F # - interfejsy

Interfejsy zapewniają abstrakcyjny sposób zapisywania szczegółów implementacji klasy. Jest to szablon, który deklaruje metody, które klasa musi zaimplementować i ujawnić publicznie.

Składnia

Interfejs określa zestawy powiązanych elementów, które implementują inne klasy. Ma następującą składnię -

// Interface declaration:
[ attributes ]
type interface-name =
   [ interface ]
      [ inherit base-interface-name ...]
      abstract member1 : [ argument-types1 -> ] return-type1
      abstract member2 : [ argument-types2 -> ] return-type2
      ...
   [ end ]
	
// Implementing, inside a class type definition:
interface interface-name with
   member self-identifier.member1 argument-list = method-body1
   member self-identifier.member2 argument-list = method-body2
// Implementing, by using an object expression:
[ attributes ]
let class-name (argument-list) =
   { new interface-name with
      member self-identifier.member1 argument-list = method-body1
      member self-identifier.member2 argument-list = method-body2
      [ base-interface-definitions ]
   }
member-list

Uwaga -

  • W deklaracji interfejsu członkowie nie są zaimplementowani.

  • Członkowie są abstrakcyjni, zadeklarowani przez abstractsłowo kluczowe. Możesz jednak podać domyślną implementację przy użyciudefault słowo kluczowe.

  • Interfejsy można implementować za pomocą wyrażeń obiektów lub typów klas.

  • W implementacji klas lub obiektów musisz dostarczyć treści metod dla abstrakcyjnych metod interfejsu.

  • Słowa kluczowe interface i end, które oznaczają początek i koniec definicji, są opcjonalne.

Na przykład,

type IPerson =
   abstract Name : string
   abstract Enter : unit -> unit
   abstract Leave : unit -> unit

Wywołanie metod interfejsu

Metody interfejsu są wywoływane za pośrednictwem interfejsu, a nie przez wystąpienie klasy lub typu implementującego interfejs. Aby wywołać metodę interfejsu, należy przesłać rzutowanie do typu interfejsu przy użyciu:> operator (operator upcast).

Na przykład,

(s :> IPerson).Enter()
(s :> IPerson).Leave()

Poniższy przykład ilustruje koncepcję -

Przykład

type IPerson =
   abstract Name : string
   abstract Enter : unit -> unit
   abstract Leave : unit -> unit

type Student(name : string, id : int) =
   member this.ID = id
   interface IPerson with
      member this.Name = name
      member this.Enter() = printfn "Student entering premises!"
      member this.Leave() = printfn "Student leaving premises!"

type StuffMember(name : string, id : int, salary : float) =
   let mutable _salary = salary

   member this.Salary
      with get() = _salary
      and set(value) = _salary <- value

   interface IPerson with
      member this.Name = name
      member this.Enter() = printfn "Stuff member entering premises!"
      member this.Leave() = printfn "Stuff member leaving premises!"

let s = new Student("Zara", 1234)
let st = new StuffMember("Rohit", 34, 50000.0)

(s :> IPerson).Enter()
(s :> IPerson).Leave()
(st :> IPerson).Enter()
(st :> IPerson).Leave()

Kiedy kompilujesz i wykonujesz program, daje to następujące dane wyjściowe -

Student entering premises!
Student leaving premises!
Stuff member entering premises!
Stuff member leaving premises!

Dziedziczenie interfejsu

Interfejsy mogą dziedziczyć z jednego lub więcej interfejsów podstawowych.

Poniższy przykład przedstawia koncepcję -

type Interface1 =
   abstract member doubleIt: int -> int

type Interface2 =
   abstract member tripleIt: int -> int

type Interface3 =
   inherit Interface1
   inherit Interface2
   abstract member printIt: int -> string

type multiplierClass() =
   interface Interface3 with
      member this.doubleIt(a) = 2 * a
      member this.tripleIt(a) = 3 * a
      member this.printIt(a) = a.ToString()

let ml = multiplierClass()
printfn "%d" ((ml:>Interface3).doubleIt(5))
printfn "%d" ((ml:>Interface3).tripleIt(5))
printfn "%s" ((ml:>Interface3).printIt(5))

Kiedy kompilujesz i wykonujesz program, daje to następujące dane wyjściowe -

10
15
5