SAS - Formaty liczbowe

SAS obsługuje szeroką gamę formatów danych numerycznych. Używa tych formatów na końcu nazw zmiennych, aby zastosować określony format liczbowy do danych. SAS używa dwóch rodzajów formatów numerycznych. Jeden do odczytu określonych formatów danych numerycznych, który jest nazywanyinformat a inny do wyświetlania danych liczbowych w określonym formacie zwanym as output format.

Składnia

Składnia dla informacji numerycznej to -

Varname Formatnamew.d

Poniżej znajduje się opis użytych parametrów -

• Varname to nazwa zmiennej.

• Formatname to nazwa nazwy formatu liczbowego zastosowanego do zmiennej.

• w to maksymalna liczba kolumn danych (w tym cyfry po przecinku i sam przecinek), które mogą być przechowywane dla zmiennej.

• d to liczba cyfr po przecinku.

Czytanie formatów liczbowych

Poniżej znajduje się lista formatów używanych do wczytywania danych do SAS.

Wprowadź formaty liczbowe

Format	Posługiwać się
n.	Maksymalna liczba kolumn „n” bez separatora dziesiętnego.
n.p	Maksymalna liczba kolumn „n” z miejscami dziesiętnymi „p”.
COMMAn.p	Maksymalna liczba kolumn „n” z miejscami dziesiętnymi „p”, która usuwa przecinki lub znaki dolara.
COMMAn.p	Maksymalna liczba kolumn „n” z miejscami dziesiętnymi „p”, która usuwa przecinki lub znaki dolara.

Wyświetlanie formatów liczbowych

Podobnie jak w przypadku stosowania formatu podczas odczytu danych, poniżej znajduje się lista formatów używanych do wyświetlania danych na wyjściu programu SAS.

Wyjściowe formaty liczbowe

Format	Posługiwać się
n.	Wpisz maksymalną liczbę „n” cyfr bez separatora dziesiętnego.
n.p	Wpisz maksymalną liczbę kolumn „np” z kropkami dziesiętnymi „p”.
DOLLARn.p	Wpisz maksymalną liczbę „n” kolumn z miejscami dziesiętnymi p, wiodącymi znakami dolara i przecinkiem na tysięcznym miejscu.

Uwaga -

• Jeśli liczba cyfr po przecinku jest mniejsza niż specyfikator formatu, tozeros will be appended na końcu.

• Jeśli liczba cyfr po przecinku jest większa niż specyfikator formatu, to ostatnia cyfra będzie rounded off.

Przykłady

Poniższe przykłady ilustrują powyższe scenariusze.

DATA MYDATA1;
input x 6.; /*maxiiuum width of the data*/
format x 6.3;
datalines;
8722
93.2
.1122
15.116
PROC PRINT DATA = MYDATA1;
RUN;

DATA MYDATA2;
input x 6.; /*maximum width of the data*/
format x 5.2;
datalines;
8722
93.2
.1122
15.116
PROC PRINT DATA = MYDATA2;
RUN;
DATA MYDATA3;
input x 6.; /*maximum width of the data*/
format x DOLLAR10.2;
datalines;
8722
93.2
.1122
15.116
PROC PRINT DATA = MYDATA3;
RUN;

Kiedy wykonujemy powyższy kod, otrzymujemy następujący wynik -

# MYDATA1.
Obs 	x
1 	8722.0 # Display 6 columns with zero appended after decimal.
2 	93.200 # Display 6 columns with zero appended after decimal.
3 	0.112  # No integers before decimal, so display 3 available digits after decimal.
4 	15.116 # Display 6 columns with 3 available digits after decimal.

# MYDATA2
Obs 	x
1 	8722  # Display 5 columns. Only 4 are available.
2 	93.20 # Display 5 columns with zero appended after decimal.
3 	0.11  # Display 5 columns with 2 places after decimal.
4 	15.12 # Display 5 columns with 2 places after decimal.

# MYDATA3
Obs 	x
1 	$8,722.00 # Display 10 columns with leading $ sign, comma at thousandth place and zeros appended after decimal.
2 	$93.20    # Only 2 integers available before decimal and one available after the decimal.
3 	$0.11	  # No integers available before decimal and two available after the decimal.
4 	$15.12    # Only 2 integers available before decimal and two available after the decimal.