Intellij Idea - Szybki przewodnik

IntelliJ to jedno z najpotężniejszych i najbardziej popularnych zintegrowanych środowisk programistycznych (IDE) dla języka Java. Jest rozwijany i utrzymywany przezJetBrainsi dostępne jako wydanie społecznościowe i ostateczne. To bogate w funkcje IDE umożliwia szybki rozwój i pomaga w poprawie jakości kodu.

Co to jest IDE i jakie są jego zalety?

IDE oznacza zintegrowane środowisko programistyczne. Jest to połączenie wielu narzędzi, które sprawiają, że proces tworzenia oprogramowania jest łatwiejszy, niezawodny i mniej podatny na błędy. Ma następujące zalety w stosunku do zwykłego edytora tekstu -

• Integracja z przydatnymi narzędziami, takimi jak kompilator, debugger, system kontroli wersji, narzędzia do kompilacji, różne frameworki, profilery aplikacji i tak dalej.

• Obsługuje nawigację po kodzie, uzupełnianie kodu, refaktoryzację kodu i funkcje generowania kodu, które przyspieszają proces programowania.

• Obsługuje testy jednostkowe, testy integracji i pokrycie kodu za pomocą wtyczek.

• Zapewnia bogaty zestaw wtyczek do ulepszania IDE funkcjonalność dalej.

Funkcje IntelliJ

IntelliJ IDEA ma kilka najlepszych wydajnych funkcji uzupełniania kodu Java. Jego algorytm predykcyjny może dokładnie założyć, co programista próbuje wpisać, i dokona tego za niego, nawet jeśli nie zna dokładnej nazwy określonej klasy, elementu członkowskiego lub żadnego innego zasobu.

Głęboki wgląd

IntelliJ IDEA naprawdę rozumie i ma deep insight do kodu, a także kontekstu kodera, co czyni go tak wyjątkowym wśród innych środowisk IDE Java.

• Smart code completion- Obsługuje uzupełnianie kodu w oparciu o kontekst. Zawiera listę najbardziej odpowiednich symboli mających zastosowanie w bieżącym kontekście.

• Chain code completion - Jest to zaawansowana funkcja uzupełniania kodu, która zawiera listę odpowiednich symboli dostępnych za pośrednictwem metod lub getterów w bieżącym kontekście.

• Static member's completion - Pozwala na użycie statycznych metod lub stałych i automatycznie dodaje wymagane instrukcje importu, aby uniknąć błędów kompilacji.

• Detecting duplicates - Znajduje zduplikowane fragmenty kodu w locie i przekazuje użytkownikowi powiadomienie / sugestię na ten temat.

• Inspections and quick-fixes- Za każdym razem, gdy IntelliJ wykryje, że zamierzasz popełnić błąd, w tej samej linii wyskakuje małe powiadomienie o żarówce. Kliknięcie go pokazuje listę sugestii.

Developer Ergonomics

IntelliJ IDEA został zaprojektowany zgodnie z zasadą kodowania, zgodnie z którą programiści powinni mieć możliwość pisania kodów z jak najmniejszym rozpraszaniem uwagi. Dlatego w tym przypadku edytor jest jedyną rzeczą widoczną na ekranie, z dedykowanymi skrótami do wszystkich innych funkcji niezwiązanych z kodowaniem.

• Editor-centric environment - Szybkie wyskakujące okienka pomagają sprawdzić dodatkowe informacje bez opuszczania bieżącego kontekstu.

• Shortcuts for everything - IntelliJ IDEA ma skróty klawiaturowe do prawie wszystkiego, w tym szybkiego wyboru i przełączania między oknami narzędzi i wielu innych.

• Inline debugger- Wbudowany debugger umożliwia debugowanie aplikacji w samym IDE. To sprawia, że ​​proces tworzenia i debugowania jest bezproblemowy.

Wbudowane narzędzia programistyczne

Aby pomóc programistom w zorganizowaniu ich przepływu pracy, IntelliJ IDEA oferuje im niesamowity zestaw narzędzi, który obejmuje dekompilator, obsługę Dockera, przeglądarkę kodu bajtowego, FTP i wiele innych narzędzi -

• Version control - IntelliJ obsługuje większość popularnych systemów kontroli wersji, takich jak Git, Subversion, Mercurial, CVS, Perforce i TFS.

• Build tools - IntelliJ obsługuje Javę i inne narzędzia do budowania, takie jak Maven, Gradle, Ant, Gant, SBT, NPM, Webpack, Grunt i Gulp.

• Test runner and code coverage- IntelliJ IDEA pozwala z łatwością przeprowadzać testy jednostkowe. IDE zawiera programy do uruchamiania testów i narzędzia pokrycia dla głównych struktur testowych, w tym JUnit, TestNG, Spock, Cucumber, ScalaTest, spec2 i Karma.

• Decompiler- IntelliJ zawiera wbudowany dekompilator klas Java. Jeśli chcesz zajrzeć do biblioteki, do której nie masz kodu źródłowego, możesz to zrobić bez korzystania z wtyczek innych firm.

• Terminal- IntelliJ zapewnia wbudowany terminal. W zależności od platformy możesz pracować z wierszem poleceń, takim jak PowerShell lub Bash.

• Database tools- IntelliJ zapewnia narzędzia bazodanowe, które umożliwiają łączenie się z aktywnymi bazami danych; uruchamiać zapytania; przeglądać i aktualizować dane; a nawet zarządzaj swoimi schematami w wizualnym interfejsie z samego IDE.

• Application server- IntelliJ obsługuje główne serwery aplikacji: Tomcat, JBoss, WebSphere, WebLogic, Glassfish i wiele innych. Możesz wdrażać swoje artefakty na serwerach aplikacji i debugować wdrożone aplikacje w samym IDE.

• Docker support - Poprzez osobną wtyczkę IntelliJ udostępnia dedykowane okno narzędzi, które umożliwia łączenie się z lokalnie działającymi maszynami Docker.

Porównanie wersji Ultimate i Community Edition

Edycja Ultimate została zaprojektowana, aby pomóc w tworzeniu stron internetowych i przedsiębiorstw, podczas gdy wersja Community jest przeznaczona dla JVM i Android Development. Rozważmy kilka ważnych punktów, które pomogą nam zrozumieć porównanie między dwoma wydaniami -

Funkcja	Edycja Ultimate	Wydanie społecznościowe
Licencja	Reklama w telewizji	Open-source, Apache 2.0. do rozwoju komercyjnego.
Java, Kotlin, Groovy, Scala	Utrzymany	Utrzymany
Rozwój Androida	Utrzymany	Utrzymany
Maven, Gradle, SBT	Utrzymany	Utrzymany
Git, SVN, Mercurial, CVS	Utrzymany	Utrzymany
Wykrywanie duplikatów	Utrzymany	Niewspierany
Perforce, TFS	Utrzymany	Niewspierany
JavaScript, TypeScript	Utrzymany	Niewspierany
Java EE, Spring, GWT, Vaadin, Play, Grails, inne frameworki	Utrzymany	Niewspierany
Narzędzia bazy danych, SQL	Utrzymany	Niewspierany

W tym rozdziale zrozumiemy, jak zainstalować i skonfigurować IntelliJ IDEA. Pierwszy etap procesu rozpoczyna się od wyboru edycji. Zgodnie z wymaganiami możesz pobrać wersję Community lub Ultimate. Jak sama nazwa wskazuje, edycja społecznościowa jest całkowicie bezpłatna i możemy jej używać również w celach komercyjnych. Ostateczna edycja jest jednak wersją płatną i możemy ją swobodnie oceniać30 dni.

Instalacja w systemie Windows

IntelliJ jest kompatybilny z prawie wszystkimi wersjami Windows sprzed 2003 roku. Pełna lista będzie wyglądać następująco: Windows 10/8/7 / Vista / 2003 / XP. Zaleca się zamknięcie wszystkich innych aplikacji przed zainstalowaniem IntelliJ w systemie Windows.

wymagania systemowe

• Aby zapewnić bezproblemową wydajność, zalecane jest minimum 2 GB pamięci RAM.

• Dla lepszej wizualizacji zalecana jest rozdzielczość ekranu 1024x768.

• Minimum 300 MB miejsca na dysku do instalacji i dodatkowy 1 GB na pamięć podręczną.

Pobieranie i instalacja

• Downloading - Możesz pobrać instalator systemu Windows z ich oficjalnej strony internetowej.

• Installation- Zacznijmy od instalacji, a następnie wykonujemy czynności konfiguracyjne. Instalacja IntelliJ jest podobna do innych pakietów oprogramowania. Wystarczy dwukrotnie kliknąć instalator i postępować zgodnie z instrukcjami wyświetlanymi na ekranie, aby zakończyć proces instalacji.

Instalacja w systemie Linux

Aby zainstalować IntelliJ na platformach Linux, należy pamiętać, że 32-bitowy zestaw JDK nie jest dołączony, dlatego zalecany jest system 64-bitowy.

wymagania systemowe

• Środowisko graficzne GNOME, KDE lub XFCE

• Do bezproblemowego użycia zalecane jest minimum 2 GB pamięci RAM

• 300 MB miejsca na dysku na instalację i dodatkowo 1 GB na pamięci podręczne

• Dla lepszej wizualizacji zalecana jest rozdzielczość ekranu 1024x768

Pobieranie i instalacja

• Downloading - Możesz pobrać IntelliJ dla systemu Linux z ich oficjalnej strony internetowej.

• Installation- Pobraliśmy pakiet tar.gz. Zauważ, że w naszym przypadku nazwa pakietu to ideaIC-2017.2.5.tar.gz. Może się to zmienić wraz z wydaniem / wersją. Użyj odpowiedniej nazwy pakietu.

