Finanse międzynarodowe - ekspozycja transakcyjna
Istnieją różne techniki zarządzania ekspozycją transakcyjną. Celem jest uniknięcie transakcji przed ryzykiem kursowym. W tym rozdziale omówimy cztery główne techniki, których można użyć do zabezpieczenia ryzyka transakcyjnego. Ponadto omówimy również niektóre techniki operacyjne zarządzania ekspozycją transakcyjną.
Finansowe techniki zarządzania ekspozycją na transakcje
Główną cechą ekspozycji transakcyjnej jest łatwość określenia jej wielkości. Dodatkowo posiada dobrze zdefiniowany przedział czasowy, co czyni go wyjątkowo przydatnym do zabezpieczania instrumentami finansowymi.
Najpopularniejsze metody zabezpieczania ekspozycji transakcyjnych to:
Forward Contracts- Jeśli firma musi zapłacić (otrzymać) pewną ustaloną kwotę waluty obcej w przyszłości (data), może teraz uzyskać kontrakt, który oznacza cenę, po której może kupić (sprzedać) walutę obcą w przyszłości ( data). Eliminuje to niepewność co do przyszłej wartości zobowiązania (składnika aktywów) w walucie krajowej do określonej wartości.
Futures Contracts- Działają podobnie do kontraktów forward. Kontrakty futures są zwykle przedmiotem obrotu giełdowego i mają ustandaryzowane i ograniczone rozmiary kontraktów, terminy zapadalności, początkowe zabezpieczenie i kilka innych cech. Ogólnie rzecz biorąc, nie jest możliwe dokładne przesunięcie pozycji w celu całkowitego wyeliminowania ekspozycji.
Money Market Hedge - Nazywany również jako synthetic forward contract,metoda ta wykorzystuje fakt, że cena terminowa musi być równa aktualnemu kursowi kasowemu pomnożonemu przez stosunek bez ryzyka zwrotów z danych walut. Jest to również forma finansowania transakcji walutowej. Przekształca zobowiązanie w płatną walutę krajową i eliminuje wszelkie ryzyko walutowe.
Options - Opcja walutowa to kontrakt, który wiąże się z opłatą z góry i daje właścicielowi prawo, ale nie obowiązek, do handlu walutami w określonej ilości, cenie i okresie.
Note- Główna różnica między opcją a wspomnianymi powyżej technikami zabezpieczenia polega na tym, że opcja ma zwykle nieliniowy profil wypłaty. Pozwalają na usunięcie ryzyka spadku bez konieczności odcinania zysku od ryzyka wzrostu.
Decyzja o wyborze jednej z tych różnych technik finansowych powinna opierać się na kosztach i przedostatnich przepływach pieniężnych w walucie krajowej (odpowiednio skorygowanych o wartość czasową) w oparciu o ceny dostępne dla firmy.
Zabezpieczenie transakcji w warunkach niepewności
Niepewność co do terminu lub istnienia ekspozycji nie stanowi ważnego argumentu przeciwko zabezpieczaniu.
Niepewność co do daty transakcji
Wielu skarbników korporacyjnych obiecuje zaangażowanie się we wczesną ochronę przepływów pieniężnych w obcej walucie. Głównym powodem jest to, że nawet jeśli są pewni, że dojdzie do transakcji w walucie obcej, nie są do końca pewni, jaka będzie dokładna data transakcji. Możliwe może być niedopasowanie terminów zapadalności transakcji i zabezpieczenia. Korzystanie z mechanizmurolling lub early unwinding, kontrakty finansowe stwarzają prawdopodobieństwo skorygowania terminu zapadalności w przyszłości, gdy dostępne będą odpowiednie informacje.
Niepewność co do istnienia ekspozycji
Niepewność co do istnienia ekspozycji pojawia się, gdy istnieje niepewność przy składaniu ofert z cenami ustalonymi w walucie obcej dla kontraktów terminowych. Firma zapłaci lub otrzyma walutę obcą po zaakceptowaniu oferty, która będzie miała denominowane przepływy pieniężne. Jest to rodzaj warunkowej ekspozycji transakcyjnej. W takich przypadkach opcja jest idealnie dopasowana.
W przypadku tego rodzaju niepewności istnieją cztery możliwe wyniki. Poniższa tabela zawiera podsumowanie faktycznych wpływów firmy na jednostkę umowy opcyjnej, które są równe przepływom pieniężnym netto z tytułu cesji.
| Stan | Oferta przyjęta | Oferta odrzucona |
|---|---|---|
| Cena spot lepsza niż cena wykonania: pozwól opcji wygasnąć | Cena Spot | 0 |
| Cena spot gorsza niż cena wykonania: opcja wykonania | Cena zadania | Cena wykonania - cena spot |
Techniki operacyjne zarządzania ekspozycją na transakcje
Strategie operacyjne, których zaletą jest równoważenie istniejącej ekspozycji walutowej, mogą również ograniczać ryzyko transakcji. Te strategie obejmują -
Risk Shifting- Najbardziej oczywistym sposobem jest uniknięcie ekspozycji. Fakturując wszystkie części transakcji w walucie krajowej, firma może całkowicie uniknąć ekspozycji transakcji. Jednak nie we wszystkich przypadkach jest to możliwe.
Currency risk sharing- Obie strony mogą dzielić ryzyko transakcji. Ponieważ krótkoterminowa ekspozycja na transakcję jest grą o sumie zerowej, jedna strona przegrywa, a druga zyskuje%
Leading and Lagging- Polega na zabawie z czasem przepływów walutowych. Kiedy waluta obca (w której denominowany jest kontrakt nominalny) zyskuje na wartości, spłacaj zobowiązania wcześniej i ściągaj należności później. Pierwszy jest znany jakoleading a ten ostatni nazywa się lagging.
Reinvoicing Centers- Centrum ponownego fakturowania to niezależna korporacyjna jednostka zależna, która zarządza jedną lokalizacją dla wszystkich ekspozycji transakcyjnych z handlu wewnątrz firmy. W centrum refakturowania transakcje przeprowadzane są w walucie krajowej, a tym samym centrum refakturowania cierpi z powodu całej ekspozycji transakcyjnej.
Centra refakturowania mają trzy główne zalety -
Zyski z tytułu zarządzania scentralizowanego z tytułu transakcji pozostają w ramach sprzedaży firmy.
Ceny w walucie obcej mogą być korygowane z wyprzedzeniem, aby pomóc zagranicznym podmiotom powiązanym w procesach budżetowania i poprawić wewnętrzne przepływy pieniężne w ramach jednostek zależnych, ponieważ w rachunkach wewnątrz firmy używana jest waluta krajowa.
Centra fakturowania (offshore, kraj trzeci) kwalifikują się do uzyskania statusu lokalnego nierezydenta i uzyskują korzyści z oferowanych korzyści podatkowych i walutowych.