Indyjskie polityki - cechy konstytucyjne

Kluczowe cechy indyjskiej konstytucji

Poniżej przedstawiono ważne cechy konstytucji Indii -
- Konstytucja Indii to „written„konstytucja.
- Konstytucja Indii to „flexible'(można to zmienić), ale jest też'rigid'(jako część, tj. jego'basic structure”nie można zmienić).
- Konstytucja Indii to „Unitary`` (ponieważ Centrum ma większą moc), ale jest też ''Federal„(ponieważ władza jest podzielona między Centrum i Państwo).

Indyjski Kongres Narodowy wystąpił z żądaniem zwołania Zgromadzenia Ustawodawczego w 1934 r., Które powstało w celu sporządzenia projektu konstytucji Indii 9 grudnia 1946 r.
Zgromadzenie Ustawodawcze opracowało konstytucję dla niepodległych Indii w okresie od 9 grudnia 1946 r. Do 26 listopada 1949 r.
My, mieszkańcy Indii, przyjęliśmy i uchwaliliśmy konstytucję Indii 26 listopada 1949 r .; jednak w pełni funkcjonował 26 stycznia 1950 roku.
Konstytucja jest fundamentalnym zbiorem reguł i zasad, na podstawie których ludność tego kraju musi się rządzić.
Podstawowe zasady Konstytucji określają rodzaj rządu i jego części składowe, a także charakter polityk, które mają być przyjęte przez państwo.
Konstytucja służy więc jako punkt zwrotny w znalezieniu równowagi między różnicami i zapewnia ochronę interesów każdego obywatela.
Podobnie Konstytucja Indii czyni Indie krajem demokratycznym i określa -
- procedury tworzenia rządu;
- metody i proces funkcjonowania rządu; i
- proces interakcji między różnymi częściami rządu w określonym obszarze ich pracy.
Ponadto Konstytucja określa również listę praw podstawowych, które są ważną częścią Konstytucji w celu ochrony interesów każdego obywatela przed tyranią państwa, a także przed dominacją określonej społeczności (które stanowią większość i moc).

Konstytucja jest najwyższym prawem kraju i źródłem wszelkich uprawnień i autorytetu rządu i jego organów. Podobnie rząd nie tylko wywodzi się z Konstytucji, ale także wypełnia swoje funkcje i obowiązki w ramach Konstytucji.