C Standard Library - Szybki przewodnik

Plik assert.h Plik nagłówkowy biblioteki C Standard Library zawiera makro o nazwie assert które można wykorzystać do weryfikacji założeń przyjętych przez program i wydrukowania komunikatu diagnostycznego, jeśli to założenie jest fałszywe.

Zdefiniowane makro assert odwołuje się do innego makra NDEBUGktóry nie jest częścią <assert.h>. Jeśli NDEBUG jest zdefiniowany jako nazwa makra w pliku źródłowym, w miejscu, w którym znajduje się <assert.h>,assert makro jest zdefiniowane w następujący sposób -

#define assert(ignore) ((void)0)

Biblioteka makr

Poniżej znajduje się jedyna funkcja zdefiniowana w assert nagłówka. H -

Sr.No.	Opis funkcji
1	void assert (int wyrażenie) W rzeczywistości jest to makro, a nie funkcja, której można użyć do dodania diagnostyki w programie C.

Plik ctype.h Plik nagłówkowy C Standard Library deklaruje kilka funkcji, które są przydatne do testowania i mapowania znaków.

Wszystkie funkcje są akceptowane int jako parametr, którego wartość musi być EOF lub reprezentowana jako znak bez znaku.

Wszystkie funkcje zwracają wartość różną od zera (prawda), jeśli argument c spełnia opisany warunek, a zero (fałsz), jeśli nie.

Funkcje biblioteki

Poniżej znajdują się funkcje zdefiniowane w nagłówku ctype.h -

Sr.No.	Opis funkcji
1	int isalnum (int c) Ta funkcja sprawdza, czy przekazany znak jest alfanumeryczny.
2	int isalpha (int c) Ta funkcja sprawdza, czy przekazywany znak jest alfabetyczny.
3	int iscntrl (int c) Ta funkcja sprawdza, czy przekazany znak jest znakiem sterującym.
4	int isdigit (int c) Ta funkcja sprawdza, czy przekazywany znak jest cyfrą dziesiętną.
5	int isgraph (int c) Ta funkcja sprawdza, czy przekazany znak ma reprezentację graficzną przy użyciu ustawień regionalnych.
6	int islower (int c) Ta funkcja sprawdza, czy przekazywany znak jest małą literą.
7	int isprint (int c) Ta funkcja sprawdza, czy przekazany znak można wydrukować.
8	int ispunct (int c) Ta funkcja sprawdza, czy przekazany znak jest znakiem interpunkcyjnym.
9	int isspace (int c) Ta funkcja sprawdza, czy przekazany znak jest odstępem.
10	int isupper (int c) Ta funkcja sprawdza, czy przekazywany znak jest wielką literą.
11	int isxdigit (int c) Ta funkcja sprawdza, czy przekazywany znak jest cyfrą szesnastkową.

Biblioteka zawiera również dwie funkcje konwersji, które akceptują i zwracają „int”.

Sr.No.	Opis funkcji
1	int tolower (int c) Ta funkcja konwertuje wielkie litery na małe.
2	int toupper (int c) Ta funkcja konwertuje małe litery na duże.

Klasy postaci

Sr.No.	Klasa postaci i opis
1	Digits To jest zbiór liczb całkowitych {0, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9}.
2	Hexadecimal digits To jest zbiór {0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 ABCDEF abcdef}.
3	Lowercase letters To jest zestaw małych liter {abcdefghijklmnopqrstu vwxyz}.
4	Uppercase letters To jest zestaw wielkich liter {ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTU VWXYZ}.
5	Letters To jest zestaw małych i wielkich liter.
6	Alphanumeric characters To jest zestaw cyfr, małych liter i wielkich liter.
7	Punctuation characters To jest zestaw! "# $% & '() * +, -. /:; <=>? @ [\] ^ _` {\|} ~
8	Graphical characters To jest zestaw znaków alfanumerycznych i znaków interpunkcyjnych.
9	Space characters Jest to zestaw tabulatorów, znaków nowej linii, tabulatorów pionowych, wysuwu strony, powrotu karetki i spacji.
10	Printable characters To jest zestaw znaków alfanumerycznych, znaków interpunkcyjnych i znaków spacji.
11	Control characters W ASCII te znaki mają kody ósemkowe od 000 do 037 i 177 (DEL).
12	Blank characters To są spacje i tabulatory.
13	Alphabetic characters To jest zestaw małych i wielkich liter.

Plik errno.h Plik nagłówkowy C Standard Library definiuje zmienną całkowitą errno, który jest ustawiany przez wywołania systemowe i niektóre funkcje biblioteczne w przypadku błędu, aby wskazać, co poszło nie tak. To makro rozwija się do modyfikowalnej lwartości typu int, dlatego może być zarówno odczytywane, jak i modyfikowane przez program.

Plik errnojest zerowany podczas uruchamiania programu. Niektóre funkcje standardowej biblioteki C modyfikują jej wartość inną niż zero, aby zasygnalizować niektóre typy błędów. Możesz także zmienić jego wartość lub wyzerować w dogodnym dla siebie czasie.

Plik errno.h Plik nagłówkowy definiuje również listę makr wskazujących różne kody błędów, które zostaną rozszerzone do wyrażeń stałych typu integer int.

Biblioteka makr

Poniżej znajdują się makra zdefiniowane w nagłówku errno.h -

Sr.No.	Makro i opis
1	extern int errno Jest to makro ustawiane przez wywołania systemowe i niektóre funkcje biblioteki w przypadku błędu, aby wskazać, co poszło nie tak.
2	Błąd domeny EDOM To makro reprezentuje błąd domeny, który występuje, gdy argument wejściowy znajduje się poza domeną, w której zdefiniowano funkcję matematyczną, a errno jest ustawione na EDOM.
3	ERANGE Błąd zakresu To makro reprezentuje błąd zakresu, który występuje, jeśli argument wejściowy jest poza zakresem, w którym zdefiniowana jest funkcja matematyczna, a errno jest ustawione na ERANGE.

