Teoria produkcji

W ekonomii teoria produkcji wyjaśnia zasady, według których firma musi podejmować decyzje o tym, ile każdego towaru sprzedaje i ile produkuje, a także ile surowca, tj. Kapitału trwałego i siły roboczej, zatrudnia i ile będzie posługiwać się. Określa związki między cenami towarów i czynnikami produkcyjnymi z jednej strony a ilościami tych towarów i czynnikami produkcyjnymi, które są wytwarzane z drugiej strony.

Pojęcie

Produkcja to proces łączenia różnych nakładów w celu wytworzenia produktu przeznaczonego do spożycia. Jest to akt tworzenia produktu w postaci towaru lub usługi, który przyczynia się do użyteczności jednostek.

Innymi słowy, jest to proces, w którym dane wejściowe są przekształcane w dane wyjściowe.

Funkcjonować

Funkcja Produkcja oznacza techniczną zależność między fizycznymi nakładami i fizycznymi produktami wyjściowymi firmy, dla danego stanu technologii.

Q = f (a, b, c,...... Z)

Gdzie a, b, c .... z to różne nakłady, takie jak ziemia, praca, kapitał itp. Q to poziom produkcji globalnej firmy.

Jeśli praca (L) i kapitał (K) są tylko czynnikami wejściowymi, funkcja produkcji redukuje się do -

Q = f (L, K)

Funkcja produkcji opisuje zależność technologiczną między nakładami a wynikami. Jest to narzędzie, które analizuje jakościową relację nakładów i wyników, a także przedstawia technologię firmy lub całej gospodarki.

Analiza produkcji

Analiza produkcji zasadniczo dotyczy analizy, w której zasoby takie jak ziemia, praca i kapitał są wykorzystywane do wytworzenia produktu końcowego firmy. Do produkcji tych towarów podstawowe nakłady są podzielone na dwa działy:

Zmienne wejścia

Wejścia, które zmieniają się lub są zmienne w krótkim lub długim okresie, są zmiennymi wejściami.

Stałe wejścia

Wejścia, które pozostają stałe w krótkim okresie, są wejściami stałymi.

Funkcja kosztu

Funkcja kosztu jest definiowana jako związek między kosztem produktu a wynikiem. Poniżej znajduje się wzór na to samo -

C = F [Q]

Funkcja kosztu dzieli się mianowicie na dwa typy -

Koszt krótkiej serii

Koszt krótkookresowy to analiza, w której kilka czynników jest stałych, które nie ulegną zmianie w okresie analizy. Produkcja może zostać zmieniona, tj. Zwiększona lub zmniejszona w krótkim okresie poprzez zmianę czynników zmiennych.

Poniżej przedstawiono trzy podstawowe rodzaje kosztów krótkoterminowych -

Koszt długoterminowy

Koszt długookresowy jest zmienny, a firma dostosowuje wszystkie swoje nakłady, aby upewnić się, że jej koszt produkcji jest jak najniższy.

Koszt długoterminowy = Koszt zmienny długoterminowy

W dłuższej perspektywie firmy nie mają swobody osiągnięcia równowagi między podażą a popytem poprzez zmianę poziomów produkcji. Mogą tylko zwiększać lub zmniejszać moce produkcyjne zgodnie z zyskami. W dłuższej perspektywie firma może wybrać dowolną kwotę kosztów stałych, które chce podjąć w krótkim okresie.

Prawo zmiennych proporcji

Prawo zmiennych proporcji ma trzy różne fazy:

• Wraca do czynnika
• Wraca do skali
• Isoquants

W tej sekcji dowiemy się więcej o każdym z nich.

Wraca do czynnika

Increasing Returns to a Factor

Rosnące zyski z czynnika odnoszą się do sytuacji, w której całkowita produkcja ma tendencję do zwiększania się w tempie rosnącym, kiedy więcej czynnika zmiennego miesza się ze stałym czynnikiem produkcji. W takim przypadku iloczyn krańcowy zmiennej musi rosnąć. I odwrotnie, krańcowa cena produkcji musi się zmniejszać.

Constant Returns to a Factor

Stałe zwroty do czynnika odnoszą się do etapu, w którym zwiększenie stosowania czynnika zmiennego nie skutkuje zwiększeniem iloczynu krańcowego czynnika - raczej iloczyn krańcowy czynnika ma tendencję do stabilizacji. W związku z tym całkowita produkcja rośnie tylko w stałym tempie.

