İş Etiği - Siber Çağ

Siber çağda iş yapmak, onlarca yıl önce kaleme alınan klasik iş teorilerinden tamamen farklıdır. Dahası, internet ve iletişim teknolojilerinin yaygınlaşması eşi görülmemiş bir oranda arttığından, ticari kuruluşlar teknolojik ilerlemeye eşlik eden etik konuları ele almanın önemli olduğunu düşünüyor.

Siber çağ sorunlarına ilişkin yalnızca bilginin yeterli olmadığının farkına varmak önemlidir; Teknolojik ilerlemenin hem işletmeler hem de bireyler için geçerli olan olumsuz etkilerini en aza indirmek için somut adımlar atılması gerekiyor.

Siber etiğin temel sorunları genel olarak beş bölüme ayrılabilir -

Privacy
Property
Security
Accuracy
Accessibility

Gizlilik Açısı

Bir 1890 Harvard Law Review seminerinde, Warren ve Brande mahremiyet hakkında altın sözler söyledi. Etik ve ahlaki bir kavramdır. Mahremiyeti şöyle tanımladılar -

"Onur, bireysellik ve kişiliğin merkezinde. Mahremiyet aynı zamanda bir özerklik duygusu için de vazgeçilmezdir - 'bir bireyin yaşamının tamamen kendi kontrolü altında olan, dışarıdan müdahaleden uzak bir alan olduğu hissine. ' Mahremiyetten yoksun bırakma bir kişinin sağlığını bile tehlikeye atabilir. "

Mahremiyetin Bileşenleri

Gizlilik, başkalarının bir bireyin veya ticari kuruluşların bilgilerine erişimini "gizlilik, anonimlik ve yalnızlığın üç unsuru" ile sınırlandıracak şekilde bölünebilir.

Anonimlik, istenmeyen ilgiden korunma hakkı ile ilgilidir.
Yalnızlık, bir işletmenin veya bireyin fiziksel yakınlığının eksikliğini ifade eder.
Gizlilik, kişiselleştirilmiş bilgilerin serbestçe erişime karşı korunmasıdır.

Özel Bilgilerin Korunması

Özel bilgilerin doğrudan veya dolaylı olarak kötüye kullanılması, sahtekarlığa ve kimliğe bürünmeye yol açabilir. Kimlik hırsızlığı, web'de kişisel ve özel bilgilerin mevcudiyeti nedeniyle giderek artan bir tartışma konusudur.

Kimlik Hırsızı

2002'de yedi milyon Amerikalı, 2011'de 12 milyon kimlik hırsızlığına maruz kaldı ve bu, onu Amerika Birleşik Devletleri'nde en hızlı büyüyen siber suç haline getirdi. Kamuya açık kayıtlar, arama motorları ve veritabanları, siber suçun yükselişine katkıda bulunan ana suçlular.

Çevrimiçi veritabanlarının hassas personel bilgilerinin çoğalmasını sınırlamak ve sınırlamak için aşağıdaki komutlar yararlı olabilir.

Veri tabanı kayıtlarına sosyal güvenlik numaraları, doğum tarihleri, memleket ve annelerin kızlık soyadları gibi hassas ve benzersiz tanımlayıcıları dahil etmeyin.
Normalde listelenmemiş olan telefon numaralarını hariç tutun.
Kişilerin adlarını bir veritabanından kaldırmaları için basit ve net bir hüküm olmalıdır.
Ters sosyal güvenlik numarası arama hizmetleri yasaklanmalıdır.

Kişisel Veri Toplama

Bireyler genellikle çeşitli çevrimiçi hizmetler için özel bilgileri verirler. Etik iş uygulaması, gizlilik, anonimlik ve yalnızlığın kaybolmasına yol açabilecek bu bilgileri korumak olacaktır.

Dahası, veri ambarları artık muazzam miktarda kişisel ve tüketici işlem verilerini toplayıp depoluyor. Sınırsız bir süre için büyük miktarlarda tüketici ve işletme bilgilerinin korunması mümkündür. Bu veritabanları, çerezler ve casus yazılımlar ile gizlilik aşınması yapılabilir.

Veri ambarlarının bağımsız olduğu ve korunması gerektiği konusunda bir bakış açısı vardır. Ancak, kötü niyetli bir geriye doğru arama başlatmak için kurumsal web sitelerinden ve sosyal ağ sitelerinden kişisel bilgiler toplanabilir. Bu nedenle, kamusal alanların bilgiyi nasıl kullanması gerektiği etik bir tartışmadır.

Mülkiyet Sorunları

Mülkiyet kavramı uzun süredir etik bir tartışma konusudur. Bazı insanlar internetin bilgi özgürlüğü kavramına dayandığını iddia ediyor. Bununla birlikte, mülkiyet konusundaki tartışmalar, bilginin mülkiyeti ihlal edildiğinde sıklıkla ortaya çıkmaktadır.

Fikri Mülkiyet Hakları

İnternet hizmetlerinin artan hızı ve mp3 gibi dosya sıkıştırma teknolojisinin ortaya çıkışı, kullanıcıların dosyaları anonim olarak birbirlerine aktarmalarına ve paylaşmalarına izin veren bir teknoloji olan eşler arası dosya paylaşımına yol açtı.

Napster veya Bit Torrent tarafından sunulan hizmetler, dosya aktarımı ve paylaşımı konusu kapsamındadır. Bu siteler, diğer kullanıcılara aktarılması yasa dışı olan telif hakkıyla korunan müzik ve içerik sunar.

Fikri mülkiyet hakları, patentler, telif hakkı, endüstriyel tasarım hakları, ticari markalar, bitki çeşitliliği hakları, ticari takdim şekli ve bazı yetki alanlarında ticari sırlar gibi bireylerin işletmelerine ait bir dizi hakkı içerir. Kendileriyle ilişkili bir etik ikilemi olan en önemli bileşenleri ele alıyoruz.