First extract it using following command:
$ tar xvf ideaIC-2017.2.5.tar.gz It will create new directory with idea-IC-172.4343.14 name. Now change directory to idea-IC-172.4343.14/bin/ and execute idea.sh shell script as shown below: $ cd idea-IC-172.4343.14/bin/
$ ./idea.sh
Follow on-screen instructions to complete installation procedure.

Skonfiguruj IntelliJ

Kroki konfiguracji są podobne na obu platformach. Aby rozpocząć konfigurację, uruchom aplikację IntelliJ. Opcjonalnie możeszimportistniejąca konfiguracja z tego kreatora. Kliknij następny przycisk, aby kontynuować.

Step1- Jeśli używasz wersji Ultimate, pojawi się okno aktywacji licencji. Wybierz opcję oceny za darmo i kliknij przycisk oceny, jak pokazano na poniższym obrazku.

Step 2- Zaakceptuj umowę licencyjną, aby kontynuować i postępuj zgodnie z instrukcjami wyświetlanymi na ekranie, aby uruchomić IntelliJ. Pojawi się ekran powitalny IntelliJ.

Step 3- Teraz nadszedł czas, aby skonfigurować zestaw Java Development Kit (dalej będziemy go nazywać JDK) z IntelliJ. Jeśli JDK nie jest jeszcze zainstalowany, postępuj zgodnie z instrukcjami tutaj .

• Na ekranie powitalnym kliknij „Konfiguruj”

• Wybierz „ustawienia domyślne projektu” z listy rozwijanej

• Wybierz opcję „struktura projektu”

• Wybierz opcję „Zestawy SDK” z menu „Ustawienia platformy”.

• Kliknij ikonę „plus” i wybierz opcję „JDK”.

• Wybierz katalog domowy JDK i postępuj zgodnie z instrukcjami wyświetlanymi na ekranie.

W tym rozdziale lepiej zaznajomimy się z IntelliJ IDEA. Aby omówić zalety i funkcjonalność dowolnego narzędzia, trzeba znać to narzędzie, a IntelliJ nie jest w tym wyjątkiem.

Ten rozdział zawiera przegląd IntelliJ. Rozdział zaczyna się od omówienia elementów wizualnych IDE, ustawień konfiguracyjnych, a na końcu omawia JVM i właściwości platformy.

Elementy wizualne

Jedną z ważnych rzeczy w IDE są jego elementy wizualne. Zidentyfikowanie i zrozumienie elementów wizualnych umożliwia wykonanie czynności w plikuquickeri łatwiejszy sposób. Poniższy zrzut ekranu i umieszczone na nim etykiety przedstawiają główny interfejs IntelliJ.

1. Menu bar - Pasek menu zawiera opcje tworzenia nowych projektów i innych ważnych działań związanych z projektami, takich jak refaktoryzacja kodu, kompilacja, uruchamianie, debugowanie, opcje kontroli wersji i tak dalej.

2. Tool bar- Pasek narzędzi zawiera skróty do kompilowania, debugowania i uruchamiania opcji. Możesz dostosować go do swoich wymagań.

3. Navigation bar- Pasek nawigacji umożliwia łatwiejszą nawigację w projekcie. Ta funkcja jest przydatna wraz ze wzrostem bazy kodu.

4. Tools tab- Karta Narzędzia jest wyświetlana po obu stronach okna głównego. Z tego miejsca możesz uzyskać dostęp do ważnych narzędzi, takich jak bazy danych; Maven / Ant buduje i tak dalej.

5. Project perspective - Okno perspektywy projektu pokazuje różne elementy projektów, takie jak pakiety, moduły, klasy, biblioteki zewnętrzne i tak dalej.

6. Editor window- To miejsce, w którym deweloper spędza większość czasu. Okno edytora umożliwia edycję / pisanie kodu z podświetlaniem składni i innymi przydatnymi funkcjami.

W dolnej części okna głównego znajduje się plik statuspasek, który pokazuje dodatkowe atrybuty pliku - takie jak jego format i typ kodowania. Zapewnia również opcję przełączania atrybutu tylko do odczytu bieżącego pliku. Z tego miejsca możesz również zarządzać poziomem inspekcji.

Praca z wtyczkami

Wtyczki pomagają rozszerzyć funkcjonalność IntelliJ. Zapewnia dużą liczbę wtyczek, takich jak bazy danych, kontrola wersji, profilowanie i ta lista jest długa.

Kroki zarządzania wtyczkami

Wykonaj następujące kroki, aby zarządzać wtyczkami -

• Przejdź do menu Plik → Ustawienia.

• Wybierz kartę Wtyczki w lewym okienku.

• To okno zawiera listę wszystkich zainstalowanych wtyczek. Po prawej stronie nazwy każdej wtyczki znajduje się pole wyboru. Przełączenie tego pola wyboru włącza / wyłącza wtyczki.

• Repozytorium wtyczek online IntelliJ jest dostępne tutaj. Aby dodać / usunąć repozytorium wtyczek, kliknij przycisk przeglądania repozytorium, a to zapewni sposób na zrobienie potrzebnych.

• Oprócz tego umożliwia instalację wtyczki offline. W tym celu pobierz wtyczkę i wybierz zainstaluj wtyczkę z przycisku dysku i przejdź do ścieżki pobierania.

Aby wykonać inne czynności na wtyczkach, takie jak odinstalowywanie, aktualizowanie i sortowanie, kliknij prawym przyciskiem myszy dowolną wtyczkę. Wyświetli menu rozwijane, z którego możesz wybrać jedną z akcji.

Praca z ustawieniami

Ta sekcja zawiera kilka ważnych wskazówek dotyczących zarządzania ustawieniami. Umożliwia importowanie, eksportowanie i udostępnianie ustawień IntelliJ.

Ustawienia eksportu

Pozwala wyeksportować aktualne ustawienia jako plik jar.

• Idź do Plik → Ustawienia eksportu.

• Okna ustawień eksportu zawierają listę dostępnych ustawień związanych z interfejsem użytkownika, debugerem, zestawem SDK i innymi.

• Zawiera pole wyboru do wyboru. Po dokonaniu wyboru kliknij przycisk OK, aby zapisać ustawienia na dysku lokalnym.

Importuj ustawienia

Umożliwia import ustawień przechowywanych w pliku jar.

• Przejdź do Plik → Importuj ustawienia.
• Wybierz jar ustawień, nawigując po strukturze folderów
• Kliknij przycisk OK.

Ustawienia udostępniania

IntelliJ IDEA umożliwia udostępnianie ustawień IDE między różnymi instancjami. Jest to szczególnie przydatne, gdy chcesz zastosować te same ustawienia w zespole lub organizacji. Warunkiem wstępnym jest włączenieSettings Repositorypodłącz. Jest instalowany i domyślnie włączony.

Aby zapewnić jego status -

• Przejdź do Plik → Ustawienia → Wtyczki

• Wtyczka repozytorium ustawień wyszukiwania

Aktualne ustawienia możemy przechowywać na GitHub / Bitbucket i zastosować je w innych instancjach. Aby zapisać aktualne ustawienie -

• Idź do Plik → Repozytorium ustawień.

• Wpisz adres URL repozytorium Git w oknie dialogowym upstream URL.

• Kliknij przycisk Zastąp pilota.

• Aby zastosować te same ustawienia do innych instancji, kliknij przycisk Zastąp lokalnie.

Konfigurowanie opcji maszyny JVM i właściwości platformy

Możemy skonfigurować opcje JVM, przechodząc do pliku Help → Edit Custom VM Optionsmenu. Poniżej znajduje się kilka ważnych opcji JVM, które możemy ustawić.

• –server - Umożliwia wybór maszyny wirtualnej Java HotSpot Server

• -Xms<size>- Ustawia początkową wielkość sterty Java. Wartość domyślna to 128 MB.

• -Xmx<size>- Ustawia maksymalny rozmiar sterty Java. Wartość domyślna to 750 MB.

• -Xss<size> - Ustawia rozmiar stosu wątków Java.

• –XX - Umożliwia ustawienie algorytmu GC i innych właściwości.

Nadszedł czas, abyśmy mieli praktyczne doświadczenie z IntelliJ. W tym rozdziale stworzymy nasz pierwszy projekt Java. Napiszemy i wykonamy tradycyjneHello Worldprogram. W tym rozdziale opisano kompilację i uruchamianie aplikacji Java.

Utwórz projekt

W przypadku wszystkiego, co jest związane z programowaniem, programista musi stworzyć nowy projekt za pomocą IntelliJ. Wykonajmy następujące kroki, aby stworzyć projekt -

• Uruchom IntelliJ.

• Iść do File → New → Project menu.

• Wybierz projekt Java i odpowiedni SDK i kliknij przycisk Dalej.

• Jeśli chcesz utworzyć klasę Java za pomocą metody głównej, wybierz opcję Utwórz projekt z pola wyboru szablonu.

• Wybierz aplikację wiersza poleceń w oknie dialogowym pokazanym poniżej i kontynuuj.

• Wprowadź nazwę projektu i lokalizację katalogu.

• Kliknij przycisk Zakończ.

Utwórz pakiet

Pakiet jest tworzony w ramach projektu Java i może być tworzony osobno lub w tym samym czasie, gdy tworzymy klasę. Wykonajmy następujące kroki, aby utworzyć pakiet -

• Przejdź do perspektywy projektu.

• Kliknij prawym przyciskiem myszy Projekt, wybierz plik New->Module opcja.

