Alpinizm lodowy - Szybki przewodnik

Alpinizm lodowy to sport uprawiany na oblodzonych wzgórzach i górach. Ogólnie rzecz biorąc, może to być dwojakiego rodzaju, tj. Wspinaczka górska po zamarzniętej wodzie lub wspinaczka po zamarzniętym lodzie. Zamarznięta woda to zamarznięte wodospady, a zamarznięty lód to duże góry. Jest to jeden z niebezpiecznych sportów, ponieważ sportowiec musi wspinać się na górę w niesprzyjających warunkach pogodowych.

Istnieją trzy oficjalne dyscypliny tego sportu i są to:

• Speed
• Ołów trudność
• Bouldering

W alpinistyce lodowej co dwa lata organizowane są zawody światowe. Sportowiec musi wspiąć się na górę i zdobyć tytuł mistrza świata w kategorii trudności Szybkość lub Prowadzenie.

Krótka historia alpinizmu lodowego

Alpinizm lodowy uzyskał oficjalne uznanie sportowe przez UIAA (Międzynarodowa Federacja Alpinizmu i Alpinizmu), gdy pierwsze mistrzostwa świata zostały zorganizowane zgodnie z odpowiednimi przepisami we Włoszech, Szwajcarii, Rosji, Austrii i Kanadzie.

Po tych międzynarodowych pucharach świata zorganizowano także mistrzostwa Europy. Pierwsza wspólna reguła dla tego sportu powstała w 1998 roku. Przed zleceniem UIAA mistrzostwa świata były organizowane przez prywatną niemiecką firmę do 2002 roku. Jednak wspinaczkę lodową można odnaleźć w 1912 roku, kiedy to zorganizowano jedne zawody w alpinizmie lodowym. na lodowcu Brenva we Włoszech.

Kraje uczestniczące

Miłość do wspinaczki jednoczy od wielu lat wiele narodów i kontynentów. W tym sporcie za każdym razem stawiasz sobie wyzwania w najgorszych sytuacjach, dlatego ludzie uwielbiają uprawiać ten sport.

Gorączka wspinaczki lodowej rozprzestrzeniła się w wielu krajach. Kraje, które uczestniczą w tym sporcie to Indie, RPA, Chiny, Niemcy, Japonia, Francja, Pakistan, Włochy, Sri Lanka, Holandia, Nepal, Stany Zjednoczone, Iran, Kanada, Korea, Nowa Zelandia, Malezja, Argentyna, Bangladesz, i Brazylii.

Ponieważ alpinizm lodowy to sport pełen przygód, konieczne jest, aby cały sprzęt używany do tego celu był zgodny ze standardami UIAA i był solidny, wygodny, aby zwiększyć wydajność wspinacza. W tym rozdziale omówimy sprzęt używany w sporcie.

Lodowy topór

Osie używane do alpinizmu różnią się od zwykłych, ponieważ mają bardziej agresywne nachylenie i zakręty. Jest lekki i sportowiec może nim swobodnie poruszać.

Wybierać

Zastosowano tu zmodyfikowane frezy o grubszym rozmiarze i większym kącie nachylenia. Zamiast stali stożkowej do jej produkcji używa się stali zbrojonej.

Buty alpinistyczne na lodzie

Buty używane tutaj są lekkie. Współcześni projektanci produkują owocowe buty wraz z rakami przykręcanymi do podeszwy buta.

Kask

Kask jest ważnym wyposażeniem bezpieczeństwa i jest obowiązkowy. Można używać każdego hełmu, który spełnia standardy UIAA. Lżejszy kask, lepsza wydajność.

Rękawiczki

Ponieważ sport uprawia się na lodzie, rękawiczki są również potrzebne. Powinny być jednak wykonane z cienkiego materiału skórzanego, aby zmaksymalizować chwyt toporem i zwiększyć wydajność.

