Reformy bankowości komercyjnej

Rząd Indii zdecydował się na zmianę nowych reform gospodarczych. Wcześniej sektor bankowy był silnie zdominowany przez sektor publiczny. Prowadziło to do rentowności i niskiej jakości aktywów. Kraj przeżywał głęboki kryzys gospodarczy. Głównym celem reform sektora bankowego była budowa zróżnicowanego, wydajnego i konkurencyjnego systemu finansowego. Ostatecznym celem tego systemu była właściwa alokacja zasobów poprzez funkcjonalną elastyczność, lepszą rentowność finansową i wzmocnienie instytucjonalne.

Reformy są głównie ukierunkowane na wykorzenienie represji finansowych poprzez minimalizację ustawowych uprzedzeń, przy jednoczesnym zaostrzeniu regulacji ostrożnościowych. Ponadto stopy procentowe depozytów i pożyczek udzielonych przez banki były stopniowo denacjonalizowane.

Do roku 1991 Indie znacjonalizowały banki w dwóch etapach, w latach 1969 i 1980. Banki sektora publicznego (PSB) kontrolowały podaż kredytów. Okres po 1991 r. Obejmował trzy różne fazy chronologiczne. Pierwsza faza trwała mniej więcej w latach 1991-1998. Druga faza rozpoczęła się w 1998 roku i trwała do początku światowego kryzysu finansowego. Trzecia faza jest w toku.

Faza 1

Jak wiemy, okres po 1991 roku był okresem reform strukturalnych w sektorze finansowym. Nastąpił bezprecedensowy rozwój w różnych obszarach, takich jak bankowość i rynki kapitałowe. Reformy te były oparte na zaleceniach przedstawionych przez Komitet Narasimham w ich raporcie z listopada 1991 r.

Po pierwszej fazie reform sektora bankowego pod kierownictwem Komitetu Narasimham rząd podjął następujące działania:

Opuszczanie lustrzanki i CRR

Wysoka lustrzanka i CRR zminimalizowały zyski banków. Lustrzanka została zminimalizowana z 38,5% w 1991 r. Do 25% w 1997 r. W rezultacie bankom pozostało więcej środków, które można było przeznaczyć na rolnictwo, przemysł, handel itp.

Współczynnik rezerwy gotówkowej (CRR) to stosunek gotówki banku do wszystkich depozytów, który ma być utrzymywany w RBI. CRR został obniżony z 15% w 1991 r. Do 4,1% w czerwcu 2003 r. Celem jest uwolnienie środków zablokowanych w RBI.

Normy ostrożnościowe

Normy te zostały zainicjowane przez RBI w celu wprowadzenia profesjonalizmu w bankach komercyjnych. Głównym celem tych norm było prawidłowe ujawnienie dochodów, klasyfikacja aktywów oraz rezerwy na złe długi, tak aby księgi banków komercyjnych odzwierciedlały dokładny i prawidłowy obraz sytuacji finansowej.

Normy ostrożnościowe zapewniały, że banki utworzyły 100% rezerwy na wszystkie aktywa zagrożone (NPA). W tym celu sponsoring został ustalony na poziomie 10000 croresów rozłożonych na 2 lata.

Normy adekwatności kapitałowej (CAN)

Jest to stosunek minimalnego kapitału do wskaźnika aktywów na ryzyko. W kwietniu 1992 r. RBI ustalił CAN na 8%. Do marca 1996 roku wszystkie banki sektora publicznego osiągnęły wskaźnik 8%.

Deregulacja stóp procentowych

Komitet Narasimham zalecił, aby stopy procentowe były ustalane przez siły rynkowe. Od 1992 r. Określanie stóp procentowych stało się prostsze i łatwiejsze.

Windykacja należności

Rząd Indii wydał „Ustawę o odzyskiwaniu długów wobec banków i instytucji finansowych z 1993 r.” W celu wsparcia i przyspieszenia windykacji należności banków i instytucji finansowych. W tym celu powołano sześć specjalnych trybunałów ds. Odzyskiwania mienia. W Bombaju utworzono również Trybunał Apelacyjny.

Konkurencja ze strony nowych banków sektora prywatnego

Dziś bankowość jest otwarta dla sektora prywatnego. Nowe banki z sektora prywatnego zaczęły już dobrze funkcjonować w branży bankowej. Te nowe banki z sektora prywatnego mogą podnieść wkład kapitałowy od zagranicznych inwestorów instytucjonalnych do 20%, a od PIB do 40%. W rezultacie następuje wzrost konkurencji.