• Nowe okno modułu będzie podobne do nowego projektu. Wybierz opcję Java i odpowiedni SDK i kliknij przycisk Dalej.

• Wpisz nazwę modułu.

• Kliknij przycisk Zakończ.

Utwórz klasę Java

W tej sekcji dowiemy się, jak utworzyć klasę Java. Klasę Java można utworzyć w module Java. Wykonaj następujące kroki, aby utworzyć moduł -

• Przejdź do perspektywy projektu.

• Rozwiń projekt i wybierz plik src katalog z modułu.

• Kliknij go prawym przyciskiem myszy; WybierzNew->Java Opcja klasy.

• Wpisz nazwę klasy w oknie dialogowym i kliknij przycisk OK.

• Otworzy się okno Edytora z deklaracją klasy.

Uruchom aplikację Java

Zobaczymy teraz, jak uruchomić aplikację Java. Wykonaj poniższe czynności i zobacz, jak to działa -

• Napiszmy prosty kod, który wypisze komunikat na konsoli. Wprowadź następujący kod w oknie edytora -

public class HelloWorld { 
   public static void main(String[] args) { 
      System.out.println("Hello, World !!!"); 
   } 
}

• Przejdź do menu Uruchom i wybierz opcję Uruchom.

• Wybierz nazwę klasy i kliknij Uruchom.

• Jeśli nie ma błędów kompilacji, wyświetli dane wyjściowe w dolnej części okna.

Pierwsze cztery rozdziały tego samouczka zostały zaprojektowane, aby dać początkującym przegląd IntelliJ na poziomie podstawowym. Ta sekcja zagłębia się w IntelliJ i omawia więcej na temat projektów, ich formatu i innych rzeczy.

Zrozumienie projektów

Projekt to aplikacja lub oprogramowanie, nad którym pracujesz. Może zawierać wiele modułów, klas, bibliotek, konfiguracji i tak dalej. Jest to najwyższy element w hierarchii.

Zrozumienie modułów

Moduły mają jeden szczebel poniżej „Projektu”. Moduł to oddzielna jednostka, która może być kompilowana, debugowana i uruchamiana niezależnie od innych modułów. Pojedynczy projekt może zawierać wiele modułów. Możesz dodawać lub usuwać moduły z projektu w dowolnym momencie.

Oprócz tego możemy również importować istniejące moduły. Wykonaj następujące kroki, aby zaimportować istniejące moduły -

• Idź do Plik → Struktura projektu.
• Wybierz moduły i kliknij ikonę plusa.
• Wyświetli opcję importu modułu.

Zrozumienie folderów

Content rootto folder zawierający wszystkie pliki, które składają się na Twój moduł. Moduł może mieć więcej niż jeden folder zawartości. Foldery są podzielone na następujące typy -

• Sources - Przypisując tę ​​kategorię do folderu, instruujemy IntelliJ, że ten i jego podfolder zawiera kod źródłowy Java i powinien zostać skompilowany jako część procesu kompilacji.

• Tests- Przypisując tę ​​kategorię do folderu, instruujemy IntelliJ, że jest to lokalizacja testów jednostkowych. Ten folder ma dostęp do klas z folderu Źródła.

• Resources- Reprezentuje różne pliki zasobów używane w projekcie, na przykład obrazy, pliki XML i pliki właściwości. Podczas procesu kompilacji zawartość tego folderu jest kopiowana bez zmian do folderu wyjściowego.

• Excluded- Zawartość z wykluczonego folderu nie będzie indeksowana przez IntelliJ. Oznacza to, że IntelliJ nie dostarczy sugestii uzupełnienia kodu ani innych wskazówek. Na przykład katalog wyjściowy i katalog docelowy są domyślnie wykluczone.

• Test resources - Jest to podobne do zasobów i używane do testów jednostkowych.

Zrozumienie bibliotek

Biblioteka jest zbiorem różnych klas. Biblioteka umożliwia ponowne użycie kodu. W Javie bibliotekę można zamknąć w ZIP, Jar lub po prostu w folderze. Możemy zdefiniować biblioteki na trzech różnych poziomach. Poziomy są - globalne, projektowe i modułowe.

• Global level - Wspólne dla wszystkich projektów.

• Project level - Współdzielone przez wszystkie moduły projektu.

• Module level - Współdzielone przez klasy z tych modułów.

Zrozumienie aspektów

Fasety to rozszerzenia modułów. Dodają wsparcie dla frameworków i technologii. Kiedy aspekt jest dodawany do modułu, IntelliJ identyfikuje, że dodaje obsługę. Na przykład wskazówki i pomoc w edytorze, nowe narzędzia w pasku okien, pobieranie zależności i tak dalej. Możesz dodać aspekty zFile → Project Structure okno, jak pokazano poniżej -

Artefakty

Artefakty są wynikiem projektu. Może to być prosty plik JAR, aplikacja Java EE lub aplikacja Java EJB. Jeśli używamy zewnętrznych narzędzi do kompilacji, takich jak Gradle lub Maven, IntelliJ automatycznie doda do nich artefakty. Artefakty można tworzyć, przechodząc do plikuFile → Project Structure jak pokazano poniżej -

Importowanie istniejącego projektu

W tej sekcji zrozumiemy, jak zaimportować istniejący projekt. Projekt możemy zaimportować na dwa sposoby -

• Zaimportuj go z istniejącego źródła
• Zaimportuj go z modelu kompilacji.

Obecnie obsługuje narzędzia do budowania Gradle i Maven. Aby zaimportować projekt -

• Przejście do Plik → Nowy → Projekt z istniejącego źródła.
• Wybierz katalog istniejącego projektu, pom.xml Mavena lub skrypt kompilacji Gradle.
• Kliknij przycisk OK.

Formaty projektów

IntelliJ obsługuje dwa typy formatów projektów, z których jeden to directory-based a inny jest file-based. Zalecany format oparty na katalogu jest nowszy. Domyślnie IntelliJ tworzy format projektu oparty na katalogu. Możesz wybrać format projektu podczas tworzenia nowego projektu. W nowym oknie projektu po prostu kliknij więcej ustawień, jak pokazano na poniższym obrazku -

Format projektu oparty na katalogach

Ten format pomaga utworzyć folder pomysłów w projekcie i przechowywać wszystkie pliki konfiguracyjne w tym folderze. Ustawienia są zgrupowane w plikach xml. Na przykład stworzymisc.xml, modules.xml, workspace.xmli tak dalej. Poniższy zrzut ekranu pomoże ci zrozumieć, jak to działa -

Format projektu oparty na plikach

Utworzy dwa pliki projektu z rozszerzeniem ..ipr i wprrozszerzenia. Plik ipr będzie zawierał ustawienia specyficzne dla projektu, a plik wpr będzie zawierał ustawienia specyficzne dla obszaru roboczego.

Aby przekonwertować projekt oparty na plikach na projekt oparty na katalogu, przejdź do File → Save as a Directory-Based format.

Format projektu oparty na katalogach a format projektu oparty na plikach

W porównaniu z formatem projektu opartym na plikach, format projektu oparty na katalogu przechowuje ustawienia w oddzielnym folderze o znaczących nazwach. Inne różnice to -

• Powiązane ustawienia przechowywane w jednym pliku ułatwiają zarządzanie w formacie projektu opartym na katalogu.

• Jeśli folder zawiera podfolder pomysłów, wówczas IntelliJ rozpoznaje ten projekt. Z tego powodu nie musisz jawnie wybierać projektu ipr.

• Format projektu oparty na katalogach dzieli ustawienia na wiele plików, dlatego łatwiej jest wybrać określony typ ustawień do przechowywania w systemie kontroli wersji.

Edytor to obszar, w którym programista spędza większość czasu. Opanowanie edytora to pierwszy krok do poprawy produktywności dowolnego zasobu. W tym rozdziale omówiono wizualne elementy edytora, najczęstsze działania edytora iSonarLint wtyczka, która zapewnia sprawdzanie kłaczków.

Elementy wizualne edytora

IntelliJ ma wiele przepisów, które zawierają elementy wizualne zaprojektowane, aby pomóc programistom w poruszaniu się po i zrozumieniu rzeczywistego stanu ich kodowania.

Przejdźmy teraz przez inny przepis -

Obszar rynny

Obszar rynny edytora znajduje się po lewej stronie IDE, jak pokazano na poniższym obrazku -

Etykiety

Teraz zrozumiemy, jak działają etykiety. Powyższy obrazek zaznaczony jest liczbami. Zobaczymy teraz, jakie liczby mają pokazać -

• Tutaj możemy zobaczyć numery linii wraz z innymi przydatnymi opcjami. Jeśli przyjrzysz się uważnie tuż przed nazwą klasy i główną metodą, zobaczysz mały zielony trójkąt. Zapewnia możliwość uruchamiania, debugowania i uruchamiania aplikacji z pokryciem. Wystarczy kliknąć ikonę trójkąta, aby wyświetlić opcje.

• Możesz zobaczyć mały symbol plusa w linii numer 6. Jest to funkcja zwijania kodu. Jeśli klikniesz tę ikonę, zostanie ona rozwinięta. Składanie kodu można wykonać na poziomie klasy, metody, pętli i innych bloków.

• Na liniach 11 i 14 znajdują się 2 strzałki, które wskazują na siebie. Znacznik reprezentuje pozycję początkową i końcową metody. Jeśli klikniesz dowolną strzałkę, wykona akcję zwijania na tym bloku kodu. W obszarze Rynna pojawią się różne symbole po wykonaniu określonych czynności; na przykład pokaże symbole punktów przerwania, adnotacje Java.

Pasek stanu

U dołu okna Edytora znajduje się pasek stanu, który pokazuje informacje o aktualnym pliku i statusie projektu.

