Wahania kursów wymiany

Wahania kursów walut wpływają nie tylko na międzynarodowe koncerny i duże korporacje, ale także na małe i średnie przedsiębiorstwa. Dlatego zrozumienie ryzyka kursowego i zarządzanie nim jest ważnym tematem dla właścicieli firm i inwestorów.

Istnieją różne rodzaje narażenia i powiązane techniki pomiaru narażenia. Ze wszystkich ekspozycji najważniejsza jest ekspozycja ekonomiczna, którą można obliczyć statystycznie.

Firmy stosują różne strategie, aby ograniczyć ekspozycję ekonomiczną.

Rodzaje ekspozycji

Spółki są narażone na trzy rodzaje ryzyka spowodowanego zmiennością kursów walut -

Transaction exposure- Wahania kursów walut mają wpływ na zobowiązania firmy do dokonywania lub otrzymywania płatności denominowanych w walucie obcej w przyszłości. Z tego efektu wynika ekspozycja transakcyjna, która ma charakter krótkoterminowy lub średnioterminowy.
Translation exposure- Wahania kursów walut mają wpływ na skonsolidowane sprawozdania finansowe spółki, zwłaszcza gdy posiada ona zagraniczne spółki zależne. Efektem tego jest narażenie na tłumaczenia. Ma charakter średnio- lub długoterminowy.
Economic (or operating) exposure- Ekspozycja ekonomiczna wynika z wpływu nieprzewidzianych wahań kursów walut na przyszłe przepływy pieniężne spółki i wartość rynkową. Nieprzewidziane wahania kursów walutowych mogą mieć ogromny wpływ na pozycję konkurencyjną firmy.

Należy zauważyć, że nie można przewidzieć ekspozycji ekonomicznej, natomiast można oszacować ryzyko transakcji i tłumaczenia.

Ekspozycja ekonomiczna - przykład

Weźmy pod uwagę dużą międzynarodową firmę amerykańską prowadzącą działalność w wielu krajach na całym świecie. Największymi rynkami eksportowymi firmy są Europa i Japonia, które łącznie zapewniają 40% rocznych przychodów firmy.

Zarząd firmy uwzględnił średni spadek o 3% w stosunku do dolara w stosunku do euro i jena japońskiego w bieżącym okresie i przez następne dwa lata. Kierownictwo spodziewało się, że dolar będzie spadał ze względu na powtarzający się impas budżetowy w USA oraz rosnące deficyty fiskalne i na rachunku obrotów bieżących, które, jak oczekiwali, wpłyną na kurs walutowy.

Jednak szybko poprawiająca się gospodarka USA wywołała spekulacje, że Fed wkrótce zacieśni politykę pieniężną. Dolar rośnie iw ciągu ostatnich kilku miesięcy zyskał około 5% w stosunku do euro i jena. Prognozy sugerują dalsze wzrosty, ponieważ polityka pieniężna w Japonii jest stymulująca, a gospodarka europejska wychodzi z recesji.

Amerykańska firma stoi teraz w obliczu nie tylko ekspozycji transakcyjnej (jak jej duża sprzedaż eksportowa) i ekspozycji na tłumaczenia (ponieważ ma spółki zależne na całym świecie), ale także ekspozycji ekonomicznej. Oczekiwano, że dolar będzie spadał o około 3% rocznie w stosunku do euro i jena, ale zyskał już 5% w stosunku do tych walut, co stanowi odchylenie o 8 punktów procentowych. Będzie to miało negatywny wpływ na sprzedaż i przepływy pieniężne. Inwestorzy uwzględnili już wahania kursów walut i akcje spółki spadły o 7%.

Obliczanie ekspozycji ekonomicznej

Wartość aktywów zagranicznych lub przepływów pieniężnych za granicą zmienia się wraz ze zmianami kursów walut. Wiemy ze statystyk, że analiza regresji wartości aktywów (P) w stosunku do kursu kasowego (S) da następujące równanie regresji -

P = a + (bx S) + e

Gdzie, a jest stałą regresji, b jest współczynnikiem regresji, a ejest wyrazem błędu losowego ze średnią zerową. Tutaj,b jest miarą ekspozycji ekonomicznej i mierzy wrażliwość wartości aktywów w dolarach na kurs walutowy.

