Chemia - uran
Wprowadzenie
Uran jest metalem z szeregu aktynowców układu okresowego.
Symbolem uranu jest ‘U’ a liczba atomowa to ’92.’
W 1789 roku Martin Heinrich Klaproth odkrył pierwiastek uran i nazwał go po nazwie Uran.
Istotne cechy uranu
Uran to srebrzystobiały metal.
Atom uranu ma 92 elektrony oraz 92 protony, z których 6 to elektrony walencyjne.
Ze względu na niestabilne izotopy uran jest słabym pierwiastkiem radioaktywnym.
Uran-238 jest najpowszechniejszym izotopem uranu.
Uran występuje naturalnie w bardzo niskich stężeniach, tj. Kilka części na milion w skałach, glebie i wodzie.
Uran rozpada się stopniowo (powoli), emitując cząstkę alfa.
Uran ma słabą przewodność elektryczną (tak słaby przewodnik prądu elektrycznego).
Uran jest kowalny, ciągliwy i marginalnie paramagnetyczny
Występowanie uranu
Uran występuje (naturalnie) jako uran-238, uran-235 i uran-234.
Okres półtrwania uranu-238 wynosi około 4,47 miliarda lat, prawie tyle samo co Ziemia, a okres półtrwania uranu-235 wynosi około 704 milionów lat.
Stopy uranu
Poniżej przedstawiono główne stopy uranu -
Staballoy
Wodorek uranu
Związki uranu
Oto główne związki uranu -
Azotek uranu - U 2 N 3
Pentafluorek uranu - UF 5
Węglik uranu - UC
Fluorek uranylu - UO 2 F 2
Dwutlenek uranu - UO 2
Sześciofluorek uranu - UF 6
Oksoksyd triuranu - U 3 O 8
Czterofluorek uranu - UF 4
Trójtlenek uranu - UO 3
Czterochlorek uranu - Ucl 4
Azotan uranylu - UO 2 (NO 3 ) 2
Zastosowania uranu
Uran jest używany jako źródło energii w atomowych okrętach podwodnych (zwłaszcza przez wojsko).
Uran jest używany do produkcji broni jądrowej.
Uran jest również używany jako balast dla statków.