Gospodarka indyjska - ekonomia makro

Wprowadzenie

W gospodarce danego kraju poziom produkcji wszystkich dóbr i usług w firmie ma tendencję do wspólnych zmian. Na przykład, jeśli rośnie produkcja zbóż spożywczych, zwykle towarzyszy mu wzrost poziomu produkcji dóbr przemysłowych.
Ceny różnych towarów i usług mają na ogół tendencję do jednoczesnego wzrostu lub spadku. Możemy również zauważyć, że poziom zatrudnienia w różnych jednostkach produkcyjnych również rośnie lub spada łącznie.
Makroekonomia upraszcza analizę powiązań między całkowitą produkcją i poziomem zatrudnienia w kraju a atrybutami (zwanymi „zmiennymi”), takimi jak ceny, stopa procentowa, stawki płac, zyski i tak dalej.
Kiedy te atrybuty zaczynają się szybko zmieniać, na przykład gdy ceny rosną (w tzw. Inflacji) lub gdy poziom zatrudnienia i produkcji spada (w kierunku depresji), ogólne kierunki ruchów tych zmiennych dla wszystkich towary są zwykle tego samego rodzaju, co agregaty dla całej gospodarki.

Wszystkie rodzaje towarów w gospodarce są podzielone na trzy główne części -
- Towary rolnicze
- Towary przemysłowe
- Services
Ponadto makroekonomia próbuje przeanalizować, w jaki sposób określane są poszczególne poziomy produkcji, ceny i poziomy zatrudnienia tych różnych towarów.

Podmioty gospodarcze to osoby lub instytucje, które mają wpływ na gospodarkę kraju. Na przykład -
- Konsumenci, którzy decydują, ile konsumować.
- Producenci, którzy decydują o poziomie produkcji.
- Inni agenci, tacy jak rząd, bank itp., Którzy decydują o różnych zasadach.
Adam Smith, ojciec nowoczesnej ekonomii, zasugerował, że jeśli kupujący i sprzedający na każdym rynku podejmują decyzje kierując się wyłącznie własnym interesem, ekonomiści nie będą musieli oddzielnie myśleć o bogactwie i dobrobycie kraju jako całości.
Polityka makroekonomiczna jest na ogół kontrolowana i obsługiwana przez samo państwo lub organy ustawowe, takie jak RBI, Rada Giełdy Papierów Wartościowych Indii (SEBI) itp.
Według Johna Maynarda Keynesa (autora „Ogólnej teorii zatrudnienia, odsetek i pieniędzy”), wszystkie siły, które są gotowe do pracy, znajdą zatrudnienie, a wszystkie fabryki będą pracować na pełnych obrotach .
Myślenie klasyczne i tradycyjne (Keynesa) zmieniło się po Wielkim Kryzysie w 1929 roku.
Nazywa się wydatek, który zwiększa zdolność produkcyjną firmy lub przedsiębiorstwa investment expenditure.

Charakterystyka gospodarki kapitalistycznej to:
- Opiera się na pracy najemnej i prywatnej własności środków produkcji.
- Tutaj większość nakładów i produktów produkcji jest dostarczana za pośrednictwem rynku (tj. Są to towary) i zasadniczo cała produkcja odbywa się w tym trybie.
- Sprzedaż i zakup usług pracy odbywa się według stawki wynagrodzenia.

Kraj kapitalistyczny to ten kraj, w którym działalność produkcyjną prowadzą głównie kapitalistyczne przedsiębiorstwa lub kilku przedsiębiorców.
Ziemia, praca i kapitał to kluczowe czynniki produkcji w gospodarce kapitalistycznej.
Zysk jest częścią dochodu, która zostaje pozostawiona przedsiębiorcy po zapłaceniu czynszu za ziemię i budynek oraz wynagrodzenia robotnikom lub robotnikom.