• Na pierwszym obrazie 16: 1 reprezentuje odpowiednio numer bieżącego wiersza i numer kolumny.

• Dalej jest separator linii, dla UNIX i Mac OS to \ n, a dla Windows \ r.

• UTF-8 reprezentuje kodowanie pliku.

• Dalej jest lockIkona. Możemy przełączyć atrybut tylko do odczytu pliku, klikając go.

• Na końcu symbol z twarzą mężczyzny. Pozwala na zarządzanie poziomem kontroli kodu.

  • Kiedy wpisujemy kod w edytorze, IntelliJ sprawdza kod on the flyi pokazuje wskazówki / sugestie. Tutaj możemy zdecydować o poziomie inspekcji. Na przykład możemy go całkowicie wyłączyć lub zezwolić na inspekcję tylko pod kątem składni i tak dalej.

  • Z tego miejsca możemy również włączyć tryb oszczędzania energii, który wyłączy analizę kodu w tle i inne zadania w tle.

• Pasek stanu zawiera również informacje o akcjach projektu. Na przykład drugi obraz przedstawia informacje o kompilacji projektu.

Zadrapania

IntelliJ zapewnia tymczasowy edytor. Możesz utworzyć tekst lub fragment kodu bez modyfikowania bieżącej struktury projektu. Udostępnia dwa typy plików tymczasowych -

Pliki Scratch

Są funkcjonalne, uruchamialne i debugowalne. Aby utworzyć plik zdrapki -

• Iść do File → New → Scratch plik.

• Wybierz odpowiedni język.

• Utworzy plik w folderze IntelliJ-Installation-Directory \ config \ scratches.

Odboje na zarysowania

Służy tylko do tworzenia dowolnego tekstu. Aby utworzyć bufor magazynujący -

• Naciśnij Ctrl + Shift + A lub kliknij ikonę Szukaj wszędzie

• Pojawi się okno dialogowe.

• Wprowadź nowy tekst bufora magazynującego w tym polu i naciśnij Enter.

• Otworzy bufor magazynowania w oknie edytora.

Podobnie jak pliki scratch, scratch buffers są również przechowywane w folderze IntelliJ-Installation-Directory \ config \ scratches.

Pasek przewijania

Pasek przewijania wyróżnia ostrzeżenia / komunikaty o błędach / znaczniki TODO z kodu. Na przykład metody sayHello () i sayGoodBye () nigdy nie są używane; stąd pasek przewijania pokazuje dla nich żółty znacznik.

W linii numer 8 znajduje się komentarz TODO, pasek przewijania podświetla go niebieskim znacznikiem. Błędy są oznaczane czerwonym znacznikiem.

Działania edytora

W tej sekcji omówimy działania edytora w IntelliJ.

Wyszukaj i zamień

Aby wyszukać tekst w bieżącym pliku -

• Przejdź do pliku w oknie Edytora i naciśnij Ctrl + F.

• Wyświetli się pole tekstowe, w którym wpisz tekst do wyszukania.

• Możesz tu podać różne opcje - dopasowanie uwzględniające wielkość liter, dokładne dopasowanie, wyrażenie regularne i tak dalej.

Możesz przeprowadzić operację wyszukiwania na bardzo szczegółowym poziomie. Na przykład wyszukiwanie można przeprowadzić na poziomie projektu, modułu lub katalogu -

• wciśnij Ctrl+Shift+F kombinacja klawiszy.

• Pojawi się nowe okno; stąd możesz wybrać odpowiedni poziom.

Aby wykonać akcję zamiany w bieżącym pliku -

• wciśnij Ctrl+R kombinacja klawiszy.

• Pojawi się okno dialogowe, w którym wprowadź tekst, który ma zostać zastąpiony.

• Ta operacja umożliwia zastąpienie pojedynczego meczu, wszystkie mecze lub pominięcie bieżącego meczu.

Aby wykonać akcję zamiany na poziomie szczegółowym -

• wciśnij Shift+Ctrl+R kombinacja klawiszy.

• Umożliwi to zastąpienie tekstu w projektach, modułach, katalogach i innych zakresach.

Tryb wyboru kolumny

Aby włączyć wybór trybu kolumn, przytrzymaj Altpodczas zaznaczania tekstu. Aby włączyć tryb wyboru kolumn na stałe, wybierzEdit → Column selection mode.

Historia schowka

Kiedy kopiujemy dowolny tekst, trafia on do historii schowka. IntelliJ przechowuje historię schowka. Aby wyświetlić tę historię, naciśnij przyciskCtrl+Shift+Vkombinacja klawiszy. Możesz wybrać treść do wklejenia z tego okna.

Uzupełnianie kodu

IntelliJ sprawdza plik code on the flyi zapewnia dokładne uzupełnianie kodu. Na przykład, kiedy wpisuję słowosay - sugeruje sayHello() i sayGoodBye() metody.

Uzupełnianie kodu sugeruje atrybuty i metody klas podczas pracy z obiektami klas.

Generowanie kodu

IntelliJ zapewnia sposób generowania przydatnego kodu, takiego jak konstruktor, metoda pobierająca, ustawiająca, metoda toString (), metody zastępowania i tak dalej. Wykonaj poniższe czynności, aby wygenerować kliknięcie prawym przyciskiem myszy w oknie edytora.

• Wybierz Generate opcja.

• Wyświetli listę metod, dla których można wygenerować kod.

Inspekcja kodu

Widzieliśmy już, że IntelliJ identyfikuje błędy składniowe, komunikaty ostrzegawcze i znaczniki TODO. Oprócz tego sugeruje ulepszenie kodu, identyfikuje martwy kod, optymalizację kodu. Na przykład w kodzie podanym poniżej wartość flagi jest zawsze prawdziwa. Stądelse część nigdy nie zostanie wykonana.

boolean flag = true; 
if (flag == true) { 
   System.out.println("Value of flag is true"); 
} else { 
   System.out.println("Value of flag is false"); 
}

IntelliJ identyfikuje to i sugeruje usunięcie tego bloku kodu.

Porównywanie plików i folderów

Wykonaj poniższe czynności, aby porównać pliki i foldery -

• Trzymaj Ctrl i wybierz pliki do porównania z perspektywy projektu.

• Kliknij go prawym przyciskiem myszy i wybierz plik Compare Files opcja.

• Otworzy się okno Porównaj, w którym zmiany są podświetlone.

Możesz także zastosować zmiany z jednego pliku do drugiego. Jeśli zauważysz, są dwa znaczniki strzałek podświetlone na czerwono. Kliknij je, aby zastosować zmiany z innego pliku. naciśnijCtrl+Z cofnąć zmiany.

Podobnie, aby porównać foldery, wybierz foldery z perspektywy projektu zamiast plików.

Otrzymywać pomoc

Jest to przydatne, jeśli łatwo uzyskasz szczegółowe informacje o kodzie. Podobnie jak opis metody, jej typ zwracania, typ argumentów i liczba argumentów - IntelliJ może podać te szczegóły w samym oknie Edytora.

Dokumentacja w tekście

Jak sama nazwa wskazuje, IntelliJ może uzyskać dostęp do dokumentacji, wyodrębniając ją z kodu. Jeśli udostępnisz Java Docs dla swojego kodu, IntelliJ może wyświetlić pomoc na ten temat. Aby uzyskać dostęp do dokumentacji wbudowanej, najedź kursorem myszy na nazwę metody i naciśnijCtrl+Q kombinacja klawiszy.

Definicja przeglądania

Aby wyświetlić definicję, najedź myszą na nazwę metody i naciśnij Ctrl+Shift+I kombinacja klawiszy.

Pokaż użycie

Aby wyświetlić użycie metody, kliknij deklarację / definicję metody i naciśnij Alt+Ctrl+F7 kombinacja klawiszy.

Wyświetl parametry

Aby wyświetlić parametry metody, wpisz nazwę metody i naciśnij Ctrl+P kombinacja klawiszy.

Kod Linting

Linting to proces, w którym narzędzie lint analizuje kody źródłowe i zgłasza potencjalne problemy związane ze standardem kodowania. Pomaga w poprawie jakości kodu. IntelliJ obsługuje wtyczkę SonarLint, która lintruje kod.

O SonarLint

Po zainstalowaniu i włączeniu wtyczki SonarLint rozpocznie się ona automatycznie analizować kod po otwarciu pliku w oknie Edytora. Zgłosi problemy w panelu SonarLint. Więcej na ten temat omówimy w tej sekcji.

SonarLint obsługuje popularne języki programowania, takie jak Java, JavaScript, PHP i Python.

Instalacja

Wykonaj następujące kroki, aby zainstalować SonarLint -

• Pobierz SonarLint stąd .

• Iść do File → Settings → Select plugins.

• Kliknij na Install plugin from disk przycisk.

• Postępuj zgodnie z instrukcjami wyświetlanymi na ekranie, aby zakończyć procedurę instalacji.

Analiza kodu

Po zainstalowaniu i włączeniu wtyczki rozpocznie się analiza code on the fly. Zgłosi problemy w panelu SonarLint. Wykonaj poniższe czynności, aby wyświetlić problemy dotyczące bieżącego pliku -

• Kliknij kartę Bieżący plik.

• Zgłasza problemy, takie jak nieużywane zmienne lokalne, nieużywane atrybuty klas, rejestrowanie komunikatów i tak dalej.

• Aby dowiedzieć się więcej o problemie, kliknij numer w panelu SolarLint.

• Po prawej stronie okna pokaże stopień ciężkości jako Major, Minor i tak dalej.

