Marketing międzynarodowy - limity importu

Kwota to limit określający, ile danego produktu może importować kraj. Natomiast taryfa odnosi się do podatku nakładanego na import do kraju. Taryfy i kontyngenty mogą być wykorzystywane z wielu powodów.

Poniżej podano kilka powodów podkreślających znaczenie taryf i kontyngentów -

Protecting Domestic Employment- Prawdopodobieństwo wzrostu konkurencji ze strony towarów importowanych może zagrozić lokalnym firmom. W rezultacie te lokalne firmy mogą usunąć pracowników lub przenieść produkcję towarów za granicę. Może to ostatecznie doprowadzić do bezrobocia wśród mas.
Protecting Consumers- Rząd może nałożyć podatek na towary, które mogą być szkodliwe dla ludzi. Na przykład Indie nałożyły cło na papierosy, ponieważ jest to szkodliwe dla zdrowia.
Infant Industries - Industrializacja polegająca na substytucji importu (ISI) to podejście stosowane przez wiele krajów rozwijających się w celu umożliwienia prosperowania rodzimego przemysłu.
National Security- Przemysł obronny narodu uważany jest za filary interesów państwa. Wiele krajów rozwiniętych promuje i zapewnia bezpieczeństwo przemysłu obronnego, co będzie wspierać bezpieczeństwo narodowe. Na przykład Europa Zachodnia i Stany Zjednoczone Ameryki, oba kraje są uprzemysłowione i rozwinięte, i oba bardzo chronią firmy zorientowane na obronność.
Retaliation- Kiedy dany kraj uważa, że partner handlowy nie przestrzegał zasad lub nie postępował zgodnie z polityką, wówczas na partnera handlowego mogą zostać nałożone cła jako technika odwetu. Na przykład, jeśli Francja importuje wino, ser i pszenicę z USA, a Francja nakłada optymalne cła na import tych produktów, to Stany Zjednoczone mogą podjąć odwet, nakładając optymalne cła na import, powiedzmy, tarcicy, telewizorów i obrabiarek. z Francji.

Rodzaje taryf i barier handlowych

Widzieliśmy znaczenie i konieczność taryf w międzynarodowym marketingu. Ważne jest, aby zachować równowagę między firmami w kraju macierzystym a firmami utworzonymi w innych krajach. Rząd stosuje kilka rodzajów taryf na korzyść swojej gospodarki. Te taryfy mają swoje własne bariery.

The different types of tariffs hired by nations are -

Specific Tariffs- Stała cena pobierana od jednostki importowanego produktu jest uważana za taryfę specjalną. Ta taryfa zmienia się w zależności od importowanego produktu. Na przykład Indie mogą nakładać cło w wysokości Rs. 1500 jako podatek od każdej importowanej pary butów i może żądać taryfy Rs. 3000 na każdym zaimportowanym komputerze.
Ad Valorem Tariffs- Słowo ad valorem odnosi się do wartości proporcjonalnej do szacunkowej wartości danych towarów lub transakcji. Ten rodzaj podatku jest nakładany na produkt na podstawie szacunkowej wartości produktu. Na przykład Japonia pobiera 15% opłaty za samochody importowane z USA. Zatem wartość samochodów wzrasta o 15% w stosunku do rzeczywistej wartości samochodu. Tak więc cena pojazdu, który kosztuje 15 000 USD, wynosi obecnie 16 500 USD dla japońskich konsumentów. Ten wzrost kosztów chroni producentów krajowych przed podcięciem, ale także powoduje sztucznie zawyżone koszty japońskich kupujących samochody.

Bariery pozataryfowe

Różne bariery pozataryfowe to -

Licenses- Rząd udziela licencji firmie i zezwala jej na import określonego rodzaju produktu z innego kraju. Na przykład mogłoby istnieć ograniczenie dotyczące importu sera, a licencje byłyby przyznawane tylko niektórym przedsiębiorstwom, które mogą importować ser z rynków zagranicznych.
Import Quotas- Kontyngent importowy to ograniczenie handlowe dotyczące ilości określonego produktu, który można importować. Na przykład kraj może nałożyć kontyngent importowy na ilość importowanego materiału tkaniny.
Voluntary Export Restraints (VER)- Ten rodzaj przeszkody w handlu jest celowo tworzony przez kraj eksportujący do kraju importującego. Na kraj importujący zwykle nakładane jest dobrowolne ograniczenie eksportu, po którym może nastąpić wzajemna VER. Na przykład Francja mogłaby umieścić VER przy eksporcie wina do USA. Stany Zjednoczone mogłyby wówczas umieścić VER przy eksporcie komputera do Francji. Zwiększa to koszt zarówno komputera, jak i wina, ale zabezpiecza przemysł krajowy.
Local Content Requirement- Wymagania dotyczące lokalnej zawartości (LCR) to środki polityki, które zazwyczaj wymagają, aby pewien procent dóbr pośrednich wykorzystywanych w procesach produkcyjnych był pozyskiwany od producentów krajowych. Ograniczeniem może być udział samego produktu lub część szacowanej wartości produktu. Na przykład LCR przy imporcie samochodu może wymagać, aby 15% części użytych do wyprodukowania samochodu było produkowane na rynku krajowym lub może również wymagać, aby 5% szacowanej wartości produktu pochodziło z komponentów wyprodukowanych w kraju.

Taryfy mają swoje zalety i wady. Mówiąc prościej, taryfa jest formą podatku, który rząd pobiera w celu zwiększenia dochodów z importu na rynku krajowym. To ostatecznie pomaga również w rozkwicie krajowych przedsiębiorstw.

Niekorzystnie, zarówno dla klientów indywidualnych, jak i dla przedsiębiorstw, im wyższe stawki importu, tym wyższa cena produktów. Jeśli cena żelaza jest zawyżona z powodu taryf, klienci indywidualni płacą więcej za towary, które wymagają żelaza do produkcji.

Mówiąc prościej, cła i przeszkody w handlu mają tendencję do sprzyjania producentom i antykonsumpcji.