Prognozy kursów wymiany
Ekonomiści i inwestorzy zawsze mają tendencję do prognozowania przyszłych kursów walutowych, aby mogli polegać na prognozach w celu uzyskania wartości pieniężnej. Istnieją różne modele, które służą do ustalania przyszłego kursu wymiany waluty.
Jednak, podobnie jak w przypadku prognoz, prawie wszystkie te modele są pełne złożoności i żaden z nich nie może twierdzić, że jest w 100% skuteczny w określaniu dokładnego przyszłego kursu wymiany.
Prognozy kursów wymiany są wyliczane przez obliczenie wartości w stosunku do innych walut obcych w określonym przedziale czasu. Istnieje wiele teorii przewidujących kursy wymiany, ale wszystkie mają swoje ograniczenia.
Prognoza kursu wymiany: podejścia
Dwie najczęściej używane metody prognozowania kursów wymiany to:
Fundamental Approach- Jest to technika prognozowania wykorzystująca podstawowe dane dotyczące kraju, takie jak PKB, stopy inflacji, produktywność, bilans handlowy i stopa bezrobocia. Zasada jest taka, że „prawdziwa wartość” waluty zostanie w końcu zrealizowana w pewnym momencie. To podejście jest odpowiednie dla inwestycji długoterminowych.
Technical Approach- W takim podejściu sentyment inwestorów determinuje zmiany kursu walutowego. Tworzy prognozy, tworząc wykres wzorców. Ponadto w tym podejściu wykorzystywane są ankiety dotyczące pozycjonowania, reguły handlowe dotyczące poszukiwania trendów oparte na średniej ruchomej oraz dane dotyczące przepływu klientów przez dealerów Forex.
Prognoza kursu wymiany: modele
Poniżej omówiono niektóre ważne modele prognozowania kursu walutowego.
Model parytetu siły nabywczej
Podejście oparte na prognozowaniu parytetu siły nabywczej (PPP) opiera się na Law of OneCena £. Stwierdza, że te same towary w różnych krajach powinny mieć identyczne ceny. Na przykład to prawo mówi, że kreda w Australii będzie miała taką samą cenę jak kreda o takich samych wymiarach w USA (biorąc pod uwagę kurs wymiany i z wyłączeniem kosztów transakcji i wysyłki). Oznacza to, że nie będzie możliwości arbitrażu, aby tanio kupować w jednym kraju i sprzedawać z zyskiem w innym.
W zależności od zasady, podejście PPP przewiduje, że kurs walutowy dostosuje się, kompensując zmiany cen zachodzące w wyniku inflacji. Na przykład, powiedzmy, że przewiduje się, że ceny w USA wzrosną o 4% w ciągu następnego roku, a ceny w Australii wzrosną tylko o 2%. Następnie różnica inflacji między Ameryką a Australią wynosi:
4% – 2% = 2%
Zgodnie z tym założeniem ceny w USA będą rosły szybciej w stosunku do cen w Australii. Dlatego podejście PPP przewidywałoby, że dolar amerykański osłabi się o około 2%, aby zrównoważyć ceny w tych dwóch krajach. Tak więc w przypadku gdy kurs wymiany wynosiłby 90 centów za jednego dolara australijskiego, PPP prognozowałby kurs wymiany -
(1 + 0.02) × (US $0.90 per AUS $1) = US $0.918 per AUS $1
Tak więc zakup jednego dolara australijskiego zająłby teraz 91,8 centów.
Model względnej siły ekonomicznej
Model względnej siły ekonomicznej wyznacza kierunek kursów walutowych, biorąc pod uwagę siłę wzrostu gospodarczego w różnych krajach. Ideą tego podejścia jest to, że silny wzrost gospodarczy przyciągnie więcej inwestycji inwestorów zagranicznych. Aby kupić te inwestycje w danym kraju, inwestor kupi walutę tego kraju - zwiększając popyt i cenę (aprecjację) waluty tego konkretnego kraju.
Innym czynnikiem przyciągającym inwestorów do kraju są stopy procentowe. Wysokie stopy procentowe przyciągną więcej inwestorów, a popyt na tę walutę wzrośnie, co pozwoliłoby na aprecjację waluty.
I odwrotnie, niskie stopy procentowe spowodują odwrotny skutek i inwestorzy będą unikać inwestycji w danym kraju. Inwestorzy mogą nawet pożyczyć tanią walutę tego kraju, aby sfinansować inne inwestycje. Tak było w przypadku, gdy stopy procentowe jena japońskiego były wyjątkowo niskie. To się powszechnie nazywacarry-trade strategy.
Podejście oparte na względnej sile gospodarczej nie pozwala dokładnie przewidzieć przyszłego kursu walutowego, jak podejście oparte na PPP. Po prostu mówi, czy waluta będzie się umacniać, czy tracić na wartości.
Modele ekonometryczne
Jest to metoda używana do prognozowania kursów wymiany poprzez gromadzenie wszystkich istotnych czynników, które mogą wpływać na daną walutę. Łączy wszystkie te czynniki, aby prognozować kurs wymiany. Czynniki zwykle pochodzą z teorii ekonomii, ale w razie potrzeby można do nich dodać dowolną zmienną.
Na przykład, powiedzmy, prognosta dla kanadyjskiej firmy zbadał czynniki, które jego zdaniem mogą wpłynąć na kurs wymiany USD / CAD. Na podstawie swoich badań i analiz stwierdził, że najbardziej wpływowymi czynnikami są: różnica stóp procentowych (INT), różnice w tempie wzrostu PKB (PKB) i różnice w tempie wzrostu dochodów (IGR).
Model ekonometryczny, który wymyślił, to:
USD/CAD (1 year) = z + a(INT) + b(GDP) + c(IGR)
Teraz, korzystając z tego modelu, wspomniane zmienne, tj. INT, PKB i IGR, można wykorzystać do wygenerowania prognozy. Zastosowane współczynniki (a, b i c) będą miały wpływ na kurs walutowy i określą jego kierunek (dodatni lub ujemny).
Model szeregów czasowych
Model szeregów czasowych jest całkowicie techniczny i nie zawiera żadnej teorii ekonomicznej. Popularne podejście oparte na szeregach czasowych jest znane jakoautoregressive moving average (ARiMR).
Uzasadnieniem jest to, że przeszłe zachowania i wzorce cenowe mogą wpływać na przyszłe zachowania i wzorce cenowe. Dane użyte w tym podejściu to po prostu szeregi czasowe danych do wykorzystania wybranych parametrów do stworzenia działającego modelu.
Podsumowując, prognozowanie kursu walutowego jest żarliwym zadaniem, dlatego wiele firm i inwestorów po prostu zabezpiecza się przed ryzykiem walutowym. Mimo to niektórzy ludzie wierzą w prognozowanie kursów walutowych i próbują znaleźć czynniki, które wpływają na zmiany kursów walut. Dla nich wymienione powyżej podejścia są dobrym punktem wyjścia.