Indian Polity - Środowisko i polityka

Wprowadzenie

  • W obecnym świecie obszary uprawne już prawie się nie powiększają, a znaczna część istniejących gruntów rolnych traci urodzajność (przekształcając się w jałową lub pustynną).

  • Obszary trawiaste zostały nadmiernie wypasane; przełowienie łowisk; zbiorniki wodne uległy znacznemu wyczerpaniu; i zanieczyszczenia, poważnie ograniczając produkcję żywności.

  • Według Raportu o rozwoju społecznym 2006 Programu Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju -

    • Około 1,2 miliarda ludzi w krajach rozwijających się nie ma dostępu do czystej wody i

    • Około 2,6 miliarda nie ma dostępu do kanalizacji.

  • Te problemy łącznie powodują śmierć ponad trzech milionów dzieci rocznie.

  • Obszary naturalnych lasów na całym świecie stale się zmniejszają.

  • Zubożenie warstwy ozonowej i globalne ocieplenie to kolejne poważne zagrożenia dla ekosystemów.

  • W obecnym kontekście kwestie środowiska i zasobów naturalnych mają głębszy wymiar polityczny (i stanowią część polityki światowej).

Programy międzynarodowe

  • W 1972 roku Club of Rome, globalny think tank, opublikował książkę zatytułowaną „Limits to Growth, ”Dramatyzując potencjalne wyczerpywanie się zasobów Ziemi na tle szybko rosnącej światowej populacji.

  • Program Narodów Zjednoczonych ds. Środowiska (UNEP) i inne organizacje międzynarodowe i regionalne zaczęły organizować międzynarodowe konferencje i promować szczegółowe badania, aby uzyskać bardziej skoordynowaną i skuteczną odpowiedź na problemy środowiskowe, ponieważ stało się to już istotnym zagadnieniem w polityce światowej.

  • Konferencja Narodów Zjednoczonych w sprawie środowiska i rozwoju, która odbyła się w Rio de JaneiroW Brazylii w czerwcu 1992 (znany również jako Earth Summit) była początkiem międzynarodowych wysiłków w skali globalnej.

  • Szczyt w Rio przyniósł konwencje dotyczące zmian klimatycznych, bioróżnorodności, leśnictwa i zalecił listę praktyk rozwojowych o nazwie „Agenda 21”.

  • Pierwszy świat ogólnie odnosi się do „global North'realizowały inny program ochrony środowiska niż biedne i rozwijające się kraje trzeciego świata, zwany'global South”.

  • Co więcej, stany północne są w dużej mierze zaniepokojone zubożeniem warstwy ozonowej i globalnym ociepleniem, stany południowe pragną zająć się związkiem między rozwojem gospodarczym a zarządzaniem środowiskiem.

  • Niektórzy krytycy wskazywali jednak, że Agenda 21 była nastawiona raczej na wzrost gospodarczy niż na zapewnienie ochrony środowiska.

  • 'Commons„w globalnym sensie politycznym są te zasoby, które nie są własnością nikogo, ale raczej współdzielone przez społeczność.

  • Obszary lub regiony świata, które znajdują się poza suwerenną jurysdykcją któregokolwiek państwa i dlatego wymagają wspólnego zarządzania przez społeczność międzynarodową.

  • Przykłady 'global commons„to atmosfera ziemska, Antarktyda, dno oceanu (i morza pełne, tj. poza 200 milami morskimi od odpowiedniego wybrzeża) oraz przestrzeń kosmiczna.

  • Aby osiągnąć globalny konsensus, zawarto wiele przełomowych porozumień, takich jak Traktat Antarktyczny z 1959 r., Protokół Montrealski z 1987 r. I Protokół Środowiskowy Antarktyki z 1991 r.

  • Jednak głównym problemem leżącym u podstaw wszystkich kwestii ekologicznych jest trudność w osiągnięciu konsensusu w sprawie wspólnego środowiska.

  • W Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu z 1992 r. (UNFCCC) również omówiono, że strony powinny działać na rzecz ochrony systemu klimatycznego „na zasadzie sprawiedliwości i zgodnie z ich wspólnymi, ale zróżnicowanymi obowiązkami i odpowiednimi zdolnościami”.

  • Plik Kyoto Protocol(1997, Kioto, Japonia) to międzynarodowe porozumienie, które określa cele dla krajów uprzemysłowionych w zakresie redukcji emisji gazów cieplarnianych. Jednak Indie, Chiny i inne kraje rozwijające się są zwolnione.

  • Indie podpisały i ratyfikowały Protokół z Kioto z 1997 r. W sierpniu 2002 r.

  • Światowa gospodarka przez większość XX wieku była uzależniona od ropy naftowej jako przenośnego i niezbędnego paliwa.

  • Światowa Rada Ludności Tubylczej powstała w 1975 roku.