TSSN - Strowger Switching System

W tym rozdziale omówimy, jak działa system przełączania Strowger. Pierwsze w historii automatyczne przełączanie telefonu zostało opracowane przez Almon B Strowger. Ponieważ operator w ręcznej centrali telefonicznej był żoną swojego konkurenta i kierował całą działalność, Strowger pomyślał o opracowaniu systemu przełączającego, który nie wymaga operatora. Doprowadziło to do wynalezienia automatycznego systemu przełączania opracowanego przez Strowger.

Plik Strowger Switching system nazywany jest również systemem przełączania krok po kroku, ponieważ połączenia są nawiązywane w step-by-step sposób.

Automatyczny system przełączania

System ręcznego przełączania wymaga operatora, który po otrzymaniu żądania wykonuje połączenie. Tutaj operator jest jedyną osobą odpowiedzialną za nawiązywanie lub zwalnianie połączeń. W grę wchodzi prywatność rozmów oraz szczegóły wywoływanych i dzwoniących abonentów.

Przezwyciężając wady ręcznych systemów przełączania, automatyczne systemy przełączania mają następujące zalety -

• Bariery językowe nie wpłyną na prośbę o połączenie.

• Zachowany jest wyższy stopień prywatności.

• Szybsze nawiązywanie i zwalnianie połączeń jest gotowe.

• Ilość połączeń wykonywanych w danym okresie może zostać zwiększona.

• Połączenia można wykonywać niezależnie od obciążenia systemu lub pory dnia.

Rzućmy teraz trochę światła na sposób wykonywania połączenia i wybierania numeru bez pomocy operatora.

Wybieranie

W przeciwieństwie do ręcznego systemu przełączania, automatyczny system przełączania wymaga formalnego planu numeracji lub schematu adresowania w celu identyfikacji abonentów. Plan numeracji polega na tym, że numer identyfikuje abonenta, jest szerzej stosowany niż schemat adresowania, w którym abonent jest identyfikowany za pomocą ciągów alfanumerycznych. Musi więc istnieć mechanizm przesyłania tożsamości wywoływanego abonenta do centrali.

Taki mechanizm powinien być obecny w aparacie telefonicznym, aby połączenie było realizowane automatycznie z żądanym abonentem. W tym celu dominują metodyPulse Dialing i Multi FrequencyWybieranie. Spośród nich wybieranie impulsowe jest najczęściej używaną formą wybierania do daty.

Wybieranie impulsowe

Jak sama nazwa wskazuje, cyfry używane do identyfikacji abonentów są reprezentowane przez ciąg impulsów. Liczba impulsów w ciągu jest równa wartości cyfry, którą reprezentuje, z wyjątkiem przypadku zera, które jest reprezentowane przez 10 impulsów. Kolejne cyfry w liczbie są reprezentowane przez szereg ciągów impulsów. Impulsy te mają równą liczbę przedziałów czasowych, a liczba wytwarzanych impulsów będzie zgodna z wybraną liczbą.

Dwa kolejne pociągi różnią się od siebie przerwą między nimi, zwaną Inter-digit gap.Impulsy są generowane poprzez naprzemienne przerywanie i zamykanie obwodu między abonentem a centralą. Przykładowy ciąg impulsów pokazano na poniższym rysunku.

Powyższy rysunek przedstawia pulsujący wzór. Częstotliwość tętna wynosi zwykle 10 impulsów na sekundę z 10 procentową tolerancją. Przerwa między cyframi, nazywana przerwą między cyframi, wynosi co najmniej 200 ms.

Wzorzec wybierania impulsów w ostatnim czasie wykorzystuje współczynnik wypełnienia (stosunek między szerokością impulsu a okresem czasu przebiegu) impulsu nominalnie wynoszący 33 procent i istnieje górna granica odstępu między cyframi.

Telefon z tarczą obrotową

W tej sekcji dowiemy się, czym jest telefon z tarczą obrotową i jak działa. Na początek omówimy wady, które występowały przed wynalezieniem telefonu z wybieraniem obrotowym.

Technika wybierania impulsowego polega na tworzeniu i przerywaniu pętli abonenta. Może to przeszkadzać i wpływać na działanie głośnika, mikrofonu i dzwonka znajdujących się w telefonie. Ponadto czasy wybierania nie powinny wpływać na taktowanie ciągu impulsów, ponieważ doprowadzi to do wybrania niewłaściwego numeru.