System rozrządu

Systemy pomiaru czasu nie są przeznaczone dla zawodnika, ale dla sędziego, ponieważ konieczne jest odnotowanie, ile czasu zajęło jednemu sportowcowi dosiadanie od punktu startu do punktu końcowego.

Trzyma

Uchwyty to materiały wyznaczające trasę, które składają się z żywicy i piasku. Są bardzo mocne i są używane przez jeźdźców do wspinania się dalej.

Środowisko uprawiania tego sportu wymaga oblodzonych gór i pagórkowatych struktur. Sztywniejsza i bardziej zakrzywiona konstrukcja, trudniejszy będzie poziom. Mając na uwadze niekorzystne skutki alpinizmu podejmowane są również odpowiednie środki zapewniające bezpieczeństwo zawodnikom.

UIAA buduje również sztuczne lodowe konstrukcje alpinistyczne. Te trójwymiarowe struktury będą czymś innym niż inne konstrukcje alpinistyczne. Ściany są dużymi lodowymi panelami i są wykonane w taki sposób, że prawie niemożliwe jest zamontowanie tych konstrukcji bez czekanów.

Struktury są wykonane z drewna i lodu. Zawiera różne reliefy, takie jak sekcje pionowe, sekcje wiszące, beczki z lodem itp. Wspinaczka na te konstrukcje jest nie tylko fizycznym wyzwaniem, ale także testem psychicznym. UIAA nakazuje organizatorom dopilnowanie, aby lód był na ścianie, aby zachować tożsamość sportu.

Czasami, gdy środowisko nie pozwala na użycie lodu, można zastosować konstrukcje drewniane, a wspinacze z pomocą raków znajdujących się pod butami mogą bez problemu wdrapać się na dowolny element drewna. Dzięki śrubom i śrubom uchwyty alpinistyczne są zamontowane wewnątrz panelu, aby trasy były łatwo dostępne.

Ponieważ sport stał się bardzo popularny, wzrósł również poziom rywalizacji. Trasy stały się trudniejsze z 40-60 ruchami, a także zawiera wiele mniejszych etapów. Czas stał się ograniczony niż wcześniej. Oznacza to, że alpinista musi utrzymywać dobrą prędkość oraz solidną siłę fizyczną i psychiczną. Omówmy kilka podstawowych ruchów.

Alpinizm lodowy - ruchy

Spośród wszystkich ruchów, które zostały tutaj pokazane, rysunek 4 jest najpopularniejszym z dwóch powodów. Czasami chwyty są umieszczane w stosunkowo dużej odległości, a użycie tej techniki pomaga atlecie łatwo sięgnąć do tych chwytów. Po drugie, ten ruch eliminuje strach przed wyślizgnięciem się topora z uchwytu.

Aby wykonać ruch, jak pokazano na rysunku 4, pokazano serię ruchów. Jeśli odcinek, na którym wspinasz się, jest bardzo szczytowy i ma duże nachylenie, ten krok może być przydatny. Jedną z głównych rzeczy, które można tutaj zauważyć, jest to, że proces ten pozwala sportowcowi zbliżyć środek ciężkości blisko ściany i wysoko, co jest bardzo ważne z punktu widzenia równowagi.

Choć brzmi to łatwo, ale wykonanie go z pewnością nie jest łatwym zadaniem. Dzieje się tak, ponieważ musisz ustawić środek ciężkości ciała pod siekierą w pozycji trzymania. Jeśli próbujesz szybko zmienić pozycję zwisu z pionowego szczytu, jest to idealny krok dla Ciebie.

Dużo energii jest marnowane, gdy wspinacz przechodzi z jednego uchwytu do drugiego, a to z kolei obniża wydajność. Ruch, jak pokazano na rysunku 4, oszczędza tę energię, ponieważ środek ciężkości ciała wspinacza pozostaje blisko topora.

Alpinizm lodowy - Undercling

Na pochyłej powierzchni znajdują się ładownie, których obszar roboczy jest skierowany w dół. Nazywają sięundercling. Sportowiec musi ostrożnie obchodzić się z tymi chwytami toporem. Siekierę należy wciskać w ładownię odwróconą formą.

