Gospodarka Indii - Demografia

Wprowadzenie

• Hauser i Duncan zdefiniowali demografię jako badanie wielkości, rozmieszczenia terytorialnego i składu populacji, jej zmian oraz składników tych zmian .

Stan populacji B / W 1881 i 1941

• Pierwszy synchroniczny spis powszechny w Indiach przeprowadzono w 1881 roku.

• Następnie spisy powszechne są przeprowadzane w odstępach dziesięcioletnich.

• Wzrost populacji Indii pozostawał bardzo niski do 1921 r. Do 1921 r. Indie były pierwszym etapem przemian demograficznych.

• Wskaźnik alfabetyzacji był strasznie niski i wynosił 16 procent, z czego 7 procent stanowiło umiejętność czytania i pisania kobiet.

• Brak publicznego systemu opieki zdrowotnej był główną wadą. Wystąpiły wybuchy chorób przenoszonych przez wodę i innych śmiertelnych chorób. Te choroby spowodowały więcej chorób i zgonów. Doprowadziło to do wzrostu wskaźników śmiertelności.

• Śmiertelność niemowląt wyniosła 218 tys. (Obecnie ok. 63 tys.).

• Średnia długość życia wynosiła tylko około 44 lata.

• Sektor rolniczy miał największą siłę roboczą, tj. Około 70-75 proc. Za tym sektorem uplasował się sektor usług (15–20%) i sektor produkcyjny (około 10%).

Faza wzrostu populacji

• Wzrost populacji Indii można podzielić na cztery odrębne fazy -

  • Phase I, okres między 1901 a 1921 rokiem: W tym okresie Indie doświadczyły wahań, ale mniej więcej stagnant growth in population. W tym okresie odnotowano wysoki współczynnik urodzeń i śmiertelności.

  • Phase II, okres między 1921 a 1951: W tym okresie nastąpił okres steady declining trend we wzroście liczby ludności.

  • Phase III, okres między 1951 a 1981: To był rapid high growth okres eksplozji populacji w Indiach.

  • Phase IV, od 1981 r. do dziś: Indie wciąż się rozrastają. Jednak tempo dodawania netto spada.

• Według spisu powszechnego z 2011 r. 68,8% całej populacji mieszka na wsi, a 31,2% na obszarach miejskich.