Diminishing Returns to a Factor

Malejące zyski z czynnika odnoszą się do sytuacji, w której całkowita produkcja ma tendencję do wzrostu w malejącym tempie, kiedy więcej czynnika zmiennego łączy się ze stałym czynnikiem produkcji. W takiej sytuacji iloczyn krańcowy zmiennej musi się zmniejszać. I odwrotnie, krańcowy koszt produkcji musi rosnąć.

Wraca do skali

Jeżeli wszystkie dane wejściowe są zmieniane jednocześnie lub proporcjonalnie, to do zrozumienia zachowania wyników należy zastosować koncepcję korzyści skali. Zachowanie produkcji bada się, gdy wszystkie czynniki produkcji zmieniają się w tym samym kierunku i proporcjach. Powroty do skali są klasyfikowane w następujący sposób -

• Increasing returns to scale - Jeżeli produkcja wzrośnie bardziej niż proporcjonalnie do wzrostu wszystkich nakładów.

• Constant returns to scale - Jeśli wszystkie nakłady zostaną zwiększone o jakąś proporcję, produkcja również wzrośnie o tę samą proporcję.

• Decreasing returns to scale - Jeżeli wzrost produkcji jest mniejszy niż proporcjonalny do wzrostu wszystkich nakładów.

For example- Jeśli wszystkie czynniki produkcji zostaną podwojone, a produkcja wzrośnie ponad dwukrotnie, to sytuacja będzie rosła. Z drugiej strony, jeśli produkcja nie podwoi się nawet po 100-procentowym wzroście czynników wejściowych, mamy malejące korzyści skali.

Ogólna funkcja produkcji to Q = F (L, K)

Isoquants

Izakwanty to geometryczna reprezentacja funkcji produkcji. Ten sam poziom produkcji może być uzyskany dzięki różnym kombinacjom czynników wejściowych. Miejsce wszystkich możliwych kombinacji nazywa się „Isoquant”.

Characteristics of Isoquant

• Izokwant opada w dół w prawo.
• Izokwanta jest wypukła do początku.
• Izokwanty są gładkie i ciągłe.
• Dwie izokwanty nie przecinają się.

Types of Isoquants

Izokwanty produkcji mogą przybierać różne kształty w zależności od stopnia substytucyjności czynników.

Linear Isoquant

Ten typ zakłada doskonałą substytucyjność czynników produkcji. Dany towar może być wyprodukowany przy użyciu tylko kapitału lub tylko pracy lub przez nieskończoną kombinację K i L.

Input-Output Isoquant

Zakłada to ściśle komplementarność, czyli zerową substytucyjność czynników produkcji. Istnieje tylko jedna metoda produkcji dla jednego towaru. Izokwanta przyjmuje kształt kąta prostego. Ten typ izokwanta nazywa się „Leontief Isoquant”.

Kinked Isoquant

Zakłada to ograniczoną substytucyjność K i L. Generalnie istnieje niewiele procesów wytwarzania jednego towaru. Zastępowalność czynników jest możliwa tylko w załamaniach. Jest również nazywany „izokwantą analizy aktywności” lub „izokwantą programowania liniowego”, ponieważ jest zasadniczo używany w programowaniu liniowym.

Least Cost Combination of Inputs

Dany poziom produkcji można wytworzyć przy użyciu wielu różnych kombinacji dwóch zmiennych danych wejściowych. Dokonując wyboru między tymi dwoma zasobami, oszczędność zastępowanego zasobu musi być większa niż koszt dodanego zasobu. Zasada najmniejszej kombinacji kosztów mówi, że jeśli rozważa się dwa czynniki wejściowe dla danej produkcji, to najmniej kosztowa kombinacja będzie miała odwrotny stosunek ceny, który jest równy ich krańcowej stopie substytucji.

Marginal Rate of Substitution

MRS definiuje się jako jednostki jednego czynnika wejściowego, które można zastąpić jedną jednostką drugiego współczynnika wejściowego. Zatem MRS x ₂ dla jednej jednostki x ₁ to -

Dlatego też najmniej kosztowną kombinację dwóch danych wejściowych można uzyskać, zrównując MRS z odwrotnym stosunkiem cen.

x ₂ * P ₂ = x ₁ * P ₁