Plik float.hPlik nagłówkowy C Standard Library zawiera zestaw różnych zależnych od platformy stałych powiązanych z wartościami zmiennoprzecinkowymi. Te stałe są proponowane przez ANSI C. Umożliwiają one tworzenie bardziej przenośnych programów. Przed sprawdzeniem wszystkich stałych dobrze jest zrozumieć, że liczba zmiennoprzecinkowa składa się z czterech następujących elementów -

Sr.No.	Opis komponentu i komponentu
1	S znak (+/-)
2	b podstawa lub podstawa reprezentacji wykładnika, 2 binarne, 10 dziesiętne, 16 szesnastkowe itd ...
3	e wykładnik, liczba całkowita od minimum e_min i maksymalnie e_max.
4	p precyzja, liczba cyfr bazowych b w mantysie.

W oparciu o powyższe 4 komponenty zmiennoprzecinkowy będzie miał następującą wartość -

floating-point = ( S ) p x b^e

or

floating-point = (+/-) precision x base^exponent

Biblioteka makr

Poniższe wartości są specyficzne dla implementacji i zdefiniowane za pomocą dyrektywy #define, ale te wartości nie mogą być niższe niż podane tutaj. Zauważ, że we wszystkich przypadkach FLT odnosi się do typufloat, DBL odnosi się do double, a LDBL odnosi się do long double.

Sr.No.	Makro i opis
1	FLT_ROUNDS Definiuje tryb zaokrąglania dla dodawania zmiennoprzecinkowego i może mieć dowolną z następujących wartości - -1 - nieokreślony 0 - w kierunku zera 1 - do najbliższego 2 - ku dodatniej nieskończoności 3 - w kierunku ujemnej nieskończoności
2	FLT_RADIX 2 Definiuje podstawową reprezentację podstawy wykładnika. Podstawa-2 jest binarna, podstawa-10 to normalna reprezentacja dziesiętna, podstawa-16 to szesnastkowy.
3	FLT_MANT_DIG DBL_MANT_DIG LDBL_MANT_DIG Te makra definiują liczbę cyfr w numerze (w bazie FLT_RADIX).
4	FLT_DIG 6 DBL_DIG 10 LDBL_DIG 10 Te makra definiują maksymalną liczbę cyfr dziesiętnych (podstawa-10), które można przedstawić bez zmiany po zaokrągleniu.
5	FLT_MIN_EXP DBL_MIN_EXP LDBL_MIN_EXP Te makra definiują minimalną ujemną wartość całkowitą dla wykładnika w podstawie FLT_RADIX.
6	FLT_MIN_10_EXP -37 DBL_MIN_10_EXP -37 LDBL_MIN_10_EXP -37 Te makra definiują minimalną ujemną wartość całkowitą dla wykładnika o podstawie 10.
7	FLT_MAX_EXP DBL_MAX_EXP LDBL_MAX_EXP Te makra definiują maksymalną wartość całkowitą dla wykładnika w podstawie FLT_RADIX.
8	FLT_MAX_10_EXP +37 DBL_MAX_10_EXP +37 LDBL_MAX_10_EXP +37 Te makra definiują maksymalną wartość całkowitą dla wykładnika o podstawie 10.
9	FLT_MAX 1E+37 DBL_MAX 1E+37 LDBL_MAX 1E+37 Te makra definiują maksymalną skończoną wartość zmiennoprzecinkową.
10	FLT_EPSILON 1E-5 DBL_EPSILON 1E-9 LDBL_EPSILON 1E-9 Te makra definiują najmniej znaczącą cyfrę, którą można przedstawić.
11	FLT_MIN 1E-37 DBL_MIN 1E-37 LDBL_MIN 1E-37 Te makra definiują minimalne wartości zmiennoprzecinkowe.

Przykład

Poniższy przykład pokazuje użycie kilku stałych zdefiniowanych w pliku float.h.

#include <stdio.h>
#include <float.h>

int main () {
   printf("The maximum value of float = %.10e\n", FLT_MAX);
   printf("The minimum value of float = %.10e\n", FLT_MIN);

   printf("The number of digits in the number = %.10e\n", FLT_MANT_DIG);
}

Skompilujmy i uruchommy powyższy program, który da następujący wynik -

The maximum value of float = 3.4028234664e+38
The minimum value of float = 1.1754943508e-38
The number of digits in the number = 7.2996655210e-312

Plik limits.hnagłówek określa różne właściwości różnych typów zmiennych. Makra zdefiniowane w tym nagłówku ograniczają wartości różnych typów zmiennych, takich jak char, int i long.

Te limity określają, że zmienna nie może przechowywać żadnej wartości poza tymi limitami, na przykład znak bez znaku może przechowywać do maksymalnej wartości 255.

Biblioteka makr

Poniższe wartości są specyficzne dla implementacji i zdefiniowane za pomocą dyrektywy #define, ale te wartości nie mogą być niższe niż podane tutaj.

Makro	Wartość	Opis
CHAR_BIT	8	Określa liczbę bitów w bajcie.
SCHAR_MIN	-128	Określa minimalną wartość podpisanego znaku.
SCHAR_MAX	+127	Określa maksymalną wartość podpisanego znaku.
UCHAR_MAX	255	Określa maksymalną wartość dla znaku bez znaku.
CHAR_MIN	-128	Definiuje minimalną wartość dla typu char, a jego wartość będzie równa SCHAR_MIN, jeśli char reprezentuje wartości ujemne, w przeciwnym razie zero.
CHAR_MAX	+127	Definiuje wartość typu char, a jego wartość będzie równa SCHAR_MAX, jeśli char reprezentuje wartości ujemne, w przeciwnym razie UCHAR_MAX.
MB_LEN_MAX	16	Określa maksymalną liczbę bajtów w znaku wielobajtowym.
SHRT_MIN	-32768	Definiuje minimalną wartość dla krótkiego int.
SHRT_MAX	+32767	Definiuje maksymalną wartość dla krótkiego int.
USHRT_MAX	65535	Definiuje maksymalną wartość dla nieoznaczonych krótkich int.
INT_MIN	-2147483648	Definiuje minimalną wartość int.
INT_MAX	+2147483647	Określa maksymalną wartość dla int.
UINT_MAX	4294967295	Określa maksymalną wartość dla bez znaku int.
LONG_MIN	-9223372036854775808	Definiuje minimalną wartość dla długich int.
LONG_MAX	+9223372036854775807	Określa maksymalną wartość dla długich int.
ULONG_MAX	18446744073709551615	Definiuje maksymalną wartość dla unsigned long int.

Przykład

Poniższy przykład pokazuje użycie kilku stałych zdefiniowanych w limits.h plik.