Wycofywanie kredytu kierowanego

Komisja zaleciła stopniowe wycofywanie ukierunkowanych planów kredytowych. Zalecono obniżenie celu kredytowego dla sektora priorytetowego z 40% do 10%. Byłoby to bardzo trudne dla rządu, ponieważ rolnicy, drobni przemysłowcy i przewoźnicy mają potężne lobby.

Dostęp do rynku kapitałowego

Udoskonalono ustawę o spółkach bankowych (ustawa o oskarżeniach i przejmowaniu przedsiębiorstw), aby umożliwić bankom podwyższanie kapitału w drodze emisji publicznych. Z zastrzeżeniem postanowienia, że stan posiadania rządu centralnego nie spadnie poniżej 51% opłaconego kapitału. State Bank of India zwiększył już znaczną kwotę środków za pomocą akcji i obligacji.

Swoboda działania

Szeregowane banki komercyjne mają swobodę otwierania nowych oddziałów i modernizacji okienek pomocniczych po osiągnięciu współczynnika wypłacalności i ostrożnościowych norm księgowych. Banki mogą również zamykać nierentowne oddziały poza obszarami wiejskimi.

Lokalne banki (LAB)

W 1996 r. RBI wydało wytyczne dotyczące tworzenia lokalnych banków lokalnych i zatwierdziło budowę 7 LAB w sektorze prywatnym. LAB zapewniają wsparcie w mobilizowaniu oszczędności na obszarach wiejskich i przekształcaniu ich w inwestycje na obszarach lokalnych.

Nadzór nad bankami komercyjnymi

RBI utworzyło Radę Nadzoru Finansowego z radą doradczą w celu upoważnienia nadzoru nad bankami i instytucjami finansowymi. W 1993 roku RBI utworzył nowy departament, Departament Nadzoru, jako niezależną jednostkę nadzorującą banki komercyjne.

Podjęto środki w celu wzmocnienia zastrzyku kapitału przez rząd do około Rs. 20000 Crore. Oprócz tego banki sektora publicznego otrzymały zezwolenie na dostęp do rynków kapitałowych w celu zastrzyku kapitału własnego pod warunkiem, że własność rządu pozostanie na co najmniej 51%.

Podjęto również niezbędne środki w celu rozwoju kruchego zdrowia i niskiej rentowności. Wymagało to przestrzegania międzynarodowych norm ostrożnościowych, klasyfikacji i rezerw aktywów oraz adekwatności kapitałowej. Rozpoczęto również wiele środków, z których najważniejszym jest uchwalenie w 1993 r. Ustawy o windykacji należności wobec banków i instytucji finansowych. liczba miejsc w kraju.

Wszystkie te środki zminimalizowały odsetek NPA do zaliczek brutto z 23,2% w marcu 1993 r. Do 16% w marcu 1998 r. Podjęto również późniejszą racjonalizację i deregulację stóp procentowych.

Równocześnie w celu budowania konkurencji w sferze bankowej podejmowano różne działania. Obejmowały one otwieranie banków sektora prywatnego, większą swobodę otwierania oddziałów i instalowania bankomatów oraz pełną swobodę funkcjonalną banków w zakresie oceny zapotrzebowania na kapitał obrotowy.

Faza 2

Drugi etap reform rozpoczął się kolejnym raportem Komitetu Narasimham w kwietniu 1998 r., Który zastąpił kryzys wschodnioazjatycki. Po 1998 r. Odczuwano potrzebę restrukturyzacji zadłużenia, ponieważ proces DRT był bardzo powolny z powodu wielu przeszkód prawnych i innych.

Ważną cechą tej fazy była rosnąca konkurencja między bankami. Chociaż 21 nowych banków, w tym cztery banki z sektora prywatnego, jeden bank sektora publicznego i 16 podmiotów zagranicznych, zarejestrowało się, ogólna liczba planowanych banków komercyjnych (SCB) zmniejszyła się o około cztery piąte do 82 do 2007 r. Oprócz tego BIZ w sektorze bankowym w ramach procedury automatycznej, a limit w bankach sektora prywatnego został zwiększony z 49 procent do 74 procent w 2004 roku.

W celu wzmocnienia sektora bankowego rząd powołał komisję ds. Reform sektora bankowego pod przewodnictwem M. Narasimhama. Potwierdził swój raport w kwietniu 1998 r. Komitet skupił się głównie na środkach strukturalnych i rozwoju standardów ujawniania informacji i poziomów przejrzystości.