Telefon z wybieraniem obrotowym powstał, aby rozwiązać występujące wówczas problemy. Mikrofon i głośnik są połączone i umieszczone w zestawie słuchawkowym. Zestaw posiada nakładkę na palec, której ułożenie sprawia, że ​​wybieranie jest odpowiednie. Poniższy rysunek pokazuje, jak wygląda tarcza obrotowa.

Pokrętło obsługuje się poprzez umieszczenie palca w otworze odpowiednim dla wybieranej cyfry. Teraz, przeciągając płytkę palcową w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara do pozycji zatrzymania palca i puszczając tarczę przez cofnięcie palca, tworzy wybierany numer. Płytka palcowa i powiązany mechanizm powracają teraz do pozycji spoczynkowej pod wpływem sprężyny. Tarcza jest gotowa na następny numer.

Impulsy wybierania są wytwarzane podczas ruchu powrotnego płytki palca, eliminując w ten sposób element ludzki w taktowaniu impulsów. Poniższy rysunek przedstawia otwory w tarczy i ogranicznik palców.

Telefon z obrotowym wybieraniem numerów wykorzystuje do realizacji wybierania impulsowego:

• Płytka na palec i sprężyna
• Wał, przekładnia i koło zębate
• Mechanizm zapadkowo-zapadkowy
• Krzywka impulsowa i krzywka tłumiąca lub mechanizm spustowy
• Kontakt impulsowy
• Regulator odśrodkowy i przekładnia ślimakowa
• Obwody obejściowe nadajnika, odbiornika i dzwonka

Mechanizm wewnętrzny

Mechanizm krzywkowy lub mechanizm spustowy pomaga w wybieraniu. Ten mechanizm jest używany do obsługi styku impulsowego. Rozważmy działanie telefonu z tarczą obrotową za pomocą mechanizmu krzywkowego. Poniższy rysunek pomoże ci zrozumieć wewnętrzny mechanizm.

Krzywka tłumiąca pomaga w utrzymaniu krzywki impulsowej z dala od styków impulsowych. Gdy tarcza obrotowa znajduje się w pozycji spoczynkowej, styki impulsowe są oddalone od krzywki impulsowej. Kiedy wybierany jest numer, poprzez umieszczenie palca w otworze wybierania, co oznacza, że ​​tarcza jest przemieszczana z jej położenia, wówczas styki Impulsowe zbliżają się do krzywki Impulsing. Ten obrót płytki palcowej powoduje obrót wału głównego.

Gdy tarcza jest obracana w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara, zapadka ślizga się po zapadce podczas tego ruchu w prawo. Grzechotka, koło zębate, koło zębate i regulator są nieruchome podczas ruchu tarczy w prawo. Kiedy tarcza powraca, zapadka zazębia się i obraca zapadkę.

Całe koło zębate, koło zębate, regulator obrotów, a równomierność prędkości obrotowej jest utrzymywana przez regulator. Krzywka impulsowa, która jest przymocowana do wału zębnika, teraz przerywa i tworzy styki impulsowe, które z kolei powodują impulsy w obwodzie. Kształt krzywki impulsowej jest taki, że okresy przerwy i zadziałania są w stosunku 2: 1. Gdy tarcza zbliża się do położenia spoczynkowego, krzywka tłumiąca ponownie odsuwa styki impulsowe od krzywki impulsowej. Ta czynność polegająca na powrocie do pozycji spoczynkowej i oczekiwaniu na wybranie drugiego numeru tworzy lukę zwaną przerwą między cyframi, której czas jest niezależny od pauzy, która może wystąpić między dwiema kolejnymi cyframi, ze względu na nawyk wybierania numeru przez człowieka. . Ta luka jest również zapewniona przed wybraniem pierwszej cyfry poprzez niewielką zmianę w konstrukcji krzywki tłumiącej.

Impuls generowany przez ten mechanizm jest następnie przesyłany do systemów komutacyjnych, w których zestawiane jest połączenie z wybieranym numerem. Procedura przełączania systemów została omówiona w kolejnym rozdziale. W międzyczasie przyjrzyjmy się sygnałom sygnalizacyjnym, które służą do wskazania stanu abonentów.