#include <stdio.h>
#include <limits.h>

int main() {

   printf("The number of bits in a byte %d\n", CHAR_BIT);

   printf("The minimum value of SIGNED CHAR = %d\n", SCHAR_MIN);
   printf("The maximum value of SIGNED CHAR = %d\n", SCHAR_MAX);
   printf("The maximum value of UNSIGNED CHAR = %d\n", UCHAR_MAX);

   printf("The minimum value of SHORT INT = %d\n", SHRT_MIN);
   printf("The maximum value of SHORT INT = %d\n", SHRT_MAX); 

   printf("The minimum value of INT = %d\n", INT_MIN);
   printf("The maximum value of INT = %d\n", INT_MAX);

   printf("The minimum value of CHAR = %d\n", CHAR_MIN);
   printf("The maximum value of CHAR = %d\n", CHAR_MAX);

   printf("The minimum value of LONG = %ld\n", LONG_MIN);
   printf("The maximum value of LONG = %ld\n", LONG_MAX);
  
   return(0);
}

Skompilujmy i uruchommy powyższy program, który da następujący wynik -

The number of bits in a byte 8
The minimum value of SIGNED CHAR = -128
The maximum value of SIGNED CHAR = 127
The maximum value of UNSIGNED CHAR = 255
The minimum value of SHORT INT = -32768
The maximum value of SHORT INT = 32767
The minimum value of INT = -2147483648
The maximum value of INT = 2147483647
The minimum value of CHAR = -128
The maximum value of CHAR = 127
The minimum value of LONG = -9223372036854775808
The maximum value of LONG = 9223372036854775807

Plik locale.hnagłówek określa ustawienia specyficzne dla lokalizacji, takie jak formaty daty i symbole walut. Znajdziesz kilka zdefiniowanych makr wraz z ważną strukturąstruct lconv oraz dwie ważne funkcje wymienione poniżej.

Biblioteka makr

Poniżej znajdują się makra zdefiniowane w nagłówku i te makra będą używane w dwóch funkcjach wymienionych poniżej -

Sr.No.	Makro i opis
1	LC_ALL Ustawia wszystko.
2	LC_COLLATE Wpływa na funkcje strcoll i strxfrm.
3	LC_CTYPE Wpływa na wszystkie funkcje postaci.
4	LC_MONETARY Wpływa na informacje pieniężne dostarczane przez funkcję localeconv.
5	LC_NUMERIC Wpływa na formatowanie przecinka dziesiętnego i informacje dostarczane przez funkcję localeconv.
6	LC_TIME Wpływa na funkcję strftime.

Funkcje biblioteki

Poniżej znajdują się funkcje zdefiniowane w ustawieniach regionalnych nagłówka. H -

Sr.No.	Opis funkcji
1	char * setlocale (kategoria int, const char * locale) Ustawia lub odczytuje informacje zależne od lokalizacji.
2	struct lconv * localeconv (nieważne) Ustawia lub odczytuje informacje zależne od lokalizacji.

Struktura biblioteki

typedef struct {
   char *decimal_point;
   char *thousands_sep;
   char *grouping;	
   char *int_curr_symbol;
   char *currency_symbol;
   char *mon_decimal_point;
   char *mon_thousands_sep;
   char *mon_grouping;
   char *positive_sign;
   char *negative_sign;
   char int_frac_digits;
   char frac_digits;
   char p_cs_precedes;
   char p_sep_by_space;
   char n_cs_precedes;
   char n_sep_by_space;
   char p_sign_posn;
   char n_sign_posn;
} lconv

Poniżej znajduje się opis każdego z pól -

Sr.No.	Pole i opis
1	decimal_point Znak kropki dziesiętnej używany dla wartości niepieniężnych.
2	thousands_sep Znak separatora tysięcy miejsc używany dla wartości niepieniężnych.
3	grouping Ciąg, który wskazuje rozmiar każdej grupy cyfr w ilościach niepieniężnych. Każdy znak reprezentuje wartość całkowitą, która oznacza liczbę cyfr w bieżącej grupie. Wartość 0 oznacza, że poprzednia wartość ma być używana dla pozostałych grup.
4	int_curr_symbol Jest to ciąg używanych międzynarodowych symboli walut. Pierwsze trzy znaki to znaki określone w ISO 4217: 1987, a czwarty to znak, który oddziela symbol waluty od ilości pieniężnej.
5	currency_symbol Lokalny symbol waluty.
6	mon_decimal_point Znak kropki dziesiętnej używany dla wartości pieniężnych.
7	mon_thousands_sep Znak grupujący tysiące miejsc używany dla wartości pieniężnych.
8	mon_grouping Ciąg, którego elementy definiują rozmiar grupowania cyfr w wartościach pieniężnych. Każdy znak reprezentuje wartość całkowitą, która oznacza liczbę cyfr w bieżącej grupie. Wartość 0 oznacza, że poprzednia wartość ma być używana dla pozostałych grup.
9	positive_sign Znak używany dla dodatnich wartości pieniężnych.
10	negative_sign Znak używany dla ujemnych wartości pieniężnych.
11	int_frac_digits Liczba cyfr, które mają być wyświetlane po przecinku w międzynarodowych wartościach pieniężnych.
12	frac_digits Liczba cyfr do wyświetlenia po przecinku w wartościach pieniężnych.
13	p_cs_precedes Jeśli równa się 1, symbol currency_symbol pojawia się przed dodatnią wartością pieniężną. Jeśli jest równe 0, symbol currency_symbol pojawia się po dodatniej wartości pieniężnej.
14	p_sep_by_space Jeśli wynosi 1, symbol waluty_symbol jest oddzielony spacją od dodatniej wartości pieniężnej. Jeśli jest równe 0, to nie ma spacji między symbolem waluty_ a dodatnią wartością pieniężną.
15	n_cs_precedes Jeśli równa się 1, symbol currency_symbol poprzedza ujemną wartość pieniężną. Jeśli jest równe 0, symbol waluty_symbol następuje po ujemnej wartości pieniężnej.
16	n_sep_by_space Jeśli jest równe 1, symbol waluty_symbol jest oddzielony spacją od ujemnej wartości pieniężnej. Jeśli jest równe 0, nie ma odstępu między symbolem waluty_ a ujemną wartością pieniężną.
17	p_sign_posn Reprezentuje pozycję dodatniego znaku w dodatniej wartości pieniężnej.
18	n_sign_posn Reprezentuje pozycję ujemnego znaku w ujemnej wartości pieniężnej.

