Pływanie - jak grać?

Istnieją cztery główne style pływania wyczynowego. Oni są -

• Butterfly
• Back Stroke
• Udar piersi
• Freestyle

Motyl

W tym stylu pływacy nurkują w basenie, rozstawiając ramiona i ramiona na szerokość. Wchodzą do basenu płasko lub lekko w dół. Obracają ręce w półkolu, aby podnieść ciało. Ciało porusza się, gdy popychają wodę w kierunku stóp, jednocześnie poruszając rękami. Popychają wodę do tyłu, synchronicznie poruszając stopami w górę iw dół. Mogą użyć kopnięcia delfina lub motyla. Ten styl wywodzi się z głębi piersi i jest uważany za najtrudniejszy styl.

FINA, międzynarodowy organ regulujący pływanie, zaakceptował ten styl i stworzył zbiór zasad w 1952 roku.

Zasady

• Pływacy powinni trzymać ciało na piersi na początku wyścigu i na każdym zakręcie.

• W żadnym momencie wyścigu nie wolno im przewracać się na plecy.

• Powinny synchronicznie poruszać rękami.

• Powinny poruszać nogami jednocześnie, chociaż nie muszą znajdować się na tym samym poziomie, ale nie wolno im poruszać nimi naprzemiennie.

• Nie wolno im używać kopnięć nogą głaszcząc pierś.

• Na każdym zakręcie i po zakończeniu wyścigu powinni dotykać planszy obiema rękami i jednocześnie.

• Mogą użyć jednego lub więcej kopnięć nogami i jednego pociągnięcia ręką, ale nie mogą pozostać w wodzie dłużej niż 15 metrów na początku wyścigu i na zakrętach. Powinni pozostać na powierzchni wody, chyba że muszą ponownie zawrócić lub kończą wyścig.

Back Stroke

W tym stylu pływacy pływają na plecach. Mogą swobodnie oddychać, ponieważ ich głowa będzie znajdować się nad wodą podczas całego udaru. Jednak pływacy nie widzą, dokąd zmierzają. W basenach ze sztucznymi torami większość pływaków wie, ile ruchów potrzeba, aby dotrzeć do końca.

Pływacy mogą odwracać głowy, aby zobaczyć, dokąd zmierzają, ale spowalnia ich to. Ten skok wygląda jak odwrócony czołg. Pływacy wykonują ruchy półkoliste, jedna po drugiej, aby popchnąć wodę w kierunku nóg. Podczas gdy jedną ręką łapią wodę, druga wraca do zdrowia.

Kopią wodę spiczastymi palcami i starają się zmniejszyć opór, trzymając nogi tak prosto, jak to możliwe. Ich półokrągły ruch ramienia zapewnia im wymagany nacisk. Oś jest dłuższa i przebiega wzdłuż ciała pływaka od stóp do głów.

Na początku wyścigu pływacy rozstawiają nogi na szerokość barków, twarzą do ściany i trzymając się bloku startowego. Zwykle zginają kolana pod kątem prostym i przygotowują się do wyścigu. Gdy usłyszą sygnał startu, odsuwają się stopami od bloku startowego. Machają rękami i nurkują na plecach w wodzie.

Zasady

• Na początku wyścigu pływakom nie wolno stawać w rynnie ani na niej. Nie mogą też zginać palców nad krawędzią rynny.

• Pływacy mogą odpychać się na początku wyścigu i po nawrocie.

• Na zmianę pływacy mogą odwrócić ramiona do pionu do piersi. Następnie mogą użyć ciągłego pociągnięcia jednym ramieniem lub ciągłego podwójnego ramienia, aby wykonać zakręt. Po wyjściu ze ściany powinni wrócić na plecy.

• Pływacy mogą lekko przetoczyć swoje ciało na plecach, ale ich ciało powinno tworzyć kąt mniejszy niż 90 stopni z poziomem.

• Pływacy powinni uważać, aby podczas wyścigu pływać jakąś częścią ciała nad powierzchnią wody. Mogą jednak pozostać całkowicie w wodzie na zakrętach i na mecie wyścigu na dystansie nie dłuższym niż 15 metrów.

• Podczas zawracania pływacy powinni dotykać ściany jakąś częścią ciała.

Udar piersi

Ten styl jest uważany za najstarszy. W tym stylu pływacy wyciągają ręce do przodu i przechylają ręce lekko w dół. Ciągnąc ręce w kierunku talii, przybliżają stopy do bioder, zginają nogi i kopią wodę stopami. To napędza ich ciało do przodu i daje im prędkość. Ruch nóg jest podobny do ruchu żaby, więc jest również znany jako kopnięcie żabą lub kopnięcie z bata.