Sygnały dźwiękowe

W tej sekcji zrozumiemy, czym są dźwięki sygnalizacyjne i jak one działają. W związku z wymianą centrali ręcznych operator, który wcześniej informował abonentów wywołujących o sytuacji abonentów wywoływanych, musiał zostać zastąpiony różnymi tonami wskazującymi na różne sytuacje.

Rozważ następujące pięć funkcji sygnalizacyjnych związanych z abonentem, które ma wykonać operator:

• Odpowiedz abonentowi wywołującemu, że system jest gotowy do odebrania identyfikacji abonenta wywoływanego.

• Poinformuj abonenta wywołującego, że połączenie jest nawiązywane.

• Zadzwoń dzwonkiem wezwanej strony.

• Poinformuj abonenta dzwoniącego, jeśli abonent wywoływany jest zajęty.

• Poinformuj abonenta wywołującego, jeśli z jakiegoś powodu linia wywoływana jest nieosiągalna.

Funkcja 2 nie jest sygnalizowana w układzie przełączającym Strowger. Funkcję sygnalizacyjną 1 spełnia wysłanie sygnału wybierania do abonenta wywołującego.

Sygnał wybierania

Ton wybierania to dźwięk sygnalizujący, że centrala jest gotowa do przyjęcia wybieranych cyfr od abonenta. Numer należy wybierać tylko wtedy, gdy słychać ten sygnał. W przeciwnym razie cyfry wybrane przed tym sygnałem nie będą uwzględniane. Doprowadzi to do wybrania niewłaściwego numeru.

Sygnał wybierania to generalnie ciągły ton 33 Hz lub 50 Hz lub 400 Hz, jak pokazano poniżej.

Dzwonek

Po wybraniu numeru abonenta wywoływanego i uzyskaniu linii abonenta wywoływanego centrala sterująca wysyła prąd dzwonienia do aparatu telefonicznego abonenta, co jest znanym schematem podwójnego dzwonienia.

Jednocześnie urządzenie sterujące wysyła sygnał dzwonienia do abonenta wywołującego, który ma wzór podobny do prądu dzwonienia. Wzór podwójnego pierścienia dwóch pierścieni jest oddzielony przerwą czasową 0,2 s, a dwa wzory podwójnego pierścienia odstępem 2 s, jak pokazano na poniższym rysunku.

Sygnał zajętości

Po wybraniu żądanego numeru, jeżeli wywoływany abonent lub linie na centrali nie mogą swobodnie nawiązać połączenia, dzwoniącemu abonentowi wysyłany jest sygnał zajętości wskazujący, że linie lub abonent jest zajęty; nazywa się to tonem zajętości.

Busty ton sygnału 400 Hz z okresem ciszy pomiędzy. Czasy trwania serii i ciszy mają tę samą wartość 0,75 s lub 0,75 s.

Numer nieosiągalny ton

Jeżeli abonent wywoływany jest niesprawny lub rozłączony lub błąd w wybieraniu prowadzi do wybrania wolnej linii, sytuacja taka sygnalizowana jest ciągłym sygnałem 400Hz, nazywanym tonem numer nieosiągalny. Poniższa ilustracja przedstawia ciągły sygnał 400 Hz.

Dźwięk przekierowania lub dzwonienia w toku

Gdy połączenie abonenckie jest kierowane przez kilka różnych typów central, słyszy się różne tony trwającego połączenia, gdy połączenie przechodzi przez różne centrale. Taki sygnał jest nieciągłym wzorem 400 Hz lub 800 Hz. Ten sygnał ma różne wzorce w różnych systemach.

• W systemach elektromechanicznych jest to zwykle 800 Hz ze współczynnikiem wypełnienia 50% i okresem włączenia / wyłączenia 0,5 s.

• W analogowych centralach elektronicznych jest to wzorzec 400 Hz z okresem 0,5s ON i 2,5s OFF.

• W centralach cyfrowych jest to sygnał 400 Hz z okresami załączania / wyłączania 0,1 s.

Sygnał tonu przekierowania lub tonu połączenia w toku jest pokazany poniżej.

Aby przezwyciężyć problem rozpoznawania różnicy w tych tonach dla tych, którzy nie są obeznani z sygnalizacją telefoniczną i rzadko dzwonią, wprowadzono później komunikaty głosowe.