Następujące wartości są używane dla p_sign_posn i n_sign_posn -

Wartość	Opis
0	Nawiasy zawierają wartość i symbol currency_symbol.
1	Znak poprzedza wartość i symbol_waluty.
2	Znak następuje po wartości i symbolu currency_symbol.
3	Znak bezpośrednio poprzedza wartość i symbol_waluty.
4	Znak natychmiast zastępuje wartość i symbol_waluty.

Plik math.hNagłówek definiuje różne funkcje matematyczne i jedno makro. Wszystkie funkcje dostępne w tej bibliotece przyjmujądouble jako argument i powrót double jako wynik.

Biblioteka makr

W tej bibliotece zdefiniowano tylko jedno makro -

Sr.No.	Makro i opis
1	HUGE_VAL To makro jest używane, gdy wynik funkcji może nie być reprezentowany jako liczba zmiennoprzecinkowa. Jeśli wielkość poprawnego wyniku jest zbyt duża, aby można było ją przedstawić, funkcja ustawia errno na ERANGE, aby wskazać błąd zakresu, i zwraca określoną, bardzo dużą wartość nazwaną przez makro HUGE_VAL lub jej negacją (- HUGE_VAL). Jeśli wielkość wyniku jest zbyt mała, zamiast tego zwracana jest wartość zero. W takim przypadku errno może być ustawione na ERANGE lub nie.

Funkcje biblioteki

Poniżej znajdują się funkcje zdefiniowane w nagłówku math. H -

Sr.No.	Opis funkcji
1	podwójne acos (podwójne x) Zwraca arcus cosinus z x w radianach.
2	podwójne asin (podwójne x) Zwraca łuk sinusoidalny x w radianach.
3	podwójny atan (podwójny x) Zwraca styczną łuku dla x w radianach.
4	podwójny atan2 (podwójne y, podwójne x) Zwraca styczną łuku w radianach funkcji y / x na podstawie znaków obu wartości, aby określić prawidłowy kwadrant.
5	podwójny cos (podwójny x) Zwraca cosinus kąta radiana x.
6	podwójne cosh (podwójne x) Zwraca cosinus hiperboliczny z x.
7	podwójny grzech (podwójny x) Zwraca sinus kąta radianowego x.
8	podwójne sinh (podwójne x) Zwraca sinus hiperboliczny z x.
9	podwójne tanh (podwójne x) Zwraca hiperboliczną styczną z x.
10	podwójne exp (podwójne x) Zwraca wartość e podniesiony do potęgi x.
11	double frexp (double x, int * exponent) Zwracana wartość to mantysa, a liczba całkowita wskazywana przez wykładnik to wykładnik. Wynikowa wartość to x = mantysa * 2 ^ wykładnik.
12	double ldexp (double x, int wykładnik) Zwroty x pomnożone przez 2 podniesione do potęgi wykładnika.
13	podwójny dziennik (podwójny x) Zwraca logarytm naturalny (logarytm o podstawie e) funkcji x.
14	podwójny log10 (podwójne x) Zwraca logarytm wspólny (logarytm dziesiętny) funkcji x.
15	double modf (double x, double * integer) Zwracana wartość to składnik ułamkowy (część po przecinku) i ustawia liczbę całkowitą na składnik całkowity.
16	podwójne pow (podwójne x, podwójne y) Zwraca x podniesione do potęgi y.
17	podwójne sqrt (podwójne x) Zwraca pierwiastek kwadratowy z x.
18	podwójny sufit (podwójny x) Zwraca najmniejszą wartość całkowitą większą lub równą x.
19	podwójne fabs (podwójne x) Zwraca wartość bezwzględną x.
20	podwójne piętro (podwójne x) Zwraca największą wartość całkowitą mniejszą lub równą x.
21	podwójne fmod (podwójne x, podwójne y) Zwraca pozostałą część x podzieloną przez y.

Plik setjmp.h nagłówek definiuje makro setjmp(), jedna funkcja longjmp()i jeden typ zmiennej jmp_buf, do obejścia normalnego wywołania funkcji i dyscypliny powrotu.

Zmienne biblioteczne

Poniżej znajduje się typ zmiennej zdefiniowany w nagłówku setjmp.h -

Sr.No.	Zmienna i opis
1	jmp_buf Jest to typ tablicy używany do przechowywania informacji dla makra setjmp() i funkcji longjmp().

Biblioteka makr

W tej bibliotece zdefiniowano tylko jedno makro -

Sr.No.	Makro i opis
1	int setjmp (środowisko jmp_buf) To makro zapisuje bieżące środowisko do zmiennejenvironment do późniejszego wykorzystania przez funkcję longjmp(). Jeśli to makro wraca bezpośrednio z wywołania makra, zwraca zero, ale jeśli zwraca z plikulongjmp() wywołanie funkcji, następnie zwracana jest wartość niezerowa.

Funkcje biblioteki

Poniżej znajduje się jedyna funkcja zdefiniowana w nagłówku setjmp.h -

Sr.No.	Opis funkcji
1	void longjmp (środowisko jmp_buf, wartość int) Ta funkcja przywraca środowisko zapisane przez ostatnie połączenie z numerem setjmp() makro w tym samym wywołaniu programu z odpowiednim jmp_buf argument.

Plik signal.h nagłówek definiuje typ zmiennej sig_atomic_t, dwa wywołania funkcji i kilka makr do obsługi różnych sygnałów zgłaszanych podczas wykonywania programu.

Zmienne biblioteczne

Poniżej znajduje się typ zmiennej zdefiniowany w sygnale nagłówka. H -

Sr.No.	Zmienna i opis
1	sig_atomic_t To jest z inttype i jest używany jako zmienna w obsłudze sygnału. Jest to typ integralny obiektu, do którego można uzyskać dostęp jako jednostka atomowa, nawet w obecności sygnałów asynchronicznych.

Biblioteka makr

Poniżej znajdują się makra zdefiniowane w nagłówku signal.h i te makra będą używane w dwóch funkcjach wymienionych poniżej. PlikSIG_ makra są używane z funkcją signal do definiowania funkcji sygnału.

