Programowanie D - tablice asocjacyjne
Tablice asocjacyjne mają indeks, który niekoniecznie jest liczbą całkowitą i może być rzadko wypełniany. Indeks tablicy asocjacyjnej nazywa sięKey, a jego typ nazywa się KeyType.
Tablice asocjacyjne są deklarowane przez umieszczenie KeyType w [] deklaracji tablicy. Poniżej przedstawiono prosty przykład tablicy asocjacyjnej.
import std.stdio;
void main () {
int[string] e; // associative array b of ints that are
e["test"] = 3;
writeln(e["test"]);
string[string] f;
f["test"] = "Tuts";
writeln(f["test"]);
writeln(f);
f.remove("test");
writeln(f);
}
Kiedy powyższy kod jest kompilowany i wykonywany, daje następujący wynik -
3
Tuts
["test":"Tuts"]
[]
Inicjowanie tablicy asocjacyjnej
Poniżej przedstawiono prostą inicjalizację tablicy asocjacyjnej.
import std.stdio;
void main () {
int[string] days =
[ "Monday" : 0,
"Tuesday" : 1,
"Wednesday" : 2,
"Thursday" : 3,
"Friday" : 4,
"Saturday" : 5,
"Sunday" : 6 ];
writeln(days["Tuesday"]);
}
Kiedy powyższy kod jest kompilowany i wykonywany, daje następujący wynik -
1
Właściwości tablicy asocjacyjnej
Oto właściwości tablicy asocjacyjnej -
Sr.No. | Właściwość i opis |
---|---|
1 | .sizeof Zwraca rozmiar odwołania do tablicy asocjacyjnej; jest to 4 w kompilacjach 32-bitowych i 8 w kompilacjach 64-bitowych. |
2 | .length Zwraca liczbę wartości w tablicy asocjacyjnej. W przeciwieństwie do tablic dynamicznych jest tylko do odczytu. |
3 | .dup Utwórz nową tablicę asocjacyjną o tym samym rozmiarze i skopiuj do niej zawartość tablicy asocjacyjnej. |
4 | .keys Zwraca tablicę dynamiczną, której elementami są klucze w tablicy asocjacyjnej. |
5 | .values Zwraca tablicę dynamiczną, której elementami są wartości w tablicy asocjacyjnej. |
6 | .rehash Reorganizuje tablicę asocjacyjną w miejscu, aby wyszukiwania były bardziej wydajne. rehash jest skuteczny, gdy na przykład program wczytuje tablicę symboli i wymaga teraz szybkiego wyszukiwania w niej. Zwraca odniesienie do zreorganizowanej tablicy. |
7 | .byKey() Zwraca delegata odpowiedniego do użycia jako Aggregate do ForeachStatement, który będzie iterował po kluczach tablicy asocjacyjnej. |
8 | .byValue() Zwraca delegata odpowiedniego do użycia jako Aggregate do ForeachStatement, który będzie iterował po wartościach tablicy asocjacyjnej. |
9 | .get(Key key, lazy Value defVal) Wyszukuje klucz; jeśli istnieje, zwraca odpowiednią wartość else oblicza i zwraca wartość defVal. |
10 | .remove(Key key) Usuwa obiekt dla klucza. |
Przykład
Przykład użycia powyższych właściwości przedstawiono poniżej.
import std.stdio;
void main () {
int[string] array1;
array1["test"] = 3;
array1["test2"] = 20;
writeln("sizeof: ",array1.sizeof);
writeln("length: ",array1.length);
writeln("dup: ",array1.dup);
array1.rehash;
writeln("rehashed: ",array1);
writeln("keys: ",array1.keys);
writeln("values: ",array1.values);
foreach (key; array1.byKey) {
writeln("by key: ",key);
}
foreach (value; array1.byValue) {
writeln("by value ",value);
}
writeln("get value for key test: ",array1.get("test",10));
writeln("get value for key test3: ",array1.get("test3",10));
array1.remove("test");
writeln(array1);
}
Kiedy powyższy kod jest kompilowany i wykonywany, daje następujący wynik -
sizeof: 8
length: 2
dup: ["test":3, "test2":20]
rehashed: ["test":3, "test2":20]
keys: ["test", "test2"]
values: [3, 20]
by key: test
by key: test2
by value 3
by value 20
get value for key test: 3
get value for key test3: 10
["test2":20]