Cykle biznesowe i stabilizacja
Cykle koniunkturalne to rytmiczne wahania zagregowanego poziomu aktywności gospodarczej narodu. Cykl biznesowy składa się z następujących faz -
- Depression
- Recovery
- Prosperity
- Inflation
- Recession
Cykle koniunkturalne pojawiają się z przyczyn takich jak dobre lub złe warunki klimatyczne, konsumpcja lub nadmierna konsumpcja, strajki, wojny, powodzie, przeciągi itp.
Teorie cykli koniunkturalnych
Teoria innowacji Schumpetera
Według Schumpetera innowację definiuje się jako opracowanie nowego produktu lub wprowadzenie nowego produktu lub procesu produkcyjnego, rozwój nowego rynku lub zmiana na rynku.
Ponad - teoria inwestycji
Profesor Hayek mówi, że „główną przyczyną cykli koniunkturalnych jest przeszacowanie finansowe”. Mówi, że cykle koniunkturalne są spowodowane nadmiernymi inwestycjami, a co za tym idzie, nadmierną produkcją. Kiedy bank pobiera oprocentowanie poniżej stopy równowagi, firma musi pożyczać więcej środków, co prowadzi do wahań biznesowych.
Teoria monetarna
Zdaniem profesora Hawtrey, wszystkie zmiany w cyklach koniunkturalnych mają miejsce pod wpływem polityki pieniężnej. Według niego przepływ popytu pieniężnego prowadzi do dobrobytu lub depresji w gospodarce. Wahania cykliczne są spowodowane ekspansją i kurczeniem się kredytu bankowego. Te warunki zwiększają lub zmniejszają przepływ pieniędzy w gospodarce.
Polityka stabilizacji
Polityka stabilizacyjna jest również znana jako polityka przeciwcyklu. Zasady te mają na celu przeciwdziałanie naturalnym wzrostom i spadkom cykli koniunkturalnych. Ekspansywna polityka stabilizacyjna jest przydatna do zmniejszania bezrobocia w okresie spadku, a polityka kurczenia się służy do zmniejszania inflacji w okresie ekspansji.
Instrumenty polityki stabilizacyjnej
Schemat blokowy polityk stabilizacji opisano poniżej:
Polityka pieniężna
Polityka pieniężna jest wykorzystywana przez rząd jako skuteczne narzędzie wspierania stabilności gospodarczej i osiągania określonych z góry celów. Zajmuje się całkowitą podażą pieniądza i zarządzaniem nim w gospodarce. Cele polityki pieniężnej obejmują stabilność kursu walutowego, stabilność cen, pełne zatrudnienie, szybki wzrost gospodarczy itp.
Polityka fiskalna
Polityka fiskalna pomaga formułować racjonalną politykę konsumpcyjną i pomaga zwiększyć oszczędności. Podnosi wielkość inwestycji i poziom życia. Polityka fiskalna tworzy więcej miejsc pracy, zmniejsza nierówności gospodarcze i kontrolę, inflację i deflację. Polityka fiskalna jako instrument walki z depresją i tworzenia warunków pełnego zatrudnienia jest znacznie skuteczniejsza niż polityka pieniężna.
Polityka fizyczna
Kiedy polityka pieniężna i fiskalna nie są wystarczające do kontrolowania cen, rząd dostosowuje politykę fizyczną. Polityki te można wprowadzić szybko, a zatem wynik jest dość szybki. Te kontrole są bardziej dyskryminujące niż polityka pieniężna. Mają one tendencję do skutecznego różnicowania intensywności działania kontroli od czasu do czasu w różnych sektorach.