Sr.No.	Makro i opis
1	SIG_DFL Domyślna obsługa sygnału.
2	SIG_ERR Reprezentuje błąd sygnału.
3	SIG_IGN Sygnał ignoruj.

Plik SIG makra są używane do reprezentowania numeru sygnału w następujących warunkach -

Sr.No.	Makro i opis
1	SIGABRT Nieprawidłowe zakończenie programu.
2	SIGFPE Błąd zmiennoprzecinkowy, taki jak dzielenie przez zero.
3	SIGILL Niedozwolona operacja.
4	SIGINT Sygnał przerwania, taki jak ctrl-C.
5	SIGSEGV Nieprawidłowy dostęp do pamięci, np. Naruszenie segmentu.
6	SIGTERM Żądanie zakończenia.

Funkcje biblioteki

Poniżej znajdują się funkcje zdefiniowane w sygnale nagłówkowym. H -

Sr.No.	Opis funkcji
1	void (* signal (int sig, void (* func) (int))) (int) Ta funkcja ustawia funkcję do obsługi sygnału, tj. Obsługę sygnału.
2	int podbić (int sig) Ta funkcja generuje sygnał sigdo wygenerowania. Argument sig jest zgodny z makrami SIG.

Plik stdarg.h nagłówek definiuje typ zmiennej va_list oraz trzy makra, które mogą być użyte do pobrania argumentów w funkcji, gdy liczba argumentów nie jest znana, tj. zmienna liczba argumentów.

Funkcja zmiennych argumentów jest definiowana za pomocą wielokropka (, ...) na końcu listy parametrów.

Zmienne biblioteczne

Poniżej znajduje się typ zmiennej zdefiniowany w nagłówku stdarg.h -

Sr.No.	Zmienna i opis
1	va_list Jest to typ odpowiedni do przechowywania informacji potrzebnych trzem makrom va_start(), va_arg() i va_end().

Biblioteka makr

Poniżej znajdują się makra zdefiniowane w nagłówku stdarg.h -

Sr.No.	Makro i opis
1	void va_start (va_list ap, last_arg) To makro jest inicjowane ap zmienna do użycia z va_arg i va_endmakra. Pliklast_arg jest ostatnim znanym stałym argumentem przekazywanym do funkcji, tj. argumentem przed wielokropkiem.
2	wpisz va_arg (va_list ap, typ) To makro pobiera następny argument z listy parametrów funkcji o typie type.
3	void va_end (va_list ap) To makro zezwala na funkcję ze zmiennymi argumentami, która używała rozszerzenia va_startmakro do zwrócenia. Gdybyva_end nie jest wywoływana przed powrotem z funkcji, wynik jest niezdefiniowany.

Plik stddef.hnagłówek definiuje różne typy zmiennych i makra. Wiele z tych definicji pojawia się również w innych nagłówkach.

Zmienne biblioteczne

Poniżej znajdują się typy zmiennych zdefiniowane w nagłówku stddef.h -

Sr.No.	Zmienna i opis
1	ptrdiff_t Jest to typ całkowy ze znakiem i jest wynikiem odjęcia dwóch wskaźników.
2	size_t Jest to typ całkowity bez znaku i jest wynikiem sizeof słowo kluczowe.
3	wchar_t Jest to typ integralny o rozmiarze stałej szerokiej znakowej.

Biblioteka makr

Poniżej znajdują się makra zdefiniowane w nagłówku stddef.h -

Sr.No.	Makro i opis
1	ZERO To makro jest wartością stałej wskaźnika zerowego.
2	offsetof (typ, oznaczenie pręta) Powoduje to stałą liczbę całkowitą typu size_t, która jest przesunięciem w bajtach elementu członkowskiego struktury od początku struktury. Pręt jest określony przez oznaczenie pręta , a nazwa konstrukcji jest podana w typie .

Plik stdio.h nagłówek definiuje trzy typy zmiennych, kilka makr i różne funkcje do wykonywania operacji wejścia i wyjścia.

Zmienne biblioteczne

Poniżej znajdują się typy zmiennych zdefiniowane w nagłówku stdio.h -

Sr.No.	Zmienna i opis
1	size_t Jest to typ całkowity bez znaku i jest wynikiem sizeof słowo kluczowe.
2	FILE Jest to typ obiektu odpowiedni do przechowywania informacji o strumieniu plików.
3	fpos_t Jest to typ obiektu odpowiedni do przechowywania dowolnej pozycji w pliku.

Biblioteka makr

Poniżej znajdują się makra zdefiniowane w nagłówku stdio.h -

Sr.No.	Makro i opis
1	NULL To makro jest wartością stałej wskaźnika zerowego.
2	_IOFBF, _IOLBF i _IONBF Są to makra, które rozszerzają się do całkowych wyrażeń stałych z różnymi wartościami i nadają się do użycia jako trzeci argument funkcji setvbuf funkcjonować.
3	BUFSIZ To makro jest liczbą całkowitą, która reprezentuje rozmiar buforu używanego przez setbuf funkcjonować.
4	EOF To makro jest ujemną liczbą całkowitą, która wskazuje, że osiągnięto koniec pliku.
5	FOPEN_MAX To makro jest liczbą całkowitą, która reprezentuje maksymalną liczbę plików, które system może zagwarantować, że będą otwierane jednocześnie.
6	FILENAME_MAX To makro jest liczbą całkowitą, która reprezentuje najdłuższą długość tablicy znaków odpowiedniej do przechowywania możliwie najdłuższej nazwy pliku. Jeśli realizacja nie nakłada żadnych ograniczeń, to ta wartość powinna być zalecaną wartością maksymalną.
7	L_tmpnam To makro jest liczbą całkowitą, która reprezentuje najdłuższą długość tablicy znaków odpowiedniej do przechowywania najdłuższej możliwej tymczasowej nazwy pliku utworzonej przez tmpnam funkcjonować.
8	SEEK_CUR, SEEK_END, i SEEK_SET Te makra są używane w fseek funkcję lokalizowania różnych pozycji w pliku.
9	TMP_MAX To makro to maksymalna liczba unikalnych nazw plików, które funkcja tmpnam może generować.
10	stderr, stdin, i stdout Te makra są wskaźnikami do typów PLIKÓW, które odpowiadają standardowemu strumieniowi błędu, standardowemu wejściu i standardowemu wyjściu.