W tym ruchu większy kąt, jaki ciało pływaka robi z powierzchnią wody, próbując wypychać wodę do tyłu, wywołuje opór i spowalnia pływaka. Pływacy opanowują ten ruch, ucząc się zmniejszania oporu na początku wyścigu poprzez utrzymywanie ciała od głowy po biodra tak prosto, jak to możliwe.

Aby uzyskać prędkość podczas wypychania wody do tyłu podczas kopnięcia żabą, pływacy powinni starać się, aby pięty były zanurzone w wodzie, ale jak najbliżej powierzchni wody. Muszą nauczyć się kontrolować oddech, wciągając brzuch i unosząc twarz nad powierzchnią wody, jednocześnie przesuwając ręce w kierunku bioder.

Większość pływaków długodystansowych używa tego stylu. Kapitan Mathew Webb był pierwszym człowiekiem, który przepłynął kanał angielski w 1875 roku. Udało mu się pokonać ogromną odległość za pomocą tego uderzenia. Stosunkowo mniejszy ruch ramieniem wywiera mniejszy nacisk na pływaków i sprawia, że ​​ten styl jest idealny do pływania na długich dystansach.

Zasady

• Powinni rozpocząć wyścig od pływania na piersi.

• Powinni rozdzielić ręce i wykonać ruch ramieniem na początku wyścigu.

• Powinni kopnąć nogę po uderzeniu ramienia. Uderzenie ramieniem i kopnięcie w nogę razem tworzą cykl pociągnięcia.

• W żadnym momencie wyścigu nie mogą się odwrócić na plecach.

• Powinni jednocześnie poruszać rękami.

• Powinni trzymać ręce na tym samym poziomie.

• Podczas wypychania wody z piersi ich ręce mogą pozostać na, pod lub nad powierzchnią wody.

• Ich łokieć powinien zawsze pozostawać w wodzie. Jednak może pozostać nad powierzchnią wody w ostatnim pociągnięciu przed nawrotem, podczas nawrotu lub na końcu wyścigu.

• Mogą podnieść ręce na powierzchnię wody lub pod nią.

• Nie mogą cofać rąk poza linię bioder, z wyjątkiem pierwszego uderzenia i każdej tury.

• Powinni odwrócić stopy na zewnątrz podczas części napędowej kopnięcia.

• Mogą przebić powierzchnię wody stopami, ale nie mogą natychmiast po tym wykonać kopnięcia motyla w dół.

• Na każdym zakręcie i po zakończeniu wyścigu pływacy powinni dotykać ściany obiema rękami jednocześnie powyżej lub poniżej poziomu wody.

• Mogą zanurzyć głowę po ostatnim pociągnięciu ręki tuż przed dotknięciem, ale powinny przełamać powierzchnię wody w pewnym momencie ostatniego pełnego lub niepełnego cyklu poprzedzającego dotyk.

Bezpłatny styl

W wyścigach w stylu dowolnym na pływaka nakłada się bardzo niewiele ograniczeń. Pływak może wybrać pływanie w dowolnym stylu. Jednak front crawl i free style stały się synonimami, ponieważ prawie wszyscy pływacy na całym świecie używają front crawlów w zawodach w stylu wolnym. W tym stylu pływacy poruszają rękami naprzemiennie do przodu, ciągnąc wodę do tyłu.

Jednocześnie trzepoczą nogami. Poruszają jednym z ramion ruchem półkolistym w płaszczyźnie pionowej, a drugim łapią wodę i popychają je do tyłu. Mogą również zdecydować się na kopanie nogami batem. Ten wariant nazywa się Trudgen.

Zasady

• Front Crawl to najszybszy z czterech głównych stylów. Ponieważ ten styl nie jest regulowany, różne warianty czołgania się przedniego, takie jak australijski crawl, mogą być używane w wyścigach.

• Na imprezach w stylu wolnym pływacy mogą pływać w dowolnym stylu. Jednak w indywidualnych sztafetach w stylu zmiennym i zmiennym pływacy mogą pływać w każdym stylu innym niż grzbiet, pierś lub motylek.

• Po przepłynięciu toru i na mecie wyścigu pływacy powinni dotykać ściany dowolną częścią ciała.

• Pływacy powinni pływać częścią ciała nad powierzchnią wody przez cały wyścig. Mogą pozostawać zanurzone w wodzie podczas wykonywania zakrętu i na dystansie nie dłuższym niż 15 metrów po starcie i po każdym zakręcie.