Wykonaj jednorazową analizę kodu

Jeśli nie czujesz się komfortowo w analizie kodu w locie, możesz ją wyłączyć i przeprowadzić jednorazową analizę kodu, gdy będziesz gotowy do pracy z kodem. Wykonaj następujące kroki, aby wyłączyć analizę kodu w locie -

• Iść do File → Settings → Other Setting → SonarLint General Ustawienia

• Odznacz Automatically Trigger Analysis pole wyboru z zakładki ustawień.

• Kliknij Apply śledzony przez Ok przycisk.

W tym rozdziale dowiemy się o refaktoryzacji kodu i jak to działa w IntelliJ. Refaktoryzacja kodu to restrukturyzacja kodu bez zmiany jego funkcjonalności i użyteczności. Refaktoryzację kodu można przeprowadzić w celu poprawy czytelności kodu, wydajności lub usunięcia nieużywanej / zduplikowanej funkcjonalności. IntelliJ zapewnia doskonałe wsparcie dla refaktoryzacji kodu. W tym rozdziale omówiono różne akcje refaktoryzacji kodu.

Przemianować

Akcje zmiany nazwy mogą służyć do zmiany nazw metod, ich parametrów, atrybutów klas, zmiennych lokalnych i tak dalej. Stwórzmy następującą klasę w IntelliJ.

public class Employee {
   private String name;
   private String address;
   private int age;
   public Employee() {
      this("Jarvis", "Palo Alto", 35);
   }
   public Employee(String name, String address, int age) {
      this.name = name;
      this.address = address;
      this.age = age;
   }
   public String getName() {
      return name;
   }
   public void setName(String name) {
      this.name = name;
   }
   public String getAddress() {
      return address;
   }
   public void setAddress(String address) {
      this.address = address;
   }
   public int getAge() {
      return age;
   }
   public void setAge(int age) {
      this.age = age;
   }
   
   @Override
   public String toString() {
      return "Employee{" +
      "name='" + name + '\'' +
      ", address='" + address + '\'' +
      ", age=" + age +
      '}';
   }
   public static void main(String args[]) {
      Employee e = new Employee();
      System.out.println(e);
   }
}

Teraz zmieńmy nazwę Employee klasa do Person. Ta akcja spowoduje modyfikacje w konstruktorach imain() metoda -

• Wybierz słowo pracownika

• Iść do Refactor → Rename i zmień jego nazwę na Person.

Zastąp duplikaty kodu

Jest to jedna z potężnych akcji refaktoryzacji. IntelliJ identyfikuje duplikaty kodu i zastępuje go odpowiednim kodem. Przedstawmy powielanie kodu i dokonajmy jego refaktoryzacji. Wpisz następujący kod w edytorze -

public class Employee {
   private String name;
   private String address;
   private int age;
   public Employee() {
      this("Jarvis", "Palo Alto", 35);
   }
   public Employee(String name, String address, int age) {
      this.name = name;
      this.address = address;
      this.age = age;
   }
   public void setData(String name, String address,  int age) {
      this.name = name;
      this.address = address;
      this.age = age;
   }
   public void showEmployeeDetail() {
      System.out.println("Name = " + name + ", Address = " + address + ", Age = " + age);
   }
   public static void main(String args[]) {
      Employee e = new Employee();
      e.showEmployeeDetail();
   }
}

W tym przykładzie Employee (String name, String address, int age) konstruktor i public void setData (nazwa ciągu, adres ciągu, intage) są dokładnie takie same. Po refaktoryzacji konstruktor Pracownik (nazwa ciągu, adres ciągu, wiek int) zostaje zmodyfikowany w następujący sposób -

public Employee(String name, String address, int age) {
 setData(name, address, age);
}

Aby zamienić duplikaty -

• Idź do Refaktoryzacja → Znajdź i zamień duplikaty kodu.

• Wybierz zakres refaktoryzacji i postępuj zgodnie z instrukcjami wyświetlanymi na ekranie, aby zakończyć działanie.

Refaktoryzacja kopii

W tej sekcji dowiemy się, jak skopiować jedną klasę do drugiej. Skopiujmy klasę Pracownik do klasy Osoba. Możemy go skopiować do istniejącego modułu lub do nowego. IntelliJ dokona wymaganych zmian w zależności od tego. Wykonaj następujące kroki, aby przeprowadzić refaktoryzację kopii -

• Iść do Refactor → Copy, otworzy okno dialogowe.

• Wprowadź nową nazwę i pakiet docelowy.

• Kliknij przycisk OK, a zrobi to, co konieczne.

Przenieś refaktoryzację

Przeniesienie refaktoryzacji jest podobne do kopiowania, ale zamiast robić kolejną kopię, przenosi kod do innego pakietu lub tworzy go jako wewnętrzną klasę innej klasy.

Wykonaj następujące kroki, aby przeprowadzić refaktoryzację przenoszenia -

• Idź do, Refaktoryzuj → Przenieś.

• Pojawi się nowe okno.

• Wybierz jedną z opcji według własnego uznania i kliknij Refaktoryzuj.

Bezpieczne usuwanie

Akcja Bezpieczne usuwanie spowoduje usunięcie obiektu tylko wtedy, gdy nie ma do niego odniesienia w żadnym miejscu w projekcie. Celem tej opcji może być klasa, interfejs, metoda, pole lub parametr.

Zobaczmy to w akcji. Wpisz następujący kod w edytorze -

public class HelloWorld {
   static void sayHello() {
      System.out.println("Hello, World !!!");
   }
   public static void main(String[] args) {
      sayHello();
   }
}

Wykonaj następujące kroki, aby wykonać akcję bezpiecznego usuwania -

• Wybierz sayHello() metoda.

• Kliknij go prawym przyciskiem myszy i wybierz plik Refactor → Safe Delete opcja.

• Ponieważ metoda sayHello () jest używana, wyświetli się błąd, jak na poniższym zrzucie ekranu -

Zmień podpis

Akcja modyfikuje sygnaturę metody. Może zmienić nazwę metody, jej parametry, typy, wartości zwracane i tak dalej. Weźmy metodę z powyższego przykładu i zmieńmy jej podpis.

Wykonaj następujące kroki, aby wykonać akcję Zmień podpis -

• Wybierz metodę.

• Kliknij go prawym przyciskiem myszy i wybierz akcję Refaktoryzuj → Zmień podpis

• Pojawi się nowe okno, w którym możesz wykonać powyższe czynności.

• W dolnej części okna pokazuje podgląd nowego podpisu.

Migracja typu

Migracja typu zmienia typ symbolu. Ten symbol może być parametrem metody lub atrybutem klasy. Rozważmy następującą metodę przed wykonaniem wymaganej czynności -

static void sayHello(String name) {
   System.out.println(name);
}

Wykonaj następujące kroki, aby przeprowadzić migrację typów -

• Wybierz typ danych „Ciąg”.

• Kliknij go prawym przyciskiem myszy i wybierz Refactor → Type migration.

• Wprowadź wymagany typ danych w odpowiednim polu tekstowym.

• Wybierz zakres i kliknij przycisk Refaktoryzuj.

IntelliJ zapewnia wiele sposobów tworzenia konfiguracji. W tym rozdziale omówiono opcje tworzenia tymczasowej, trwałej konfiguracji. Omówiono również sposób udostępniania konfiguracji innym użytkownikom.

Utwórz konfigurację tymczasową

Konfiguracja tymczasowa jest tworzona podczas uruchamiania lub debugowania klasy Java lub przypadku testowego. Rozważ następujące kroki, aby zrozumieć, jak to działa -

• Utwórz klasę Java.
• Kliknij go prawym przyciskiem myszy i wybierz opcję Uruchom.
• Po pierwszym uruchomieniu tymczasowa konfiguracja jest dodawana do menu uruchamiania.

Utwórz stałą konfigurację

Tymczasową konfigurację można przekształcić w konfigurację stałą, zapisując ją za pomocą IntelliJ. Aby zapisać konfigurację, kliknijSave Configuration opcja z menu Uruchom -

Możesz również zmodyfikować istniejącą konfigurację, edytując ją.

Utwórz nową konfigurację

W tej sekcji dowiemy się, jak utworzyć nową konfigurację. Wykonaj następujące kroki, aby utworzyć nową konfigurację -

• Przejdź do Uruchom → Edytuj konfigurację.

• Kliknij przycisk Plus, aby dodać nową konfigurację.

• Wybierz aplikację z listy rozwijanej.

• Utworzy konfigurację bez nazwy.

• Skonfiguruj go zgodnie ze swoimi wymaganiami i kliknij przycisk OK.

• Ta zapisana konfiguracja będzie dostępna z menu Uruchom wraz z innymi konfiguracjami.

Udostępnianie konfiguracji

Wykonaj poniższe czynności, aby udostępnić konfigurację innym osobom -

• Przejdź do Run → Edit Konfiguracja.

• Wybierz konfigurację z lewego panelu i kliknij pole wyboru Udostępnij.

• Będzie przechowywać konfigurację na dysku.

Jeśli używany jest format oparty na katalogu, zapisze konfigurację w osobnym pliku pod runConfigurationteczka. W przeciwnym razie zapisze konfigurację w pliku.ipr plik.

Uruchom konfigurację

Aby uruchomić projekt z określoną konfiguracją -

• Wybierz konfigurację z menu Uruchom.

• Uruchom projekt, jak pokazano na poniższym zrzucie ekranu -

IntelliJ umożliwia tworzenie i pakowanie pakietu Java. Obsługuje zewnętrzne narzędzia do kompilacji, takie jak Maven i Gradle. W tym rozdziale omówiono te narzędzia do budowania.