Funkcje biblioteki

Poniżej znajdują się funkcje zdefiniowane w nagłówku stdio.h -

Wykonaj tę samą sekwencję funkcji dla lepszego zrozumienia i wykorzystania Try it(Kompilator online), ponieważ plik utworzony w pierwszej funkcji będzie używany w kolejnych funkcjach.

Sr.No.	Opis funkcji
1	int fclose (PLIK * strumień) Zamyka strumień. Wszystkie bufory są opróżniane.
2	void clearerr (strumień FILE *) Czyści wskaźniki końca pliku i błędów dla danego strumienia.
3	int feof (PLIK * strumień) Testuje wskaźnik końca pliku dla danego strumienia.
4	int ferror (strumień FILE *) Testuje wskaźnik błędu dla danego strumienia.
5	int fflush (PLIK * strumień) Opróżnia bufor wyjściowy strumienia.
6	int fgetpos (PLIK * strumień, fpos_t * pos) Pobiera bieżącą pozycję pliku strumienia i zapisuje ją w poz.
7	PLIK * fopen (const char * nazwa pliku, tryb const char *) Otwiera nazwę pliku wskazywaną przez nazwę pliku przy użyciu podanego trybu.
8	size_t fread (void * ptr, size_t size, size_t nmemb, FILE * stream) Odczytuje dane z danego strumienia do tablicy wskazywanej przez ptr.
9	PLIK * freopen (const char * nazwa pliku, tryb const char , PLIK strumień) Kojarzy nową nazwę pliku z danym otwartym strumieniem i jednocześnie zamyka stary plik w strumieniu.
10	int fseek (PLIK * strumień, long int offset, int whence) Ustawia pozycję pliku strumienia na podane przesunięcie. Argument przesunięcie oznacza liczbę bajtów do wyszukania z podanej pozycji skąd .
11	int fsetpos (PLIK * stream, const fpos_t * pos) Ustawia pozycję pliku danego strumienia na podaną pozycję. Argument pos to pozycja podana przez funkcję fgetpos.
12	long int ftell (strumień FILE *) Zwraca bieżącą pozycję pliku dla danego strumienia.
13	size_t fwrite (const void * ptr, size_t size, size_t nmemb, FILE * stream) Zapisuje dane z tablicy wskazywanej przez ptr do danego strumienia.
14	int remove (const char * nazwa pliku) Usuwa podaną nazwę pliku, dzięki czemu nie jest już dostępny.
15	int rename (const char * old_filename, const char * new_filename) Powoduje, że nazwa pliku, do której odwołuje się stara_nazwa pliku, zostaje zmieniona na nowa_nazwa_pliku.
16	void rewind (strumień FILE *) Ustawia pozycję pliku na początek pliku danego strumienia.
17	void setbuf (PLIK * strumień, char * bufor) Definiuje sposób buforowania strumienia.
18	int setvbuf (PLIK * strumień, char * bufor, tryb int, rozmiar_rozmiaru) Inna funkcja definiująca sposób buforowania strumienia.
19	PLIK * tmpfile (nieważne) Tworzy plik tymczasowy w trybie aktualizacji binarnej (wb +).
20	char * tmpnam (char * str) Generuje i zwraca poprawną tymczasową nazwę pliku, która nie istnieje.
21	int fprintf (PLIK * strumień, format const char *, ...) Wysyła sformatowane dane wyjściowe do strumienia.
22	int printf (format const char *, ...) Wysyła sformatowane dane wyjściowe na standardowe wyjście.
23	int sprintf (char * str, const char * format, ...) Wysyła sformatowane dane wyjściowe do ciągu.
24	int vfprintf (PLIK * strumień, format const char *, argument va_list) Wysyła sformatowane dane wyjściowe do strumienia przy użyciu listy argumentów.
25	int vprintf (format const char *, argument va_list) Wysyła sformatowane dane wyjściowe na standardowe wyjście przy użyciu listy argumentów.
26	int vsprintf (char * str, const char * format, va_list arg) Wysyła sformatowane dane wyjściowe do ciągu przy użyciu listy argumentów.
27	int fscanf (PLIK * strumień, format const char *, ...) Odczytuje sformatowane dane wejściowe ze strumienia.
28	int scanf (format const char *, ...) Odczytuje sformatowane wejście ze standardowego wejścia.
29	int sscanf (const char * str, const char * format, ...) Odczytuje sformatowane dane wejściowe z ciągu.
30	int fgetc (PLIK * strumień) Pobiera następny znak (znak bez znaku) z określonego strumienia i przesuwa wskaźnik pozycji dla strumienia.
31	char * fgets (char * str, int n, PLIK * strumień) Odczytuje wiersz z określonego strumienia i zapisuje go w ciągu wskazywanym przez str. Zatrzymuje się, gdy odczytywane jest albo (n-1) znaków, czyta się znak nowej linii lub osiągany jest koniec pliku, cokolwiek nastąpi wcześniej.
32	int fputc (int char, PLIK * strumień) Zapisuje znak (bez znaku) określony przez argument char do określonego strumienia i przesuwa wskaźnik pozycji dla strumienia.
33	int fputs (const char * str, PLIK * stream) Zapisuje ciąg w określonym strumieniu do, ale bez znaku null.
34	int getc (PLIK * strumień) Pobiera następny znak (znak bez znaku) z określonego strumienia i przesuwa wskaźnik pozycji dla strumienia.
35	int getchar (nieważne) Pobiera znak (bez znaku) ze standardowego wejścia.
36	char * pobiera (char * str) Odczytuje wiersz ze standardowego wejścia i zapisuje go w łańcuchu wskazywanym przez, str. Zatrzymuje się, gdy zostanie odczytany znak nowego wiersza lub gdy zostanie osiągnięty koniec pliku, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej.
37	int putc (int char, PLIK * strumień) Zapisuje znak (bez znaku) określony przez argument char do określonego strumienia i przesuwa wskaźnik pozycji dla strumienia.
38	int putchar (int char) Zapisuje znak (bez znaku) określony przez argument char na standardowe wyjście.
39	int puts (const char * str) Zapisuje ciąg znaków na standardowe wyjście, ale bez znaku null. Do wyjścia dołączany jest znak nowej linii.
40	int ungetc (int char, PLIK * strumień) Wypycha znak char (znak bez znaku) do określonego strumienia, aby odczytywany był następny znak.
41	void perror (const char * str) Wyświetla opisowy komunikat o błędzie na stderr. Najpierw wypisywany jest łańcuch str, po którym następuje dwukropek, a następnie spacja.

