Technologia LTE OFDM

Aby przezwyciężyć wpływ problemu zanikania wielu ścieżek dostępnego w UMTS, LTE wykorzystuje ortogonalne zwielokrotnienie z podziałem częstotliwości (OFDM) dla łącza w dół - to znaczy od stacji bazowej do terminala w celu przesyłania danych w wielu wąskopasmowych karierach po 180 kHz każda. rozprzestrzeniania jednego sygnału w całym paśmie kariery 5 MHz, tj. OFDM wykorzystuje dużą liczbę wąskich podnośnych do transmisji wielu nośnych do przenoszenia danych.

Multipleksowanie z ortogonalnym podziałem częstotliwości (OFDM) jest schematem multipleksowania z podziałem częstotliwości (FDM) stosowanym jako metoda modulacji cyfrowej z wieloma nośnymi.

OFDM spełnia wymagania LTE dotyczące elastyczności widma i umożliwia opłacalne rozwiązania dla bardzo szerokich operatorów z wysokimi szczytowymi szybkościami. Podstawowy zasób fizyczny łącza w dół LTE można postrzegać jako siatkę czasowo-częstotliwościową, jak pokazano na poniższym rysunku:

Symbole OFDM są pogrupowane w bloki zasobów. Bloki zasobów mają całkowity rozmiar 180 kHz w dziedzinie częstotliwości i 0,5 ms w dziedzinie czasu. Każdy 1ms przedział czasu transmisji (TTI) składa się z dwóch szczelin (Tslot).

Każdemu użytkownikowi przydzielana jest pewna liczba tzw. Bloków zasobów w siatce time.frequency. Im więcej bloków zasobów otrzyma użytkownik i im wyższa modulacja zastosowana w elementach zasobów, tym wyższa przepływność. To, które bloki zasobów i ile użytkownik otrzymuje w danym momencie, zależy od zaawansowanych mechanizmów planowania w wymiarze częstotliwości i czasu.

Mechanizmy planowania w LTE są podobne do tych stosowanych w HSPA i zapewniają optymalną wydajność dla różnych usług w różnych środowiskach radiowych.

Zalety OFDM

  • Podstawową zaletą OFDM w porównaniu ze schematami z pojedynczą nośną jest jego zdolność do radzenia sobie w trudnych warunkach w kanale (na przykład tłumienie wysokich częstotliwości w długim drucie miedzianym, zakłócenia wąskopasmowe i selektywne zanikanie częstotliwości z powodu wielodrożności) bez skomplikowanych filtrów wyrównawczych.

  • Korekcja kanału jest uproszczona, ponieważ OFDM można postrzegać jako wykorzystujący wiele wolno modulowanych sygnałów wąskopasmowych, a nie jeden szybko modulowany sygnał szerokopasmowy.

  • Niska szybkość transmisji symboli sprawia, że ​​stosowanie przedziału ochronnego między symbolami jest przystępne, umożliwiając wyeliminowanie interferencji między symbolami (ISI).

  • Mechanizm ten ułatwia również projektowanie sieci jednoczęstotliwościowych (SFN), w których kilka sąsiednich nadajników wysyła ten sam sygnał jednocześnie na tej samej częstotliwości, ponieważ sygnały z wielu odległych nadajników można łączyć konstrukcyjnie, a nie zakłócać, jak to zwykle ma miejsce w tradycyjnym system z jednym nośnikiem.

Wady OFDM

  • Wysoki stosunek wartości szczytowej do średniej

  • Wrażliwy na przesunięcie częstotliwości, a więc również na przesunięcie Dopplera

Technologia SC-FDMA

LTE wykorzystuje wstępnie zakodowaną wersję OFDM o nazwie wielokrotny dostęp z podziałem częstotliwości z pojedynczą nośną (SC-FDMA) w łączu nadawczym. Ma to na celu skompensowanie wady normalnego OFDM, który ma bardzo wysoki stosunek mocy szczytowej do średniej (PAPR).

Wysoki PAPR wymaga drogich i nieefektywnych wzmacniaczy mocy o wysokich wymaganiach co do liniowości, co zwiększa koszt terminala i szybciej wyczerpuje baterię.

SC-FDMA rozwiązuje ten problem poprzez grupowanie razem bloków zasobów w taki sposób, aby zmniejszyć potrzebę liniowości, a więc i pobór mocy we wzmacniaczu mocy. Niski PAPR poprawia również pokrycie i wydajność na krawędzi komórki.