DCN - Internetworking
W prawdziwym świecie sieci pod tą samą administracją są na ogół rozproszone geograficznie. Może istnieć wymóg połączenia dwóch różnych sieci tego samego lub różnych rodzajów. Routing między dwiema sieciami nosi nazwę intersieci.
Sieci można uznać za różne na podstawie różnych parametrów, takich jak protokół, topologia, sieć warstwy 2 i schemat adresowania.
W intersieci routery znają swoje adresy i adresy poza nimi. Mogą być skonfigurowane statycznie, aby pracować w innej sieci lub mogą się uczyć, używając protokołu routingu międzysieciowego.
Protokoły routingu używane w organizacji lub administracji nazywane są protokołami bramy wewnętrznej lub IGP. RIP, OSPF to przykłady protokołu IGP. Routing między różnymi organizacjami lub administracjami może mieć protokół Exterior Gateway, a istnieje tylko jeden EGP, tj. Border Gateway Protocol.
Tunelowanie
Jeśli są to dwie oddzielne geograficznie sieci, które chcą się ze sobą komunikować, mogą wdrożyć dedykowaną linię między nimi lub muszą przekazywać swoje dane przez sieci pośredniczące.
Tunelowanie to mechanizm, za pomocą którego dwie lub więcej takich samych sieci komunikuje się ze sobą, omijając pośrednie zawiłości sieciowe. Tunelowanie jest skonfigurowane na obu końcach.
Gdy dane wchodzą z jednego końca tunelu, są oznaczane. Te oznaczone dane są następnie kierowane do sieci pośredniej lub tranzytowej, aby dotrzeć na drugi koniec tunelu. Kiedy dane istnieją, Tunnel, jego tag jest usuwany i dostarczany do innej części sieci.
Oba końce wydają się być bezpośrednio połączone, a znakowanie sprawia, że dane są przesyłane przez sieć tranzytową bez żadnych modyfikacji.
Fragmentacja pakietów
Większość segmentów Ethernet ma ustaloną maksymalną jednostkę transmisji (MTU) na 1500 bajtów. Pakiet danych może mieć większą lub mniejszą długość w zależności od aplikacji. Urządzenia na ścieżce tranzytu mają również swoje możliwości sprzętowe i programowe, które mówią, jaką ilość danych może obsłużyć urządzenie i jaki rozmiar pakietu może przetworzyć.
Jeśli rozmiar pakietu danych jest mniejszy lub równy rozmiarowi pakietu, który może obsłużyć sieć tranzytowa, jest on przetwarzany neutralnie. Jeśli pakiet jest większy, jest dzielony na mniejsze części, a następnie przesyłany dalej. Nazywa się to fragmentacją pakietów. Każdy fragment zawiera ten sam adres docelowy i źródłowy i jest łatwo kierowany przez ścieżkę tranzytową. Na końcu odbiorczym jest ponownie montowany.
Jeśli pakiet z bitem DF (nie fragmentuj) ustawionym na 1 dociera do routera, który nie może obsłużyć pakietu ze względu na jego długość, pakiet jest odrzucany.
Gdy pakiet jest odbierany przez router, ma ustawiony bit MF (więcej fragmentów) na 1, router wie, że jest to pofragmentowany pakiet i części oryginalnego pakietu są w drodze.
Jeśli pakiet jest pofragmentowany za mały, narzut rośnie. Jeśli pakiet jest zbyt duży, router pośredniczący może nie być w stanie go przetworzyć i może zostać odrzucony.