Plik stdlib.h nagłówek definiuje cztery typy zmiennych, kilka makr i różne funkcje do wykonywania funkcji ogólnych.

Zmienne biblioteczne

Poniżej znajdują się typy zmiennych zdefiniowane w nagłówku stdlib.h -

Sr.No.	Zmienna i opis
1	size_t Jest to typ całkowity bez znaku i jest wynikiem sizeof słowo kluczowe.
2	wchar_t To jest liczba całkowita o rozmiarze a wide stała znakowa.
3	div_t To jest struktura zwracana przez div funkcjonować.
4	ldiv_t To jest struktura zwracana przez ldiv funkcjonować.

Biblioteka makr

Poniżej znajdują się makra zdefiniowane w nagłówku stdlib.h -

Sr.No.	Makro i opis
1	NULL To makro jest wartością stałej wskaźnika zerowego.
2	EXIT_FAILURE Jest to wartość zwracana przez funkcję exit w przypadku niepowodzenia.
3	EXIT_SUCCESS Jest to wartość zwracana przez funkcję exit w przypadku powodzenia.
4	RAND_MAX To makro jest maksymalną wartością zwracaną przez funkcję rand.
5	MB_CUR_MAX To makro to maksymalna liczba bajtów w zestawie znaków wielobajtowych, która nie może być większa niż MB_LEN_MAX.

Funkcje biblioteki

Poniżej znajdują się funkcje zdefiniowane w nagłówku stlib.h -

Sr.No.	Opis funkcji
1	double atof (const char * str) Konwertuje ciąg wskazany przez argument str na liczbę zmiennoprzecinkową (typ double).
2	int atoi (const char * str) Konwertuje ciąg wskazany przez argument str na liczbę całkowitą (typ int).
3	long int atol (const char * str) Konwertuje ciąg wskazany przez argument str na długą liczbę całkowitą (typ long int).
4	double strtod (const char * str, char ** endptr) Konwertuje ciąg wskazany przez argument str na liczbę zmiennoprzecinkową (typ double).
5	long int strtol (const char * str, char ** endptr, int base) Konwertuje ciąg wskazany przez argument str na długą liczbę całkowitą (typ long int).
6	unsigned long int strtoul (const char * str, char ** endptr, int base) Konwertuje ciąg wskazany przez argument str na liczbę całkowitą bez znaku (typ unsigned long int).
7	void * calloc (size_t nitems, size_t size) Alokuje żądaną pamięć i zwraca do niej wskaźnik.
8	void free (void * ptr Zwalnia pamięć przydzieloną wcześniej przez wywołanie calloc, malloc lub realloc .
9	void * malloc (rozmiar_t rozmiar) Alokuje żądaną pamięć i zwraca do niej wskaźnik.
10	void * realloc (void * ptr, size_t size) Próbuje zmienić rozmiar bloku pamięci wskazywanego przez ptr, który został wcześniej przydzielony przez wywołanie malloc lub calloc .
11	void abort (void) Powoduje nieprawidłowe zakończenie programu.
12	int atexit (void (* func) (void)) Powoduje określoną funkcję func być wywoływane, gdy program kończy się normalnie.
13	void exit (int status) Powoduje normalne zakończenie programu.
14	char * getenv (const char * name) Wyszukuje ciąg środowiska wskazywany przez nazwę i zwraca skojarzoną wartość do ciągu.
15	int system (const char * string) Polecenie określone przez łańcuch jest przekazywane do środowiska hosta w celu wykonania przez procesor poleceń.
16	void * bsearch (const void * key, const void * base, size_t nitems, size_t size, int (* compare) (const void , const void )) Wykonuje wyszukiwanie binarne.
17	void qsort (void * base, size_t nitems, size_t size, int (* compare) (const void , const void )) Sortuje tablicę.
18	int abs (int x) Zwraca wartość bezwzględną x.
19	div_t div (int numer, int denom) Dzieli liczbę (licznik) przez denominator (mianownik).
20	long int labs (long int x) Zwraca wartość bezwzględną x.
21	ldiv_t ldiv (long int numer, long int denom) Dzieli liczbę (licznik) przez denominator (mianownik).
22	int rand (nieważne) Zwraca liczbę pseudolosową z zakresu od 0 do RAND_MAX .
23	void srand (unsigned int seed) Ta funkcja wysiewa generator liczb losowych używany przez funkcję rand.
24	int mblen (const char * str, size_t n) Zwraca długość wielobajtowego znaku wskazywanego przez argument str .
25	size_t mbstowcs (schar_t * pwcs, const char * str, size_t n) Konwertuje ciąg znaków wielobajtowych wskazywanych przez argument str na tablicę wskazywaną przez pwcs .
26	int mbtowc (whcar_t * pwc, const char * str, size_t n) Sprawdza znak wielobajtowy wskazywany przez argument str .
27	size_t wcstombs (char * str, const wchar_t * pwcs, size_t n) Konwertuje kody przechowywane w tablicy pwcs na znaki wielobajtowe i przechowuje je w ciągu str .
28	int wctomb (char * str, wchar_t wchar) Sprawdza kod, który odpowiada wielobajtowemu znakowi podanemu przez argument wchar .

Plik string.h nagłówek definiuje jeden typ zmiennej, jedno makro i różne funkcje do manipulowania tablicami znaków.

Zmienne biblioteczne

Poniżej znajduje się typ zmiennej zdefiniowany w ciągu nagłówkowym. H -

Sr.No.	Zmienna i opis
1	size_t Jest to typ całkowity bez znaku i jest wynikiem sizeof słowo kluczowe.

Biblioteka makr

Poniżej znajduje się makro zdefiniowane w ciągu nagłówkowym. H -

Sr.No.	Makro i opis
1	NULL To makro jest wartością stałej wskaźnika zerowego.

