TSSN - systemy przełączające

W tym rozdziale zrozumiemy, jak działają systemy przełączające. System przełączający można rozumieć jako zbiór elementów przełączających rozmieszczonych i sterowanych w taki sposób, aby utworzyć wspólną ścieżkę między dowolnymi dwoma odległymi punktami. Wprowadzenie systemów przełączających zmniejszyło złożoność okablowania i sprawiło, że telefonowanie było bezproblemowe.

Klasyfikacja systemów przełączania

We wczesnych stadiach systemów telekomunikacyjnych proces i etapy przełączania odgrywały ważną rolę w tworzeniu lub zrywaniu połączeń. Na początkowych etapach systemy przełączające były obsługiwane ręcznie. Systemy te zostały później zautomatyzowane. Poniższy schemat blokowy przedstawia klasyfikację systemów przełączających.

Obsługiwane były systemy przełączania na wczesnych etapach manually. Połączenia były wykonywane przez operatorów na centralach telefonicznych w celu nawiązania połączenia. Aby zminimalizować wady obsługi ręcznej, wprowadzono automatyczne systemy przełączania.

Plik Automatic systemy przełączające są klasyfikowane jako:

  • Electromechanical Switching Systems − Tutaj przełączniki mechaniczne są sterowane elektrycznie.

  • Electronic Switching Systems − Tutaj do celów przełączania używane są komponenty elektroniczne, takie jak diody, tranzystory i układy scalone.

Elektromechaniczne systemy przełączające

Elektromechaniczne systemy przełączające są połączeniem mechanicznych i elektrycznych typów przełączania. Zastosowano w nich obwody elektryczne i przekaźniki mechaniczne. Elektromechaniczne systemy przełączające są dalej klasyfikowane w następujący sposób.

Krok po kroku

Plik Step-by-step system przełączania jest również nazywany Strowgersystem przełączania według jego wynalazcy AB Strowger. Funkcje sterujące w systemie Strowger są wykonywane przez obwody związane z elementami przełączającymi w systemie.

Poprzeczka

Plik Crossbarsystemy przełączające mają przewodowe podsystemy sterowania, które wykorzystują przekaźniki i zatrzaski. Podsystemy te mają ograniczone możliwości i praktycznie niemożliwe jest ich modyfikowanie w celu zapewnienia dodatkowych funkcjonalności.

Elektroniczne systemy przełączania

Elektroniczne systemy przełączania są obsługiwane za pomocą procesora lub komputera, który kontroluje czasy przełączania. Instrukcje są programowane i przechowywane na procesorze lub komputerze sterującym operacjami. Ta metoda przechowywania programów na procesorze lub komputerze nosi nazwęStored Program Control (SPC)technologia. Nowe obiekty można dodać do plikuSPC system poprzez zmianę programu sterującego.

Schemat przełączania stosowany przez elektroniczne systemy przełączania może być również Space Division Switching or Time Division Switching.W przełączaniu z podziałem przestrzeni wyznaczana jest dedykowana ścieżka między wywołującym a wywoływanymi abonentami przez cały czas trwania połączenia. W przełączaniu z podziałem czasu próbkowane wartości sygnałów mowy są przesyłane w stałych odstępach czasu.

Przełączanie z podziałem czasu może być analogowe lub cyfrowe. W przypadku przełączania analogowego próbkowane poziomy napięcia są przesyłane bez zmian. Jednak w przypadku przełączania binarnego są one kodowane binarnie i przesyłane. Jeśli zakodowane wartości są przesyłane w tym samym przedziale czasu od wejścia do wyjścia, wówczas wywoływana jest technikaSpace Switching. Jeśli wartości są przechowywane i przesyłane do wyjścia w odstępach czasu, wywoływana jest technikaTime Switching. Cyfrowy przełącznik z podziałem czasu może być również zaprojektowany przy użyciu kombinacji technik przełączania przestrzeni i czasu.

Sieć telekomunikacyjna

Sieć telekomunikacyjna to grupa systemów, które nawiązują połączenie zdalne. Systemy komutacyjne są częścią sieci telekomunikacyjnej.

Rozdzielnie zapewniają połączenie między różnymi abonentami. Takie systemy komutacyjne mogą być grupowane w celu utworzenia sieci telekomunikacyjnej. Systemy przełączające są połączone liniami zwanymiTrunks. Wiersze, które biegną do siedziby subskrybenta, nazywane są Subscriber Lines.

Poniższy rysunek przedstawia sieć telekomunikacyjną.

Od wczesnych do późniejszych etapów XX wieku (1900-80), kiedy trzeba było wykonać połączenie na odległość, najpierw kierowano połączenie do operatora w najbliższej centrali, a następnie numer i lokalizację wywoływanego abonenta odnotowano. Tutaj zadaniem operatora było nawiązanie połączenia ze zdalną centralą telefoniczną, a następnie przywołanie abonenta wywołującego w celu ustanowienia połączenia. Ten system nawiązywania połączeń nazywa sięTrunk call system.

