IPv6 - nagłówki
Cud IPv6 tkwi w jego nagłówku. Adres IPv6 jest 4 razy większy niż adres IPv4, ale co zaskakujące, nagłówek adresu IPv6 jest tylko 2 razy większy niż nagłówka IPv4. Nagłówki IPv6 mają jeden stały nagłówek i zero lub więcej opcjonalnych (rozszerzenia) nagłówków. Wszystkie niezbędne informacje, które są niezbędne dla routera, są przechowywane w stałym nagłówku. Nagłówek rozszerzenia zawiera opcjonalne informacje, które pomagają routerom zrozumieć, jak obsługiwać pakiet / przepływ.
Naprawiono nagłówek
Stały nagłówek IPv6 ma 40 bajtów i zawiera następujące informacje.
SN | Pole i opis |
---|---|
1 | Version (4-bity): reprezentuje wersję protokołu internetowego, tj. 0110. |
2 | Traffic Class(8-bitów): Te 8 bitów jest podzielonych na dwie części. 6 najbardziej znaczących bitów jest używanych dla typu usługi, aby router wiedział, jakie usługi powinny być dostarczone do tego pakietu. Najmniej znaczące 2 bity są używane dla Explicit Congestion Notification (ECN). |
3 | Flow Label(20-bitowe): ta etykieta jest używana do utrzymania sekwencyjnego przepływu pakietów należących do komunikacji. Źródło oznacza sekwencję, aby pomóc routerowi określić, czy dany pakiet należy do określonego przepływu informacji. To pole pomaga uniknąć zmiany kolejności pakietów danych. Jest przeznaczony do przesyłania strumieniowego / mediów w czasie rzeczywistym. |
4 | Payload Length(16-bitowe): To pole służy do informowania routerów, ile informacji zawiera określony pakiet w swoim ładunku. Ładunek składa się z nagłówków rozszerzeń i danych górnej warstwy. Przy 16 bitach można wskazać do 65535 bajtów; ale jeśli nagłówki rozszerzeń zawierają nagłówek rozszerzenia Hop-by-Hop, wówczas ładunek może przekroczyć 65535 bajtów, a to pole jest ustawione na 0. |
5 | Next Header(8-bitów): To pole jest używane do wskazania typu nagłówka rozszerzenia lub, jeśli nagłówek rozszerzenia nie jest obecny, oznacza to jednostkę PDU górnej warstwy. Wartości typu jednostki PDU górnej warstwy są takie same, jak w przypadku protokołu IPv4. |
6 | Hop Limit(8-bitów): To pole służy do zatrzymywania pakietów w nieskończonej pętli w sieci. To jest to samo, co TTL w IPv4. Wartość pola Limit przeskoków jest zmniejszana o 1, gdy przechodzi przez łącze (router / przeskok). Gdy pole osiągnie 0, pakiet jest odrzucany. |
7 | Source Address (128 bitów): To pole wskazuje adres nadawcy pakietu. |
8 | Destination Address (128 bitów): To pole zawiera adres zamierzonego odbiorcy pakietu. |
Nagłówki rozszerzeń
W IPv6 stały nagłówek zawiera tylko tyle informacji, które są niezbędne, unikając tych, które albo nie są wymagane, albo są rzadko używane. Wszystkie takie informacje są umieszczane między stałym nagłówkiem a nagłówkiem górnej warstwy w postaci nagłówków rozszerzeń. Każdy nagłówek rozszerzenia jest oznaczony odrębną wartością.
Gdy używane są nagłówki rozszerzeń, pole Następny nagłówek stałego nagłówka IPv6 wskazuje na pierwszy nagłówek rozszerzenia. Jeśli jest jeszcze jeden nagłówek rozszerzenia, wówczas pole „Następny nagłówek” pierwszego nagłówka rozszerzenia wskazuje na drugi i tak dalej. Ostatnie pole „Następny nagłówek” rozszerzenia wskazuje na nagłówek górnej warstwy. W ten sposób wszystkie nagłówki wskazują na następny w postaci listy połączonej.
Jeśli pole Następny nagłówek zawiera wartość 59, oznacza to, że po tym nagłówku nie ma żadnych nagłówków, nawet nagłówek górnej warstwy.
Następujące nagłówki rozszerzeń muszą być obsługiwane zgodnie z RFC 2460:
Kolejność nagłówków rozszerzeń powinna być następująca:
Te nagłówki:
1. powinny być przetwarzane przez Pierwsze i kolejne miejsca docelowe.
2. powinny zostać przetworzone przez Miejsce docelowe.
Nagłówki rozszerzeń są ułożone jeden po drugim w postaci listy połączonej, jak pokazano na poniższym diagramie: