Indyjskie Polity - Zapasy awaryjne
Wprowadzenie
CZĘŚĆ XVIII i artykuły 352–360 opisują przepisy nadzwyczajne Indii.
Zgodnie z konstytucją Indii tak jest three rodzaje przepisów awaryjnych -
Narodowy Emergency;
Awaria aparatu konstytucyjnego w państwie / państwach lub rządach prezydenta; i
Kryzys finansowy.
Narodowy Emergency
Artykuł 352 stanowi, że jeśli Prezydent jest przekonany, że zaistniała poważna sytuacja kryzysowa, w wyniku której bezpieczeństwo Indii lub jakiejkolwiek części ich terytorium jest zagrożone, czy to w wyniku wojny, agresji zewnętrznej, czy też buntu zbrojnego, może on w drodze proklamacji złożyć oświadczenie, aby ten skutek w odniesieniu do całych Indii lub takiej części ich terytorium, jaka może zostać określona w Proklamacji.
Jednakże art. 352 ust. 4 stanowi, że każda Proklamacja wydana na podstawie niniejszego artykułu powinna być złożona przed każdą Izbą Parlamentu i, z wyjątkiem przypadku, gdy jest to Proklamacja odwołująca poprzednią Proklamację, przestaje obowiązywać po upływie jednego miesiąca, chyba że przed wygaśnięciem tego okresu został zatwierdzony rezolucjami obu izb parlamentu.
Ponadto art. 352 ust. 5 stanowi, że tak zatwierdzona Proklamacja przestaje obowiązywać, o ile nie zostanie odwołana, po upływie sześciu miesięcy od dnia podjęcia drugiej z uchwał zatwierdzających Proklamację na podstawie ust. 4. .
Artykuł 353 stanowi, że w czasie ogłoszenia stanu wyjątkowego władza wykonawcza Związku rozciąga się na wydawanie każdemu Państwu wskazówek co do sposobu wykonywania władzy wykonawczej Związku.
Awaria aparatu konstytucyjnego w państwie / państwach lub rządach prezydenta
Art. 356 stanowi, że jeśli Prezydent, po otrzymaniu sprawozdania od gubernatora państwa lub w inny sposób, stwierdzi, że zaistniała sytuacja, w której rząd państwa nie może być prowadzony zgodnie z postanowieniami niniejszej Konstytucji, wówczas on (Prezydent) może wydać stan wyjątkowy.
Artykuł 356 ust. 3 stanowi, że każda Proklamacja, o której mowa w niniejszym artykule, powinna być złożona przed każdą Izbą Parlamentu i, z wyjątkiem przypadku, gdy jest to Proklamacja odwołująca poprzednią Proklamację, przestaje obowiązywać po upływie dwóch miesięcy, chyba że przed upływem tego terminu został zatwierdzony rezolucjami obu izb parlamentu.
Ponadto art. 356 ust. 4 stanowi, że tak zatwierdzona Proklamacja, o ile nie zostanie odwołana, przestanie obowiązywać po upływie sześciu miesięcy od daty jej wydania.
Artykuł 357 stanowi, że jeżeli w proklamacji wydanej na podstawie art. 356 ust. 1 stwierdzono, że uprawnienia władzy ustawodawczej państwa są wykonywane przez Parlament lub z jego upoważnienia.
Artykuł 359 stanowi, że w przypadku ogłoszenia stanu wyjątkowego Prezydent może zarządzeniem orzec, że prawo wniesienia sprawy do dowolnego sądu w celu wykonania takich praw przyznanych w części III (z wyjątkiem artykułów 20 i 21), o których mowa w art. nakaz i wszelkie postępowanie toczące się przed jakimkolwiek sądem w celu wykonania wspomnianych praw pozostają zawieszone na okres obowiązywania Proklamacji lub na taki krótszy okres, jaki może zostać określony w postanowieniu.
Kryzys finansowy
Artykuł 360 stanowi, że jeśli Prezydent jest przekonany, że zaistniała sytuacja, w której stabilność finansowa lub kredyt Indii lub jakiejkolwiek części ich terytorium jest zagrożony, może on w drodze Proklamacji złożyć oświadczenie w tej sprawie.
Art. 360 ust. 4 lit. b) stanowi, że w okresie obowiązywania jakiejkolwiek Proklamacji wydanej na podstawie niniejszego artykułu Prezydent będzie miał kompetencje do wydawania poleceń dotyczących obniżenia wynagrodzeń i dodatków wszystkich lub dowolnej kategorii osób pełniących służbę w związku z sprawy Związku, w tym sędziów Sądu Najwyższego i Wysokich Sądów.