Siła mięśni odgrywa tutaj główną rolę. Zwłaszcza atleta powinien być wystarczająco silny od strony barku, rąk i nóg. W przypadku dłuższych ruchów powinien bardziej rozłożyć nogi z większą siłą mięśni. Poniżej znajduje się zdjęcie przedstawiające pozycję stóp wspinacza z siekierą podczas wykonywania tego kroku. Widać wyraźnie, że tworzą trójkątny kształt.

Alpinizm lodowy - zmiana ręki

W trakcie wspinaczki bardzo często sportowiec musi zmienić pozycję ręki, aby przenieść się w inne miejsce lub odpocząć na drugiej ręce. Sportowiec może użyć drugiej siekiery do zmiany ręki, ale musi przestrzegać zasad ustalonych przez UIAA.

Zapoznanie się z tym procesem zajmie trochę czasu nowemu użytkownikowi. Ale jest też niebezpieczna strona tej techniki. Najmniejszy brak równowagi może spowodować wypadnięcie siekiery z ładowni i upadek wspinacza.

Alpinizm lodowy - Footwork

To kolejny ważny aspekt, na którym sportowiec musi się skupić. Praca stóp jest szczególnie potrzebna w przypadku raków przyczepionych do butów. Jednak proces ten nie jest taki sam, jak w przypadku pracy nóg potrzebnych podczas wspinaczki górskiej. Będąc w pozycji wznoszenia, trudno jest wytworzyć siłę ciągnącą przez stopę. Dlatego działania takie jak stabilizowanie, balansowanie, podpieranie się na lodzie przez raki są ograniczone.

Wspinacz może z łatwością wspinać się po trudnej ścieżce za pomocą siły mięśni brzucha, dużego tarcia butów o skałę lub zdolności do szorowania, ale tak nie jest w tym przypadku. Kiedy jeden palec u nogi dotyka drewnianego klocka, trudno jest wytworzyć wystarczającą siłę ciągnącą, chyba że jest to kompensowane siłą ramienia i pleców.

UIAA jest organem zarządzającym tworzącym i wdrażającym zasady alpinizmu lodowego, a wszystkie inne organy, które organizują zawody alpinizmu lodowego, muszą przestrzegać tego samego. Niektóre z reguł tego sportu są następujące -

Przed wejściem

• Wspinacz musi być przywiązany liną 8 w kształcie, a także z liną zatrzymującą.

• Poczekaj na belayer być gotowym przed rozpoczęciem meczu.

• Poczekaj, aż sędzia będzie gotowy.

• Pozycje obu osi powinny znajdować się na obszarze startowym, który jest oznaczony niebieskim kolorem podczas wstrzymania.

• Należy wykonać wstępne przycięcie pierwszego szybkiego losowania.

• Gdy tylko jedna z osi opuści obszar startowy, stoper zostaje uruchomiony.

Podczas wynurzania

• W czasie przeglądu trasy okres wspinaczkowy jest ogłaszany z wyprzedzeniem wszystkim uczestniczącym sportowcom. O tym okresie decyduje główny sędzia turnieju i główny osadnik trasy.

• Każdy zawodnik ma prawo zapytać sędziego o pozostały czas wznoszenia.

• To sędzia prowadzący trasę ogłasza ostatnią minutę zawodów.

• Niektóre linie graniczne są narysowane w kolorze czerwonym. Jeśli zawodnik przekroczy tę czerwoną linię, zostanie zdyskwalifikowany ze sportu.

Koniec wspinaczki

Podejście rowerzysty kończy się w następujących przypadkach:

• Upływ czasu urzędowego

• Upadek jeźdźca

• Dotknięcie linii granicznej przez sportowca

• Jeśli wspinacz nie zdoła przyciąć sekwencji szybkich ciągów

• Jeśli jeździec dotknie ziemi po wznoszeniu

• Jeśli wspinacz używa innych urządzeń wspomagających wspinaczkę poza ręką, nogami, toporem lub ramieniem.

