM dostępne pasmo radiowe jest podzielone na kilka podkanałów, a niektóre z bitów są wysyłane w każdym. Nadajnik koduje strumienie bitów na 64 podnośnych przy użyciu kluczowania binarnego przesunięcia fazy (BPSK), kluczowania kwadraturowego przesunięcia fazowego (QPSK) lub jednego z dwóch poziomów modulacji kwadraturowej amplitudy (16 lub 64-QAM). Niektóre przesyłane informacje są nadmiarowe, więc odbiornik nie musi odbierać wszystkich podnośnych, aby zrekonstruować informacje.

Oryginalne specyfikacje 802.11 zawierały również opcję częstotliwości hopping spread spectrum (FHSS), ale w dużej mierze to zostało porzucone.

Modulacja adaptacyjna

Wi-Fi wykorzystuje modulację adaptacyjną i różne poziomy korekcji błędów w celu optymalizacji szybkości transmisji i wydajności błędów.

Gdy sygnał radiowy traci moc lub napotyka zakłócenia, zwiększa się współczynnik błędów. Modulacja adaptacyjna oznacza, że ​​nadajnik automatycznie przełączy się na solidniejszą, choć mniej wydajną technikę modulacji w tych niekorzystnych warunkach.