TAT - Araştırma Sonuçları

TAT analizi yoluyla Sosyal Haritalama, akranların bireysel kişilik oluşumu üzerindeki etkisini belirlemiştir. 1998 yılında yapılan bir araştırmada, insanları önce bir araya getirip daha sonra kişilik özelliklerini daha geniş ölçekte pekiştiren olgunun yaygın bir davranış olduğu ortaya çıktı.

Bu, daha önce çocuk psikolojisinin analiz edilme şeklinden çok büyük bir değişiklikti. "Aynı tüyün kuşları bir araya toplanır" rutininden insanlar artık daha çok "aynı tüylü kuşların bir araya toplanması" olduğunu anladılar.

Yıkıcı davranış oranları yüksek olan çocuklar, daha geleneksel akranları tarafından beğenilmemiştir, bu da bu çocukların diğer çocuklardan uzak durmalarıyla sonuçlanmıştır. Bu şekilde, bunların her biriaggressive children will be isolatedana akımdan. Bu tür çocuklar, kendilerine sunulan çok az “iyi” arkadaşlık olduğundan, sınıfta tekrar asimile olmayı çok zor bulurlar. Öğretmenlerin olumlu müdahalesi olmadan, bu tür çocuklar kademeli olarak, düşmanca ve ayrışmış bir grup insana ait belirli bir görüntüde görülmeye başlar.

Başka bir deyişle, çocuklar artık toplum tarafından iki gruba ayrılmıştır. Bu çocukların artık arkadaş olmaktan başka alternatifleri yok. Benzer niteliklere sahip olduklarını keşfettiklerinde, bu nitelikleri daha geniş ve açık bir şekilde sergilemeye teşvik edilirler.

Bu çocukların tuttuğu şirket yüzünden, aksi takdirde daha iyi bir şirkette farkına varacakları yanlışlarını fark etmeyecekler. Sadece davranışlarını uygulamaya devam etmekle kalmazlar, aynı zamanda düşüncelerini haklı çıkarmak için çarpık yollar bulurlar.

Daha önce çocukların davranışlarının ve doğalarının ergenlik dönemine geldiklerinde değişmeye başladığı düşünülürken, saldırgan çocuklar ile ana akım çocuklar tarafından izole edilmiş olanlar arasında olumsuz düşüncelerin ve kural bozucu davranışların değiş tokuşunun çok daha önceleri başladığı görülmüştür.

Benzer çizgiler üzerine yapılan bir araştırma, çocukların saldırgan akranlarıyla olan ilişkilerinin onları ergenlik döneminden çok önce etkilemeye başladığını doğrulamıştı. Akran etkisinin, çocuklarda saldırgan veya yıkıcı davranışların oluşturulmasında etkili bir araç olduğunu kanıtladı.

Bu ilişki, daha fazla bilgi alışverişi, fikir ve yıkıcı davranışla güçlendirilir. Ayrıca çocukların saldırgan akranlarıyla paylaştıkları yakınlık nedeniyle de gelişir. Yavaş yavaş, akranlarının aynı fikirlerini özümsemeye başlarlar ve bir kişilik dönüşümü gerçekleşir.