Kanal Kodlama Teoremi
Bir kanalda bulunan gürültü, bir dijital iletişim sisteminin giriş ve çıkış dizileri arasında istenmeyen hatalar yaratır. Hata olasılığı çok düşük olmalı,nearly ≤ 10-6 güvenilir bir iletişim için.
Bir iletişim sistemindeki kanal kodlaması, sistemin güvenilirliğini artırmak için bir kontrol ile artıklık getirir. Kaynak kodlaması, sistemin verimliliğini artırmak için fazlalığı azaltır.
Kanal kodlaması iki bölümden oluşur.
Mapping bir kanal giriş sırasına gelen veri dizisi.
Inverse Mapping kanal çıktı dizisini bir çıktı veri dizisine dönüştürür.
Nihai hedef, genel etkisinin channel noise en aza indirilmelidir.
Haritalama, bir kodlayıcı yardımıyla verici tarafından yapılırken, ters eşleme alıcıdaki kod çözücü tarafından yapılır.
Kanal Kodlaması
Ayrık belleksiz bir kanalı düşünelim (δ) Entropi ile H (δ)
Ts saniyede δ'nin verdiği sembolleri gösterir
Kanal kapasitesi ile gösterilir C
Kanal her biri için kullanılabilir Tc saniye
Bu nedenle, kanalın maksimum kapasitesi C/Tc
Gönderilen veri = $ \ frac {H (\ delta)} {T_s} $
$ \ Frac {H (\ delta)} {T_s} \ leq \ frac {C} {T_c} $ ise bu, iletimin iyi olduğu ve küçük bir hata olasılığı ile yeniden üretilebileceği anlamına gelir.
Bunda, $ \ frac {C} {T_c} $, kanal kapasitesinin kritik oranıdır.
$ \ Frac {H (\ delta)} {T_s} = \ frac {C} {T_c} $ ise, sistemin kritik bir oranda sinyal verdiği söylenir.
Tersine, eğer $ \ frac {H (\ delta)} {T_s}> \ frac {C} {T_c} $ ise, iletim mümkün değildir.
Bu nedenle, maksimum iletim hızı, ayrı bir hafızasız kanal üzerinden gerçekleşebilecek güvenilir hatasız mesajlar için kanal kapasitesinin kritik hızına eşittir. Bu denirChannel coding theorem.