Funkcje biblioteki

Poniżej znajdują się funkcje zdefiniowane w ciągu nagłówkowym. H -

Sr.No.	Opis funkcji
1	void * memchr (const void * str, int c, size_t n) Wyszukuje pierwsze wystąpienie znaku c (znak bez znaku) w pierwszych n bajtach wskazanego ciągu przez argument str .
2	int memcmp (const void * str1, const void * str2, size_t n) Porównuje pierwsze n bajtów str1 i str2 .
3	void * memcpy (void * dest, const void * src, size_t n) Kopie n znaków z src do dest .
4	void * memmove (void * dest, const void * src, size_t n) Inna funkcja kopiująca n znaków z str2 do str1 .
5	void * memset (void * str, int c, size_t n) Kopiuje znak c (znak bez znaku) do pierwszych n znaków wskazanego ciągu za pomocą argumentu str .
6	char * strcat (char * dest, const char * src) Dołącza ciąg wskazywany przez src do końca łańcucha wskazywanego przez dest .
7	char * strncat (char * dest, const char * src, size_t n) Dołącza ciąg wskazywany przez src do końca wskazanego ciągu przez dest o długości do n znaków.
8	char * strchr (const char * str, int c) Wyszukuje pierwsze wystąpienie znaku c (znak bez znaku) w ciągu wskazanym przez argument str .
9	int strcmp (const char * str1, const char * str2) Porównuje ciąg wskazywany przez str1 z ciągiem wskazywanym przez str2 .
10	int strncmp (const char * str1, const char * str2, size_t n) Porównuje najwyżej pierwsze n bajtów str1 i str2 .
11	int strcoll (const char * str1, const char * str2) Porównuje ciąg str1 z str2 . Wynik zależy od ustawienia LC_COLLATE lokalizacji.
12	char * strcpy (char * dest, const char * src) Kopiuje wskazany ciąg, przez src do dest .
13	char * strncpy (char * dest, const char * src, size_t n) Kopiuje do n znaków ze wskazanego ciągu, przez src do dest .
14	size_t strcspn (const char * str1, const char * str2) Oblicza długość początkowego segmentu słowa str1, który składa się w całości ze znaków spoza słowa 2.
15	char * strerror (int errnum) Przeszukuje wewnętrzną tablicę pod kątem numeru błędu errnum i zwraca wskaźnik do łańcucha komunikatu o błędzie.
16	size_t strlen (const char * str) Oblicza długość ciągu str do, ale nie uwzględniając kończącego znaku null.
17	char * strpbrk (const char * str1, const char * str2) Znajduje pierwszy znak w ciągu str1, który pasuje do dowolnego znaku określonego w str2 .
18	char * strrchr (const char * str, int c) Wyszukuje ostatnie wystąpienie znaku c (znak bez znaku) w ciągu wskazywanym przez argument str .
19	size_t strspn (const char * str1, const char * str2) Oblicza długość początkowego segmentu str1, który składa się w całości ze znaków w str2 .
20	char * strstr (const char * haystack, const char * needle) Znajduje pierwsze wystąpienie całej igły struny (bez kończącego znaku zerowego), które pojawia się w stosie siana .
21	char * strtok (char * str, const char * delim) Dzieli ciąg str na serię tokenów oddzielonych separatorem .
22	size_t strxfrm (char * dest, const char * src, size_t n) Przekształca pierwszy n znaki ciągu src do aktualnych ustawień regionalnych i umieszcza je w łańcuchu dest.

Plik time.h nagłówek definiuje cztery typy zmiennych, dwa makra i różne funkcje do manipulowania datą i czasem.

Zmienne biblioteczne

Poniżej znajdują się typy zmiennych zdefiniowane w nagłówku time. H -

Sr.No.	Zmienna i opis
1	size_t Jest to typ całkowity bez znaku i jest wynikiem sizeof słowo kluczowe.
2	clock_t Jest to typ odpowiedni do przechowywania czasu procesora.
3	time_t is Jest to typ odpowiedni do przechowywania czasu kalendarzowego.
4	struct tm Jest to struktura używana do przechowywania czasu i daty.

Struktura tm ma następującą definicję -

struct tm {
   int tm_sec;         /* seconds,  range 0 to 59          */
   int tm_min;         /* minutes, range 0 to 59           */
   int tm_hour;        /* hours, range 0 to 23             */
   int tm_mday;        /* day of the month, range 1 to 31  */
   int tm_mon;         /* month, range 0 to 11             */
   int tm_year;        /* The number of years since 1900   */
   int tm_wday;        /* day of the week, range 0 to 6    */
   int tm_yday;        /* day in the year, range 0 to 365  */
   int tm_isdst;       /* daylight saving time             */
};

Biblioteka makr

Poniżej znajdują się makra zdefiniowane w nagłówku time. H -

Sr.No.	Makro i opis
1	NULL To makro jest wartością stałej wskaźnika zerowego.
2	CLOCKS_PER_SEC To makro reprezentuje liczbę taktów procesora na sekundę.

Funkcje biblioteki

Poniżej znajdują się funkcje zdefiniowane w nagłówku time. H -

Sr.No.	Opis funkcji
1	char * asctime (const struct tm * timeptr) Zwraca wskaźnik do łańcucha, który reprezentuje dzień i godzinę struktury timeptr.
2	clock_t clock (void) Zwraca czas zegara procesora używany od początku ery określonej w implementacji (zwykle od początku programu).
3	char * ctime (const time_t * timer) Zwraca ciąg znaków reprezentujący czas lokalny na podstawie argumentu licznik czasu.
4	double difftime (czas_t czas1, czas_t czas2) Zwraca różnicę w sekundach między time1 i time2 (time1-time2).
5	struct tm * gmtime (const time_t * timer) Wartość timera jest podzielona na strukturę tm i wyrażona w uniwersalnym czasie koordynowanym (UTC), znanym również jako średni czas Greenwich (GMT).
6	struct tm * localtime (const time_t * timer) Wartość timera jest podzielona na strukturę tm i wyrażona w lokalnej strefie czasowej.
7	time_t mktime (struct tm * timeptr) Konwertuje strukturę wskazywaną przez timeptr na wartość time_t zgodnie z lokalną strefą czasową.
8	size_t strftime (char * str, size_t maxsize, const char * format, const struct tm * timeptr) Formatuje czas reprezentowany w strukturze timeptr zgodnie z regułami formatowania zdefiniowanymi w format i przechowywanymi w str.
9	czas_t czas (czas_t * zegar) Oblicza bieżący czas w kalendarzu i koduje go w formacie godzina_t.