SDLC - model szybkiego tworzenia aplikacji

Model Rapid Application Development (RAD) ma następujące fazy -

Requirements Planning phase - Na etapie planowania wymagań należy przeprowadzić warsztaty, aby omówić problemy biznesowe w uporządkowany sposób.
User Description phase - Na etapie opisu użytkownika zautomatyzowane narzędzia są używane do przechwytywania informacji od użytkowników.
Construction phase - Na etapie konstrukcji narzędzia zwiększające produktywność, takie jak generatory kodu, generatory ekranów itp., Są używane w ramach ram czasowych, z podejściem „Wykonuj aż do zakończenia”.
Cut Over phase - W fazie cut over przeprowadza się instalację systemu, testy akceptacyjne użytkowników i szkolenie użytkowników.

Model szybkiego tworzenia aplikacji - mocne strony

Zalety lub mocne strony modelu szybkiego tworzenia aplikacji są następujące:

Skrócony czas cyklu i lepsza produktywność przy mniejszej liczbie członków zespołu oznaczałyby niższe koszty.
Zaangażowanie klienta w całym cyklu minimalizuje ryzyko nieosiągnięcia satysfakcji klienta i wartości biznesowej.
Fokus przechodzi do kodu w trybie „co-widzisz-jest-co-otrzymujesz” (WYSIWYG). Daje to jasność co do tego, co jest budowane, jest właściwą rzeczą.
Wykorzystuje koncepcje modelowania do przechwytywania informacji o biznesie, danych i procesach.

Wady lub zalety modelu szybkiego tworzenia aplikacji są następujące:

Przyspieszony proces rozwoju musi dawać użytkownikowi szybką odpowiedź.
Ryzyko nieosiągnięcia zamknięcia.
Trudne w użyciu ze starszymi systemami.
Deweloperzy i klienci muszą być zaangażowani w szybkie działania w skróconym czasie.

Model szybkiego tworzenia aplikacji może być używany, gdy -

Choć doceniane są mocne strony modelu Rapid Application Development, jest on rzadko używany w przemyśle.