Ludzkie oko i kolorowy świat

Wprowadzenie

Oko ludzkie jest jednym z najcenniejszych i najbardziej wrażliwych narządów zmysłów. Daje nam możliwość dostrzeżenia wspaniałych i kolorowych rzeczy wokół nas.

Ludzkie oko jest bardzo podobne do aparatu.
System soczewek oka tworzy obraz na światłoczułym ekranie znanym jako retina (patrz zdjęcie podane poniżej).
Światło dociera do oka przez cienką membranę zwaną cornea.

Przy średnicy około 2,3 cm gałka oczna ma prawie kulisty kształt.
Za rogówką znajduje się struktura znana jako iris (patrz zdjęcie podane powyżej).
Irys to ciemna muskularna przepona; pełni główną funkcję kontrolowania wielkości źrenicy.
Źrenica pełni główną funkcję kontrolowania i regulowania ilości światła wpadającego do oka.
Soczewka oka tworzy na siatkówce odwrócony rzeczywisty obraz obiektu.

Soczewka oka, która składa się z włóknistego, galaretowatego materiału, odgrywa ważną rolę; ponadto zmiana krzywizny soczewki oka zmienia również ogniskową.
Kiedy mięśnie są w stanie rozluźnienia, soczewka kurczy się i staje się cienka; w związku z tym jego ogniskowa zwiększa się w tej pozycji i pozwala nam wyraźnie widzieć odległe obiekty.
Z drugiej strony, gdy patrzysz na obiekt bliżej oka, mięśnie rzęskowe kurczą się; w rezultacie krzywizna soczewki oka zwiększa się i soczewka oka staje się grubsza. W takim stanie ogniskowa soczewki oka maleje, co pozwala nam wyraźnie widzieć pobliskie obiekty.
Taka zdolność soczewki oka do regulacji ogniskowej jest znana jako accommodation.
Ponadto ogniskowa soczewki oka nie może zostać zmniejszona poniżej pewnej (minimalnej) granicy. To jest powód, dla którego nie możemy czytać książki trzymanej bardzo blisko oczu, a raczej musimy zachować pewien dystans.
Aby wygodnie i wyraźnie zobaczyć obiekt, należy trzymać go w odległości (około) 25 cm z oczu.
Jednak nie ma granicy najdalszego punktu; oko ludzkie widzi obiekty nieskończoności, np. księżyc, gwiazdy itp.

Kiedy krystaliczna soczewka oka (zwykle w podeszłym wieku) staje się mleczna i mętna, nazywa się to cataract.
Zaćma powoduje częściową lub całkowitą utratę wzroku; jednak można go leczyć poprzez operację usunięcia zaćmy.
Poniżej przedstawiono trzy powszechne wady wzroku w zakresie refrakcji -
- Krótkowzroczność lub krótkowzroczność
- Hipermetropia lub dalekowzroczność i
- Presbyopia
Omówmy w skrócie każdy z nich:

Krótkowzroczność jest również znana jako krótkowzroczność.
Osoba cierpiąca na krótkowzroczność może wyraźnie widzieć pobliskie obiekty, ale nie widzi wyraźnie odległych obiektów.

Jak pokazano na powyższym obrazku, w a myopic eyeobraz odległego obiektu powstaje przed siatkówką zamiast na siatkówce.
Krótkowzroczność może powstać z powodu -
- Nadmierna krzywizna soczewki oka lub
- Wydłużenie gałki ocznej.
Wadę tę można naprawić za pomocą pliku concave lens o odpowiedniej mocy.
Jak pokazano na powyższym obrazku, używając concave lenso odpowiedniej mocy, przywraca obraz do siatkówki; podobnie wada zostanie naprawiona.

Hipermetropia jest również znana jako dalekowzroczność.
Osoba cierpiąca na hipermetropię może wyraźnie widzieć odległe obiekty, ale nie widzi wyraźnie pobliskich obiektów.
W takim przypadku, jak pokazano na poniższym obrazku, bliższy punkt znajduje się dalej od normalnego bliskiego punktu (tj. 25 cm).

Może wystąpić hipermetropia z powodu
Ogniskowa soczewki oka - gdy jest za długa lub
Gałka oczna stała się za mała.
Hipermetropię można skorygować za pomocą pliku convex lens o odpowiedniej mocy.
Jak pokazano na powyższym obrazku, okulary z soczewkami zbieżnymi zapewniają dodatkową siłę ogniskowania, która pomaga w tworzeniu obrazu na siatkówce.

Prezbiopia, problem ze wzrokiem, powstaje z powodu stopniowego osłabienia mięśni rzęskowych i zmniejszającej się elastyczności soczewki oka.
Niektórzy ludzie cierpią na krótkowzroczność i hipermetropię; taki rodzaj wady wzroku leczy się za pomocąbifocal soczewki.
Powszechny typ soczewek dwuogniskowych składa się zarówno z soczewek wklęsłych, jak i wypukłych.