Zarządzanie lotnictwem - Międzynarodowe prawo lotnicze
Prawo lotnicze to jedna z dziedzin specjalności studiów prawniczych. Prawo lotnicze to ogólny punkt widzenia obejmujący szczególne cechy i wymagania branży lotniczej. Nie ma organu zarządzającego uprawnionego do kształtowania przepisów lotniczych dotyczących wszystkich państw w sensie prawnym lub nie ma prawa międzynarodowego. Ale wyrażenie Prawo lotnicze jest używane do opisania systemu dorozumianych i wyraźnych umów, które narody łączą. Umowy te nazywane są konwencjami. Istnieje wiele konwencji, takich jak Chicago, Rzym, Tokio, Genewa i kilka innych. Porozmawiajmy więcej o prawie lotniczym.
Co to jest prawo lotnicze?
Jest to gałąź prawa zajmująca się transportem lotniczym i wszystkimi związanymi z tym kwestiami prawnymi i biznesowymi. Jest to zbiór zasad regulujących użytkowanie przestrzeni powietrznej dla lotnictwa i wynikające z niego korzyści dla ogółu społeczeństwa i narodów świata.
Pierwsza próba wprowadzenia prawa lotniczego miała miejsce około 1910 roku, kiedy niemieckie balony powietrzne wielokrotnie przekraczały terytorium Francji. Francuski rząd chciał, aby oba rządy zebrały się w celu zawarcia porozumienia w celu rozwiązania problemu. Konferencja paryska w 1910 r. Opowiadała się za suwerennością państw w przestrzeni ponad ich terytoriami.
Zaczął się dalej rozwijać, gdy po I wojnie światowej pierwszy regularny lot z Paryża do Londynu odbył swój pierwszy lot w 1909 roku.
Międzynarodowe międzynarodowe prawo lotnicze: konwencja chicagowska
Konwencja o międzynarodowym lotnictwie cywilnym została podpisana w Chicago w dniu 7 grudnia 1944 r. Zawierała ona szczegółowe zasady w celu bezpiecznego i uporządkowanego rozwoju międzynarodowego lotnictwa cywilnego. Zapewnia również, że międzynarodowe usługi transportu lotniczego są tworzone w oparciu o uczciwe możliwości dla krajów uczestniczących.
Konwencja utworzyła International Civil Aviation Organization (ICAO), kanadyjskiej agencji Narodów Zjednoczonych. Ustala zasady międzynarodowej nawigacji lotniczej i działa na rzecz:
Zapewnienie uporządkowanego rozwoju międzynarodowego lotnictwa cywilnego na całym świecie.
Zachęcanie do projektowania i eksploatacji statków powietrznych w celach pokojowych i konstruktywnych.
Promuj rozwój dróg oddechowych, lotnisk i urządzeń nawigacji lotniczej dla międzynarodowego lotnictwa cywilnego.
Spełniaj potrzeby ludzi na całym świecie w zakresie bezpieczeństwa, regularności, wydajności i ekonomicznego transportu lotniczego.
Zapobiegaj nieplanowanym decyzjom gospodarczym, a co za tym idzie marnotrawstwu.
Upewnij się, że każdy Contracting State ma możliwość obsługi międzynarodowych linii lotniczych.
Wspieranie bezpieczeństwa lotów w międzynarodowym transporcie lotniczym.
Wspieranie rozwoju wszystkich aspektów międzynarodowego lotnictwa cywilnego.
Prawo lotnicze w Unii Europejskiej
Przepisy dotyczą następujących kwestii:
Sovereignty - Państwo ma prawo narzucić swoje prawo krajowe użytkownikom swojej przestrzeni powietrznej.
Territory- Jest to przestrzeń powietrzna nad i w granicach terytorialnych państwa. Terytorialna przestrzeń powietrzna nie ma ograniczeń pionowych. W przypadku państw posiadających granice morskie terytorialna przestrzeń powietrzna rozciąga się poza ląd. Limit ten jest limitem wód terytorialnych uzgodnionym na szczeblu międzynarodowym.
Międzynarodowe prawo lotnicze
Trzy międzynarodowe przepisy lotnicze są następujące:
Międzynarodowe prawo publiczne
Odnosi się do procesu, który wiąże państwa i organizacje międzynarodowe z porozumieniami dotyczącymi ich działalności lotniczej. Działania mogą dotyczyć różnych problemów natury politycznej, technicznej, ekonomicznej, finansowej, społecznej lub prawnej. Na przykład konwencja chicagowska, konwencja genewska i niektóre konwencje międzynarodowe.
Prywatne prawo międzynarodowe
Jest to zbiór zasad odnoszących się do stosunków między osobami prywatnymi zaangażowanymi w eksploatację i użytkowanie statków powietrznych. Dotyczy to podróżujących i personelu linii lotniczych. Na przykład konwencja tokijska określa zakaz bezprawnych czynów popełnionych na samolocie.
Prawo ponadnarodowe
Jest to prawo, które organ wyższego szczebla może narzucić z mocą prawną jednemu lub kilku państwom. Na przykład przepisy lotnicze UE.
IOSA i jego znaczenie
IATA Operational Safety Audit (IOSA) to międzynarodowo uznany i akceptowany system, który przeprowadza audyt i certyfikuje systemy zarządzania operacyjnego i kontroli w liniach lotniczych.
IATA utworzyła tę certyfikującą jednostkę oceniającą w 2003 r. Konsekwentnie przeprowadza audyty linii lotniczych zgodnie z prawem lotniczym.
Linie lotnicze, które nie posiadają certyfikatu IOSA, prawdopodobnie albo nie przeszły audytu, albo w ogóle nie uczestniczyły w audycie. Przeprowadzenie audytu IOSA zwiększa wiarygodność linii lotniczej, ale koszt audytu jest wysoki. W audycie uczestniczą przeważnie tylko międzynarodowe linie lotnicze, które mogą ponieść koszty audytu i wprowadzić proponowane zmiany.
Współczynnik wypadków, mierzony dla określonej liczby lotów, jest trzykrotnie niższy w liniach lotniczych, które przeprowadziły audyt IOSA, niż w tych, które tego nie zrobiły.
Międzynarodowa Organizacja Lotnictwa Cywilnego (ICAO)
ICAO składa się ze zgromadzenia przedstawicieli umawiających się państw, rady organów zarządzających z różnych organów podległych oraz sekretariatu. Głównymi funkcjonariuszami są Przewodniczący Rady i Sekretarz Generalny. ICAO organizuje spotkania co trzy lata w celu omówienia prac i ustalenia przyszłych polityk.
Sugestie, standardy i zalecenia są zmieniane przez konwencję. ICAO określa dziewięć odrębnych regionów geograficznych, aby zaplanować zapewnienie udogodnień dla nawigacji lotniczej i usług naziemnych, których statki powietrzne potrzebują do latania w tych regionach.
Wolności powietrza
Istnieje pięć różnych swobód powietrza. Pierwsze dwie to wolności techniczne, a po nich trzy swobody handlowe -
First Freedom - Prawo statku powietrznego z państwa A do przelotu nad stanem B bez lądowania.
Second Freedom - Prawo statku powietrznego z państwa A do lądowania w państwie B z przyczyn technicznych.
Third Freedom - Prawo statków powietrznych z państwa A do przyjmowania płatnego ruchu z państwa A i umieszczania ich w państwie B.
Fourth Freedom - Prawo statku powietrznego z państwa A do odbierania płatnego ruchu w państwie B i umieszczania go w stanie A.
Fifth Freedom - Prawo statków powietrznych z państwa A do przewożenia płatnego ruchu z państwa B do państwa C.