• Jeśli zawodnik nie założy obowiązkowego wyposażenia ochronnego określonego przez organy zarządzające.

Aby zostać doskonałym wspinaczem po lodzie, możesz wybrać jeden z dwóch poniższych sposobów. Jeździsz na wspinaczkę tak często, jak to możliwe, ale ten proces da ci bardzo powolny wynik lub zastosujesz trzyetapowe podejście. To znaczy -

• Ustaw swój cel
• Przeanalizuj aktualne mocne i słabe strony treningu
• Skoncentruj się na poprawianiu obszarów, w których jesteś słaby

Wyznaczać cele

Ważne jest, aby cel był konkretny, co oznacza, że ​​powinieneś skupić się tylko na tych obszarach, w których chcesz ulepszyć. Po drugie, powinno być mierzalne i przypisywalne. Nie powinno to być nierealne, chyba że znajdziesz się w pętli niepowodzenia nawet po liczbie N prób.

Kategoryzuj swoje cele jako krótkoterminowe, średnioterminowe lub długoterminowe. Pomoże Ci to uzyskać jasny obraz tego, co i jak chcesz osiągnąć szczegóły. Opracuj własną taktykę i formułę, aby osiągnąć sukces na każdym etapie sportu. Można to osiągnąć tylko poprzez właściwe zrozumienie swojego sportu i celu.

Analiza mocnych i słabych stron

Analiza siły i słabości powinna być wykonywana indywidualnie zarówno przez sportowca, jak i trenera. Znajdź słabe punkty, wypisz je i ciężko pracuj nad nimi, aby poprawić. Na przykład, jeśli chcesz rywalizować na poziomie mistrzostw świata, powinieneś bardziej poważnie podchodzić do timingu, liczenia ruchów, ustawienia stopy itp.

Podobnie, powinieneś również śledzić wyniki najlepszych graczy i wykorzystywać je jako punkt odniesienia do poprawy siebie. Staraj się ciężko pracować nad wysokim położeniem stopy i podciąganiem jednej ręki. Siła twoich mięśni, nóg i ramion ma duże znaczenie podczas dążenia do najwyższej pozycji.

Planowanie

Aby osiągnąć cele średnio- i długoterminowe, zaplanuj harmonogramy treningów. Podziel każdy harmonogram szkoleń na różne cykle. Ustal niektóre terminy, aby zakończyć każdy cykl i monitoruj swoje postępy. Na przykład, jeśli z natury jesteś bardzo dobry w wspinaczce górskiej, spróbuj doskonalić się w zwiększaniu siły mięśni, a jeśli z natury jesteś doskonały w tym, spróbuj poprawić prędkość.

Jak już wielokrotnie omawialiśmy, siła nóg i ramion są bardzo ważne, dlatego należy wykonywać podstawowe ćwiczenia, takie jak codzienny jogging przez 30-45 minut, robienie pompek i podciągnięć w celu zwiększenia siły pleców itp. i górną część ciała trzykrotnie w ciągu tygodnia, aby Twoje ciało było bardziej elastyczne.

Międzynarodowa Federacja Alpinizmu i Alpinizmu jest organem zarządzającym alpinizmu lodowego, który organizuje międzynarodowe mistrzostwa i turnieje na całym świecie. Oprócz tego każdy kraj ma swoje własne organy zarządzające, które działają pod kierunkiem UIAA, aby zapewnić uczciwą grę w tym sporcie w swoich krajach.

• Mistrzostwa Świata Juniorów
• Mistrzostwa Europy
• Mistrzostwa Azji
• Puchar Świata w alpinistyce lodowej Saas-Fee

Przedstawmy teraz krótkie podsumowanie niektórych mistrzów wspinaczki lodowej.

Maxim Tomilov

Maxim Tomilov jest rosyjskim alpinistą. Zdobył męski tytuł zawodowy UIAA Lead w roku 2012, który miał miejsce w jego rodzinnym mieście. Alexey Tomilov jest jego partnerem do treningu spermy.

