TSSN - wspólny podsystem sterowania
W tym rozdziale omówimy sposób działania podsystemu wspólnego sterowania w telekomunikacyjnych systemach przełączających i sieciach.
W celu nawiązywania połączeń między różnymi centralami, co może dalej prowadzić do połączeń międzymiastowych, opracowano system przełączania Crossbar, a pierwszy patent przyznano w 1915 r. Jednak AT&T opracowała pierwszy system przełączania Crossbar w 1938 r. Przełączanie Crossbar system wprowadził Common Control Subsystem w swoim systemie przełączania.
Aby to zrozumieć, przyjrzyjmy się problemowi stworzonemu przez sieć wielu giełd systemu Strowger.
Sieć wielu giełd
Gdy trzeba skontaktować się z abonentem należącym do określonej sieci, można skontaktować się z tą centralą na kilka sposobów; również nie ma jednej, ale jakiekolwiek wymiany są obecne na trasie.
W sieci z wieloma centralami trasy używane do nawiązania połączenia z określonym abonentem różnią się od czasu do czasu. W centrali Strowger po sieci Multi-Exchange, abonent musi być bardziej zainteresowany routingiem. Abonent powinien mieć dane o wszystkich numerach central znajdujących się na trasie. Mogą wystąpić sytuacje, w których abonent może zostać poproszony o ustanowienie połączenia na innych trasach; czasami staje się to kłopotliwe.
Poniższy rysunek przedstawia przykład topologii sieci z wieloma centralami.
Poziom jest zarezerwowany w każdej centrali Strowger, w której połączenia wychodzące są połączone z sąsiednimi centralami. Kontakty z tymi centralami są realizowane zgodnie z wybranymi numerami centrali podczas wykonywania połączeń.
Stąd wady implementacji sieci Multi-Exchange w przełączaniu to -
Numer identyfikacyjny abonenta zmienia się w zależności od trasy połączenia.
Użytkownik musi mieć wiedzę o topologii sieci i liczbie central w niej obecnych.
Liczba i wielkość wywoływanego abonenta różni się w zależności od centrali, z której pochodzi połączenie.
Aby przezwyciężyć te problemy, wprowadzono wspólny podsystem sterowania.
Wspólny podsystem sterowania
Aby uniknąć komplikacji i ułatwić abonentowi wykonanie połączenia, w systemie Common Control Sub zaimplementowano dwie główne idee. Pomysły są wymienione poniżej -
Przekierowanie połączenia powinno być wykonane przez centralę, ale nie przez wybierane numery.
Abonentowi należy nadać unikalny numer identyfikacyjny. Numer UIN zawiera numer centrali abonenta oraz numer wskazujący linię abonenta.
Abonentowi należy nadać unikalny numer identyfikacyjny. Numer UIN zawiera numer centrali abonenta oraz numer wskazujący linię abonenta.
Identyfikator giełdy + identyfikator linii abonenta
Jest to kombinacja kodu STD (Subscriber Trunk Dialing) i numeru abonenta; traktuj to jako fizyczny adres liniowy. Każdy użytkownik ma przypisany numer logiczny, niezależnie od numeru linii fizycznej. Mechanizm translacji adresów tłumaczy adres logiczny na rzeczywisty adres fizyczny w celu ustanowienia połączenia. Przetwarzanie połączenia odbywa się niezależnie od sieci komutacyjnej.
We wspólnym podsystemie sterowania zastosowano system dyrektora. Gdy tylko przetłumaczone cyfry zostaną przesłane, dyrektor może przetworzyć kolejne połączenie i nie jest zaangażowany w utrzymywanie obwodu dla konwersacji.
Poniższy rysunek przedstawia schemat wspólnego podsystemu sterowania, który zawiera podsystem przetwarzania połączeń, obwody ładowania, sterowanie pracą, sterowanie konserwacją i monitor zdarzeń.
Powyższy schemat blokowy jest prostym wskazaniem wspólnego systemu przełączania sterowania. Funkcje sterujące w systemie przełączającym można podzielić na następujące kategorie.
Monitorowanie zdarzeń
Sekcja Monitorowania Zdarzeń Podsystemu Sterowania monitoruje zdarzenia zachodzące poza centralą w jednostkach liniowych, węzłach magistrali i sygnalizacji między centralami oraz jednostkach nadawczo-odbiorczych. Wydarzenia w line unitssą - wezwanie do rozmowy i zwolnienie wezwania. Sterowanie przekaźnikami w celu nawiązania połączenia z wymaganą linią jest zdarzeniem wjunctures. Istnieje kontrola przekaźników między centralami w celu podłączenia, a także sygnalizacji wymaganych tonów zarówno do obwodów nadawcy, jak i odbiornika nainter exchange. To monitorowanie zdarzeń może być rozpowszechniane.
Przetwarzanie połączeń
Jednostki przetwarzania połączeń zawierają odbiornik cyfr i rejestr pamięci, które odbierają i przechowują numer wybierania od strony dzwoniącej. Jednostki zawierają również początkowych i końcowych tłumaczy. PlikInitial translator jest Office Code translatorktóry określa trasę połączenia przez sieć lub metodę lub stawkę opłat. PlikFinal translator jest Subscriber Code translatorktóra określa jednostkę linii, do której należy dołączyć wywołanie oraz kategorię linii wywoływanej. Nadawca Rejestru przesyła cyfrę trasy i wybraną cyfrę z wykorzystaniem odpowiedniej sygnalizacji, w zależności od wymagań centrali docelowej.
Ładowanie
Jest to związane z opłatami pobieranymi za wykonywane połączenia. Zależy to od rodzaju abonenta i usługi abonenta. Na przykład niektóre usługi, takie jak linie alarmowe lub naprawy usterek, są bezpłatne; kilka usług komercyjnych może również oferować usługi bezpłatne.
Obsługa i konserwacja
Sterowanie i obsługa sieci przełączającej za pomocą dwóch głównych technik znanych jako mapowanie w pamięci i mapowanie w sieci.
Mapa w pamięci
Ścieżka w tej technice jest określana przez oznaczenie elementów przełączających na różnych etapach zgodnie z zestawem danych binarnych określających ścieżkę, podczas gdy jednostka sterująca dostarcza dane. Na tym etapie wydawane jest polecenie rzeczywistego połączenia ścieżki. Ta technika mapowania w pamięci jest obecna w sterowaniu programami przechowywanymi.
Mapa w sieci
W tej technice wyszukiwanie ścieżki może odbywać się na poziomie wspólnej jednostki sterującej, gdzie zaznacza wlot i wylot do podłączenia, a rzeczywistą ścieżkę określa sieć przełączająca. Ta technika mapowania w sieci jest powszechna w wymianach Crossbar używających znaczników do sterowania.
Administracja i utrzymanie systemu komutacyjnego obejmuje takie czynności, jak oddanie do użytku nowych łączy abonenckich i łączy abonenckich, modyfikacja uprawnień do usług abonenckich oraz zmiana planów routingu w oparciu o stan sieci, które są wykonywane przy koordynacji systemów sterowania. Personel konserwacyjny wykonuje czynności konserwacyjne, takie jak nadzór nad prawidłowym funkcjonowaniem, przeprowadzanie testów i dokonywanie pomiarów dla różnych parametrów linii.