Tworzenie projektu Maven

Wykonaj następujące kroki, aby utworzyć projekt Maven -

• Nawigować do File → Project.

• Wybierz opcję Maven i kliknij przycisk Dalej.

• W nowym oknie projektu wprowadź tutorialspoint.com jako GroupId i HelloWorld jako ArtifactId.

• W nowym oknie otworzy plik pom.xml.

• Musimy dodać właściwości do tego pliku; ostateczny plik pom.xml powinien wyglądać następująco -

<?xml version = "1.0" encoding = "UTF-8"?>
<project xmlns = "http://maven.apache.org/POM/4.0.0"
   xmlns:xsi = "http://www.w3.org/2001/XMLSchema-instance"
   xsi:schemaLocation = "http://maven.apache.org/POM/4.0.0  
      http://maven.apache.org/xsd/maven-4.0.0.xsd">
   <modelVersion>4.0.0</modelVersion>
   <groupId>com.tutorialspoing</groupId>
   <artifactId>HelloWorld</artifactId>
   <version>1.0-SNAPSHOT</version>
   <properties>
      <maven.compiler.source>1.7</maven.compiler.source>
      <maven.compiler.target>1.7</maven.compiler.target>
   </properties>
</project>

Teraz stwórzmy klasę Java wewnątrz src/main/javakatalog projektu Maven. Wykonaj następujące kroki, aby utworzyć klasę -

• Przejdź do katalogu src / main / java.

• Kliknij go prawym przyciskiem myszy i wybierz New → Java Class.

Wykonaj następujące kroki, aby skompilować tę klasę za pomocą Maven -

• Przejdź do Uruchom → Edytuj konfigurację.

• Kliknij zieloną ikonę plusa i wybierz opcję Maven z menu rozwijanego.

• Wprowadź nazwę projektu jako pakiet Maven.

• Podaj pakiet jako wiersz poleceń.

• Kliknij przycisk OK.

• Przejdź do Uruchom i wybierz plik Maven-Package opcja.

• Zacznie budować pakiet. Po pomyślnym zbudowaniu pakietu zobaczysz następujący wynik -

Utwórz projekt Gradle

W tej sekcji dowiemy się, jak utworzyć projekt w Gradle -

• Nawigować do File → Project i wybierz Gradle.

• Kliknij przycisk Dalej.

• W nowym oknie projektu wprowadź tutorialspoint jako GroupId i HelloWorld jako ArtifactId.

• Kliknij przycisk Dalej, sprawdź szczegóły projektu i kliknij przycisk Zakończ.

• Postępuj zgodnie z instrukcjami wyświetlanymi na ekranie, aby zakończyć proces.

• Otworzyć buildl.gradle plik i napisz zadanie Hello, jak pokazano na powyższym zrzucie ekranu.

• Aby skompilować to zadanie, przejdź do pliku Run → Build-Gradle opcja.

Testowanie jednostkowe odgrywa ważną rolę w tworzeniu oprogramowania. IntelliJ obsługuje różne struktury testów jednostkowych, takie jak JUnit, TestNG, Spock i wiele innych. W tym rozdziale będziemy używać JUnit3.

Utwórz test jednostkowy

W tej sekcji dowiemy się, jak utworzyć test jednostkowy. Wykonaj następujące kroki, aby utworzyć test -

• Wybierz Navigate → Test opcja.

• Pojawi się okno dialogowe, w którym musisz wybrać Create New Test.

• Postępuj zgodnie z instrukcjami wyświetlanymi na ekranie, aby kontynuować -

• Podaj szczegółowe informacje o teście, takie jak biblioteka testowa, szczegóły klasy, metody setUp, tearDown i tak dalej.

• Kliknij przycisk OK, aby kontynuować.

• Zostanie utworzona klasa testowa. Początkowo może nie rozwiązać niektórych symboli. Przejdź kursorem do linii błędu, pokaże się symbol podpowiedzi.

• Wybierz odpowiednią opcję z menu rozwijanego. WybraliśmyAdd library ‘junit.jar!’ to classpath opcja -

Możesz dodać logikę do każdego testu zgodnie z wymaganiami biznesowymi. Zostawiłem to puste dla prostoty.

Uruchom test jednostkowy

Wykonaj następujące kroki, aby uruchomić test jednostkowy -

• Wybierz klasę testów jednostkowych z okna Edytora.

• Przejdź do menu Uruchom i wybierz opcję Uruchom.

• Zostanie wygenerowany następujący wynik

Debugger znacznie ułatwia debugowanie aplikacji. Korzystając z debuggera, możemy zatrzymać wykonywanie programu w pewnym momencie, sprawdzić zmienne, wejść do funkcji i zrobić wiele rzeczy. IntelliJ zapewnia wbudowany debugger Java.

Punkty przerwania

Punkt przerwania umożliwia zatrzymanie wykonywania programu w określonym momencie. Punkty przerwania można ustawić, najeżdżając kursorem myszy na obszar rynny edytora i klikając go.

Punkty przerwania są oznaczane za pomocą czerwonych kółek. Rozważmy punkt przerwania ustawiony w linii 3.

Rozważ następujące kroki, aby dowiedzieć się więcej o działaniu punktów przerwania -

• Kliknij prawym przyciskiem myszy symbol czerwonego koła.

• Wybierz More opcje.

• Aby usunąć punkt przerwania, wystarczy kliknąć ten sam symbol.

Wykonaj następujące kroki, aby uruchomić debugera -

• Przejdź do menu Uruchom.
• Wybierz opcję Debuguj.

Wkroczyć

Podczas debugowania, jeśli funkcja zostanie napotkana i zostanie wybrany krok do działania, debugger zatrzyma wykonywanie programu w każdym punkcie tej funkcji, tak jakby debugowanie było włączone dla tej funkcji.

Na przykład, gdy wykonanie programu osiągnie linię 9 i jeśli wybierzemy krok do działania, zatrzyma wykonywanie w każdym wierszu w sayGoodBye() funkcjonować.

Wyjdź

Akcja Step out jest dokładnie odwrotnością akcji Step out. Na przykład, jeśli wykonasz akcję wychodzenia z powyższego scenariusza, debugger powróci zsayGoodBye() metoda i rozpocznij wykonywanie od linii 10.

Krok nad

Akcja Step over nie wchodzi zamiast tego do funkcji, przechodzi do następnego wiersza kodu. Na przykład, jeśli jesteś w linii 9 i wykonujesz krok po akcji, spowoduje to przeniesienie wykonania do linii 10.

Wznów program

Akcja Wznów program będzie kontynuować wykonywanie programu, ignorując wszystkie punkty przerwania.

Zatrzymaj akcję

Akcja Stop pomaga zatrzymać debuger.

Sprytny krok do

Podczas debugowania możemy czasami dotrzeć do wiersza kodu, który wywołuje kilka metod. Podczas debugowania tych wierszy kodu debugger zazwyczaj pozwala nam na użyciestep intoi prowadzi nas przez wszystkie funkcje potomne, a następnie z powrotem do funkcji nadrzędnej. A co by było, gdybyśmy chcieli wejść tylko w jedną funkcję potomną? Dzięki funkcji Smart step-into możemy wybrać funkcję, w którą chcemy wejść.

Teraz stwórzmy klasę Java z następującym wierszem kodu -

public class HelloWorld {
   public static void main(String[] args) {
      allFunctions();
   }
   static void allFunctions() {
      System.out.println(function1() + " " + function2() + " " + function3());
   }
   static String function1() {
      return "function1";
   }
   static String function2() {
      return "function2";
   }
   static String function3() {
      return "function3";
   }
}

W powyższym kodzie allFunctions()wywołuje 3 dodatkowe funkcje. Ustawmy punkt przerwania w tej funkcji. Wykonaj następujące kroki, aby wykonać inteligentny krok do -

• Idz pobiegac
• Wybierz inteligentny krok do.
• Wybierz funkcję podrzędną, aby przejść.

Inspekcja zmiennych

Podczas debugowania IntelliJ pokazuje wartość zmiennej w samym oknie Edytora. Te same informacje możemy również wyświetlić w oknie Debugowanie.

Oceń wyrażenie

Oceń wyrażenie umożliwia ocenę wyrażenia w locie. Wykonaj następujące kroki, aby wykonać tę czynność -

• Uruchom aplikację w debugerze

• Nawigować do Run->Evaluate wyrażenie.

• Wpisz wyrażenie. W poniższym przykładzie bieżąca wartość zmiennej „i” wynosi 0; stąd wyrażenie „i> 100” da wartość fałsz

Profiler zapewnia wgląd w aplikację, taką jak jej procesor, pamięć i użycie sterty. Zawiera również szczegółowe informacje o wątkach aplikacji. W tym rozdziale omówiono użycie narzędzia VisualVM do profilowania aplikacji Java. Może profilować jednostki, takie jak procesor i sterta.

Zaleca się, aby czytelnicy tego samouczka zapoznali się z pojęciami dotyczącymi profilera aplikacji.

Wprowadzenie

VisualVM to narzędzie wizualne, które integruje narzędzia JDK i zapewnia potężne możliwości profilowania. Umożliwia generowanie i analizowanie danych sterty, śledzenie wycieków pamięci, monitorowanie modułu odśmiecania pamięci oraz wykonywanie profilowania pamięci i procesora.

Korzyści

• Interfejs wizualny dla lokalnych i zdalnych aplikacji Java działających na JVM.

• Monitorowanie wykorzystania pamięci aplikacji i zachowania aplikacji w czasie wykonywania.

• Monitorowanie wątków aplikacji

• Analiza alokacji pamięci dla różnych aplikacji.

• Zrzuty wątków - bardzo przydatne w przypadku zakleszczeń i warunków wyścigu.

