Biblioteka C - <float.h>

Plik float.hPlik nagłówkowy C Standard Library zawiera zestaw różnych zależnych od platformy stałych powiązanych z wartościami zmiennoprzecinkowymi. Te stałe są proponowane przez ANSI C. Umożliwiają one tworzenie bardziej przenośnych programów. Przed sprawdzeniem wszystkich stałych dobrze jest zrozumieć, że liczba zmiennoprzecinkowa składa się z czterech następujących elementów -

Sr.No.	Opis komponentu i komponentu
1	S znak (+/-)
2	b podstawa lub podstawa reprezentacji wykładnika, 2 binarne, 10 dziesiętne, 16 szesnastkowe i tak dalej ...
3	e wykładnik, liczba całkowita od minimum e_min i maksymalnie e_max.
4	p precyzja, liczba cyfr bazowych b w mantysie.

W oparciu o powyższe 4 komponenty zmiennoprzecinkowy będzie miał następującą wartość -

floating-point = ( S ) p x b^e

or

floating-point = (+/-) precision x base^exponent

Biblioteka makr

Poniższe wartości są specyficzne dla implementacji i zdefiniowane za pomocą dyrektywy #define, ale te wartości nie mogą być niższe niż podane tutaj. Zauważ, że we wszystkich przypadkach FLT odnosi się do typufloat, DBL odnosi się do double, a LDBL odnosi się do long double.

Sr.No.	Makro i opis
1	FLT_ROUNDS Definiuje tryb zaokrąglania dla dodawania zmiennoprzecinkowego i może mieć dowolną z następujących wartości - -1 - nieokreślony 0 - w kierunku zera 1 - do najbliższego 2 - ku dodatniej nieskończoności 3 - w kierunku ujemnej nieskończoności
2	FLT_RADIX 2 Definiuje podstawową reprezentację wykładnika potęgi. Podstawa-2 jest binarna, podstawa-10 to normalna reprezentacja dziesiętna, podstawa-16 to szesnastkowy.
3	FLT_MANT_DIG DBL_MANT_DIG LDBL_MANT_DIG Te makra definiują liczbę cyfr w numerze (w bazie FLT_RADIX).
4	FLT_DIG 6 DBL_DIG 10 LDBL_DIG 10 Te makra definiują maksymalną liczbę cyfr dziesiętnych (podstawa-10), które można przedstawić bez zmiany po zaokrągleniu.
5	FLT_MIN_EXP DBL_MIN_EXP LDBL_MIN_EXP Te makra definiują minimalną ujemną wartość całkowitą dla wykładnika w podstawie FLT_RADIX.
6	FLT_MIN_10_EXP -37 DBL_MIN_10_EXP -37 LDBL_MIN_10_EXP -37 Te makra definiują minimalną ujemną wartość całkowitą dla wykładnika o podstawie 10.
7	FLT_MAX_EXP DBL_MAX_EXP LDBL_MAX_EXP Te makra definiują maksymalną wartość całkowitą dla wykładnika w podstawie FLT_RADIX.
8	FLT_MAX_10_EXP +37 DBL_MAX_10_EXP +37 LDBL_MAX_10_EXP +37 Te makra definiują maksymalną wartość całkowitą dla wykładnika o podstawie 10.
9	FLT_MAX 1E+37 DBL_MAX 1E+37 LDBL_MAX 1E+37 Te makra definiują maksymalną skończoną wartość zmiennoprzecinkową.
10	FLT_EPSILON 1E-5 DBL_EPSILON 1E-9 LDBL_EPSILON 1E-9 Te makra definiują najmniej znaczącą cyfrę, którą można przedstawić.
11	FLT_MIN 1E-37 DBL_MIN 1E-37 LDBL_MIN 1E-37 Te makra definiują minimalne wartości zmiennoprzecinkowe.

Przykład

Poniższy przykład pokazuje użycie kilku stałych zdefiniowanych w pliku float.h.

#include <stdio.h>
#include <float.h>

int main () {
   printf("The maximum value of float = %.10e\n", FLT_MAX);
   printf("The minimum value of float = %.10e\n", FLT_MIN);

   printf("The number of digits in the number = %.10e\n", FLT_MANT_DIG);
}

Skompilujmy i uruchommy powyższy program, który da następujący wynik -

The maximum value of float = 3.4028234664e+38
The minimum value of float = 1.1754943508e-38
The number of digits in the number = 7.2996655210e-312

Biblioteka C - &lt;float.h&gt;

Biblioteka makr

Przykład

Biblioteka C - <float.h>