Średniowieczna historia Indii - główne bitwy
Poniżej znajdują się główne bitwy stoczone przez cesarza Mogołów, Babura
Pierwsza bitwa pod Panipatem
W dniu 20 th kwietnia 1526, Pierwsza Bitwa Panipat, toczyła się między Babur i Ibrahim Lodi Imperium (suwmiarką Delhi). Bitwa miała miejsce w północnych Indiach (Panipat) i oznaczała początek imperium Mogołów.
Pierwsza bitwa pod Panipatem była jedną z najwcześniejszych bitew, w których użyto broni palnej prochowej i artylerii polowej. Jednak Babur powiedział, że użył go po raz pierwszy podczas ataku na fortecę Bhira.
Ibrahim Lodi spotkał Babura w Panipat z siłą szacowaną na 100 000 ludzi i 1000 słoni.
Babur przekroczył Indus z siłą zaledwie 12 000; jednakże w Indiach duża liczba hindustańskich szlachciców i żołnierzy dołączyła do Babura w Pendżabie. Pomimo wsparcia armii indyjskiej, armia Babura była liczebnie gorsza.
Babur ułożył mistrzowski plan i wzmocnił swoją pozycję. Rozkazał jednemu ze swoich skrzydeł armii odpocząć w mieście Panipat, które miało dużą liczbę domów. Co więcej, chronił kolejne skrzydło rowem wypełnionym gałęziami drzew.
Z przodu Babur przywiązał dużą liczbę puszek, aby pełnić funkcję muru obronnego. Pomiędzy dwoma wozami ustawiono przedpiersie, aby żołnierze mogli odpocząć i strzelać.
Babur wykorzystał technikę urządzenia osmańskiego (Rumi), która była używana przez Turków w ich dobrze znanej bitwie przeciwko Shah Ismailowi z Iranu.
Babur zaprosił również dwóch osmańskich mistrzów strzelania, a mianowicie Ustad Ali i Mustafa.
Jednak Ibrahim Lodi, z ogromnymi żołnierzami, nie mógł przyjąć silnie bronionej pozycji Babura.
Ibrahim Lodi najwyraźniej spodziewał się, że Babur będzie walczył w mobilnym trybie wojny, który był powszechny wśród mieszkańców Azji Środkowej.
Strzelcy Babura strategicznie używali broni z dobrym skutkiem od przodu; Jednak Babur oddał dużą część zasługi za zwycięstwo swoim łucznikom.
Po siedmiodniowej lub ośmiodniowej walce Ibrahim Lodi zdał sobie sprawę z silnej pozycji Babura. Co więcej, siły Lodi również wahały się, czy walczyć w nowoczesnej wojnie technologicznej Babura.
Ibrahim Lodi walczył do końca z grupą od 5000 do 6000 sił, ale on (Lodi) zginął na polu bitwy.
Szacuje się, że w pierwszej bitwie o Panipat zginęło ponad 15 000 ludzi (z królestwa Lodi).
Bitwa pod Khanwa
17 marca 1527 roku w pobliżu wioski Khanwa (około 60 km na zachód od Agry) rozegrała się bitwa pod Chanwą. Walczył między pierwszym cesarzem Mogołów Baburem a władcą radżputów Raną Sangą.
Władca Radżputów, Rana Sangabyło wielkim zagrożeniem dla Babura, aby ustanowić silne imperium Mogołów w dolinie Indo-Gangetic, ponieważ Sanga planował wydalić Babura z Indii lub zamknąć go w Pendżabie.
Babur miał autentyczny powód, by oskarżyć Rana Sangę, tj. O naruszenie umowy. W rzeczywistości Sanga zaprosił go (Babura) do Indii z obietnicą walki z nim przeciwko Ibrahimowi Lodiemu, ale on (Rana) odmówił.
Bitwa o Chanwa była toczona agresywnie. Jak donosi Babur, Sanga miał ponad 200 000 ludzi, w tym 10 000 afgańskich kawalerzystów, wspieranych przez równą siłę Hasana Khana Mewatiego.
Strategia Babura na polu bitwy była wysoce techniczna; rozkazał swoim żołnierzom (którzy chowali się za statywami) atakować w centrum. W ten sposób siły Sangi zostały ograniczone i ostatecznie pokonane.
Rana Sanga uciekła z pola bitwy. Później (Rana) chciał odnowić konflikt z Baburem, ale został otruty przez własną szlachtę.
Bitwa pod Chanwą wzmocniła pozycję Babura w regionie Delhi-Agra. Później Babur podbił łańcuch fortów, w tym Gwalior, Dholpur, na wschód od Agry itp.
Babur pokonał również Alwara od Hasana Khan Mewati i Chanderi (Malwa) z Medini Rai. Chanderi został schwytany po zabiciu prawie wszystkich obrońców Radżputów, mężczyzn i ich kobietjauhar (był to zwyczaj samospalenia królowych i królewskiej kobiety z królestw Radżputów).
Afgańczycy
Wschodnie Uttar Pradesh, które znajdowało się pod dominacją afgańskich wodzów, podporządkowało się Baburowi, ale wewnętrznie planowało zrzucić to w dowolnym momencie.
Nusrat Shah, władca Bengalu, który poślubił córkę Ibrahima Lodiego, wspierał afgańskich sardarów.
Afgańczycy wyparli urzędników mogolskich we wschodnim Uttar Pradesh i wielokrotnie sięgali do Kanauj, ale ich główną słabością był brak kompetentnego przywódcy.
Przywódcy afgańscy zaprosili Mahmuda Lodiego. On (Mahmud Lodi) był bratem Ibrahima Lodiego, a także walczył z Baburem w Khanwa. Przywódcy afgańscy powitali go jako swojego władcę i zgromadzili siły pod jego przywództwem.
Afgańczycy pod przywództwem Mahmuda Lodiego stanowili dla Babura wielkie zagrożenie, którego on (Babur) nie mógł zignorować. Na początku 1529 roku Babur opuścił Agrę na wschód i zmierzył się z połączonymi siłami Afgańczyków i Nusrat Shah z Bengalu przy przeprawie przez rzekę Ghagra .
Walcząc z Afgańczykami (na wschodzie) Babur otrzymał wiadomość, czyli sytuację kryzysową w Azji Centralnej. Dlatego Babur zdecydował się zakończyć wojnę porozumieniem z Afgańczykami. Wysunął niejasne roszczenie do zwierzchnictwa nad Bihar i pozostawił duże części w rękach Afgańczyka.
26 grudnia 1530 r., Kiedy Babur wracał do Kabulu (Afganistan), zmarł w pobliżu Lahore.