• Zrzuty sterty - bardzo przydatne w analizie alokacji pamięci sterty.

Konfiguracja

W tej sekcji dowiemy się, jakie kroki należy wykonać, aby skonfigurować VisualVM. Kroki są następujące -

• Pobierz go stąd .

• Rozpakuj plik zip.

• Przejdź do pliku etc / visualvm.conf i dodaj następujący wiersz w tym pliku -

visualvm_jdkhome=<path of JDK>

• Jeśli pakiet JDK jest zainstalowany w C:\Program Files\Java\jdk-9.0.1 katalog powinien wyglądać tak -

visualvm_jdkhome="C:\Program Files\Java\jdk-9.0.1"

Aplikacja monitorująca

Zobaczmy teraz, jak monitorować aplikację. Rozważ następujące kroki, aby zrozumieć to samo -

• Kliknij dwukrotnie plik visualvm.exe.
• Wybierz aplikację z lewego panelu.
• Wybierz kartę monitora.

Zostaniesz przekierowany do okna, w którym uzyskasz szczegółowe informacje na temat procesora, sterty, klas i wątków. Aby być konkretnym, najedź myszą na dowolny wykres. Na powyższym zrzucie ekranu widać użycie Heap.

Statystyki dotyczące wątków

Aplikacja Java może zawierać wiele wątków wykonania. Aby dowiedzieć się więcej o wątkach, wybierz kartę Wątki w określonej aplikacji. Daje różne statystyki dotyczące wątków, takie jak liczba wątków na żywo i wątków demonów. Różne stany wątku to Uruchomiony, Uśpiony, Oczekiwanie, Park i Monitor.

Aplikacja do pobierania próbek

VisualVM obsługuje procesor, próbkowanie pamięci i wykrywanie wycieków pamięci. Aby pobrać przykładową aplikację, wybierz aplikację i wybierz przykładową zakładkę -

Próbkowanie procesora

Aby pobrać próbkowanie CPU, kliknij przycisk CPU, jak pokazano na poniższym zrzucie ekranu -

Profilowanie pamięci

Aby profilować pamięć, kliknij przycisk Pamięć, jak pokazano na poniższym zrzucie ekranu -

Wycieki pamięci

Wyciek pamięci występuje, gdy uruchomiona aplikacja powoli wypełnia stertę obiektami, które nie są automatycznie usuwane przez program.

Jeśli obiekt, który nie jest używany przez program, nie zostanie usunięty, pozostanie w pamięci i GC nie może odzyskać swojej przestrzeni. Jeśli liczba bajtów i liczba wystąpień w aplikacji miałaby stale i znacząco rosnąć w programie, aż do wyczerpania całej przestrzeni, może to wskazywać na wyciek pamięci.

Aplikacja do profilowania

W tej sekcji dowiemy się, jak profilować aplikację. Aby sprofilować aplikację, wybierz aplikację z lewego panelu i kliknij kartę profilu -

Profilowanie procesora

Aby wykonać profilowanie procesora, kliknij przycisk procesora, jak pokazano na poniższym zrzucie ekranu -

Profilowanie pamięci

Aby wykonać profilowanie procesora, kliknij przycisk procesora, jak pokazano na poniższym zrzucie ekranu -

IntelliJ obsługuje różne systemy kontroli wersji, takie jak Git, Subversion, Mercurial, CVS, GitHub i TFS. Możesz wykonać akcję związaną z kontrolą wersji z samego IDE.

W tym rozdziale omówimy Git i Subversion (dalej zwane SVN). Zakładamy, że czytelnik zna narzędzie Git i SVN oraz jego terminologię.

Git

W tej sekcji dowiemy się, jak pracować z Git.

Klonuj

Aby sklonować istniejące repozytorium Git -

• Przejdź do Plik-> Nowy-> Projekt z Kontrola wersji-> Git.

• Wprowadź adres URL repozytorium, katalog nadrzędny i nazwę katalogu.

• Kliknij przycisk klonowania, aby kontynuować.

• Po pomyślnym wykonaniu powyższych kroków repozytorium zostanie sklonowane.

Śledzenie zmian

Git będzie śledzić zmiany, które wprowadzasz w repozytorium. Zmodyfikujmy dowolny plik z repozytorium i porównajmy go z repozytorium.

• Przejdź do VCS → Git → Porównaj z najnowszą wersją repozytorium.

• Powyższy krok otworzy okno różnic.

• Jak widać, po prawej stronie znajduje się nowa linia z zielonym tłem.

• Git pokazuje to na zielono, ponieważ dodaliśmy nową zawartość. Jeśli usuniemy jakąkolwiek zawartość, zostanie ona wyświetlona na czerwono

Cofnij zmiany lokalne

Wykonaj następujące kroki, aby odrzucić lokalne zmiany -

• Przejdź do VCS → Git → Revert opcja.

• Poprosi o potwierdzenie i usunie zmiany.

Dodaj plik do repozytorium

Aby dodać plik do repozytorium, przejdź do VCS → Git → Add option. Ta akcja jest podobna dogit add akcja.

Zatwierdź zmiany

Operacja Commit utworzy lokalne zatwierdzenie. Jest podobny dogit commitakcja. Aby wykonać zatwierdzenie -

• Przejdź do VCS → Git → Commit File opcja.

• Wybierz pliki do zatwierdzenia.

• Wpisz wiadomość dotyczącą zatwierdzenia i kliknij przycisk Zatwierdź.

Wypchnij zmiany do zdalnego repozytorium

Akcja Push wyśle ​​lokalne zmiany do zdalnego repozytorium. Aby wprowadzić zmiany -

• Przejdź do VCS → Git → Push opcja.

• Pojawi się okno. Tutaj możesz zobaczyć komitty do zepchnięcia.

• Sprawdź zatwierdzenie i kliknij przycisk Wypchnij, aby opublikować zmiany.

Wyświetl historię lub dzienniki

Aby wyświetlić historię, przejdź do pliku VCS → Git → Show history option. Ta akcja jest podobna dogit logKomenda. Pokaże historię w następujący sposób -

Pobierz uaktualnienia

Wykonaj następujące kroki, aby pobrać aktualizacje z repozytorium -

• Przejdź do VCS → Git → Pull opcja.

• Wybierz opcję zgodnie ze swoimi wymaganiami.

• Kliknij przycisk Pull.

Dodaj istniejący projekt do Git

Aby dodać istniejący projekt w Git -

• Nawigować do VCS → Import into Version Control → Create Git magazyn.

• Wybierz projekt, przeglądając katalog.

• Kliknij przycisk OK.

Obalenie

W tej sekcji zrozumiemy, jak Subversion działa w IntelliJ. Rozważmy kilka ważnych działań, aby to zrozumieć.

Sprawdzić

Aby pobrać repozytorium SVN -

• Nawigować do File → New → Project from Version Control → Subversion.

• Wprowadź adres URL repozytorium.

• Kliknij na OK przycisk.

Śledzenie zmian

SVN będzie śledzić zmiany wprowadzone w repozytorium. Zmodyfikujmy dowolny plik z repozytorium i porównajmy go z repozytorium -

• Przejdź do VCS-> Subversion-> Porównaj z najnowszą wersją repozytorium

• Możesz zobaczyć, że po prawej stronie jest nowa linia z zielonym kolorem tła.

• SVN pokazuje to na zielonym tle, aby wskazać dodanie nowej treści. Jeśli usuniemy jakąkolwiek treść, zostanie ona zaznaczona na czerwono.

Cofnij zmiany lokalne

Wykonaj poniższe czynności, aby cofnąć wprowadzone zmiany lokalne -

• Przejdź do VCS → Subversion → Revert opcja.

• Poprosi o potwierdzenie i usunie zmiany.

Zatwierdź zmiany w zdalnym repozytorium

Wykonaj następujące kroki, aby zatwierdzić zmiany w zdalnym repozytorium -

• Nawigować do VCS → Subversion → Commit Files opcja.

• Pojawi się nowe okno. Tutaj możesz zobaczyć pliki, które mają zostać przekazane do zdalnego repozytorium.

• Sprawdź pliki i kliknij przycisk Zatwierdź, aby opublikować zmiany.

Wyświetl historię lub dzienniki

Aby wyświetlić historię, przejdź do pliku VCS → Subverion → Show historyopcja. Ta opcja jest podobna dosvn logKomenda. Pokaże historię w następujący sposób -

Operacja aktualizacji

Aby pobrać najnowsze zmiany, przejdź do VCS → Subversion → Update File/Update Folder opcja.

Dodaj istniejący projekt do Subversion

Wykonaj następujące kroki, aby dodać istniejący projekt do SVN -

• Nawigować do VCS → Import into Version Control → Import into Subverion.

• Wprowadź adres URL repozytorium i kliknij przycisk Importuj -

IntelliJ udostępnia narzędzie bazodanowe, które umożliwia wykonywanie operacji związanych z bazą danych z poziomu samego IDE. Obsługuje wszystkie główne bazy danych, takie jak MySQL, Oracle, Postgress, serwer SQL i wiele innych. W tym rozdziale omówimy, jak IntelliJ obsługuje bazę danych MySQL.

Zakładamy, że czytelnik jest zaznajomiony z koncepcjami baz danych, a wymagane narzędzia baz danych są zainstalowane i skonfigurowane w systemie.

Utwórz bazę danych

Na początek utworzymy bazę danych - test_db. Wykonaj następujące polecenie w wierszu polecenia -

Połącz się z bazą danych

Wykonaj następujące kroki, aby połączyć się z bazą danych -

• Nawigować do View → Tool Windows → Database.

