TAT - Jak eksperci definiują agresję
Pani Gerda Siann w swoich książkach opisywała agresję jako dominującą cechę, która ma tendencję do wywoływania uczucia zranienia lub uszkodzenia ludzi lub przedmiotów. Jednak niekoniecznie oznacza to skłonność do obrażeń fizycznych. Krótko mówiąc, istnieje różnica między osobą agresywną a złą.
W tym samym duchu pisze, że agresja nie zawsze musi być postrzegana przez negatywny obiektyw, jak to jest obecnie normą. Osoba agresywna może skierować swoją agresję na spełnianie swoich ambicji i osiąganie celów w życiu zawodowym. Oczywiście przemoc jest często wynikiem agresji, stąd agresja jest często błędnie przedstawiana jako siła negatywna.
Rodzaje agresji
Wiele osób kieruje swoją agresję na dwa sposoby -
Otwarta manifestacja
Przejawianie jawne ma miejsce, gdy ludzie otwarcie wyrażają swoją agresję poprzez gwałtowne działania lub gniewne gesty, które często grożą obrażeniami fizycznymi. Są głośni, zuchwali i chcą, aby wszystko działało po ich myśli na każdym możliwym kroku. Są maniakami kontroli i postrzegają przeciwne poglądy jako zagrożenie dla ich kontroli.
Osoby nazbyt agresywne mają trudności w interakcji ze społeczeństwem. Czują się jak w domu tylko z tymi, przed którymi mogą wypowiedzieć się, i tymi, nad którymi mogą dominować w każdej rozmowie.
Ukryta manifestacja
W Covert Manifestation ludzie wyrażają swoją wewnętrzną agresję w bardzo pasywny, subtelny, ale wyrządzający krzywdę sposób. Ci ludzie stają się wyzywającymi i celowo słabymi wynikami. Celowo sabotują majątek firmy, celowo marnują czas ispread negative perception through gossip. Są bardziej zainteresowani słuchaniem niż kontrolowaniem procesu.
Ludzie, którzy są potajemnie agresywni, mają trudności z wyrażeniem swoich uczuć. Cierpią z powodu niskiej samooceny i brakuje im pewności siebie, by otwarcie wspomnieć o tym, co ich trapi. Nie zgłaszają od razu nieporozumień ani fałszywych oświadczeń złożonych przeciwko nim, ani nie podejmują działań odwetowych, nawet jeśli zostaną im postawione fałszywe zarzuty. Z kolei wywierają agresję na swoją pracę, celowo niszczą majątek firmy, zatruwają uszy współpracowników i powodują nieodwracalną korupcję w umysłach pracowników biura.
Pozytywna strona agresji
W wielu przypadkach agresja staje się również pozytywną emocją. Na przykład, osoba musi być agresywna w swoich myślach, aby móc utrzymać się na swoim miejscu, gdy inni sprzeciwiają się jego myśli, a mimo to potrafić przedstawić swój punkt w pozytywny sposób. Osoba musi również być agresywna, aby odpierać ataki na swoją osobę podczas walki lub konfrontacji. W takich przypadkach TAT jest pomocnym przewodnikiem w zrozumieniu ukrytych emocji, które prowadzą do takiej agresji w umysłach ludzi. W zależności od prześledzonych emocji, osoba może zostać zidentyfikowana jako osoba jawnie agresywna lub ukryta agresywna.
Na przykład, gdyby ukryte zachowania można było prześledzić jako kontrolowanie, impulsywność, to można by wiedzieć, że jednostka jest jawna. Z drugiej strony, jeśli ukryte zachowania wskazują na poczucie własnej wartości i komunikację, to jest to ukryte.
Istnieją udokumentowane przypadki, w których ludzie nie okazują agresji per se, ale mają skłonność do wyobrażania sobie agresji. Nazywa się to „fantastyczną agresją”, w której podmiot wyobraża sobie siebie w świecie, w którym jest szefem, a rzeczy dzieją się tak, jak chce, lub w świecie, w którym może karać ludzi tak, jak chce, kiedy jest skrzywdzony.
Studium przypadku - Karta-11
Albert był jedynym dzieckiem swoich rodziców i mieszkał w dobrym sąsiedztwie. Został wysłany do najlepszej szkoły w okolicy i udowodnił, że jest dobrym uczniem.
Jednak jego rodzice mogli zauważyć jeden problem podczas jego dorastania, a mianowicie fakt, że Albert był dość smutny przez większą część dnia. Próbowali zamienić słowo z synem na ten temat, ale bezskutecznie.
Rozmawiali z jednym ze swoich przyjaciół, doktorem Roeperem, który był ekspertem w dziedzinie psychologii dziecięcej. Dr Roeper zastosował techniki TAT z Albertem i wybranymi kartami, które pasowały do jego wieku. Karty niewątpliwie kręciły się wokół tematów baśni.
Albert, który do tej pory miał żałosny wyraz twarzy, zaczął się interesować i rozpoczął rozmowę. Wymyślił pomysłowe opisy postaci narysowanych na kartach, a także podawał imiona postaci. Dr Roeper tasował karty, żeby ton stawał się coraz ciemniejszy.
Następnie dr Roeper wyjął Card-11. Spodziewał się reakcji strachu, która rozprzestrzeniła się na całej twarzy Alberta. Chłopiec usiłował znaleźć słowa, które opisałyby obraz, który został przed nim położony.
Dwa smoki, z których jeden zjada osobę, a drugi patrzy w stronę widza. Gdy tylko zobaczył ten obraz, Albert krzyknął: „Jerry mnie uderzy! Obiecał, że to zrobi! Ocal mnie od niego! ”
Po rozejrzeniu się okazało się, że Jerry był łobuzem w ich klasie, który ciągle poniżał chłopców. Kiedyś zamknął Alberta na godziny w szafce. Kiedy w końcu odblokował Alberta, zagroził, że wybije mu życie, jeśli komuś narzeknie.