The following reforms were undertaken on the recommendations made by the committee -

New Areas - Odblokowano nowe obszary finansowania bankowego, takie jak ubezpieczenia, karty kredytowe, zarządzanie aktywami, leasing, bankowość złota, bankowość inwestycyjna itp.
New Instruments- Aby zapewnić większą elastyczność i lepsze zarządzanie ryzykiem, wprowadzono nowe narzędzia i technologie. Instrumenty te obejmują swapy procentowe, kontrakty walutowe typu forward, kontrakty terminowe na stopę procentową, instrument dostosowywania płynności w celu sprostania codziennym niedopasowaniu płynności.
Risk Management- Banki powołały wyspecjalizowane komitety do oceny różnych ryzyk. Ich umiejętności i systemy są regularnie ulepszane.
Strengthening Technology - Wzmocniono infrastrukturę technologiczną do celów płatności i rozliczeń za pomocą usług takich jak elektroniczny transfer środków, scentralizowany system zarządzania funduszami itp.
Increase Inflow of Credit - Podejmuje się działania mające na celu zwiększenie przepływu kredytów do sektorów priorytetowych poprzez skupienie się na mikrokredytach i grupach samopomocy.
Increase in FDI Limit - Limit dla BIZ został zwiększony w bankach sektora prywatnego z 49% do 74%.
Universal banking- Dotyczy połączenia bankowości komercyjnej i bankowości inwestycyjnej. Istnieje kilka wskazówek dotyczących rozwoju bankowości uniwersalnej.
Adoption of Global Standards- RBI niedawno wprowadził nadzór nad bankami oparty na ryzyku. Zatwierdzane są najlepsze międzynarodowe ćwiczenia w zakresie systemów księgowych, ładu korporacyjnego, systemów płatności i rozliczeń itp.
Information Technology - Banki zaproponowały bankowość internetową, bankowość elektroniczną, bankowość internetową, bankowość telefoniczną itp. Podjęto działania wspierające świadczenie usług bankowych za pośrednictwem kanałów elektronicznych.
Management of NPAs - RBI i rząd centralny podjęły środki w celu zarządzania zagrożonymi aktywami (NPA), takie jak restrukturyzacja zadłużenia przedsiębiorstw (CDR), trybunały ds. Windykacji długów (DRT) i Lok Adalats.
Mergers and Amalgamation - W maju 2005 r. RBI wydał wytyczne dotyczące fuzji i łączenia banków z sektora prywatnego.
Guidelines for Anti-Money Laundering- Niedawno zapobieganie praniu pieniędzy zyskało znaczenie w międzynarodowych stosunkach finansowych. W 2004 r. RBI zaktualizowało wytyczne dotyczące zasad „Poznaj swojego klienta” (KYC).
Managerial Autonomy - W lutym 2005 r. Rząd Indii rozesłał pakiet autonomii zarządzania dla banków sektora publicznego, aby zapewnić im równe warunki gry z bankami sektora prywatnego w Indiach.
Customer Service- W ostatnich latach nastąpiła poprawa obsługi klienta. RBI rozszerzył swoje usługi o karty kredytowe, rzecznika bankowego, rozliczenie roszczeń zmarłych deponentów itp.
Base Rate System of Interest Rates- System Benchmark Prime Lending Rate (BPLR) został wprowadzony w 2003 r., Aby zapewnić prawdziwe odzwierciedlenie faktycznych kosztów. RBI proponowany system podstawowej stopy procentowej o 1 ^st lipca 2010. Stopa bazowa może być definiowana jako minimalna stawka dla wszystkich kredytów. Jeżeli weźmiemy pod uwagę system bankowy jako całość, wskaźniki bazowe były w przedziale 5,50% - 9,00% w dniu 13 ^-go października 2010 roku.

Komitet ds. Reformy Sektora Bankowego ponadto zalecił istnienie zdrowej konkurencji między bankami sektora publicznego i prywatnymi. Raport pokazał przepływ kapitału w celu spełnienia wyższych i nieokreślonych poziomów adekwatności kapitałowej oraz minimalizacji docelowego kredytu.

Rząd skupił się przy pomocy procesu reform na poprawie roli sił rynkowych poprzez gwałtowne zmniejszenie wywłaszczania poprzez rezerwy obowiązkowe, rynkowe ustalanie cen rządowych papierów wartościowych, zniesienie administrowanych stóp procentowych z kilkoma wyjątkami oraz poprawę norm przejrzystości i ujawniania dyscyplina rynkowa.