• Kliknij zieloną ikonę plusa i wybierz Źródło danych → MySQL.

• Wprowadź adres hosta i kliknij przycisk Testuj połączenie.

• Jeśli wszystko pójdzie dobrze, pokaże się pomyślnie, jak pokazano na powyższym obrazku.

• Kliknij przycisk OK, aby zapisać połączenie.

Utwórz tabelę

Wykonaj następujące kroki, aby utworzyć nową tabelę -

• Kliknij prawym przyciskiem myszy okienko bazy danych i wybierz schemat.

• Wybierz New → Table opcja

• Pojawi się nowe okno. Zdefiniuj tabelę za pomocą kolumn, typów i tak dalej.

• Kliknij przycisk Wykonaj

• Kliknij przycisk Wykonaj

Wstaw dane

Wykonaj następujące kroki, aby wstawić dane -

• Wybierz tabelę z okienka bazy danych.
• Otworzy się tabela w nowym oknie.
• Kliknij ikonę plusa, aby wstawić nowy wiersz.
• Kliknij przycisk Prześlij, aby wprowadzić zmiany na stałe.

Pobierać dane

Aby pobrać dane, kliknij dwukrotnie student_table w panelu bazy danych. Pokaże dane tabeli w nowym oknie.

Aby upewnić się, że dane zostały wstawione do tabeli, otwórz wiersz polecenia i wykonaj następujące polecenia -

NetBeans to kolejne popularne środowisko Java IDE. Jeśli jesteś bieżącym użytkownikiem NetBeans i chcesz przenieść się z niego do IntelliJ, będzie to dobry punkt wyjścia.

W tym rozdziale omówiono importowanie projektów NetBeans do IntelliJ, terminologię odpowiadającą NetBeans, popularne skróty i często zadawane pytania.

Importuj projekt NetBeans

W tej sekcji dowiemy się, jak zaimportować projekt NetBeans. Wykonaj następujące kroki, aby zaimportować projekt -

• Przejdź do Plik → Nowy → Projekt z istniejących źródeł

• Wybierz katalog projektu NetBeans.

• Po otwarciu kreatora importu projektu wybierz opcję Utwórz projekt z istniejących źródeł.

• Postępuj zgodnie z instrukcjami wyświetlanymi na ekranie, aby kontynuować.

Terminologia IntelliJ vsNetBeans

W poniższej tabeli porównano terminologię IntelliJ i NetBeans -

IntelliJ	NetBeans
Moduł	Projekt
Biblioteka globalna	Biblioteka globalna
Biblioteka modułów	Biblioteka projektów
Zależność modułu	Zależność projektu
Moduł SDK	SDK dla konkretnego projektu

Popularne skróty

IntelliJ to IDE zorientowane na klawiaturę. Zapewnia skróty do większości działań. W poniższej tabeli wymieniono kilka ważnych skrótów -

Akcja	Skrót
Uruchom program Java	ctrl + shift + F10
Organizuj import	ctrl + alt + o
System.out.println ()	Wpisz Sout i naciśnij ctrl + j
Usuń bieżącą linię	ctrl + y
Szukaj	ctrl + shift + f
Wygeneruj getter i setter	alt + wstaw
Kod formatu	ctrl + alt + l
Skomentuj kod	ctrl + /
Idź do linii	ctrl + g
Przejdź do deklaracji	ctrl + b
Przemianować	shift + F6
Przesuń linie	ctrl + shift + up / down

Skróty debuggera

W poniższej tabeli wymieniono kilka ważnych skrótów debugera -

Akcja debugowania	Skrót
Debuguj program	Shift + F9
Wybierz konfigurację i debuguj	Shift + Alt + F9
Krok nad	F8
Wkroczyć	F7
Sprytny krok do	Shift + F7
Wyjdź	Shift + F8
Wymuś przejście	Shift + Alt + F8
Wymuś wejście	Shift + Alt + F7
Wznów program	F9
Oceń wyrażenie	Alt + F8
Przełącz punkty przerwania	Ctrl + F8
Wyświetl punkty przerwania	Ctrl + Shift + F8

Często zadawane pytania i wskazówki

W tej sekcji omówimy kilka pytań i wskazówek, na które często odpowiadano. Często zadawane pytania i wskazówki są następujące -

Czy mogę używać powiązań klawiszy NetBeans w IntelliJ IDEA?

• Przejdź do Pliki → Ustawienia i wybierz Mapa klawiszy.

• Wybierz NetBeans z listy rozwijanej

Czy historia lokalna w IntelliJ IDEA różni się od historii w NetBeans?

Historia lokalna w IntelliJ IDEA jest ogólnie bardziej szczegółowa. Cokolwiek zrobisz z katalogiem, plikiem, klasą, metodą, polem lub blokiem kodu, jest odzwierciedlane w lokalnej historii. Historia lokalna obejmuje również operacje VCS.

Czy mogę włączyć opcję „kompiluj przy zapisywaniu” w IntelliJ IDEA?

• Przejdź do Plik → Ustawienia → Kompilacja, Wykonanie, Wdrożenie → Kompilator
• Wybierz opcję Buduj projekt automatycznie.
• Kliknij przycisk OK.

Czy mogę używać wtyczek NetBeans w IntelliJ IDEA?

Nie, nie możesz.

Czy można budować aplikacje NetBeans RCP za pomocą IntelliJ IDEA?

To jest możliwe; jednak nie uzyskasz tego samego rodzaju wsparcia, jakie zapewnia NetBeans (kreatory, czynności menu itp.). Aby uzyskać więcej informacji, odwiedź to.

Eclipse to kolejne popularne środowisko Java IDE. Jeśli jesteś aktualnym użytkownikiem Eclipse i chcesz przejść z niego do IntelliJ, to jest to dobry punkt wyjścia.

W tym rozdziale omówiono import projektów Eclipse do IntelliJ, terminologię odpowiadającą Eclipse, popularne skróty i często zadawane pytania.

Importuj istniejący projekt

W tej sekcji omówimy, jak zaimportować istniejący projekt. Wykonaj następujące kroki, aby zaimportować projekt -

• Przejdź do Plik → Nowy → Projekt z istniejących źródeł.

• Wybierz katalog projektu NetBeans.

• Po otwarciu kreatora importu projektu wybierz opcję Utwórz projekt z istniejących źródeł.

• Postępuj zgodnie z instrukcjami wyświetlanymi na ekranie, aby kontynuować.

Terminologia IntelliJ vsEclipse

Poniższa tabela porównuje terminologie IntelliJ i NetBeans -

IntelliJ	Zaćmienie
Projekt	Przestrzeń robocza
Moduł	Projekt
Aspekt	Aspekt
Biblioteka	Biblioteka
SDK	JRE
Zmienna ścieżki	Zmienna Classpath

Popularne skróty

IntelliJ to IDE zorientowane na klawiaturę. Zapewnia skróty do większości działań. W poniższej tabeli wymieniono kilka popularnych skrótów -

Akcja	Skrót
Uruchom program java	ctrl + shift + F10
Organizuj import	ctrl + alt + o
System.out.println ()	Wpisz Sout i naciśnij ctrj + j
Usuń bieżącą linię	ctrl + y
Szukaj	ctrl + shift + f
Wygeneruj getter i setter	alt + wstaw
Kod formatu	ctrl + alt + l
Skomentuj kod	ctrl + /
Idź do linii	ctrl + g
Przejdź do deklaracji	ctrl + b
Przemianować	shift + F6
Przesuń linie	ctrl + shift + up / down

Skróty debuggera

W poniższej tabeli wymieniono często używane skróty debugera -

Akcja debugowania	Skrót
Debuguj program	Shift + F9
Wybierz konfigurację i debuguj	Shift + Alt + F9
Krok nad	F8
Wkroczyć	F7
Sprytny krok do	Shift + F7
Wyjdź	Shift + F8
Wymuś przejście	Shift + Alt + F8
Wymuś wejście	Shift + Alt + F7
Wznów program	F9
Oceń wyrażenie	Alt + F8
Przełącz punkty przerwania	Ctrl + F8
Wyświetl punkty przerwania	Ctrl + Shift + F8

Często zadawane pytania i wskazówki

W tej sekcji zobaczymy kilka często odpowiadających pytań i wskazówek. Często zadawane pytania i wskazówki są następujące -

Użyj kompilatora Eclipse

Podczas gdy Eclipse używa własnego kompilatora, IntelliJ IDEA używa kompilatora javac dołączonego do projektu JDK. Jeśli chcesz użyć kompilatora Eclipse -

• Nawigować do File → Settings → Build, Execution, Deployment → Compiler → Java Compiler.

• Wybierz wymagany kompilator z listy rozwijanej kompilatora użytkownika.

Eclipse Keymap

Dla użytkowników Eclipse, którzy wolą nie uczyć się nowych skrótów, IntelliJ IDEA zapewnia mapę klawiszy Eclipse, która ściśle naśladuje jego skróty -

• Przejdź do opcji Plik → Ustawienia → Mapa klawiszy.
• Wybierz Eclipse z listy rozwijanej Keymap.

Formatowanie kodu

Aby zaimportować ustawienia programu formatującego Eclipse -

• Nawigować do File → Settings → Editor → Code Style → Java.

• Wybierz Eclipse XML profil.

Praca z narzędziami do kompilacji

Podobnie jak Eclipse, IntelliJ nie udostępnia formularzy wizualnych do edycji plików konfiguracyjnych Maven / Gradle.

Po zaimportowaniu / utworzeniu projektu Maven / Gradle możesz swobodnie edytować jego pliki pom.xml / build.gradle bezpośrednio w edytorze tekstu.