Idź - przegląd
Go to język ogólnego przeznaczenia, zaprojektowany z myślą o programowaniu systemów. Został pierwotnie opracowany w Google w 2007 roku przez Roberta Griesemera, Roba Pike'a i Kena Thompsona. Jest silnie i statycznie wpisany, zapewnia wbudowaną obsługę czyszczenia pamięci i obsługuje programowanie współbieżne.
Programy są konstruowane przy użyciu pakietów, w celu efektywnego zarządzania zależnościami. Implementacje programowania Go używają tradycyjnego modelu kompilacji i łączenia do generowania plików wykonywalnych. Język programowania Go został ogłoszony w listopadzie 2009 roku i jest używany w niektórych systemach produkcyjnych Google.
Funkcje programowania w Go
Najważniejsze cechy programowania w Go są wymienione poniżej -
Wsparcie dla środowiska przyjmującego wzorce podobne do języków dynamicznych. Na przykład wnioskowanie o typie (x: = 0 jest prawidłową deklaracją zmiennej x typu int)
Czas kompilacji jest szybki.
Wbudowana obsługa współbieżności: lekkie procesy (poprzez procedury go), kanały, instrukcja select.
Programy Go są proste, zwięzłe i bezpieczne.
Wsparcie dla interfejsów i osadzania typów.
Tworzenie statycznie połączonych natywnych plików binarnych bez zewnętrznych zależności.
Funkcje celowo wyłączone
Aby język był prosty i zwięzły, następujące funkcje powszechnie dostępne w innych podobnych językach zostały pominięte w Go -
Obsługa dziedziczenia typów
Obsługa przeciążania metod lub operatorów
Obsługa zależności cyklicznych między pakietami
Wsparcie dla arytmetyki wskaźników
Wsparcie dla asercji
Wsparcie dla programowania ogólnego
Programy Go
Program Go może mieć długość od 3 do milionów wierszy i powinien być zapisany w jednym lub większej liczbie plików tekstowych z rozszerzeniem „.go”. Na przykład hello.go.
Możesz użyć "vi", "vim" lub dowolnego innego edytora tekstu, aby zapisać swój program Go do pliku.