Na przykład osoba w Hyderabad może zarezerwować połączenie miejskie do Bombaju i czekać, aż operator oddzwoni, gdy operator ustanowi połączenie przez linie miejskie i systemy przełączające.

Podstawy systemu przełączającego

W tej sekcji poznamy różne komponenty i terminy używane w systemach przełączających.

Wloty i wyloty

Nazywa się zbiór obwodów wejściowych centrali Inlets a zestaw obwodów wyjściowych nazywa się Outlets. Podstawową funkcją systemu przełączającego jest ustanowienie ścieżki elektrycznej między daną parą wlot-wylot.

Zwykle, N wskazuje wloty, a wyloty są oznaczone M. Tak więc sieć przełączająca maN wloty i M zbytu.

Matryca przełączania

Sprzęt używany do ustanowienia połączenia między wlotami i wylotami nazywa się Switching Matrix albo Switching Network.Ta sieć komutacyjna to grupa połączeń powstałych w procesie łączenia wejść i wyjść. Tym samym różni się od wspomnianej powyżej sieci telekomunikacyjnej.

Rodzaje połączeń

Istnieją cztery typy połączeń, które można ustanowić w sieci telekomunikacyjnej. Połączenia są następujące -

  • Lokalne połączenie telefoniczne między dwoma abonentami w systemie.
  • Połączenie wychodzące pomiędzy abonentem a linią miejską wychodzącą.
  • Połączenie przychodzące między łączem przychodzącym a lokalnym abonentem.
  • Tranzytowe połączenie telefoniczne między przychodzącym a wychodzącym łączem miejskim.

Folded Network

Gdy liczba wlotów jest równa liczbie gniazd w sieci przełączającej, taka sieć nazywana jest Symmetric Network, co oznacza N = M. Sieć, w której gniazda są połączone z wejściami, nazywa sięFolded Network.

W sieci składanej liczba N wlotów, które wchodzą jako wyloty, jest ponownie składana z powrotem do wlotów. Niemniej jednak sieć przełączająca zapewnia połączenia z wejściami i wyjściami zgodnie z wymaganiami. Poniższy rysunek pomoże ci zrozumieć, jak działa sieć przełączająca.

Ponieważ jedno połączenie może być przypisane do jednej linii na raz, tylko N / 2 połączeń jest ustanawianych dla N wejść składanej sieci. Taką sieć można nazwać jakoNon-blocking network. W sieci nieblokującej, dopóki wywoływany abonent jest wolny, abonent wywołujący będzie mógł ustanowić połączenie z wywoływanym abonentem.

Na powyższym rysunku uwzględniono tylko 4 abonentów - gdzie linia 1 jest zajęta linią 2, a linia 3 jest zajęta linią 4. W czasie trwania połączenia nie było szansy na wykonanie kolejnego połączenia, a więc tylko zostało wykonane pojedyncze połączenie. Stąd dla wlotów N, tylko linie N / 2 są podłączone.

Czasami może się zdarzyć, że połączenia wlotowe i wylotowe są stale używane do wykonywania połączeń Transit tylko przez linie miejskie, ale nie wśród lokalnych abonentów. Połączenia wlotowe i wylotowe, jeśli są używane wInter-exchange transmissiontaki, że centrala nie obsługuje połączeń między lokalnymi abonentami, wtedy nazywana jest Giełdą Tranzytową. Tego rodzaju sieć przełączająca nosi nazwęNon-folded network. Jest to pokazane na poniższym rysunku -

Blokowanie sieci

Jeśli w sieci nie ma wolnych ścieżek przełączających, żądane połączenie zostanie odrzucone, o czym mówi się, że abonent jest blocked a sieć nazywa się siecią blokującą. Wblocking network, liczba jednoczesnych ścieżek przełączania jest mniejsza niż maksymalna liczba jednoczesnych rozmów, które mogą mieć miejsce. Prawdopodobieństwo, że użytkownik może zostać zablokowany, nazywa sięBlocking Probability. Dobry projekt powinien zapewniać niskie prawdopodobieństwo blokowania.

ruch drogowy

Iloczyn stawki za połączenia i średniego czasu utrzymywania jest definiowany jako natężenie ruchu. Ciągły okres sześćdziesięciu minut, podczas którego natężenie ruchu jest duże, to godzina zajętości. Gdy ruch przekracza limit, do którego został zaprojektowany system przełączający, abonent doświadcza blokowania.

Erlang

Ruch w sieci telekomunikacyjnej jest mierzony za pomocą uznanej na całym świecie jednostki natężenia ruchu, znanej jako Erlang(MI). Mówi się, że zasób przełączający przenosi jeden Erlang ruchu, jeśli jest stale zajęty przez dany okres obserwacji.