OOAD - Analiza zorientowana obiektowo

W fazie analizy systemu lub analizy obiektowej tworzenia oprogramowania określa się wymagania systemowe, identyfikuje klasy i identyfikuje relacje między klasami.

Trzy techniki analizy, które są używane w połączeniu ze sobą do analizy obiektowej to modelowanie obiektowe, modelowanie dynamiczne i modelowanie funkcjonalne.

Modelowanie obiektów

Modelowanie obiektowe rozwija statyczną strukturę systemu oprogramowania w kategoriach obiektów. Identyfikuje obiekty, klasy, do których można je grupować, oraz relacje między obiektami. Określa także główne atrybuty i operacje charakteryzujące każdą klasę.

Proces modelowania obiektów można zwizualizować w następujących krokach -

Identyfikuj obiekty i grupuj w klasy
Zidentyfikuj relacje między klasami
Utwórz diagram modelu obiektów użytkownika
Zdefiniuj atrybuty obiektu użytkownika
Zdefiniuj operacje, które powinny zostać wykonane na klasach
Przejrzyj glosariusz

Modelowanie dynamiczne

Po przeanalizowaniu statycznego zachowania systemu należy zbadać jego zachowanie względem czasu i zmian zewnętrznych. Taki jest cel modelowania dynamicznego.

Modelowanie dynamiczne można zdefiniować jako „sposób opisania, w jaki sposób pojedynczy obiekt reaguje na zdarzenia, albo zdarzenia wewnętrzne wyzwalane przez inne obiekty, albo zdarzenia zewnętrzne wyzwalane przez świat zewnętrzny”.

Proces modelowania dynamicznego można zwizualizować w następujących krokach -

Zidentyfikuj stany każdego obiektu
Identyfikuj zdarzenia i analizuj zastosowanie działań
Skonstruuj diagram modelu dynamicznego, składający się z diagramów przejść stanów
Wyraź każdy stan za pomocą atrybutów obiektu
Sprawdź poprawność narysowanych diagramów stanów

Modelowanie funkcjonalne

Modelowanie funkcjonalne jest ostatnim elementem analizy zorientowanej obiektowo. Model funkcjonalny pokazuje procesy, które są wykonywane w obiekcie i jak zmieniają się dane podczas przemieszczania się między metodami. Określa znaczenie operacji modelowania obiektów i działań modelowania dynamicznego. Model funkcjonalny odpowiada schematowi przepływu danych tradycyjnej analizy strukturalnej.

Proces modelowania funkcjonalnego można zwizualizować w następujących krokach -

Zidentyfikuj wszystkie wejścia i wyjścia
Skonstruuj diagramy przepływu danych pokazujące zależności funkcjonalne
Podaj cel każdej funkcji
Zidentyfikuj ograniczenia
Określ kryteria optymalizacji

Analiza strukturalna a analiza zorientowana obiektowo

Podejście Structured Analysis / Structured Design (SASD) jest tradycyjnym podejściem do tworzenia oprogramowania opartym na modelu kaskadowym. Fazy rozwoju systemu wykorzystującego SASD to -

Studium wykonalności
Analiza wymagań i specyfikacja
Projekt systemu
Implementation
Przegląd powdrożeniowy

Teraz przyjrzymy się względnym zaletom i wadom podejścia do analizy strukturalnej i metody analizy zorientowanej obiektowo.

Zalety / wady analizy zorientowanej obiektowo

Zalety	Niedogodności
Koncentruje się na danych, a nie na procedurach, jak w analizie strukturalnej.	Funkcjonalność jest ograniczona w obrębie obiektów. Może to stanowić problem dla systemów, które są z natury proceduralne lub obliczeniowe.
Zasady hermetyzacji i ukrywania danych pomagają programistom w opracowywaniu systemów, które nie mogą być modyfikowane przez inne części systemu.	Nie może zidentyfikować, które obiekty wygenerowałyby optymalny projekt systemu.
Zasady hermetyzacji i ukrywania danych pomagają programistom w opracowywaniu systemów, które nie mogą być modyfikowane przez inne części systemu.	Modele zorientowane obiektowo nie pokazują w prosty sposób komunikacji między obiektami w systemie.
Dzięki modułowości pozwala na efektywne zarządzanie złożonością oprogramowania.	Wszystkie interfejsy między obiektami nie mogą być przedstawione na jednym diagramie.
Można go rozbudować z małych do dużych systemów z większą łatwością niż w systemach po analizie strukturalnej.

Zalety / wady analizy strukturalnej

Zalety	Niedogodności
Ponieważ opiera się na podejściu odgórnym, w przeciwieństwie do oddolnego podejścia do analizy obiektowej, można je łatwiej zrozumieć niż OOA.	W tradycyjnych modelach analizy strukturalnej jedna faza powinna zostać zakończona przed następną. Stwarza to problem w projektowaniu, zwłaszcza jeśli pojawiają się błędy lub zmieniają się wymagania.
Opiera się na funkcjonalności. Określany jest ogólny cel, a następnie przeprowadzany jest rozkład funkcjonalny w celu opracowania oprogramowania. Nacisk nie tylko zapewnia lepsze zrozumienie systemu, ale także generuje bardziej kompletne systemy.	Początkowy koszt budowy systemu jest wysoki, ponieważ cały system trzeba zaprojektować od razu, pozostawiając bardzo niewiele możliwości późniejszego dodania funkcjonalności.
Zawarte w nim specyfikacje są napisane prostym językiem angielskim, dzięki czemu mogą być łatwiej analizowane przez personel nietechniczny.	Nie obsługuje możliwości ponownego wykorzystania kodu. Zatem czas i koszt rozwoju są z natury wysokie.