Patent Hakları

Patent, icadından parasal olarak yararlanabilmesi için hükümet tarafından bir mucide verilen bir hak türüdür. Birçok işletmenin Ar-Ge departmanları vardır ve patentleri onlar için bir gelir kaynağı sağlar. Sürekli olarak siber çağda patent ihlalinin yaygın olduğu ve en katı normlarla yasal ve etik bir şekilde ele alınması gerektiğine inanılmaktadır.

Telif hakkı ihlali

Telif hakkı, orijinal eserin yaratıcısına, genellikle sınırlı bir süre için, özel haklar verir. Telif hakkı genellikle yaratıcı, entelektüel veya sanatsal biçimler veya "eserler" için geçerlidir. Görüldüğü gibi, konunun kopyalanması ve yeniden oluşturulması bilgi çağında oldukça kolay. Bu, tüm yaratıcı prodüksiyonlar için telif hakkı korumasının zorunlu hale getirilip getirilmeyeceği konusunda iş etiği sorularını gündeme getirmektedir. Kopyalama ve yeniden yaratmanın sınırı da etik bir konudur.

Ticari markalar

Ticari marka, ürün veya hizmetleri ayırt eden, tanınabilir ve benzersiz bir işaret, tasarım veya ifadedir. Bilgisayar ve internet çağında markaları kopyalamak oldukça kolay oldu. Markayı etik olmayan veya yasadışı kullananlara merhamet gösterilmesi gerekip gerekmediği endişelerini dile getiriyor.

Ticaret Sırları

Ticari sır, bir işletmenin rakipleri veya müşterileri karşısında ekonomik bir avantaj elde edebileceği gizli bir formül, uygulama, süreç, tasarım, araç, model, bilgidir. Ticari sır hırsızlığı etik dışı olarak değerlendirilebilir çünkü benzersiz bir formül oluşturmak veya düşünmek zor olabilir, ancak onu kopyalamak oldukça kolaydır.

Dijital Haklar Yönetimi (DRM)

Dijital haklar yönetimi yazılımının tanıtılması ve kullanılması, DRM'nin bozulmasının etik olup olmadığı sorusunu gündeme getirdi. Bazıları DRM'yi etik bir adım olarak görüyor; diğerleri bunun yanlış olduğuna inanıyor çünkü ürün veya hizmetlerin maliyetleri DRM nedeniyle artabilir.

DRM ayrıca kullanıcı haklarının savunucuları olarak tasvir edilir. Bu, örneğin, aldıkları PDF'lerin sesli kitaplarının kopyalarını oluşturmaya; insanların yasal olarak satın aldıkları müzikleri CD'ye yazmalarına veya yeni bir bilgisayara aktarmalarına izin vermek de bir sorundur. Fikri mülkiyet sahiplerinin haklarının ihlali gibi görünüyor ve telif hakkıyla korunan medyanın tazminatsız kullanımına yol açıyor.

Güvenlik endişeleri

İş alanlarında güvenlik, uzun süredir etik bir tartışma konusu olmuştur. Topluluğun ortak yararını korumak önemli mi yoksa bireyin haklarını korumalı mıyız? Bu iki fikrin sınırları konusunda sürekli ve büyüyen bir tartışma var. Bu, taviz vermenin doğru olup olmadığı sorusunu gündeme getiriyor.

Sayısız insan internete bağlanırken ve çevrimiçi olarak bulunan kişisel veri miktarı süresiz olarak artmaya devam ederken, kimlik hırsızlığına, siber suçlara ve bilgisayar korsanlığına karşı duyarlılık vardır.

İnternetin mülkiyeti konusunda da bir tartışma var. İnsanlar, güvenliği sağlamak için interneti kimin düzenleme hakkına sahip olduğunu sorma eğilimindedir. Bu çok karmaşık bir konudur çünkü büyük miktarda veri ve sayısız insan internet ile ilişkilendirilmiştir.

Doğruluk Sorumluluğu

Doğruluk sorunu açıktır. Çevrimiçi olarak sunulan bilgilerin gerçekliğinden ve doğruluğundan kimin sorumlu olduğu gibi sorular sormalıyız. Etik olarak kavram, içeriğe kimin katkıda bulunabileceği ve içerik hatalı veya yanlış olduğunda kimin sorumlu tutulması gerektiği üzerine bir tartışmayı içerir. Bu aynı zamanda yanlış bilgi ve bu doğruluk kusurlarından kaynaklanan sermaye kaybı nedeniyle zarar gören taraf için tazminat için yasal bir açıya sahiptir.

Erişilebilirlik, Sansür ve Filtreleme

Çevrimdışı sansür ve filtreleme için geçerli olan argümanlar, çevrimiçi sansür ve filtrelemeye uygulanır. Bilgiye ücretsiz erişim daha mı iyidir yoksa bir yönetim organı tarafından zararlı, uygunsuz veya yasadışı olarak kabul edilen şeylerden korunmak mı gerekir? Küçüklerin erişim sorunu da önemli bir endişe kaynağıdır.

Birçok şirket, yalnızca kişisel kullanımla ilgili olan ve bu nedenle üretkenliğe zarar veren bazı siteleri engelleyerek çalışanlarının siber alana erişimini kısıtlar. Daha büyük ölçekte, hükümetler, genellikle yabancı ülkelerden vatandaşlarına ve sınırları içindeki herhangi birine çevrimiçi olarak ulaşılabilen belirli bilgilere erişimi sansürleyen ve filtreleyen büyük güvenlik duvarları da oluşturur.