Współczynnik regresji to stosunek kowariancji między wartością aktywów a kursem walutowym do wariancji kursu kasowego. Wyraża się jako -

b =

Cov (P, S) / Var (S)

Economic Exposure – Numerical Example

Firma amerykańska (nazwijmy to USX) posiada 10% udziałów w spółce europejskiej - powiedzmy EuroStar. USX jest zaniepokojony spadkiem euro i chce zmaksymalizować wartość dolara EuroStar. Chciałaby oszacować swoją ekspozycję ekonomiczną.

USX uważa, że prawdopodobieństwo silniejszego i / lub słabszego euro jest równe, tj. 50–50. W scenariuszu mocnego euro euro będzie na poziomie 1,50 wobec dolara, co miałoby negatywny wpływ na euroStar (ze względu na straty eksportowe). Wtedy EuroStar będzie miał wartość rynkową 800 milionów euro, wyceniając 10% udziałów USX na 80 milionów euro (lub 120 milionów dolarów).

W scenariuszu słabego euro waluta będzie wynosiła 1,25; EuroStar miałby wartość rynkową 1,2 miliarda euro, wyceniając 10% udziałów USX równe 150 milionom dolarów.

Gdyby P reprezentuje wartość 10% udziałów USX w EuroStar w dolarach i S oznacza kurs kasowy euro, a następnie kowariancję P i S jest -

Cov (P, S) = –1,875

Var (S) = 0,015625

Dlatego b = –1,875 ÷ (0,015625) = - 120 mln EUR

Ekspozycja ekonomiczna USX to ujemne 120 milionów euro, co jest równoważne stwierdzeniu, że wartość jego udziału w EuroStar maleje wraz z umacnianiem się euro i rośnie wraz z osłabieniem euro.

Określanie ekspozycji ekonomicznej

Ekspozycja ekonomiczna jest zwykle określana przez dwa czynniki -

Czy rynki, na których firma wprowadza i sprzedaje swoje produkty, są konkurencyjne czy monopolistyczne? Ekspozycja ekonomiczna jest większa, gdy koszty nakładów firmy lub ceny towarów są powiązane z wahaniami kursów walut. Jeżeli zarówno koszty, jak i ceny są względne lub oddzielone od wahań kursów walut, skutki są wzajemnie znoszone, co zmniejsza ekspozycję ekonomiczną.
Czy firma może dostosować się do rynków, swojego asortymentu produktów i źródła nakładów w odpowiedzi na wahania kursów walut? Elastyczność oznaczałaby mniejsze narażenie operacyjne, podczas gdy surowość oznaczałaby większe narażenie operacyjne.

Zarządzanie ekspozycją ekonomiczną

Ryzyko związane z ekspozycją ekonomiczną można usunąć za pomocą operational strategies lub currency risk mitigation strategies.

Strategie operacyjne

Diversifying production facilities and markets for products- Dywersyfikacja ogranicza ryzyko związane z koncentracją zakładów produkcyjnych lub sprzedaży na jednym lub dwóch rynkach. Jednak wadą jest to, że firma może stracić korzyści skali.
Sourcing flexibility - Posiadanie elastyczności w pozyskiwaniu kluczowych nakładów ma sens strategiczny, ponieważ ruchy kursów walutowych mogą sprawić, że dane wejściowe z jednego regionu będą zbyt drogie.
Diversifying financing - Posiadanie różnych rynków kapitałowych daje firmie elastyczność w pozyskiwaniu kapitału na rynku przy najniższych kosztach.

Strategie ograniczania ryzyka walutowego

Najpopularniejsze strategie to -

Matching currency flows- Tutaj dopasowywane są wpływy i wypływy walut obcych. Na przykład, jeśli amerykańska firma, która ma wpływy w euro, chce zaciągnąć dług, musi pożyczyć w euro.
Currency risk-sharing agreements- Jest to umowa kupna-sprzedaży między dwiema stronami, w których zgadzają się one podzielić ryzyko wahań kursów walut. Dokonuje się przy tym korekty ceny, tak aby cena bazowa transakcji została skorygowana.
Back-to-back loans- Nazywane również swapem kredytowym, w tym układzie dwie firmy z dwóch krajów pożyczają sobie walutę na określony czas. Pożyczka typu back-to-back pozostaje zarówno aktywem, jak i zobowiązaniem w ich bilansach.
Currency swaps- Jest podobny do pożyczki typu back-to-back, ale nie pojawia się w bilansie. Tutaj dwie firmy pożyczają pieniądze na rynkach i w walutach, aby każda z nich mogła mieć najlepsze stawki, a następnie wymieniają wpływy.