W Mistrzostwach Świata 2015, które odbyły się we Włoszech, ponownie zajął pierwsze miejsce w kategorii prowadzącej wraz z Woonseonem Shinem z Korei Południowej. Maxim Tomilov wygrał także Puchar Świata 2016, który odbył się w USA.

Nihal Sarkar

Nihal Sarkar jest tylko Indianina, który brał udział w UIAA 2016 Mistrzostwa Świata odbyła się w Korei od 15 ^th stycznia do 17 ^th styczniu.

Nihal urodził się w 1995 roku i zadebiutował jako lodowiec podczas Mistrzostw Azji, które odbyły się w Korei Południowej.

Obecnie jest wschodzącym graczem i pracuje nad mocą swoich rąk i nóg, ponieważ według niego są to dostawcy energii dla alpinisty.

Janez Svoljsak

Janez Svoljsak pochodzi ze Słowenii i urodził się w 1993 roku. W 2010 roku odważył się uprawiać ten alpinizm. W 2014 roku wziął udział w Pucharze Świata i zajął szóstą pozycję.

W 2016 UIAA World Tour Championship spisał się bardzo dobrze i zdobył złoty medal w Pucharze Świata Rabenstein i srebro w Mistrzostwach Saas-Fee.

W kategorii ołowiu, Svoljsak udało się uzyskać 3 ^rd pozycję i koronował się jako mistrz Europejskiej.

Shin Woonseon

Shin Woonseon to 34-letni mistrz z Korei. Uprawia ten sport od 11 lat. Zaczynała jako alpinistka spotowa i outdoorowa w Dageo w Korei.

Jej pierwsze mistrzostwa w ramach UIAA to 2007 World Tour, gdzie zdobyła złoty medal. Ponownie zdobyła złoty medal w 2010 World Tour, który odbył się w Busteni w Rumunii.

Wygrała także Puchar Świata w 2015 roku pokonując Angelikę Rainer.

Petra Klingler

Petra Klingler pochodzi ze Szwajcarii i ma 24 lata. Jest w tym sporcie od 2003 roku, a na arenie międzynarodowej od 2006 roku.

Zdobyła Młodzieżowe Mistrzostwa Monachium w 2011 roku. Była gwiazdą Mistrzostw Świata UIAA w Alpach Lodowych 2016.

W kategorii kobiet zajęła piąte miejsce w klasyfikacji generalnej. W 2015 r. Również zajęła trzecie miejsce w Rabenstein, drugie w Chamnany-en-Vanoise i pierwsze w Kirowie.

Marianne van der Steen

Marianne van der Steen urodziła się w 1984 roku i mieszkała w Holandii. W tym sporcie zadebiutowała w 2009 roku i potem już nigdy nie oglądała się za siebie.

Według Marianne wspinaczka lodowa to nic innego jak doskonała harmonia współpracy pomiędzy sprzętem a siłą fizyczną wspinacza.

W 2016 UIAA Mistrzostw Świata, a jej wydajność nie była tak dobra w kategorii ołowiu jako ona w rankingu 15 ^th , ale z drugiej strony dała jej najlepszy w kategorii prędkości i zrobił miejsce dla siebie w ciągu 10 najlepszych.

Angelika Rainer

Angelika Rainer jest włoską alpinistką lodową, która urodziła się w 1986 roku. W tym sporcie zadebiutowała w 2005 roku i udowodniła, że ​​jest najlepsza we wszystkich nadchodzących imprezach.

W ciągu siedmiu sezonów mistrzostw świata dwukrotnie znalazła się na szczycie listy rankingowej (2012, 2015) i czterokrotnie zajęła drugie miejsce na liście najlepszych zawodników.

Według niej, umiejętności techniczne, siła i siła ramion to trzy kluczowe elementy, które pozwalają odnieść sukces w wspinaczce lodowej.